Nomina ætatis, meriti, religionis, et charitatis, I, 110. Nominum sine causa diversitas est ubi non est diversitas meritorum, II, 369. Quatuor homines in veteri Testamento nominibus suis vocati sunt ante- quam nascerentur, III, 332. Nomina Hebræa secun- dum accentuum et litterarum diversitatem, in varias signi- ficationes commutantur, 15, 33, 36, 88, 98, 109, 114. No- minum diverscrum interpretationes, IV, 9. Dominus quo- modo in nomen et in signum æternum sit pœnitentibus, 604. Nominum diversorum interpretationes, V, 598. No- mina et verba Hebraica in translationibus corrupta, 470. Unde vocabula et nomina Hebræa varie interpretantur, 316. Nomina quæ causas et origines gentilium fabularum habent, VII, 418. Quædam quid significent secundum Ju- dæos, 764. Rebus novis nova fingenda sunt nomina, 516. Novum nomen a Paulo usurpatum, 675. Quidam Dei jus- sione nomina mutarunt, 745.
Nomina offerentium, quantum quisque dederit, vel pol- licitus fuerit, in Ecclesia publice a Diacono recitata, V, 209.
Nomina cuncta, quæ vulgo vocant cantiones, anno Jubilæo irrita fieri dicuntur, IV, 690.
Nominum mutatio a Domino facta in bonam partem, V, 625. Nominum mutatio in Daniele et sociis, ut in Josepho, ibid.
Nonus numerus, doloris et pœnarum est, V, 277. Num- quam in bonam partem legitur, VI, 759.
Nosse aliud est, aliud eloqui, IV, 619. Nosse peccatum, et nosse justitiam, quid significet, V, 813, 814. Notarii ad describenda Hieronymi opera, I, 454. Notionem inter et agnitionem differentia, II, 678. No- tionis definitio, VII, 563.
Notitia unius Dei omnium virtutum possessio est, IV, 1075.
Novacula et tonsor exercitus Chaldæorum, VI, 323 et seg.
Novatiani epistolæ, I, 24. Novatianus Romæ episcopus invite ordinatus, si ei creditur, II, 206. Dogma Novatiani, 911. Couatus est invadere cathedram sacerdotalem, ibid. Liber ejusdem de Trinitate, 513. Novatiani, VI, 156. ́
Novatianorum episcopo, si conversus fuerit, presbyterii gradus servatur, II, 200. Novatiani Catharos se vocant, et cur, VI, 156.
Novatus rejicit pœnitentiam, I, 461. Novatus quomodo legendus? 552. Novatus Cypriani presbyter cujus auctor dogmatis? II, 911. Errantes non suscipit, 408. Error ejus- dem damnatus, 325. Novatus ab Hieronymo impugnatur, VI, 200, 282. Novati sectatores rejicientes secunda matri- monia, VII, 697.
Novilunia Græcorum, IV, 826.
Novissima non providere, maxime insipientium est, IV,
Novum nihil volebant sub sole hæretici, nisi quod fuerat in præteritis sæculis, antequam fieret, III, 391. Novis re- bus nova fingenda sunt nomina, V, 154.
Nox pro tribulatione accipitur, IV, 348.
Noxia plurima in rebus sunt creata, ut dum vitamus ea, ad sapientiam erudiamur, 395.
Nubere per se bonum non est, I, 507. Panlus omnes nubendi causas breviter concludit, 902, 903. Nubere me- lius est, quia pejus est uri, II, 250. Inter nubere, et uxo- rem ducere, discrimen, VII, 178.
Nubes juxta philosophos non amplius decem stadiis a terra elevantur, IV, 578. Nubes levis dicitur corpus Christi ex Maria assumptum, 730. Nubes allegorice san- etos significat, V, 796, 797. Nubes est unusquisque san- ctus, 797.Nubes ex quibus funduntur pluviæ,non amplius, quam duobus millibus passuum, distant a terra, VII, 676. Numa Pompilius, II, 587.
Numerandi per digitos consuetudo veterum, II, 240. Numerorum liber quæ continet mysteria? I, 276.
Nunierus duplex non est bonus, I, 231. Impar numerus est mundus, 103, 232. Imparis numeri disputatores per- multi, ibid. Numerus duplex non est bonus, II, 266. In duplici numero quod exhibetur sacramentum, ibid. Octa- vus numerus in Psalmis et in Evangelio, 195. Vicenarius infaustus, 271. Quid significent in Scripturis, 240. Impar numerus est mundus, 241. Numerus singularis in bono semper accipitur, duplex in malo, III, 421. Numerus dua- lis apud Hebræos, V, 671. Mos Hebræorum et veterum Latinorum in Numeris supputandis, 695. Numerus verus, qui unius Dei majestate concluditur, VI, 284. Secundus Numerus in malam partem sumitur, 782. Septenarius san- ctus, 282. Octavus sanctus, 752, 753. Nonus in malam par- tem sumitur, 753. Tricenarius sanctus, et vicesimus non sic, 708. Quadragenarius convenit peccatoribus, 416. Af- flictionem et jejunium denotat, 426. Numeri perfecti, qui? PATROL. XXX.
282. Numerus IV cur semper in laude positus, VII, 119. Numerus XV quid significet? 395.
Nummus scorteus, id est, coriaceus, II, 565. Nuntiorum consuetudo, V, 631.
Nuptialis vestis, quæ? VII, 174.
Nuptias aufert necessitas, I, 103. Quod divisum fuerat, nuptiis copulatur, 908. Molestiae nuptiarum, 89. Tunica nuptialis vario non sit texta subtegmine, 905. Plus hono- rantur nuptiæ, quando quod de illis nascitur, plus amatur, 104. Fructus earum, 915. Impediebant prophetas vatici- nari libere, 910. Liberi sunt, qui absque jugo nuptiarum, tota Domino serviunt libertate, 963. Consortia S. Spiritus, vocabula non tenent nuptiarum,394 Casta conjunctio, sexum non habet nuptialem, 452. Quo sensu laudat Hieronymus nuptias, 104 et seq. Non detrahit nuptiis, 101. Secundæ nuptiæ conceduntur, cur? ibid. Nuptiarum magna injuria, quæ sit? 713. Molestiæ nuptiarum, 239. Feriæ nuptiarum, quæ? 258. Nuptiæ terram replent, virginitas paradisum, ibid. Quid intersit inter nuptias et virginitatem, 164. Opera nuptiarum, quid prohibent? 249. Imago Creatoris non habet copulam nuptiarum, 268. Non detrahit illis, 228. Nuptiarum præmium, e duabus unam carnem fieri, VII, 145. Finis operum nuptiarum, 506. Fiant verecundæ et cum honestate, ibid. Hæretici damnantes nuptias, 656.Re- felluntur, ibid.
