Oldalképek
PDF
ePub
[blocks in formation]

omittitur ap. Gor. Vs. 15. Cors. Π pro N. Col. C.
vs. 18. Μ omittit Cors. Uncis inclusa addidimus
supplementa. Ceterum ex Corsino T.I.
P. 170. col.
ligi potest, novicia opera hinc inde aliquid refictum
in lapide esse.

Trium harum columnarum, quarum duas (4. Vs. 10. Cors. ΦΗ. ΟΜΣ, Gor. ΦΙ ..ΟΛΙΣ. Vs.11. B.) Muratorius ut unam profert omissa tertia, varia in editis exemplis collocatio est; nam Gorius et Corsinus, ut ipsorum aetate collocata frustula erant, primam (A.) tertio, tertiam (C.) primo loco habent: sed Montf. primo loco eam habet, quam dedi ibi (4.); tertiam et ipse omittit. Quam quidem dispositionem unice veram esse vidit iam Corsi nus, et confirmavit postea ex schedis Donianis et Salvinianis. Col. B. verba ΘΕΟΙΣΤΥΧΗ maioribus litteris. In plurimis secutus sum Gorianam lectionem, a qua quae apud nos discrepant, ea ex Corsino petii, nec singula percensere est operae pretium: haec sola annoto. Montf. semper W, Gor. Cors. Ω. Col. 4. vs. 3. Gor. Cors. ΚΗΦΕΙΣΗΙ, Montf. ΚΗΦΕΙΣΙΗ, quod paulo melius: vs. 4. Gor. ΠΗΡ etc. Montf. Cors. quod dedi. Vs. 11. post 'Αθηνόδωρος Gor. male siglum ) habet, quod non agnoscit Corsinianum apographum, recte. Gor. ΕΡΜΕΡΟ. Vs. 17. a Cors. non lectus est, tectorio pridem inductus. Col. I. vs. 3. ΙΝΟΥ ex Montf. additum. Vs. 4. initio Gor. cum Montf. ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ sed Donii schedae ΣΕΒΑΣΤΟΥ praebent. Vs. 5. dedi ex iisdem schedis integrum, item vs. 6. Vellem etiam ceteras Doniani exempli lectiones edidis set Corsinus. Vs. 7. Cors. Σ pro E, et vs. 8. E pro B.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors]

Marmoris turpissime habiti media columna ordine lectionis princeps est; sequuntur laterales, sinistra et dextra: in media ista columna primum annus perscriptus est, quo positus titulus. Et media quidem haec columna Corsino T.I. p. 174. potius superius scripta fuisse videtur: qui suam sententiam Donianis et Salvinianis schedis confirmat T. IV. l. c. neque tamen de ea re satis diserte dicit; et ipsa fragmentorum forma, latitudo et longitudo, aliud suadet. Me iudice tria fuerunt eiusdem monumenti latera: in anteriore facie fuit col. I. quae dicem generalem complectebatur cum magistratuum nominibus; ex lateralibus col. II. continebat πρω τεγγράφους octo priorum tribuum ab Erechtheide usque ad Oeneidem (unde quattuor supersunt, totidem exciderunt); col. III. autem continebat πρωτεγγράφους quinque ultimarum tribuum, inde a Ce cropide (supersunt quattuor, una periit Attalis), et ultimo loco ἐπεγγράφους. Ephebi perpauci sunt Transeo nunc ad singula.

Ερεχθείδος
Ἐπίκτητος Ἐπικτήτου Συβρίδης
Θεμίσων Θεμίσωνος Κηφεισιεύς
Εὔπορος Εὐπόρου Περγασῆθεν
5 Παράμονος Διονυσίου Χ[ιτόνιος]
Υγεῖνος Γλαύκου ...
Αἰγεῖδος

̓Αρτέμων ̓Αρτέμωνος Γαργήττιος
Ἔρως Ζμαράγδου Α...

10 Αθηνόδωρος Αθηνοδώρου Εστια[ιεύς]
Αθηνόδωρος Ερμέρω[τος] ....

Πανδιονίδος

Ασκληπιάδης Ασκληπιάδου Πα[ιανιεύς]
Λεοντίδος

15 Καλλίμαχος Φειδ....

Βάκχιος Βακχίου ἐξ Οἴου
Δημήτριος θόνιος?

...

