933.

In marmore candido, in quo coena funebris; in lectulo recubat vir, assidente femina, adstantibus minoribus duabus figuris; marmor fuit Choiseulii (catal. Dub. n. 149.), nunc in Museo regio (catal. Clarac. n. 547.). Priorem versum male edidit Dubois; utrumque offerunt schedae Mülleri. Minus plenum titulum praebent tabulae Claraci.

In vase marmoris candidi sine sculptura, Marathone reperto, Marm. Choiseul. catal. Dub. n. 123.

Salamine,,in petra, quae sepulcri formam habet, in domo Ανδρικοῦ; ex schedis Fourmonti.

In urna sepulcrali, in qua vir et femina manus iungentes, adscriptis nominibus; a latere adstant duae figurae. Marm. Mus. Brit. n. 104. Edidit Osannus Syll. I, 56. p. 118.

P.

Athenis in basi vel columella in monasterio Ασωμάτου, olim in aedibus privatis (Kira Erini). Edidit Sponius Misc. erud. ant. X, 8. p. 320. hinc Bonada T. II. p. 529. Fleetwood Syll. p. 249. 1. Brunck. Anal. T. III. p.3o8. n. 722. (cf. Iacobs. Animadv. T. III. P. II. p. 307.) Iacobs. Anthol. Palat. Append. n. 171. Bendtsen Marm. Myst. Spec. I. p. 15 sqq. Habeo etiam ex schedis Mustoxydis.

ΕΝΘΑΔΕΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΘΑΡΩ ΠΥΡΙ ΓΥΙΑ ΚΑΘΗΡΑΣ

ΑΣΚΗΤΗΣ ΣΟΦΙΗΣΩΧΕΤΕΣΑΘΑΝΑΤΟΥΣ

ΕΝΘΑΔΕ ΔΙΑΛΟΓΟΙΟΣΑΟΦΡΟΝΟΣΟΣΤΕΑΚΕΥΘΕΙ

ΓΥΜΝΑΖΟΣΑΦΑΡΕΤΗΝΕΠΛΕΤΟ ΚΑΙ ΣΟΦΙΗΝ

5 ΑΛΛΑΤΑΜΕΝ ΚΕΥΘΕΙΜΙΚΡΑ ΚΟΝΙΣΑΜΦΙΧΥΘΕΙΣΑ
ΨΥΧΗΝΔΕΚΜΕΛΕΩΝΟΥΡΑΝΟΣ ΕΥΡΥΣΕΧΕΙ

Formam A dedi ex Must. Vs. 3. extr. Must.
ΚΕΥΣ., vs.4. ΓΥΜΝΟΣΑΜΦ. Vs. 5. Spon. male
ΚΥΘΕΙΣΑ, quod ex Must. correxi.

Ἐνθάδε Διάλογος καθαρῷ πυρὶ γυῖα καθήρας ἀσκητὴς σοφίης, ᾤχετ ̓ ἐς ἀθανάτους· ἐνθάδε Διαλόγοιο σαόφρονος ὀστέα κε[ῖτα]ι, γυμνὰ[ς] ὃς ἀμφ ̓ ἀρετὴν ἔπλετο καὶ σοφίην. 5 ἀλλὰ τὰ μὲν κεύθει μικρὰ κόνις ἀμφιχυθεῖσα, ψυχὴν δ ̓ ἐκ μελέων οὐρανὸς εὐρὺς ἔχει.

Duo esse epigrammata, alterum vs. 1. 2. alterum vs.5-6. sine causa putabat Fleetw. Dialogus hic

philosophus videtur esse. Καθαρῷ πυρὶ γυῖα καθήρας
dicitur utpote rogo crematus (v. Iacobsii Animadv.):
hoc igne, non mystico Eleusinio, purgatus Dialo-
gus ad superos evolavit relicto pulvere cinerum.
Nam si mysticum ignem cum Bendts. intelliges,
quomodo quaeso dici potest, Ενθάδε καθαρῷ πυρὶ
γυῖα καθήρας, hoc est in loco sepulcri? Vs. 4. γυμνὰς
a Schneidero Lex. Gr. h. v. refertur ad sqq. cum
Bonada et Fleetwoodio, ita ut Dialogus γυμνὰς ἀμφ'
ἀρετὴν καὶ σοφίην dicatur, exercitatus circa virtutem
nai
et sapientiam: idem probant Bendts. et Morgenstern.

