SUBLIMI IN EVANGELIO CHRISTI JUXTA DIVINAM VERBI INCARNATI OECONOMIAM. A U.C TORE MARTINO GERBERTO MONASTERII ET CONGREGATIONIS S. BLASII IN SILVA NIGRA ABBATE S. Q. R. I. P. TOMUS II. TYPIS SAN- BLASIANIS: 1793 STOR LIBRAR NEW-YORK DE SUBLIMI IN EVANGELIO CHRISTI CAPITA SELECTA. CAPUT XXIX. ADORATIO IN SPIRITU ET VERI- Mulier crede mihi, quia venit hora, quan- ratis, quod nescitis: nos adoramus Cum Christus fatigatus itinere federet a) CAPUT XXIX. ad fontem Jacob prope civitatem Samaria, que n dicitur Sichar, iuxta prædium, quod dedit Ja- Mulieri Sa cob Joseph filio fuo... Venit mulier de Sama maritana declarata. a) Jo. IV. 5. etc. CAPUT ria haurire aquam. Dicit ei Jesus: Da mihi biXXIX. bere. Considera hic et admirare divinam fapientiam in Christo. Ex consequentia fermonis Christi cum Samaritana palam fit in verbis: Da mihi bibere, contineri verba falutis, quæ Christus Samaritanæ denuntiavit velut mox ibidem v. 32. apostolis fub nomine cibi, quem Christo attulerant ad manducandum: Ille autem dicit eis: Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis Meus cibus est, ut faciam voluntatem eius, qui misit me, ut perficiam opus eius . . Ecce dico vobis: Levate oculos vestros, et videte regiones, quia albe funt iam ad messem. Eodem pertinent parabola de feminante et femente, frumento, messeque evangelica: feu ut propius ad rem loquar cum Christo, qui in parabola de grano finapis a), quod minimum quidem est omnibus feminibus: cum autem creverit, maius est, omnibus oleribus et fit arbor, dilatationem Ecclesiæ fuæ per orbem declarare voluit; perinde ac hic mulieri Samaritanæ denunciat horam, quando neque in monte hoc Garizim, neque in Hierosolymis amplius per legem cæremonialem adoraturi fint Patrem. Hoc voluit innuere Christus, dum petit a muliere bibere. Unde miratur mulier: Quomodo tu Judæus cum fis, bibere a me poscis, que fum mulier Samaritana ? Non enim coutuntur Judai Samaritanis. e) Matth. XIII. 31. Atqui vero hanc ipsam feparationem fubla- CAPUT turus advenerat Christus non folum Judæo. XXIX. rum cum Samaritanis, verum etiam cum universis gentibus: ex quibus erant Ephesii, ad quos fcribens D. Paulus: Quia, ait a), eratis illo in tempore fine Christo, alienati a conversatione Israel, et hospites (évo peregri ni) testamentorum, promissionis Spem non ha bentes, et fine Deo in hoc mundo. Nunc au tem in Ghristo Jesu, vos, qui aliquando eratis longe, facti estis prope in fanguine Christi. Ipse enim est pax nostra, qui fecit utraque unum, et medium parietem maceria folvens, inimicitias in carne fua: legem mandatorum decretis evacuans, ut duos condat in femetipso in unum novum hominem: faciens pacem. Hunc igitur medium parietem maceriæ, qui tunc etiam erat Judæos inter et Samaritanos, folvens primum quidem petit bibere, deinde vero offert mulieri aquam vivam. Sed mulier carnalis rem non capit, dum etiam Christus explicatius loquitur discrimen inter aquam fuam et fontis Jacob indicans: Omnis, qui bibit ex aqua hac, fitiet iterum: qui autem biberit ex aqua, quam ego dabo et, non fitiet in æternum: fed aqua, quam ego dabo ei, fiet in co fons aquæ falientis in vitam aternam. At necdum mulier fensu assurgens a naturali ad fupernaturalem aquam, dicit: Domine da mihi hanc aquam, ut non fitiam, nec a) Ephes. 11. 12. |