Nuptæ et viduæ, per quid significantur? II, 240. Nurum odisse socrum, naturale propemodum est, VI, 519.
Nycticorax, quid significet, 1, 667.
Obedientia quibus debetur, et quando, VII, 770. Obe- dientia filiorum et servorum, 668. Obsequium, dempta veritate, adulatio est, 462.
Obedientis indicium, et contemnentis lignum in quo po- situm, IV, 853.
Obeli et asterisci, I, 752. In recensione versionis LXX ab Origene adhibiti, 643 et seq. Obelus incuria amanuen- sium omissus, 645.
Obfirmata facies, quid significet, V, 134.
Obfirmatio vultus prophetici quid sibi velit, V, 241. Oblivio veritatis velox, V, 655.
Obrizum, genus auri quod Græci fulvum vocant, III, 81. Obscuritas sermonis nascitur ex tribus rebus, V, 507. Cur multa narrantur obscure, 564. Obscuritas tribus modis nascitur, VI, 25.
Obscuri vel maxime prophetæ, VI, 550. Obsidentium urbes apparatus, V, 37.
Obsidioni quomodo civitatem suam Judæi paraverint, IV, 221 et 222.
Obstetricum cura circa recens natos, V, 146. Obulus, quid? V, 564.
Occidentis calamitates, I, 344. Occidentis Ecclesiarum mos in renatis per baptismum in Christo vinum et lac tri- buendi, IV, 644. Occidens Occidentis, quomodo dicitur Canticum Canticorum, etc., V, 308. Occidens vocatur mare in Scriptura pro situ terræ Judææ, V, 583. In Occi- dentis partibus cur ingenia reperiuntur perspicacia, VII,
Occidentales populi in Orientis plagam transmigrarunt, VII, 425. Oceanus vir eruditus in lege Domini, I, 425. Oceanus vir in Christo præcipuus, II, 562. Prudens et Christianus, 534.
Oceani ambitu Occidentalis plaga clauditur, IV, 163. Octateuchus, 1, 434.
Octavus numerus perfectus, V, 483. Octavianus Augustus, VII, 530.
October primus apud Orientales mensis, et cur? V, 6. Octonarii numeri Sacramenta, V, 484.
Oculi fatentur cordis arcana, I, 290. Impudici non norunt pulchritudinem animæ considerare, sed corporum, 107. Oculos caprearum, talpa non contemnat, 450. Oculus dexter pro virginitate sumitur, II, 286. Sinister pro nu- ptiis, ibid. Quod oculis videtur, magis mente retinetur, IV, 969, 973. Per oculorum, et aurium portas, ut vitia maxima illapsa fuerant, ita per easdem pœna maxime sentietur, VI, 684 et seq. Oculus carnis et mentis, VII, 300.
Odia hominum quando non timenda sunt, 1, 533. Ex odio homicidium sæpe nascitur, 27. Odio nostros adversarios immortali persequimur: blasphemantibus Deum, clemen- tem porrigimus manum, II, 447.
Odolla urbs Judæ, VI, 443.
Odor Christi bonus vita et mors quibus? I, 843 et seq. Odoris suavitas quibus conveniat, II, 357. 33
OEdipi fabula, a quo usurpata, I, 257. OEnante herba, II, 513.
OEstrum muscæ genus, I, 758.
Offellus episcopus, I, 630.
Offensa grandis, nolle placare quem offenderis, IV, 856. Offerenda Domino qua? I, 791. Si offeramus Christo opes cum anima nostra, libenter suscipiet, 402. Si quæ foris sunt Deo, quæ intus sunt, diabolo demus, non est æqua partitio, ibid. Totum Deo dedit, qui seipsum obtulit, 281. Offerre potestatis nostræ est, oblatum negligere, ad periculum pertinet, 684. Offerre quod possumus nostrum est, Dei implere, quod non possumus, II, 781.
Offerentium nomina recitabantur publice, IV, 921. Offe rentium nomina, quæ sanctificata sunt Domino, non sunt eorum, quibus data sunt, sed ejus cujus nomine possiden- tur, V, 607. Offerentium non munera, sed voluntatem Deus respicit, VI, 305.
Officium quandoque putatur ambitio, I, 497. Officiorum Vocabula, 783.
Olda prophetissa fuit in reprehensionem omnium viro- rum, II, 556. Olda mulier quando prophetaverit, V, 625. Olerum esus multum prodest Christianis juvenibus, I, 288. Sobrie sumantur, ibid.
Oleum, non cera, in templo cur accendatur, I, 962. Oleum benedictum sanat a morsibus venenatorum anima- lium, II, 52. Olei natura est, et ut lumen alat, et fesso- rum solvat laborem, III, 463. Olei virtus, IV, 502. Filius olei, quis? 69. Oleum quo Salvator noster unctus est, V, 151. Oleum quidam arbitrantur in Ægypto non gigni, VI, 134. Samaria in oleo fertilissima, ibid. Oleo ungebantur prophetæ, ibid.
Olivæ fructus ad quid utilis, VI, 162. Olivæ fructiferæ comparantur conversi, 163.
Oliveti arbores frugiferæ, VII, 161.
Olybrius pater Demetriadis, 1,777.Hunc immatura morte subtractum Roma congemuit, ibid. Laudes ejusdem, et în quo felix prædicatur, ibid. Olybriorum nomina, ibid.
Ommei sive Omnium, gens valida in Save, III, 267. Omnia vox partem maximam interdum significat, 1, 85. Omnis pro majori parte sumitur, VII, 568.
On, Græce Heliopolis, exstructa eral antequam Jacob ingrederetur Ægyptum, III, 258. On, sive Aùn, civitas Samariæ, ibid.
Onagri obedientes Antonio, II, 31.
Onasus segestanus notatur, I, 187.
Onera ultra vires ferre, non probat Hieronymus, I, 688, 714.
Oneris et Visionis in quo sit differentia, IV, 184, 1067. Onus in bonam et malam partem potest sumi, VII, 490. Onesimus puer, I, 11. Onesimus Colossensis fuit, VII, 748. Onesimi historia, 755.
Onocrotalorum duo genera, VI, 710.
Onyx lapis, I, 571.