Athenis in lapide; aeri incisum praebet Stuartus Antt. Att. Vol. I, p. 52. Habeo etiam ex schedis Fourmonti. Tractavit Welckerus Spicil. Epigr. I, 1.

Athenis in fronte ecclesiae. Ex Pocock. Inscr. ant. P.I. c.5. s. 4. p.51. n. 14. et ex schedis Fourmonti; varietatem lectionis ad Pocockii exemplum annotat Chandlerus Inscr. Syll. p. xxx. Ex Pocockio Iacobs. Paralip. Anthol. II, p. 765. Anthol. Palat. Append. n. 144.

ΔΕΥΤΕΡΟΝΕΙΣΕΤΟΣΑΠΤΙΠΑΡΕΡΧΟΜΕΝΟΝΜΕΚΡΑΤΑΙΗ
ΕΛΛΑΔΙΝΕΙΚΟΝΙΟΥΝΟΥΣΟΣΕΠΑΥΣΕΒΙΟΥ

Vs. 2. Poc. ΕΛΛΑΔΙΝΕΚΟΝΙΟΥΝΟΥΣΩΣ, Iacobsius coniiciebat
quod correxi ex Chandl, confirmante Fourmonto, quam dedi certa est.
apud quem habetur ΡΑΛΛΔΙΝΕΙΚΟΝΙΟΥΝΟΥΣΟΣ.
Δεύτερον εἰς ἔτος ἄρτι παρερχόμενόν με κραταιή
Ελλαδιν Εἰκονίου νοῦσος ἔπαυσε βίου.

Ἑλλάδιον σκολιοῦ: sed lectio Ελλαδις est p. Ἑλλάδιος, quocum conferri potest Φιλημάτιν n. 5o6. ubi v. not. atque alia ex parte ̓Αθήναϊς, Ἑστίαις, Δήμητρις et talia, de quibus dixi ad n. 265.

943.

Athenis prope D. Irenes; ex schedis Fourmonti. Habet etiam Pocock. Inscr. ant. P.I. c. 5. s. 4. p. 51.

ΠΙΓΟΝΗΕΤΥΒΒ

Ἐ]πιγόνη

Poc. habet ΠΙΤΟΝΗΕΞΥΒΕ. Fortasse fuit ἐξ Ὑβαδῶν: nolui tamen inter demos referre.

944.

Ex schedis Fourmonti,,in urbe antiqua Phylea dicta, in columna"; ap. Pouquevill. Itin. T. IV. p. 104.,,in vico destructo Scoupéri - Colchini, ad Hymettum, in columna”.

Columna sepulcralis marmoris candidi, in qua iuvenis expressus (Bacchum dicit auctor catal. Mus. reg.), qui cani vel pantherae uvam porrigit. Marm. Chois. catal. Dub. n. 137. Mus. reg. catal. Clarac. n. 613. Titulum edidit Dubois, sed litterarum formas rectius repraesentant schedae, Mülleri et tabulae Claraci.

Ex schedis Fourmonti; Cephisiae in urna sepulcrali, quam aeri incisam dedit Caylus Rec. d'Ant. T. VI. P. III. tab. 49. cf. p.169. In sinistra aspectanti est mulier pone sellam stans, in media parte mulier sellae insidens adstante puerulo; huic manum iungit in dextera parte adstans vir. Ita descripsit Müllerus in schedis; sed apud Caylusium dextera sunt sinistra et vicissim: et hic sedentem figuram virilem dicit et quae ei manum iungit muliebrem. Praeterea tituli adscripti eodem modo ap. Cayl. locos contrarios iis habent, quos ex Müll. dedi: cum schedis Mülleri consentiunt Bekkerianae.

