Viator, in ipso itineris ingressu, si solus fuerit, dicat quæ sequuntur, in singulari; si cum sociis, in plurali, ut sequitur: In Cant. Benedictus, 134. Ant. 5. C. In viam pacis et prosperitátis dírigat nos omnipotens et miséricors Dóminus et Angelus Raphael comitétur nobiscum in via, ut cum pace, salúte, et gáudio, revertámur ad própria. PRECES. KYRIE, eléison. Christe, eléison. Kyrie, eléison. Secretò, Pater, usque ad . Et ne nos indúcas in tentatiónem; . Sed libera nos à malo. . Salvos fac servos tuos, . Deus meus, sperantes in te. Ps. 85. R. Mitte nobis, Dómine, auxílium de sancto; R. Et de Sion tuére nos. Ps. 19. . Esto nobis, Dómine, turris fortitúdinis, R. A fácie inimíci. Ps. 60. . Nihil proficiat inimícus in nobis, R. Et filius iniquitátis non appónat nocére nobis. Ps. 88. . Benedictus Dóminus die quotidie; R. Prósperum iter fáciat nobis Deus salutárium nostrórum. Ps. 67. . Vias tuas, Dómine, demonstra nobis, R. Et sémitas tuas édoce nos. Ps. 24. . Utinam dirigantur viæ nostræ R. Ad custodiendas justificatiónes tuas ! Ps. 118. . Erunt prava in directa, R. Et áspera in vias planas. Is. 40. . Angelis suis Deus mandávit de te, R. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis. Ps. go. . Dómine, exaudi oratiónem meam; R. Et clamor meus ad te véniat. Orémus. DEUS, qui filios Israel per maris médium sicco vestigio ire fecisti, quique Magis iter ad te, stellâ duce, pandisti : tribue nobis, quæsumus, iter prósperum, tempusque tranquillum; ut, Angelo tuo sancto cómite, ad eum quò pérgimus locum, ac demum ad æternæ salútis portum pervenire feliciter valeámus. DEUS, qui Abraham púerum tuum de Ur Chaldæórum eductum, per omnes suæ peregri natiónis vias illæsum custodisti; quæsumus ut nos fámulos tuos custodire dignéris : esto nobis, Dómine, in procinctu suffragium, in via solátium, in æstu umbraculum, in plúvia et frígore tegumentum, in lassitúdine vehículum, in adversitáte præsidium, in lúbrico báculus, in naufrágio portus; ut, te duce, quò téndimus, prósperè perveniámus, et demum incólu mes ad própria redeámus. || per viam salútis incédat; et ADESTO, quæsumus Dómi- beáti Joannis Præcursóris CANONES. De Festo SS. Trinitatis, et pueris in ejus et ceterorum mysteriorum fide instituendis; tum de solemnitate Corporis Christi, et latriæ cultu interno et externo ei debito. DOMINICA PRIMA POST PENTECOSTEN, IN FESTO SS. TRINITATIS. Ex Concilio Carthaginensi secundo. an. 39o. c. 1. +GENETHLIUS Episcopus di xit: Ad corroborandas fratrum mentes, ea proponenda sunt quæ à Pátribus certâ dispositióne accépimus; ut Trinitátis quam in nostris sénsibus consecrátam retinémus, id est, Patris, Fílii, et Spíritûs || sancti unitátem, quæ nullam nóscitur habére differéntiam, sícuti didicimus, ita pópulos instruámus. Ab universis Epíscopis dictum est : Planè sic || crédimus, sic tenémus, sic docéri vólumus, fidem Apostólicam cum vestra doctrína sequentes. FERIA SECUNDA. Ex Concilio Parisiensi sexto. 829. l. 1. c. 6. UONIAM fides Christi ubique QUONI pollet, et párvuli de christiánis paréntibus nati, ántequam ad intelligibilem ætátem véniant, Baptismatis sacramenta percipiunt ; necesse est ut quod imbecillis ætas nequívit, intelligibilis díscere sátagat: quod, quia ab usu CUM 1557. c. 25. Um baptizáti infantes adulti fúerint, ad eórum excitandam fidem et spem, multùm pértinet ut intelligant se à Deo Patre récipi in grátiam, adoptári in fílios, et sibi ab eódem Patre tradi jus hæreditátis bonórum cœléstium ; à Christo Dei Filio omne suum méritum pendére, ab eo fratrum loco habéri, et fíeri cohærédes regni cœlestis; à Spíritu sancto excitári, et confirmári in fide. FERIA QUARTA. Ex Concilio Mediolanensi quinto, sub sancto Cárolo. 