Ooliba interpretatur, tabernaculum meum in ea, IV, 25. Oola et Ooliba sorores, idem quod mulieres Osee, VI, 6. Opera. Opus sine fide caducum est et infirmum, I, 604. Unguentum bonorum operum, 431. Opera non confundant sermonem docentis, 262, 422. Multi, licet sermone taceant, opere loquuntur, 118. Laboris et operis utilitas, 991. Ideo laborandum est, ut per occasionem operis, nihil aliud cogi- tes, nisi quod ad Domini servitutem pertinet, ibid. Facito aliquid operis, ut te semper diabolus inveniat occupatum, 939. Non debet quis ab opere cessare, quia nulla re indi- get, 991. Operis boni perfector est Deus, mali perfector diabolus, II, 325. Per singula et in singulis Dei auxilium flagitatur a sanctis, 700. In bonis operibus Dei nos nitimur auxilio, in malis diaboli, 698. Novo operi venia couce- denda, III, 303. Ex optimis operibus semina hæreseon capiunt perversi, et alienos labores calumniantur, 403. Error quorumdamn circa opera mortuorum, 439. Nullum bonum opus post mortem homines perpetrare possunt, ibid. Opera bona nardus significat, 517. Opera populi Dei non veterascunt, sed innovantur quotidie, IV, 794. In opera præmium est, non in sponsione, 1079. Nullum opus, di- gnum Dei justitia reperietur, 238. Sanctus non in scientia Scripturarum, sed in operibus gloriatur, 685. Opera bona sola prosunt, V. 79. Opera nostra, quando mercedem non habent? VI, 844. Sine mercede sunt ea quæ non fiunt in nomine Christi, 846. Apud incredulos non prosunt bona opera, 768. Deus mutat promissa, si homines mutent opera, 421. Opus Dei aliud est, quam opus hominum, VII, 487. Cura bonorum operum habenda, per quæ hæreditas Dei præ- paratur, 735. Omnia in nomine Domini suut facienda, 528. Unusquisque cujus opera agit, ejus filius appellatur, 186. Bona opera sine fide mortua computantur, 483. Oninia opera, vel carni, vel spiritui deputantur, media reperire, difficile est, 501. Si fiant amore vanæ gloriæ, pœnam ha- bent, non præmium, 499. Fervor in bonis operibus et
tepor. unde? 464. Majoris est detestationis qui agit opera infidelium, quam qui gentiles sunt, 141. Bona opera Paganorum, sine fide, 591. Vide Labor.
Operandum, dum dies est, V, 851. Operarii in vineam missi, I, 86.
Non opes dubias, sed virtutem firmissimam diligamus,I, 627. Non sufficit opes contemnere, nisi sequamur Chri- stum, 299. Opes diviti non obsunt, si iis bene utatur, 946. Opes quomodo erogandæ, 399.
Ophaz, quid? J, 170 et seq.
Ophir genus auri, I, 386.
Ophir, regio Indiæ sic dicta ab Ophir uno de posteris Eber, III, 258, 275.
Ophitæ, II, 197, et VII, 429.
Oppianus Cilix poeta doctissimus, V, 595.
Opusculum, id est, syntagma, scriptum carmen, 1, 378. Or damnatus, I, 1030.
Or, mons in quo mortuus est Aaron, III, 258. Ora luteus color perfundit, II, 794.
Oracula dæmonum falsa, et curationes morborum, VI, 597.
Orandum flexo corpore, et mens erigenda ad Dominum, I, 334. Divisas orandi horas debemus habere, 121. Orare nostrum est, Dei tribuere quod rogatur, II,781.Die Domi- nico, et in Pentecoste stantes oremus, 180. Orandum se- creto, et clauso pectoris cubiculo, IV, 689. Nullus dignus orare pro peccatoribus, 944. Stultum est orare pro pecca- toribus ad mortem, 940. Multi licet genuflexi non orant, multi econtra erecti preces fundunt, VII, 599.
Oratio commendatur ac præcipitur, I, 121. In ea Deo lo- quimur, 109. Aura popularis frangit rectum iter orationis, 267. Apostolus sine intermissione orare nos jubet, 106. In quibus orationis arma sumenda? 121. Egredientes de ho- spitio, armet oratio, ibid. Regredientibus de platea, ora- tio occurrat, antequam sessio, ibid. Noctibus bis, terque surgendum ad orationem, ibid. Oratio quotidiana, 28. Oratio, discursus mentis, II, 17. Tota oratio et deprecatio extorquet clementiam Creatoris, 795. Oratio Dominica in sacrificio altaris a fidelibus recitatur, 800. Quid petunt per illam, ibid. Quantum distat ab oratione Pelagii, ibid. Ora- tio continua debet esse in ore nostro, IV, 741. Perseve- rantia in Oratione commendatur, 920. Oratio perseverans prophetæ notatur, 738. In oratione dies noctesque con- Jungunt quidam impii, qui non exaudiuntur a Deo, 22. Orationis necessitas, V, 499. Orationis tria tempora eccle- siastica traditio intelligit, 680. Clausula olim addita in ora- tione Dominica, 604. Orationis efficacia, VII, 761. Culpa nostra non accipimus, quod postulamus, 134. Sæpe contra nos petimus in oratione, 603. Non prodest voce invocare, quem operibus negamus, 205. Clausula addita in oratione Dominica, 220. Quem panem petimus in illa, 726. Oratio qualis esse debeat, 248.
Oratio jacet, in qua tantum verba laudantur, I, 335. Nonnulli mercenaria oratione laudant, 982. Oratio non perdenda in nugis, II, 22. Oratio non polita manu aucto- ris, redolet negligentiam, VI, 881. Oratio manu auctoris limanda est et perficienda, VII, 485.
Oratoris definitio, I, 422. Oratores imitentur Lysiam, Græcos, Demosthenem, etc., 323. Inclyti oratoris sententia, 976. Oratorum nullus hic tumor, quorum definitio est, dicere ad persuadendum accommodate, II, 707. Oratorum floribus solent aures inperitorum decipi, 802. Oratores profani, et Christiani ob eloquentiæ flumen laudati, IV, 529. Egregia disertissimi oratoris sententia, 665. Oratores et philosophi velut reges hominum habiti, VI, 410. Eorum præcepta quasi oracula deorum accipiuntur, 420. Difficile credunt in Deum, ibid. Oratores brevi sermone compre- hendunt in tine, quod prius fusius disputarunt, VII, 536. Oratores, omissis sæpe negotiis, in proprias contumelias vertuntur, 408.
Orbilius grammaticus, I, 486.
Orbis sunt quatuor plagæ, IV, 568. Vastatio orbis tem- pore Hieronymi, 810. Orbis status ante et post passionem Christi, VI, 404. Orbem inter et terram multa est diver- sitas, 336.