ΟΥΤΟΣ ΟΓΗΣΤΕΜΝΩΝ ΣΤΑΧΥΗΦΟΡΟΝΑΥΛΑΚΑΔΗΟΥΣ

ΕΥΤΥΧΟΣΗΓΟΝΕΩΝΕΛΠΙΣΕΠΕΙΤΑΟΟΣ
ΕΙΚΟΣΙΤΩΝΠΑΝΤΩΝΕΤΕΩΝΥΠΟΤΩΔΕ ΚΕΚΡΥΜΜΑΙ
ΣΗΜΑΤΙΜΗΤΕΝΟΣΩΜΗΤΟΔΥΝΗΣΙΤΑΚΕΙΣ

5 ΤΕΘΝΕΙΩΣΔΟΥΚΟΙΟΣΟΔΥΡΟΜΑΙ ΑΛΛΟΤΙΠΕΝΘΟΣ

ΑΜΦΟΤΕΡΟΙΣΕΛΙΠΟΝΛΥΓΡΟΝΕΜΟΙΣΤΟΚΕΣΙ

Οὗτος ὁ γῆς τέμνων σταχυηφόρον αὔλακα Δηοῦς

Εὔτυχος, ἡ γονέων ἐλπίς, ἔπειτα γόος, εἴκοσι τῶν πάντων ἐτέων ὑπὸ τῷδε κέκρυμμαι

σήματι, μήτε νόσῳ μήτ ̓ ὀδύνησι τακείς.

5 τεθνειώς δ ̓ οὐκ οἶος ὀδύρομαι· ἄλλο τι πένθος ἀμφοτέροις ἔλιπον λυγρὸν ἐμοῖς τοκέσι.

949.

In parte superiore columnae sepulcralis fractae, Marm. Elgin.
Visc. n. 27. Mus. Brit. Synops. n. 155. Edidit Osann. Syll.
I, 53. p. 154.

Adolescens hic nefanda nece perisse videtur, morte fortasse sponte sumpta. Τοκέσι ut δρομέσι formatum est; de huiusmodi formis v. Lobeck. ad Phrynich. p. 69. Buttm. Gramm. Gr. ampl. T. I.

P. 197.

950.

Athenis in columna; ex schedis Fourmonti.

ΣΕΑΒΕΙΔΕΠΤΕ

ΖΩΣΙΜΙΑΝΟΥ ΤΟΠΤΟΣ CEICΑΝΒΕ ΙΔΕΠΤΕ
ΔωςειτωΤΑΜΕΙΑ ΓΟΕΙΔΕΣΠΕΝΤΕ

Ζωσιμιανοῦ τόπ[ος οὗ]τος? Si quis nefas fecerit, latere videtur: certe illud usitatum in ea formula. δώσει τῷ ταμείῳ Χ (δηνάρια)? πέντε. * in A

952.

...

In loco Vari ad portam ecclesiae, in columna sepulcrali; ed. Dodwell. Itin. T.I. p. 549. Hobhouse Itin. p. 409. sed hic vitiosius.

ΗΝΙΠΠΟΣ
ΗΝΙΠΠΟΥ

Ηνιππος Ηνίππου ?

Fragmentum pessime habitum.

953.

Athenis, super anaglypho iuvenis doryphori. Aeri incisum dedit Caylus Rec. d'Ant. T. VI. P. III. tab. 54. cf. p. 178. Ex schedis Fourmonti.

ΘΕΚΟΣΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΥΡΟΠΟΙΡΩΣΒΕΙΩΣΑΣ

. . θεκος Αλεξάνδρου προμοίρως βειώσας.

954.

Athenis, sub anaglypho repraesentante mulierem sedentem, cui manum porrigit alia figura. Ligno expressum dedit Dodwell. Itin. T. I. p. 442. Tractavit Welckerus Spicil. epigr. II, n. 40. p. 18.

ΣΗΣΑΡΕΤΗΕΜΜΗΜΕΑ
ΘΕΟΦΙΛΗΟΥΠΟΤΕΛΗΣΕΙ
ΣΩΦΡΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΗΚΑΙ
ΕΡΓΑΤΙΣΠΑΣΑΝΕΧΟΥΣΑ

5 APETIHM

Σῆς ἀρετῆς μνημ[εῖ]α, Θεοφίλη, οὔποτε λήσει, σώφρων καὶ χρηστή *), πᾶσαν ἔχουσ ̓ ἀρετήν. *) καὶ ἐργάτις.