[ocr errors]

in

[blocks in formation]

Col. I. vs. 1. habes θεοῖς, τύχῃ etc. De similibus formulis v. ad n.4. ubi, quum titulus nondum emendatus esset, dixi me nescire rúx? an rúx hoc loco sit: nunc apertum est legendum esse θεοῖς, τύχῃ Καίσαρος, ut ἀγαθῇ τύχῃ Καίσαρος et talia frequentissima sunt. Unde simul liquet, ubi Θεὸς τύχα reperitur, τύχα nominativum esse. De anno multum laborarunt interpretes; rem T.I. a semet non male nec tamen vere tractatam Donianarum schedarum

ope expedivit Corsinus T. IV. Ρ. 173 sqq. Primus

Hadriani Athenas adventus more etiam in aliis civitatibus recepto Atheniensibus facta epocha est annorum numerandorum, quae tamen, quum alibi nusquam memoretur, aut non diu aut non mul tum videtur usitata fuisse; primus autem ille adventus ex Corsinianis calculis incidit in Olymp.222,4. (a. u. c. 865. a. Chr. 112.): igitur hic titulus vigesimo septimo anno post exaratus incidit in primum An

tonini Pii Imp. annum Olymp. 229, 3. (a. u. c. 891.) Nihilominus hanc inscriptionem hoc demum loco post alias paulo recentiores exhibeo, quod quaenam illius ratio sit, non accurate perspiciet, nisi qui priores studiose tractaverit. Vss. 7 sqq. partim a me partim a Corsino ex aliis titulis restituti sunt; cf. n. 272. 275. 276. 285. Vs. 10. OM muta in EY. Vs. 11. 12. reposui ἐπώνυμον ἄρχοντα et ἀντικοσμήτην ad aliorum titulorum normam, quamquam in nullo formula eadem quae hic est: sed ipsi, qui supersunt, litterarum ductus eo deducunt. Reliquam columnam implebant paedotribae, gymnasiarchorum, sophronistarum vel similium magistratuum nomina. Demi sub suis tribubus positi conveniunt iis, quae alibi tradita

ΚΑΙΣΑΡΟΣ

reperimus: sub Aegeide restitui Hestiaeam s. Histiaeam, ut n. 115. In Leontide intellige Οἷον Κερα μεικόν: et cave vs. 15. suppleas [Μαρα] [ώ]νιος: Marathon enim hic quoque (col. III.) ut alias sub Aeantide est. Sub Cecropide est Melite, ut in aliis supra marmoribus; Dioscuridem Melitensem habemus etiam n. 688. In Hippothontide vides hominem Κόπριον: de quo quae Corsinus habet, nihili esse patebit ex notis nostris ad n. 145. ubi demoticum nomen esse docui. Vs. 16. ultima ΤA refer ad ΤΑ praecedens nomen (vs. 15.) : prius, quod solum superest, Σ ultima littera est vocis Αντιοχίδος. Nam haud ambigua posthac comparent ̓Αλωπεκῆς demi vestigia; qui est Antiochidis.

282.

Athenis; ex schedis Fourmonti.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small]

Δημήτριος, Μάρκος Ανθος, 10 Εἰσίδωρος, Οἴνοψ? Θεμιστα... Φιλιστίων, Ὑγε[ΐ]νος, Δημύλας, Γραφικός, Απολλώνιος, Ελιξ, Διόδοτος, Διόφαντος, Πρῖμος, Θεόπομπος, ̓Απολλώνιος, Αελπᾶς, 15 Συνφέρων, Ξύστος, Πρωτᾶς, Α[μ]ύντας, ̓́Αρεστος, Αθήναϊς, Πρότομις? Διονυσ..... Αγαθᾶς, ̓Αλέξανδρος, Ολυμπικός, Εὐτυχίδης, Εἴκαρος, Ηρακ[λ]έων, Λεύκιος Διονύσιος, Κόρυμβος, Εὔκαρπος, ̓Αλέξανδρος, Ἑρμᾶς, Γάϊος Μηνᾶς, Καρ . . ̓Αντ[ί]ας? Εἰσᾶς, Φιλιστίων, Πυγμ..

20

25 μανικήοις ἀνέθηκεν ἐνγράψ[α]ς θυρωροῦ Ν.....

...

..gas,

...

...

πιμος,

[ἐν τοῖς Γερ-]

. [διά?]

Marmor vel forma u docente satis novicium est: vs. 25. comparent Γερμανίκεια, quae ad Caracallam pertinere videntur: cf. ad n. 246. De paedotriba ad n. 276. in quo ut aliquoties annus designatur, ita hic quoque videtur fuisse τὸ ποστὸν ἔτος: cf. n. 271.272. 276. Catalogus est epheborum, qui ut alibi φίλοι audiunt: nunc etiam γοργοί, γνήσιοι dicuntur. Γοργοί non ambiguum est; ex hoc etiam n. 264. ΓΟΜ (ΓΟΡΓ) superest. Γοργοί sunt iuvenes vultu Minervio, vere Attici, terribiles athletae, iique γνήσιοι, genuini: cf. n. 287. In nominibus vs. 16. est Αθήναϊς, de quo v. ad n. 265. Finis est paulo obscurior: de θυρωρών. ll. cc. ad n. 268. Quod dedi, est fere ut n. 269. Simile quiddam n. 277. infra adscriptum. Videndum tamen an scribendum sit: Φιλιστίων πυγμῇ νικήσας ἐν τοῖς Γερμανικήοις ἀνέθηκεν ἐγγράψας etc.

[ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]
[blocks in formation]

... ναίου καὶ Κασ. Σπένδω[ν,
Ἐπινι. ὁ κοσμητὴς καὶ οἱ [σωφρονισταί,]
Αθηναίων, ὁ κοσμητής,

Γερμανικείων, οἱ ἔφηβοι.

Vides hic etiam ipsos ephebos posse agonothetas esse. Sequuntur alii magistratus:

20

Αρχων Αὐρ. ̓Αλκαμένης

στρατηγὸς [ἐπὶ τὰ ὅπλα?]

κήρυξ Καλλίφρων Πρωτ..

βασιλεὺς Ἐπέραστος Μεν.... etc.

De Philadelphiis v. ad n. 245. de Athenaeis ibid. ubi etiam cosmeten vides agonothetam. De Germaniciis monui ad n. 282. Subscripti sunt archontes, ut eos habes n. 272. A. ordine tamen paulo diverso. Aurelium Alcamenem archontem eponymum Caracalla Imp. fuisse probabile est: patrem et filium huius nominis habes n. 284. ubi pater est cosmetes: nec dubito alterutrum teneri in decreto p. Sept. Severo Class. VII. n. 355. ubi ut hic diserte dicitur Aurel. Alcamenes.

284.

Athenis transcripsit Fourmontus; in Britanniam detulit Antonius Askew, ex cuius schedis s. Chishulli Maffeianis dedit minusculis Corsinus Inser. Att. (F. A. Prolegg. T. IV.) p. 1x sqq. Postremo aeri incisum monumentum dedit Taylor Combe: A description of a collection of ancient marbles in the British Museum T. II. tab. xxxvI. Titulus non ut apud Cors. dicitur, duabus columnis marmoris Parii inscriptus est, sed scuto rotundo lapideo, quod olim ad Parthenonem fuerat, ab Askewio autem a. 1748. in templo Graeco repertum est. Interior circulus diametrum habet vi ped. u poll. et sem. exterior circulus s. margo fractus est; quod remanet fragmentum, poll. n. et sem. latum est. In octava fere, quae huc habetur, marginis parte in dextera, haec leguntur:

ad

[ocr errors][merged small]
[blocks in formation]

ΣΩΤΗΡΙΧΟΣ ΕΥΦΡΑΝΤΙΚΟΣ

ΖΩΣΙΜΟΣ ΚΛΕΥΤΥΧΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΣ ΑΘΗΝΙΩΝ
ΚΛΑΟΝΗΣΙΜΟΣ
ΖΜΑΡΑΓΔΟΣ

Vs. 28. Cors. per omnes columnas επεγγραφοι. Vs. 50.
extr. Cors. KO. Vs. 31. 32. Cors. extr. Eva. Fourm.
vs. 31. post EYA habet ETA et infra hoc EP; Cors.
ΣΤΑ ibidem, sed EP apud hunc est in secunda co-
lumna ante vocem Γανυμήδης. Equidem illud ΣΤΑ

Fundus lectionis est tabula aeri incisa. In marginali scriptura ultimum X ex Fourm. addidi, qui XZMAX habet: Cors. hanc partem omittit. Duo primi versus magnis litteris; cetera pro spatii opportunitate maiora vel minora. Columnarum series ap. Cors. perturbata est: Fourm. consentit cum ta-et EP puto secundae esse columnae; cf. col. III. bula aerea tam in ordine columnarum, certe maxima ex parte, quam in lectionibus, quae ap. Cors. vitiatae passim sunt: ut non opus sit omnes afferre. Col. I. vs. 13. solus Cors. Λεοντίδος: Fourm. et tabula aerea Ω praebent: v. ad n. 275. Vs. 25. Cors. Νεικο. Lineolam super O ex Cors. Fourm. addidi. Vs. 26. Cors. Νεικο.

vs. 36. et vs. 59. b. Vs. 34. solus Cors. Ολυμπικός: idem vs. 55. Αφροδισιος, vs. 56. extr. Aio. Col. II. vs. 18. lineolam super EYT addidi ex Fourm. Cors. In primo Cecropidis nomine Fourm. post ΑΘΗΝΙΩ addit ΜΕ, quod tertiae potius columnae tribuendum: Cors. id neutro loco habet. Vs. 33. solus Cors. Γανυμήδης,

« ElőzőTovább »