CAP. XXX.

De quodam horrendo facinove, scilicet quod quaedam mulier comedit infantem suum.

Illud igitur horribile facinus libet reminisci, quod Iosephus de Iudaica obsidione describita Mulier quaedam facultatibus et genere nobilis cum caetera multitudine, quae confluxerat Hierosolymam, communem cum omni- 5 bus obsidionis casum ferebat. Huius reliquas facultates, quas de domo in urbem convexerat, tyranni penitus invaserunt. Si quid vero relictum ex magnis opibus fuerat, quo victum quotidianum pertenuem duceret, irruentes per 10 momenta satellites praedonum rapiebant, pro quo ingens labor mulierem ex indignatione quadam velut insania fatigabat, ita ut interdum praedones in necem sui maledictis et convitiis instigaret. Verum quum nec irrita- 15

a) Flav. Jos. de bello iud. VI. 3. 4. edit. Haverc.

[Inscript.] scilicet de muliere comedente filium suum M, scilicet... suum om. J. 1. igitur] hic M. reminisci] inserere M. 3. facultatibus (dives superp.) M. 5. Hierosolimis MJ. 6. obsidionibus M. 8. Si quae vero reliquiarum ex magnis opibus fuerant, quibus M. 9. victum superp. M. 11. praedonum satellites M. pro quibus M. 12. ingens labor] dolor ingens M. 14. praedones necem sui (ex superp.) maledictis et coniuriis instigaret M. maledictis] maledictionibus J.

tus quisquam nec miseratus illam perimeret, et si quid forte fuisset cibi quaesitum ab illa, id ab aliis quaereretur, nec iam fieret usquam copia requirendi, fames autem dira dum vi5 sceribus insisteret ac medullis, et ad furorem iam famis inedia perurgeretur, pessimis usa est consiliis, et contra ipsa naturae iura iam armatur. Erat enim ei sub uberibus parvulus filius, quem ante oculos ferens, infeli10 cis, inquit, matris es. O infelicior fili, in bello, fame ac dereptione praedonum cui te reservabo? Nam etsi posset vita sperari, jugo tamen Romanae servitutis urgeberis, Veni ergo nunc, o mi nate, esto matri cibus, prae15 donibus furor, saeculis fabula, quae sola deerat cladibus Iudaeorum. Et cum hoc dixisset, protinus filium iugulavit, eum deinde igni

2. et si quid forte tum fuisset ab illa quaesilum, id aliis quaereretur M. 3. usquam fieret M. 4. Famis J. dira om. CJ. dum om., iam superp. M. 6. perurgeret J, pungeretur C. pessimis usa consiliis contra iam ipsa armatur iura naturae M. 8. enim] autem J. Erat enim sub uberibus eius M. om. M. nam in bello CJ. 13. servitutis (istumne add. ad urgeor A.

10. es

12. vita superp. M. marg.) M. urgerem M.

14. nunc om. CJ. furor praedonibus J. 16. Et haec cum dixisset M. 17. eum deinde...et medium] tunc denique igni apposito torret, medium Cav, Tunc denique igni appositum torret, medium CIJ. igne supposito M.

apposito torret, et medium quidem consumit, medium servat obtectum. Et ecce statim praedones irruerunt ambustae carnis odore suscepto, mortem minantur, nisi cibos sine mora, quos paratos senserant, demonstraret. Tunc 5 illa inquit: Partem vobis optimam reservavi, et continuo quae superfuerant membra retexit infantis. At illos repente ingens horror invasit, membraque eorum diriguere, et quasi animi duritie vox eorum est faucibus inter- 10 clusa. Illa vero truci vultu et ipsis praedonibus truculentior, meus, inquit, est partus, meus est filius, meum est facinus, edite, nam ego prior edi quem genui. Nolite vos effici aut matre religiosiores, aut foemina mollio- 15 res; quod si vos pietas vincit, meos execramini cibos, quae iam talibus pasta sum, ego iterum his pascar. Post haec illi territi con

invasit et

10. vox] 12. tru

2. statim] confestim M. 3. irruunt J. adustae carnis M. concepto J. 4. sine mora cibos M. 5. Tunc illa: Partem, inquit, M. 8. ingens horror et immanis invasit J. ingens horror immanis M. 9. membraque] membra C. membraque eorum diriguere om. MJ. et om. M. mox M. eorum om. M. 11. ipsis iam MJ. culentis M. 12. meus, inquit, (hic superp.) meus est, hic partus et M. 13. filius et J. edi MJ. 16. vincit et MCJ. talibus iam pasta sum, ego his iterum pascar M. 18. Post haec illi facti contrementes discedunt J.

filius, 14. com

17. ego, quae

trementesque discedunt, qui hunc solum ex omnibus facultatibus cibum miserae matri reliquerunt.

CAP. XXX.

Quod quandoque punitur innocens, et nocens absolvitur.

Nemo se confidat expertem a poena, qui 5 se novit immunem a culpa. Qui stat, videat ne cadat. Nam saepe innocens damnatur, et nocens absolvitur: pius punitur, et honoratur impius. lesus crucifigitur, et Barrabas liberatur. Hodie vir iustus et quie10 tus inutilis, vir religiosus hypocrita, vir simplex fatuus reputatur. Deridetur enim iusti simplicitas. Lampas contempta apud cogitationes divitum.b

a) I. Cor. 10, 12.

1. trementesque M. om. J, ad marg. pon. M. matri reliquerunt cibum

b) Job 12, 4-5.

qui] et M. 2. facultatibus miserae] miseriae J. miserae M. [Inscript.] De poena innocentis. M. 6. damnatur innocens M. 7. et om. J. 8. impius honoratur M. 9. iustus et ad marg. pon. M, 12. Lampas] Jam pax J. contempta est J.

om. CJ.

LIBER SECUNDUS,

determinans de culpabili humanae conversionis progressu.

CAP. I.

Quaenam soleant homines communiter affectare. Tria maxime solent homines affectare: opes, voluptates, honores. De opibus prava, de voluptatibus turpia, de honoribus vana procedunt. Hinc enim loannes apostolus ait: Nolite diligere mundum, neque ea quae in 5 mundo sunt: quia quicquid est in mundo, est concupiscentia carnis et concupiscentia oculorum, et superbia vitae. Concupiscentia carnis ad voluptates, concupiscentia oculorum ad opes, superbia vitae pertinet ad honores. 10 a) I. Joan. 2, 15–16.

2. et

[Inscript. libri] determinans om. CJ. progressu] ingressu CJ. [Inscript. cap.] De his, quae solent homines communiter affectare M, om. CJ. honores M. 5. quae sunt in mundo M. 6. in mundo, aut est J. 7. concupiscentia carnis est M. et] aut J. 8. et] aut J.