Epigramma non malum est, nec vituperem, quod antepaenultima vocis Oɛopian producitur. Sed quum poeta Theophilam non satis laudasse familiaribus mulieris visus esset, illi contra metrum addiderunt istud καὶ ἐργάτις.

955.

Marm. Mus. Brit. Synops. n. 188. Ed. Osannus Syll. I, 30. p. 105. Habeo etiam ex Rosianis schedis.

In tabula marmorea Athenis deportata; in domo Comitis Guilfordi. Ex schedis Demetrii Schina edidit Walpol. Travels p.561. n. 28. cum suis et Blomfieldi notis et variis lectionibus apographi ab Hughesio facti. Dein tractavit Welckerus Spicil. epigr. II, p. 24. Aliud apographum fecit Müllerus in aedibus Guilfordianis. Ex his nostrum compositum est.

5

ΟΥΝΟΜΑΘΕΣΜΟΦΑΝΗΝΜΕ ΠΑΤΗΡ ΦΙΛΟΣΗΔΑΜΑΜΗΤΗΡ
ΚΙΚΛΗΣΚΟΝΔΥΕΡΟΥ ΠΡΙΝΘΑΝΑΤΟΙΟΤΥΧΕΙΝ
ΕΠΤΑΔΕΜΟΙΜΟΙΡΑ ΠΕΡΙΤΕΛΛΟΜΕΝΟΥΣ ΕΝΙΑΥΤΟΥΣ

ΕΚΛΩΣΑΝΤΟΜΙΤΟΙΣΑΤΡΟΠΑΓΡΑΨΑΜΕΝΑΙ

ΚΛΙΗΕΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝΜΕΚΑΛΩΝΟΣ ΑΠΑΙΣΙ ΦΕΡΙΣΤΟΙΣ
ΠΛΗΣΕΝ ΠΡΟΦΡΟΝΕΩΣ ΚΛΕΙΝΟΣΕΜΕΙΟ ΠΑΤΗΡ
ΠΑΣΑΣ ΓΑΡΛΟΙΒΑΣΤΙΚΑΙΟΣΣΑΜΕΜΗΛΕΘΕΟΙΣΙΝ
ΕΙΝΕΚΕΜΗΣ ΨΥΧΗΣΟΥΛΙΠΕΜΕΙΛΙΧΙΟΙΣ

10

πλῆσεν προφρονέως κλεινὸς ἐμεῖο πατήρ.
πάσας γὰρ λοιβάς τε καὶ ὅσσα μέμηλε θεοῖσιν
εἵνεκ ̓ ἐμῆς ψυχῆς οὐ λίπε μειλιχίοις.
καὶ γάρ μ' Εὐμ[όλποιο] θυηπόλοι, εἰρεσιώνην
τελύξαντες, [μεγάλην ὤπ]ασαν εὐκλεΐην·
στέμμα δὲ [καὶ κισσοῖο] Διωνύσου θιασῶται

πυρφόρ[οι] ἐ[ς τόδε μοι μνῆμα] κατεξετέλουν.