Quibus Ordinationibus totus mundus plenus est, I, 412. Quanto magis episcopus, qui ministrum ordinavit, proba- bilis est: tanto detestandus est ordinatus, si eum fefellerit, 1093. Ordinatio clericorum non solum ad imprecationem vocis, sed ad impositionem manus impletur, IV, 696. Debet dari sanctis, et in lege doctissimis, non vero, etc., ibid. Sicut in ordinatione malorum, particeps est pecca- torum, qui tales constituit, sic et in ordinatione sancto- rum, particeps est eorum justitiæ, qui bonos elegit, ibid. Orgia et mysteria hæreticorum, V, 130, et VI, 628. Orientales locustis vesci solent, II, 534. Apud Orientales populos primus anni mensis October, V, 6.
Orientis calamitates, I, 396. Status illius et Occidentis
circa fidem, 38. In Oriente cur ingenia stoliditatem barba- ram redolent? VII, 427. Habitatores Orientis in Occidente consessur: pervenerunt, ibid.
Origenes Chalcenterus noster, unde Adamantii nomen accepit, I, 155. Ejus opera recensentur, ibid. Græcos pa- riter et Latinos labore superavit, ibid. Damnatur a Deme- trio, et ab urbe Romana, quare? ibid. Origenis laus et vita, 530. Tempus mortis Origenis, et locus, 529. Ei impo- suit aura popularis, 569. Multa bene interpretatus est, 347. Interpretatus est Psalmos, 753. Dogmata nostrae religionis de philosophis confirmat, 429. Quid probatur ét inprobatur in Origene, 517. Propter eruditionem quo- modo legendus? 352. Quare? 524. Quid ab eo additum est ex Theodotionis editione, 752. Commentarii Ori- geois, quos in Scripturas sanctas utiles edidit, non sunt respuendi, 352. Cum in cæteris libris omnes vicerit, in Cantico Canticorum et ipse se vicit, 529. Opera ejusdem in Epistolam ad Galatas, 759. Octo scripsit libros adver- sus Celsum, 427. Epistola ad Fabianum quid habet, 531. In sexto Stromateon libro perjuria et mendacium docuit, 525. Ineptum est asserere libros ejus esse violatos, 531. Aures simplicium sua persuasione decepit, 625. Quæ di- cuntur in illum, rbid. Multi ejus errore decepti, 332. Non- nuila ex Ezechiele in Origenem dicta, 568. Damnatus est ab Anastasio, 583. Impietatis ethnicæ fuit particeps, 597. Dicitur multiceps hydra hæreseon, 582. Heroticus, 582. Quomodo eum discipuli ejus ab hac nota faciunt immu- nem, ibid. Catalogus præcipuarum hæreseon Origenis, 692 et seqq. Refelluntur, ibid. Describuntur per totam Epistolam, 917 et seqq. Fons dicitur Arii, 526. Origenis insania ac dementia multiplex, 568. Asserit Christum pro dæmonibus cruci affigendum; refellitur, ibid. Origenes in Christum iniquior Pilato et Judæis, 565. Ejus passionem irritam facit, ibid. Finem imponit regno Christi, 565. Re- fellitur, ibid. Christianum dogma in ludum jocumque ver- tit, ibid. et 565. Dogma Origenis de anima Christi impugna- tur, 591. Vult post resurrectionem corpora denuo morte intercipienda, 572. Idem scribit nón orandum esse Filium, 573. Error ejusdem de corporibus pejor priore, ibid. Blas- phema vox Origenis in Spiritum sauctum, 595. Origenis hæresis de animabus, 592. Sententia de anima, 948. Ma- gicis artibus patrocinium tribuit, 575. Contraria sibi loqui- tur, 599. Omnes hæreticos magnitudine blasphemiæ su- perat, ibid. Circumdedit potentiam Dei in creando, ibid. Qui scripserunt adversus Arium, Eunomium, Origenis im- pietatibus respondisse credendi sunt, 931. Origenes disci- pulus fuit Clementis, II, 879. Sub occasione secularium litterarum in fide Christi venientes ad se instituebat, 895. Post annos CL mortis suæ in jus trahitur, 330. Bibliothe- ca Origenis restaurata, 941. In illo laudatur scientia Serip- turarum, sed non recipitur dogmatum falsitas, 536. Lau- datur ab Hieronymo, 521 et seqq. Origenis opuscula in omnem Scripturam triplicia sunt, ibid. Indices librorum ejusdem in tertio volumine Eusebii, 416. Quæ opera Ori- genis laudata? 521. Composuit Hexapla quatuor editionum, et in editione LXX Theodotionis editionem miscuit, 522. Quod Philo quasi Judæus omisit, Origenes ut Christianus implevit; ibid. Quintam editionem in Actæo littore inve- nisse se scripsit, 525. Tria Origenis volumina in Episto- lam ad Ephesios, 477. Homiliæ et tomi illius, in quibus moralis tractatur locus, et obscura Scripturarum pandun- tur, 514. Tomi fere erroribus pleni, 311. In libris suis Platonem transtulit, 567. Docta Origenis epistola, 903. Libellus ejusdem ad Fabianum, 330. Epistola in Deme- trium, 510. Dialogus Origenis, 889. Dialogus Origenis et Candidi, 511. In eo divinitatem Christi negat, ibid. Sex millia librorum Origenis numquam exstiterunt, 504, 417. Quid solent scribere in approbando quod dicit, 470. Cau- tio illius in proponendis opinionibus suis, 605. Origenis opuscula, et errores in eis, 451. Octo errores ejusdem, 413. Aufert veritatem historiæ, ibid. Juxta nos Arianus fuit, 464. Quid docet per scalam Jacob, 425. Ejus dogma de gentilium fabulis contextum, ibid. Omnes rationales creaturas æquo asserit jure conditas,715. Non dixit animas ex Angelis fie- ri, 423. Origenes docet mendacium licitum esse, 474. Indul- gentia Principalis Origenis, 503. Origenes post Apostolos Ecclesiarum magister appellatur, III, 4. In Homiliis suis com munem editiouem sequebatur, in Tomis Hebraicæ lin- guæ quærebat auxilia, 303. Supplevit in libro Hebraico- rum Nominum quod Philo Judæus omiserat, ibid. Omnes vicit in cæteris libris; in Cantico Canticorum se ipsum su- peravit, 499. Origenes allegoricus interpres, IV, 1031, 1034,1039, 1046. Ingenium suum facit Ecclesiæ sacramen- ta, 167. Ejus volumina, Homiliæ et Excerpta, 6. In Isaiam multa volumina, ibid. Ad Gratam duo libri falsi putaban- tur, ibid. Interpretationes Scripturarum Origenis et Euse- bii Pamphili quales, 167. Origenis expositio, quæ ? 994. Notatur, 981. Origenes Presbyter, V, 810. Origenes mul-
torum ódio et invidia laborabat, 800. Origenes, se pro erudito haberi agnoseit, 801. Origenes Hebræum audit, 925. Ejusdem allegoriæ improbantur, ibid. Arguitur, 667. Notatur, 644. Origenes scripsit in Canticum Canticorum, VI, 361. Et tría volumina in Malachiam, 441. In allegoriæ interpretatione totus est, ibid. Damnatúr ejus interpreta- tio, 814. Origenis tria volumina in Epistolam ad Ephesios, VII, 543. Hunc sequitur Hieronymus, ibid. Diversa ejus- dem Commentariorum genera, 369. Expositio, 494 et seq. Decimus liber Stromatum, 494, 505. Quot scripsit volumina in Matthæum, 3. Hexapla Origenis, 734. Origenis lectio, 515. Errores, 348, 551, 665. Origenis error de animabus post resurrectionem, 288.