1579. Part. 1. tit. 2. CONFESSARII gravíssimam pœniténtiam impónant, itemque Concionatóres divínam ultió nem denú tient, et pátribus famílias, et dóminis, qui, nullà aut saltèm parvâ diligéntiâ adhibitâ, omnem ratiónem non ineunt, ut sui líberi ac fá muli christiánam doctrínam addiscant, neque iis quos in famulátu habent, tantum diébus saltèm festis vácui témporis concédunt, quo in Ecclésias ubi ea doctrína tráditur, ad illam percipiendam conveníre possint. FERIA QUINTA. IN FESTO CORPORIS CHRISTI. Ex Concilio Tridentino. 1551. Sess. 13. de Euch.c.5. non autem antè vel post, et in hóstiis seu particulis consecrátis, quæ post communió nem reservantur vel supersunt, non remanére verum corpus Dómini; anathema sit. SABBATO. Ex Concilio Tridentino. Nu ristice Sacramento in venera- Dressed Synodus piè et religiósè ádmodum in Dei Ecclésiam inductum fuis-ídeo minùs est adorandum, se hunc morem, ut singulis quòd fúerit à Christo Dómiannis, peculiári et festo die, no, ut sumátur, institútum : præcelsum et venerábile (Eu- nam illum eumdem Deum charistiæ) Sacramentum sin- præsentem in eo adesse crégulári veneratióne ac solem-dimus, quem Pater æternus nitáte celebrarétur, utque in introdúcens in orbem terráProcessiónibus reverenter et rum, dicit: Et adórent eum honoríficè illud per vias et omnes Angeli Dei; quem Maloca pública circumferrétur.gi procidentes adoravérunt; Christiáni omnes singulári significatióne gratos et mémores teştentur ánimos erga commúnem Dóminum et Redemptórem, pro tam ineffábili et planè divíno benefício. FERIA SEXTA INTRA OCTAVAM. Ex Concilio Tridentino. Ibid. can, 4. Si quis dixerit, peractâ consecratióne, in admirábili Eucharistiæ Sacramento non esse corpus et sánguinem Dó. mini nostri Jesu Christi, sed tantùm in usu, dum súmitur; quem in Galilæa ab Apóstolis adorátum fuisse Scriptúra testátur, DOMINICA INTRA OCTAVAM. genter in Ecclésiis conservári, præterquam quòd cum summa æquitáte et ratióne conjunctum est, tum multis in Conciliis præceptum invenitur, et vetustissimo Catholicæ Ecclésiæ more est observátum. Quare sancta hæc Synodus retinendum omníno salutárem hunc et necessárium morem státuit. FERIA SECUNDA. Ex Concilio Turonensi. Ante goo. can. 70, 71. mos Pœnitentiáles cum Litá FERIA QUARTA. SUMMA reverentia et honor máximus sacris altaribus ex OMNIS Présbyter habeat py-hibeatur, et máximè ubi sa || xidem aut vas Sacramento crosanctum corpus Dómini dignum, ubi corpus Domini- reservátur, et Missa celebrácum diligenter recondátur ad tur. Frequenter moneantur viáticum recedéntibus à sé- Láici, ubicumque víderint culo; semperque_sit super deferri corpus Dómini, ut altáre obserátum. Illud étiam statim génua flectant, tanannectendum vidétur, ut ob- quam Dómino et Creatóri suo; latiónes quæ in altári offe-et junctis mánibus, quoadruntur, de sábbato in sáb- usque transierit, orent. In batum semper innoventur : pulcrióri parte altáris, cum quia panes propositiónis qui summa diligéntia et honestá supra mensam Dómini pone-te, sub clave sacrosanctum bantur, à sábbato in sábbatum semper mutabantur. FERIA TERTIA. Ex Statútis synodálibus Odónis de Solíaco, Parisiensis Epíscopi. Circa 1197. Syn. 1. cap. de Sacr. altaris. corpus Dómini custodiátur. FERIA QUINTA. OCTAVA A CORPORIS CHRISTI. NON permittant Presbyteri Ex Statútis synodálibus Fran Diáconos deferre infirmis sacrosanctum corpus Dómini, nisi in necessitáte cùm Sacerdos absens fúerit; sed semper Sacerdótes cum magna reveréntia déferant et maturitáte, in pyxide bene clausa propter casum, et cum lucerna præcedente, cantantes Psal cisci Harlæi, Parisiensis Archiepiscopi. |