Formam versuum dedi ex Müll. Vs. 2. Müll. 5 ν]αὶ [μὴ]ν καὶ πάντων με καλῶν, ὅσα παισὶ φερίστοις, ΛΥΓΡΟΥ p. ΔΥΕΡΟΥ; sed hoc elegantius videtur certe metri causa. Vs. 5. init. ΚΛΙΗΕΝ ex solo Hugh. item vs. 6. init. litterae ΠΛΗ. Vs.g. Walp. ΗΡΕΣΙ etc. Müll. ΕΙΡΕΣΙ. Vs. 10. forma Ξ ex Müll. qui vs. 11. ΣΤΕΜΜΑΣ.. Ex eodem vs. 12. addidi Ξ. Idem in fine .ΑΙ.ΤΕΤΕΛΟΥΝ. Vs. 13. ex eodem addidi prima . PAKA; dein idem omittit ΕΕΙ; et ex eodem post lacunam addidi II. Vs. 14. Walp. ΠΑΙΔΑ et nihil praeterea ante lacunam: idem omittit ΩΣ, quod ex Müll. addidi. Praete- 15 rea Müll. ΠΑΙΔΑΣ; Hugh. dicitur habere ΠΑΙ ΔΑΣΝ - - - ΡΑΣ; igitur ΡΑΣ videtur eodem loco legisse, ubi Mill. ΩΣ. Vs. 15. init. Mill. ΤΟ ΚΑ. Non omnia certa via restitui possunt; attamen supplementa addere commodum visum.

Οὔνομα Θεσμοφάνην με πατὴρ φίλος ἠδ ̓ ἅμα μήτηρ
κίκλησκον, δυεροῦ πρὶν θανάτοιο τυχεῖν·
ἑπτὰ δέ μοι Μοῖραι περιτελλομένους ἐνιαυτούς
ἐκλώσαντο μίτοις, ἄτροπα γραψάμεναι.

KA.

*] ῥα καλὸν [σ]έ[βας εἴμ', εἰ μὴ ψευδ]ὴς λόγος ἀνδρῶν,
παῖδας [ἀποθνήσκειν, οὓς φιλέουσι θεοί.
τοὔνεκά μοι, πάτερ ἐσθλέ, φανήσει· μηκέτι σεῖο

τειρόμενος γλυκερὴν τοῦχε χρόνῳ κραδίην.

Vs. 5. correxi ναι μήν, ex epigrammate Troezenio n. 1187. vs. 3. ubi καὶ μὴν καὶ etc. Vs. 5. ὅσα παισὶ φερίστοις, Quae contingunt optimis pueris, iis me impertüt pater defunctum, omnis generis libationes grataque munera animae meae piandae causa offerens diis propitiis (μειλιχίοις vs. 8. ad quod ex prioribus supple θεοῖς). Iam haec speciatim enumerantur. Sic Eumolpidae ειρεσιώνην ei confecerunt, hoc est

Marm. Elgin. Visc. n. 52. Synops. Mus. Brit. n. 175. columna sepulcralis. Edidit Osannus Syll. I, 35. p. 118. Nos paulo aliter damus ex schedis Rosianis.

Supra anaglyphum pulcherrimum, virum et feminam manibus iunctis exhibens, quod ex Graecia attulit Forbinus, Mus. reg. Par. post n. 214. Ex schedis Mülleri et tabula Claraci aerea. Forbiniana cetera quum Attica sint omnia, hoc quoque in Atticis posui, ut Choiseulianorum et Elginianorum plura, quae de sola coniectura, sed non nimium audaci, huc rettuli. ΣΤΡΑΤΗΚΑΛΛΙΠΠΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ στράτη, Κάλλιππος, Αριστοτέλης, Φιλοκύδης.

In anaglypho virum et infantem exhibente, Marm. Chois. catal. Dub. n. 140. Mus. reg. catal. Clarac. n.652. Edidit Dubois 1. c. nos litterarum formas ex Mülleri schedis correximus, quibuscum consentiunt tabulae Claraci, nisi quod in his plures litterae ut evanidae ductibus arrosis repraesentantur.

Athenis in sedibus theatri Bacchi, ubi n.577.; in columella, fortasse olim sub protoma. Ediderunt Spon. Itin. T. III. P. II. p. 19. sed versibus non recte divisis, Wheler. Itin. p. 366. Varietatem lectionis ad Sponii exemplum contulit Chandl. Syll. Inscr. p. xxix.

Disposui versus ex Whel. et Chandl. ex cu- AHTO. Vs. 5. Whel. male гNнПоTA etc. In ius fide omnibus locis dedi €. Formam < ubicunque dedi, a Chandlero ea repraesentatur, pro ea vel nihil habentibus ceteris, vel punctum. Vs. 3. ЄYTYXO additum ex Chandl. Ibidem Whel.