Origenistarum impietas versinellis, I, 623. Discipulo- rum Origenis odia in fideles, 605. Ad subscriptionem ter- giversantur et quærunt suffugia, 525, Rabies bæresis eorundem, 956 et seq. De eadem que dicuntur? ibid. Hieronymus confutat Origenistam, 716. Origenistæ inter se orgiis mendaciorum fœderantur, II, 474. Imperatorum decreta adversus Origenistas, 468. De quodam Origenista quid dictum, 425.
Orion vir primarius, et ditissimus sanatur ab Hilarione, II, 20.
Orion viginti et duas stellas habet, IV, 240. Orion et Arcturus, VI, 289.
Ornatus qualis esse debeat? I, 264. Ornatus et cultus sordibus fœdior, 423. Ornatus et sordes pari modo fugien- di sunt, 264. Alterum delicias, alterum gloriam redolet, ibid. Ornatus et lapides mulierum sæcularium, 982. Multi non intelligentes quid sit esse ornatum, in vitia ruunt, 422.
Oros Egyptiorum Deus, IV, 205.
Orontes fluvius, I, 345.
Orpheus carnium esum detestatur, I, 546. Ad Orphei eitharam, arbores, bestiæ, ac silicum dura mollita, I, 786. Os pollutum prohibetur facere mentionem nominis Dei, VI, 44.
Osanna quid significet, 1, 64 et seq. Osanna, nomen He- braicum, VII, 160. Ejus interpretatio, ibid. Dicebatur sanctis et episcopis, 164.
Osculo salutatum olim, I, 268.
Osee quid habet? 1, 277. Non solum meretrici, sed eliam adulteræ copulatur, 909. Accipiens uxorem fornica- riam quid repræsentat? 427. Osee ex sententia Hieronymi uxorem meretricem non habuisse videtur, IV, 125. Ošee nomen Josuæ olim proprium, VI, 1. Nomen ultimi regis Israel, 4 Salvatorem notat, 2. Perperam Ause dictus, ib. Osee sub quo rege prophetare cœperit, 2. Ante et post captivitatem Israel prophetavit, 3. Primus prophetarum, qui tempore Oziæ regis prophetaverunt, 2. Osee eo pa- tientior, quo uxor, quam assumpsit, sordidior, 3. Osee uxor fornicationum populum significat, fornicationi et li- bidini servientem, ib. Dilectio Ösee in adulteram, dile- ctionem significat Dei in filios Israel, 29. Osee prophetia ad x tribus pertinet, non ad tribum Juda, 169. Græci Aucto- res, qui Osee exposuerunt, in Præf. Osee. Prophetiam ejus intelligere non quidem impossibile, tamen difficile est, ibid. Voluminis obscuritatem ipse scriptor testatur, ibid.
Osee rege imperante cur Israel captus potissimum fue rit, VI, 107. Ossa impugnata, quid ? IV, 697. Ossa arida reviviscunt, V, 435. Ussa regis Iduniææ combusta a Moa- bitis, VI, 237.
Osrena regio Syriæ, VII, 57. Ostium apertum Paulo, I, 854. Ostracine Ægypti civitas, IV, 207. Otiosis sedere aptum est, I, 194. Otiositas vitanda, V, 183.
Otium et desidia rubigo sapientiæ est, III, 473.
Ovidii versiculus, I, 902. Ovidii metamorphoseon libri, VI, 406.
Oves morbide suum relinquunt pastorem, et luporum faucibus devorantur, I, 995. Cuncta ovis membra portata sunt, 412. Ovium Italicarum et Mesopotamia una natura esse traditur, III, 355.
Oza licet arcam quasi ruentem sustentare voluerit, per- cussus est, I, 1093.
Oziæ regis historia explicatur, I, 45 et seqq. Ozias ipse est Azarias, duplici nomine, IV, 7,
P litteram non habent Hebræi. Abusive eorum nomina per F scripta sunt apud Latinos, III, 96, 101. P litteram non habet sermo Hebræus, sed pro ea phi Græco utitur, IV, 55.
Pachomii monasteria laudantur Romæ, I, 954. Pachomius
ab angelo linguæ mysticæ scientiam didicit, II, 56. Præ- cepta Pachonii, ib. et seqq. Ejusdem Instituta, 73 et seqq. Ejusdem judicia, 77 et seqq. Ejusdem leges de oratio- nibus vespertinis, etc., 79. Monita, 81 et seqq. Ejusdem epistola et verba mystica, 85 et seq., 97 et seqq. Pactolus ditior cono, quam fluento, I, 816. Pactum et Testamentum idem sunt, IV, 1074. Pædagoga qualis esse debet, I, 764.
Pædagogus optimus qui moneat, et asperitate frontis terreat, 1, 789. Pædagogus, quid? VII, 442. Cur parvulis assignatur, ib.
Palæ, vulgo ventilabra nuncupabantur, III, 96.
Palæstina pars Syriæ, I, 345. In Palæstina perfecta vita Christiana, 207. Palæstina non pertinebat ad episcopum Alexandrinum, II, 447. Palæstina ritus in conterendis pa- leis, IV, 342. Palæstina Ægypto vicina, V, 166. Quibus abundet copiis, 314. In Palæstina solent diebus festis un- gere capita, VII, 35.
Palæstini a Babyloniis capti, et vastati, IV, 1018. Palas- tinorum quinque civitates, ib. et VI, 231 et 311.
Paleis comparatur perversa doctrina, IV, 105. In Paleis conterendis ritus Palæstinorum, 342.
Palinodiam more Stesichori cantare, II, 467. Palladis ars, II, 540.
Palladius Rufini amicus notatur, II, 560. Palladius servilis nequitiae quam hæresim instaurare conatus est ? 695. Calumuiam struit Hieronymo, ib.
