Certa vetet dubitare fides, fpes læta timere,
Velle vetet cuiquam non bene fanctus amor.
Da, ne fint permiffa, pater, mihi præmia fruftra,
Et colere, et leges femper amare tuas.
Hæc mihi, quo gentes, quo fecula, Chrifte, piâfti,
Sanguine, precanti promereare tuo !
ENS mea quid quereris? veniet tibi mollior hora,
In fummo ut videas numine læta patrem ; Divinam in fontes iram placavit Jefus; Nunc eft pro pœna poenituiffe reis.
UI cupit in fanctos Chrifto cogente referri,
Abftergat mundi labem, nec gaudia carnis
Captans, nec faftu tumidus, femperque futuro
Inftet, et evellens terroris fpicula corde,
Sufpiciat tandem clementem in numine patrem.
Huic quoque, nec genti nec fectæ noxius ulli,
Sit facer orbis amor, miferis qui femper adeffe
Geftiat, et, nullo pietatis limite claufus,
Cunctorum ignofcat vitiis, pietate fruatur.
Ardeat huic toto facer ignis pectore, poffit
Ut vitam, polcat fi res, impendere vero.
Cura placere Deo fit prima, fit ultima, fanctæ
Irruptum vitæ cupiat fervare tenorem ;
Et fibi, delirans quanquam et peccator in horas
Difpliceat, fervet tutum fub pectore rectum :
Nec natet, et nunc has partes, nunc eligat illas,
Nec dubitet quem dicat herum, fed, totus in uno,
Se fidum addicat Chrifto, mortalia temnens.
Sed timeat femper, caveatque ante omnia, turbæ
Ne ftolidæ fimilis, leges, fibi fegreget audax
Quas fervare velit, leges quas lentus omittat,
Plenum opus effugiens, aptans juga mollia collo
Sponte fua demens; nihilum decedere fummæ
Vult Deus, at, qui cuncta dedit tibi, cuncta repofcit.
Denique perpetuo contendit in ardua nifu,
Auxilioque Dei fretus, jam mente serena
Pergit, et imperiis fentit fe dulcibus actum.
Paulatim mores, animum, vitamque refingit,
Effigiemque Dei, quantum fervare licebit,
Induit, et, terris major, cœleftia fpirat.
LUCE colluftret mihi pectus alma,
Pellat et triftes animi tenebras, Nec finat femper tremere ac dolore,
Me pater tandem reducem benigno
Summus amplexu foveat, beato
Me gregi fanctus focium beatum
JEJUNIUM ET CIBUS.
ERVIAT ut menti corpus jejunia ferva,
Ut mens utatur corpore, fume cibos.
URBANE, nullis fesse laboribus,
Urbane, nullis victe calumniis,
Cui fronte fertum in erudita
Perpetuo viret, et virebit;
Quid moliatur gens imitantium,
Quid et minetur, follicitus parum,
Vacare folis perge Mufis,
Juxta animo ftudiifque fælix.
Linguæ procacis plumbea fpicula,
Fidens, fuperbo frange filentio ;
Victrix per obftantes catervas
Sedulitas aninofa tendet.
Intende nervos fortis, inanibus
Rifurus olim nilibus emuli;
Intende jam nervos, habebis
Participes opera camœnas.
Non ulla Mufis pagina gratior,
Quam quæ feveris ludicra jungere
Novit, fatigatamque nugis
Utilibus recreare mentem.
Texente nymphis ferta Lycoride,
Rofæ ruborem fic viola adjuvat
Immifta, fic Iris refulget
Æthereis variata fucis.
IN RIVUM A MOLA STOANA LICHFELDIE DIFFLUENTEM.
ERRAT adhuc vitreus per prata virentia rivus,
Quo toties lavi membra tenella puer;
Hic delufa rudi fruftrabar brachia motu,
Dum docuit blanda voce natare pater.
Fecerunt rami latebras, tenebrifque diurnis
Pendula fecretas abdidit arbor aquas.
Nunc veteres duris periêre fecuribus umbræ,
Longinquifque oculis nuda lavacra patent.
Lympha tamen curfus agit indefeffa perenhis,
Tectaque qua fluxit, nunc et aperta fluit.
Quid ferat externi velox, quid deterat ætas,
Tu quoque fecurus res age, Nife, tuas.
[Poft Lexicon Anglicanum auctum et emendatum. ]
LEXICON ad finem longo luctamine tandem
Scaliger ut duxit, tenuis pertæfus opellæ,
Vile indignatus ftudium, nugafque moleftas,
Ingemit exofus, fcribendaque lexica mandat.
Damnatis, pœnam pro poenis omnibus unam.
Ille quidem recte, fublimis, doctus et acer,
Quem decuit majora fequi, majoribus aptum, [tum,
Qui veterum modo facta ducum, modo carmina va-
Gefferat et quicquid virtus, fapientia quicquid,
Dixerat, imperiique vices, coelique meatus,
Ingentemque anino feclorum volveret orbem.
Fallimur exemplis; temere fibi turba fcholarum Ima tuas credit permitti Scaliger iras.
Quifque fuum nôrit modulum; tibi, prime virorum
Ut fludiis fperem, aut aufim par effe querelis,
Non mihi forte datum; lenti feu fanguinis obfint
Frigora, feu nimium longo jacuiffe veterno,
Sive mihi mentem dederit natura minorem.
Te fterili functum cura, vocumque falebris.
Tuto eluctatum fpatiis fapientia dia
Excipit thereis, ars omnis plaudit amico,
Linguarumque omni terra difcordia concors
Multiplici reducem circum fonatore magiftrum.
Me, penfi immunis cum jam mihi reddor, inertis
Defidia fors dura manet, graviorque labore
Triftis et atra quies, et tarde tædia vitæ.
Nafcuntur curis curæ, vexatque dolorum
Importuna cohors, vacuæ mala fomnia mentis.
Nunc clamofa juvant nocturnæ gaudia menfæ,
Nunc loca fola placent; fruftra te, Somne, recumbens
Alme voco, impatiens noctis metuenfque diei.
Omnia percurro trepidus, circum omnia luftro,
Si qua ufquam pateat melioris femita vitæ,
Nec quid agam invenio, meditatus grandia, cogor
Notior ipfe mihi fieri, incultumque fateri
|