Oldalképek
PDF
ePub

AD HEEMSKIRKUM.

FESTIVI ingenii multique, Heemskirke, leporis!
Pictorum princeps Batavorum! ut teque tuosque
Mirari juvat, et risu laudare labores!

Tu modo, tu veniam conanti indulseris æquam,
Binas e multis, si fors imitamine possit,

Transferre in chartam tentat mea musa tabellas.

Prima casam agrestem, fixumque in pariete carmen

Describit, solidosque duos et quatuor asses,
Hesterni pretium potus. Hic civis obesus
Spectatur Belga, a lepido cui vertice nutat
Pileus in lævam suspensus, et amphora totum
Ostendit nudata sinum ventremque capacem.
Obtutu stupet ille inhians, vultuque fatente
Mororem, aut quassat caput, aut quassare videtur :
Frustra inhiat, frustra solitos desiderat haustus!
Horrendum vacuum, atque ingens est intus inane.
Stat bonus a socii tergo compotor, et imum
Vas caute explorat, tetroque inamabilis ore
Et vacuam deflet testam, vacuamque crumenam.
Scamno interposito binos habet altera nautas,
Pictis conantes chartis quid possit uterque.
Cernere depositum est utriusque in pignora nummos,
Vincenti pretium palmæ: duadem alter, et alter
Fatalem ostendit triadem, palmamque requirit.

Ille indignatur vinci, morsuque labella

Compressans, horretque comis, mensæque ferocem
Impingit pugnum, damnans chartasque deosque.
Improbus interea victor subridet ineptum,
Et miserum illudit victum, fruiturque triumpho.
Innixus cubito, juxta caput interponit

Naris homo emunctæ, bene qui totam subolet rem,
Fortunæ calletque vices, vultuque loquaci

Sic tristem hortatur socium; Quando, inquit, amice,
Sese ita res habeat, frustra emendare querendo
Fortunam speras, inimicaque fata lacessis:
Ira nocet nimiique animi, namque acrius æquo
Adversam fortunam urges, nimioque furore
Spem luges deceptam: at tu, me judice, rebus
Nec dubiis diffide nimis, nec crede secundis.

HOBSONI LEX.

COMPLURES (ita, Granta, refers) Hobsonus alebat
In stabulo longo, quos locitaret, equos;
Hac lege, ut foribus staret qui proximus, ille
Susciperet primas, solus et ille, vices.

Aut hunc, aut nullum-sua pars sit cuique laboris ;
Aut hunc, aut nullum-sit sua cuique quies.

Conditio obtinuit, nulli violanda togato;

Proximus hic foribus, proximus esto viæ.

Optio tam prudens cur non huc usque retenta est? Tam bona cur unquam lex abolenda fuit? Hobsoni veterem normam revocare memento; Tuque iterum Hobsoni, Granta, videbis equos.

EQUES ACADEMICUS.

CALCARI instruitur Juvenis; geminove vel uno,
Haud multum, aut ocreis cujus, et unde, refert;
Fors fortasse suo, fortasse aliunde, flagello;
Quantulacunque sui, pars tamen ipse sui.
Sic rite armatus, quinis (et forte minoris)
Conductum solidis scandere gestit equum.
Lætus et impavidus, (qua fert fortuna, volantem
Cernite) quadrupedem pungit, et urget iter.
Admisso cursu, per rura, per oppida, fertur:
Adlatrant catuli, multaque ridet anus.
Jamque ferox plagis, erecta ad verbera dextra,
Calce cruentato lassat utrumque latus.
Impete sed tanto vixdum confecerit ille
Millia propositæ sexve, novemve, viæ;
Viribus absumptis, fessusque labore, caballus.
Sternit in immundum seque equitemque lutum.

Vectus iter peraget curru plaustrove viator?
Proh pudor et facinus! cogitur ire pedes.
Si, nec inexpertum, seniorem junior audis,
Quæ sint exiguæ commoda disce moræ.
Quam tibi præcipio, brevis est sed regula certa :
Ocyus ut possis pergere, lentus eas.

THRAX.

THREICIUM infantem, cum lucem intravit et auras,

Fletibus excepit moestus uterque parens. Threicium infantem, cum luce exivit et auris, Extulit ad funus lætus uterque parens. Interea, tu, Roma, et tu tibi, Græcia, plaudens, Dicitis, Hæc vera est Thraïca barbaries. Lætitiæ causam, causamque exquirite luctus ; Vosque est quod doceat Thraïca barbaries.

IN EFFIGIEM

DOMINE CATHARINE HYDE.

KNELLERI egregios vidit Cytherea" labores,
Nympharum varios habitus, vultusque venustos,
Quis frontis divinus honos, quæ gratia cuique
Dissimilis, formæque suæ bene conscia diva,
"Sic ego," (monstravitque manu) "sic ora ferebam,
Inquit, in Idæo referens certamine pomum.

Me mihi, si memini, talem pellucidus amnis,
Me talem exhibuit speculum. Sic me quoque pul-
Nativo exortam fluctu cum pinxit, et udos [chram,
Siccantem in ripa crines, descripsit Apelles ;
Sic nivea ornârunt fusi mea colla capilli.
Ploravia viduata meum sic, inquit, Adonin,
Et tales gessi vultus mœrore decoros."
At cum conspexit Miram, cui dulcis in ore
Majestas, blandisque nitor suffusus ocellis,
Constitit, obtutuque hærens, "Formosior," inquit,
"Aut hæc est nobis, aut nos male pinxit Apelles."

[ocr errors]

" Intellige imagines quasdam a G. Kneller, bar. depictas.

x Hon. Dom. Sherrard.

z Com. de Ranelagh.

b Dom. Cath. Hyde.

y Comitissam de Sunderland.

a Com. de Salisbury.

« ElőzőTovább »