Palma alterius, alteri nou parat ignominiam, I. 431. Im- pari cursu, pari animo ad palmam tenditur, 394. Palmarum cælatura in Ezechiele, quid significat, V, 477. In Palmarum ramis, signum victoriæ, et virtutis præmium, VI, 932.
Palmi mensura, V, 478 et seq.
Palmyra urbis nomen, quæ et Thamar, V, 601 el 613. Pambo et Isidorus monachi, I, 118.
Pammachius vir nobilis et eruditus, I, 236. Amicus Hie- ronymi, 232. Studium Pammachii in litteris sacris, 235. Pammachius hasetur ab omnibus dignus sacerdotio, ibid. Pammachius Romæ conatur exprimere, quod Jerosolymis Paula complevit, ib. 716. Vita ejus et virtutes, 394 et seq. Pammachius non solum divitias, sed et seipsum Deo ob- tulit, 796. Pammachius simul cum Fabiola xenodochium construxit, 465. Pammachii somnium, II, 554. Pammachii et Marcellæ mors nuntiatur Hieronymo, V, 1. Pammachii nomen, quid significet, VI, 223.
Pamphilus non edidit Apologiam Origenis, I, 532. Cujus esse creditur, ib. Pamphilus martyr confecit Bibliothecam Cæsariensem, II, 833. Vita Pamphili ubi habetur scripta, 416. Servabat Hieronymus descripta manu Pamphili, tan- quam thesaurum pretiosum, ib.
Pampini pro verbis, I, 935.
Pancratius Romanæ Ecclesiæ clericus, II, 929. Paneas urbis nomen, quæ antea Cæsarea Philippi, IV, 507. Paneas quondam Cæsarea Philippi, 5, 317.
Panem coelestium fastidiebat Israel, et Ægyptiorum car- nes desiderabat, III, 138. Panis et aqua pro omni cibo et potu accipitur in Scripturis, IV, 45. Panis luctus hæreticis tributus, VI, 15.
Panes propositionis, duodecim in Tabernaculo menses significant, I, 360. Panes propositionis ipsi sacerdotes se- rere, ipsi demetere, molere, coquere debebant, V1, 948. De novis frugibus in solemnitate Pentecostes offereban- tur, 779. Semper novi pro veteribus commutati, 953. Ablati cedebant in usus sacerdotum, ib. Panes laicí, VII, 75.
Pannoniæ et Dalmatiæ regiones vastatæ, VI, 676. Pantaples filia Cambysis, Smerdis uxor, hoc occiso, nupsit Dario, V, 702.
Pantænus sectæ Stoicæ philosophus mittitur a Demetrio, ut Christum prædicaret, I, 428, et II, 861. Panthea Abradatis uxor, II, 311.
Papiæ volumina non transtulit Hieronymus, I, 434. Pa- pias episcopus Jerapolitanus, II, 859.
Paphus urbs Cypri nobilis carminibus poetarum, terræ- motu eversa, II, 37.
Aliud Papinianus jurisconsultus, aliud Paulus noster præcipit, I, 459. Fornicationes et lupanaria permittit ibid.
Papyrius triumphavit de Samnitibus, I, 466.
B. Papyrius ubi jacet, II, 887.
Papyri vasa pro epistolis, sive navibus, IV, 199. Papulae in labiis post morbum sanitatis indicium, VI,
Parabolæ et ænigmatis notiones, V, 190. Parabolæ Syris et Palæstinis familiares, VII, 142. Parabolæ et ænigmata non proficiunt ad auctoritatem dogmatum, 94.
Paradisi patet omnibus jauua, I, 321. Plantatur paradi-
sus in Eden, 419. Paradisi colonum de possessione sua mu- lier ejecit, 259. Paradisus dicitur conditus ante cœlum et terram, III, 307. De Paradiso et ejus fluminibus quid sen- tiendum ex Sallustio certissimo auctore, 202. Paradisus mons Dei, V, 336.
Paralipomenon liber dicitur Instrumenti veteris izitop, I, 279. Absque illo si quis scientiam Scripturarum sibi vo- luerit arrogare, seipsum irridet, ib. Per singula nomina juncturasque verborum prætermissæ in Regum libris bis- toriæ tanguntur, et innumerabiles explicantur quæstiones Evangelii, ibid.
Parcæ sic vocantur, quod non parcant, I, 187. Pardus cur Alexander Magnus sit dictus, II, 13. Parentalia quid sint, IV, 552. Unde dicantur, VI, 93. Parentes non sunt diligendi supra Christum, I, 50. Quando parentes honorandi sunt? 282. Parentes quomodo honorandi sunt a filiis? 904. Hoc præceptum Scribæ et Pharisæi subvertebant, ibid. Pietas in Parentem, maxima hæreditas creditur, 720. Grande præmium obliti parentis, 283. Certant inter se indulgentia parentis, et filii pietas, 425. Parentes a filiis separari nihil est, 694. Discant pa- rentes filios magis doceri posse exemplis, quam voce, quare? 686. Non filii parentibus, sed parentes filiis thesau- rizant, 738. Qui parvulus est, donec ad annos sapientiæ veniat, tam bona ejus quam mala parentibus imputantur, 684. Solent parentes filias deformes virginitati tradere, 476. In eos invehit Hieronymus, ib. Qui nobis in Christo copu- lati sunt, illos putemus parentes, fratres et affines nostros, 432. Parentes vulgari sermone dicebantur affines et co- gnati, 352. Parentes caveant filios provocare ad iracundiam, II, 909. Dissensio falsa pietate inter parentes et liberos, 334. In parentibus et proximis contaminari, quid? V, 553. Parentes post Deum diligantur, ib. Parentes vultu tantum lædere, scelus est, VI, 519. Parentibus subjiciendi filii, Christi exemplo, VII, 312.
Parochia sumitur pro diœcesi, I, 726.
Partem petere cum Christo, cum prophetis, cum aposto- lis, quid? V, 851 et 852.
Particeps et comparticeps, quid? VII, 644. Parturientium nibil gravius dolore, IV, 889.
Parvula, instrumentum ad evellendas spinas, quæ inter incedendum pedibus inliguntur, II, 67. Parvula mordax pro forcipe parvula, ibid.
Parvuli matutinis horis erudiuntur, IV, 579.
De Pascha, sive Paschalis liber, I, 610. Ad Paschæ cele- britatem quæ requiruntur, 608, 579. Pascha episcopi Asiæ celebrant cum Judæis luna xiv, II, 883. Pascha solemnitas in monasteriis, 92 et seq. Fascha, transitum sonat, IV, 424. Per tria Pascha Dominus venit in Jerusalem, 390. Pascha, a quo nomen accepit, VI, 550. Pascha unde dictum? VII, 210. Pascha Judæorum quid? 254.
Pashur alius est filius Emmer, IV, 997. Alius filius Mel- chiæ, 982.
Pasiphaes uxoris regis turpitudo, il, 317. Passalorincitæ, VII, 429.
Passer numquam in Scriptura legitur in malam partem, III, 489.
Passionibus humanis subjacemus, I, 597. Passiones duæ, una mali, altera boni, II, 748. Excedere in passionibus quid? 749. Sententiæ nonnullorum de passionibus animi, utrum quis possit is carere, vel non? ibid. In ira omnes perturbationes animi comprehenduntur: in carnis malitia, universæ corporis voluptates, III, 486. Passiones dictæ perturbationes, IV, 83. His carere debent, qui præsunt, ibid. Passiones quatuor notantur, V, 12. De his plenissime scripsit Cicero, ibid. Quatuor virtutes eis oppositæ, de quibus Auctor disputat, ibid. Passiones tres animæ, et earum sedes, VII, 94. Usus passionum, ibid. Hunc præstat doctrina evangelica, ibid. Fiunt occasio triumphorum, 528. Passionibus dediti, proprium habent Deum, 37. Pas- sionis et propassionis differentia, 28, 29.
Passionem Christi lex et omnis prophetarum chorus prædicat, VI, 977.
Pastophorium, vel mastopópiov quid? IV, 518, et V, 490 et 504.
Pastoris liber legebatur in nonnullis Ecclesiis Græciæ, II, 897. Multi de eo usurpaverunt testimonia, ibid. Apud Latiuos pene ignotus erat, ibid. Pastoris liber, VI, 75.
Pastorum negligentium pulchra descriptio, IV, 661. lidem notantur, 696 et seq. Propter pastores malos hære- ditas Domini conculcatur, 928. Pastores negligentes notan- tur, VI, 884, 894. Pastor bonus quis, et ejus officium,VII, 277. Ad pastores Ecclesiæ exhortatio, 168. Qui pastor est, debet esse et magister, 615. Vexatio ovium, pastorum culpa, et vitium magistrorum est, 55. Falsi pastores in Ecclesia, 616.
Pater nec pro filio, nec filius pro patre punitur, I, 1095. Non erudit pater nisi quem amat, 410. Juvenes et stulti
dicuntur in Scriptura, qui a veteri auctoritate desciscunt, et cana præcepta patrum contemnunt, III, 476. Patrum similitudinem habentes filii, et suo et parentum scelere puniuntur, 854. Patres quod filios_comederint, aut filii patres, nulla narrat historia, V, 52 Patres nostri duplices, 807. Pater omnis, filii nomen est,VII, 200, 217. Quo sensu homines vocantur patres et magistri, 185. Habent a Deo, ut patres vocentur, 601.
Pater proprie Dei nomen est, IV, 1088. Patris nomen ante adventum Christi occultum fuit, VI, 655. Agnitio Pa- tris et Filii unde venit, 636.
Pathuel latitudo Dei, vel aperiens Deus, VI, 167. Patientia in adversis præbenda, I, 178. Quasi athleta fortissimus illatas sustineat quis injurias, 628.
Exemplum patientiæ in femina, 708, 709. Patiendo in- jurias, furor rabidi pectoris mitigatur, 712. Patientia Chri- stiani, II, 727. Qui in nos clementes sumus, rigorem contra alios non teneamus, 408. Patientia non solum in angustiis, sed et in lætioribus necessaria est, ne plus quam conde- cet, exaltemur, III, 439. Convenit justo parum habere simplicitatis, et propter nimiam patientiam, dum ultionem reservat Deo, stultum videri, quam statim se vindicantem sub velamento prudentiæ exercere malitiam, 468. Dei patientia in occnlio est, quæ sinit tribulare nunc sanctos, et peccatores non visitat pro scelere, ut justis possit æterna bona restituere, et peccatoribus mala inferre perpetua, 443. Patientia nostra nomen Dei glorificatur, IV, 805. Pa- tientiæ sanitas, VII, 716.
Patimur non fortuito, sed Dei voluntate, VI, 547. Patria vox Græca est, non Latina, I, 220, 221. Patriam suam diligere, naturale est, IV, 891.
Patriarchæ et apostoli non caruere peccato, I, 898. Pa- triarchæ plurimas habuerunt uxores, et concubinas, 909. Patriarcharum XII sepulcra monstrantur, 703. Patriarcha- rum justitia non fuit perfecta, II, 707. Patriarcharum no- minum omnium etymologiæ ponuntur, III, 350.
Patricii qui Romæ dicti, I, 285.
Patruelis, pads) pos, IV, 1708. Patruelis Isaiæ Christus dicitur, 67.
Paula laboriosam viduitatis aream terit, I, 394. Paula renuntiaverat toti mundo, et volebat exire de terra sua, 183. Omnem substantiam nondum mortua pauperibus et filis dilargita est, ibid. Justitia prædicatur in Paula, 394. Inter liberos opibus distributis, docet illos divitias contem- nere, ibid. Paula fruita est amicitiis Marcellæ, 954. Paula et Enstochium, flores familiæ Furiæ, 182. Paulæ et Eusto- chii mollitia, et postea virtutes, 402. Nolunt vinci ab aliis labore corporum, quas ipsæ superant virtute animi, 485. Virtutes Paul, 197. Paula junior Christi flammeo reser- vatur. 720. Magister et nutritius ejus voluit esse Hiero- nymus, 689. Paula et Pammachius transierunt per foramen acus, IV, 724. Uterque laudatur ab Hieronymo, ibid. Paula monasteriorum, et Scripturarum amatrix, VI, in Præfat. in Osee. Paula explicatio prophetarum quorumdam ab Hieronymo promissa, 224. Paula ejusque filia Eustochium pikonovátata: 310. Paule et Eustochio cur libros inscripserit Hieronymus, 572.
Paulina Pammachii uxor lugetur, I, 395. Laudatur, ibid. et seq.
Paulinianus presbyter, frater Hieronymi, I, 350. Pau- liniani ordinatio quarum inimicitiarum ansam dederit, ibid. Paulinus Nolan. non solum divitias, sed et seipsum Deo obtulit, 1, 796.
Paulinus Antiochenæ urbis episcopus Romam pergit, 692.
L. Paulus inter exsequias filiorum urbem ingressus est triumphans, I, 335.
Paulus ad pedes Gamalielis legem Domini et prophetas discit, I, 272. Paulus quare vocatur vas electionis, 273. Legis et sacrarum Scripturarum armarium fuit, ibid. Verba apostoli Pauli tonitrua, 223. Variis modis disputat in suis Epistolis; Paulus novissimus in ordine, primus in meritis est, 319. In ore Pauli Christus resonabat, 937. Cernit natu- ralem carnis ardorem suæ repugnare sententiæ, ibid. Paulus Romam vinctus ingreditur, ut vinctos superstitionis erroribus liberos faciat, 431. Manet in hospitio per bien- nium, ut nobis utriusque Testamenti æternam reddat domum, ibid.Laus justæ libertatis in Paulo,775. Animadver- tenda apostoli Pauli prudentia, 224. Paulus pene rem contra naturam exigit, 422. Aliud est quod vult Apostolus, aliud quod cogitur velle, 905. Duæ ejus sunt voluntates circa præcepta continentiæ et matrimonii, ibid. Peregrinationes Pauli, 972. Paulus male cœpit, sed bene finivit, 285. Pau- lus providebat bona etiam coram hominibus, 912. Quo sensu Paulus legitima Judæorum suscepit celebranda,764, 766. Paulus cur Timotheum circumcidit, et non Titum,768. Paulus in quo fuit imitator gentium, 751. Paulus Epime- nidis versiculo usus est, 425. Menandri senarium usurpat,
426. Apud Athenienses in Martis curia disputans, Aratum testem vocat, ibid. Apostolus Paulus uxorem non habuit, 103. Monitor bumanæ infirmitatis in Paulo, in similitudi- nem triumphantium, 179. Paulus ob carnis aculeos repri- mit corpus suum, 91. Paulus sub persona sua fragilitatem humani corporis fatebatur, 504. Paulus ex persona generis humani ardoribus corporis inflammatus, 985. Paulus multa ignorat, et concedit scientiæ Dei, 1038. Paulus scripsit ad septem Ecclesias, 280. Paulus cur lugebat Corinthios,891. Paulus et Samuel peccatores lugebant clementi pietate, 1084. Origenis et Pauli collatio, 402. Paulus cogitabat de his, quæ in usu corporis sunt necessaria, II, 785. Impa- tientiæ videtur argui, ibid. Paulus in faciem Petro resti- tit, 534. Eumdem vocat columnam Ecclesiæ, ibid. Paulus compulsus est velle multa quæ non vult, 264. Paulus quo- tidie proficit, 376. Humilitas Pauli qua? 249. Charitas Pauli, 599. Pulchra Pauli interpretatio de dilectione ini- micorum, 728. Paulus nondum perfectus ad majora sese extendit, 707. Sumit testimonia de poetis, 250. Paulus severior Barnaba, 763. Dissensio Pauli et Barnabæ aliquid habet humanæ fragilitatis, ibid. Paulus contemnebat, vel dissimulabat facundiam Græcam, quare? 473. Cunctæ prope Epistolæ Pauli, quod habeant principium, et quo fine clau- dantur, 750. Ubi Paulus scripsit Epistolam ad Ephesios, 481. Diversa sunt exemplaria S. Pauli, 708. Non nobis curæ sit quid Aristoteles, sed quid Paulus doceat, 714. Manifestissima est in benedictione Benjamin prophetia de Paulo apostolo, III, 579. Paulus apostolus unde nomen accepit, IV, 278. Prædicatio Evangelii per apostolum Pau- lum multiplicata, 150. Prædicationes ejus, 355. Sequitur Hebraicam veritatem, 608, 760. Utitur testimoniis poeta- rum, 580. Ubi præcedit apostoli Pauli auctoritas, cesset alia interpretatio, 149. Sequenda est ejus expositio, 567. Laudat et corripit Corinthios pro diversitate habitantium, 756. Paulus nomine Benjamin intellectus, V, 920. Apo- stolus Paulus poetam Græcum vocat prophetam, 121. Pau- lus, lupus rapax, VI, 53. Ejus conversio, 290. Quare vas electionis dictus, 86. Audivit mysteria Trinitatis, 349. Scri- psit ad septem Ecclesias, 855. Paulus stultus et inobediens, VII, 754. Ejus malitia et invidia in Christianos, ibid. Erat aculi et acris ingenii, 517. Ad pedes Gamalielis edoctus fuit, 475. Paulus vir Hebrææ peritiæ, et in Lege doctis- simus, 429. In vernaculo sermone erat doctissimus, non in Græco, 520. Sciebat litteras sæculares, sed non perfecte, 471. A quo apostolatum tenuit, 375. Paulus in Hebræo, mirabilem sonat, 147. Quare fuit sic nominatus, qui Saulus dicebatur, 745 et seq. Idem vocabatur Saul, non Saulus, ibid. De traditionibus Hebræorum profert secreta, 566. In quo Paulus major omuibus, 592. Humilitas illius, 398, 681, 733. Prudentia, 371, 384. Magnanimitas et fer- vor, 756. Anxietas et pietas parentis in Paulo, 466. Pro- phetavit, 490. Gravissimo capitis dolore afflictus est, 460. Error Apostolicus de pietatis veniens affectu, 127. Sermo vitæ, morumque regula, 714. Pondus verborum Pauli ob- servandum, 389. Non videtur concordasse cum secreto mentis suæ, 592. Ordo historia de Paulo sibi non videtur Concinere, 392. In modum histrionum habitum mutat, 468. Profundos sensus Græco sermone non explicat, 468. De Panlo apostolo ficti quidam errores, 350, Paulus ex nimio amore Christi eum sæpius et superflue nominabat, 559. Exercitus dæmonum puguabat adversus Paulum, 596. Fṇ- ror el rabies diaboli in illum, 635. A Cæsare missus est in carcerem, 748. Ejus familiam convertit ad fidem, ibid. Scripsit Epistolas ad omnes Galatiæ fideles, 375. Sermoni- bus vilibus usus est scribens ad Galatas, 459. Paulus nec nomen suum, nec Apostoli vocabulum præposuit in Epi- stola ad Hebræos, quare? 374. Aliqui putant eum repre- hendendum, 591. Defenditur et excusatur, 493. Imperitus sermone, 596. In grammatica lapsus est, 587. Hunc non pulsat Hieronymus, sed magis defendit, ibid. Usus est ser- mone trivii, 417. Verbum vulgatum ponit, 641. Usus est versibus poetarum, 647. Non ideo credidit ea quæ scri- psere, fuisse sancta, 648, 709. Paulum defendit Hierony- mus, 708. Unamquamque provinciam suis denotat proprie- tatibus, 427. Sensum testimonii magis posuit, quam verba, 431, 437. Textus Apostoli depravatus, 488. In Paulo quid additum? 487. Pauli plurima differentia, 692.
Paulus senex Petri martyris discipulus, II, 640. Paulus Concordiæ, quid refert audisse de notario S. Cy- priani, 889.
Paulus Samosatenus et Photinus in quo maledicti, IV,
« ElőzőTovább » |