divelli vix potest. Quippe uterque ex ordine senatorio est. Atque n. 4491. Odenathus in inscriptione Palmyrena eodem modo Senator clarissimus audit. Eadem autem dignitate fuit primum Odenathus, qui postea Imperator. Nam decurionem eum appellat Sextus Rufus. Itaque omnes hi ad eandem familiam pertinere videntur. Iam Septimium Aeranen non posse esse Herennianum filium Odenathi Imperatoris monui ad n. 4491. Sed aetate satis coniunctum eum cum Odenatho fuisse annus docet tituli, qui positus est a. u. c. 1004. Tum enim Odenathus necesse est vir iam fuerit strenuus, utpote mox Persas aggressurus. Coniicio igitur Odenathum titulorum n. 4507. 4491. patrem fuisse Odenathi Imperatoris et proinde Aeranen (n. 4491.) fratrem eius sive maiorem natu sive minorem. Itaque stemma huius familiae hoc fuerit: 4508. Palmyrae, inter sepulcrales aedes; ed. Bernard. et Smith. Inscr. Graec. Palmyr. p. 12. n. 18. Subsunt litterae Palmyrenae. Palmyrae, inter sepulcra; ed. Bernard. et Smith. Inscr. Graec. Palmyr. p. 11. n. 17. Subsunt litterae Palmyrenae. ΣΥΙΩΝΟΝΑΥΤΟΥ ΠΡΟΣΛΑΒΕΙΝKAC.... Simile fragmentum ut n. 4508. 4510. υἱωνὸν αὐτοῦ προςλαβεῖν Κασ Ad ruinas dictas Briadeen, Palmyra in septentrionem in via versus Aleppo; edita est in Philosoph. Transact. and Collect. Vol. III. P. II. p. 489. Tractarunt Seller. Antiq. Palmyr. Append. p. 170. (cf. p. 371.), Bernard. et Smith. Inscr. Graec. Palmyr. p. 3. n. 6. (cf. p. 45.); repetiit Murator. T. III. p. MDCCLXXVI. 1. Ab his ruinis in septentrionem locus est Andrene, ubi nonnulla fragmenta inscriptionum reperta sunt, ut AYEITWN (Seller. I. c. p. 172. n. 7.), EVIE (ibid. n. 9.), ZOH (ibid. n. 10.). Ad oppidum Höms, veterem Emesam, in pyramide destructa sepulcrum Romanae aetatis satis amplum repraesentante. Inscriptionem mutilam, inde a voce FAIOY vs. 4. ed. Squire in Walpol. Travels p. 321. Perfectiorem habeo ex schedis Car. Rich. Vaughoni a Levis Britanno missis te ex schedis Seetzenii. ΓΑΙΟ ΙΟΥΛΙΟΣ OABIACAMΕΙΓΕ ΑΜΟΣΟΙAIEIA ΑΓΓΑΙΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ 5 ΛΕΞΙNOCYIOC ΖΩΝΕΠΟIHCENC Vs. 5. Vaugh. MECONOCYIOC, Sq. ΛΕΞΙ NOCYIOY, quae composui. Γάϊος Ιούλιος [Φ]αβία Σαμσιγέ[ρα]μος ὁ [κ]αὶ Σείλας, 5 Γαΐου Ἰουλίου [Α]λεξίωνος υἱός, ζῶν ἐποίησεν [ἑ]αυτῳ καὶ τοῖς ἰ[δ]ίοις. Ἔτους Σαμσινέραμος i. q. Σαμψιγέραμος, de quo nomine cf. ad n. 4481. 4512. Damasci, in moschea in introitu hypogaei; ed. Berggren Itin. Europ. et Orient. T. II. p. 81. tab. 1. n. 5. Damasci, in lapide muro aedificii inserto; ed. Berggren Itin. Europ. et Orient. T. II. p. 81. tab. 1. n. 6. Ad Damascum prope fluvium Baniam; ed. Berggren Itin. Europ. et Orient. T. II. p. 86. tab. 1. n. 7. Prope Damascum septentrionem versus vel inter septentrionem et eurum est in rupe monasterium ab Iustiniano conditum, Seidehnaja; ad eius rupis orientalem partem sepulcrum extat, cuius camera 24 pedes lata est ex omnibus lateribus, continens loculos duodecim. Super ianua sex sunt imagines naturali magnitudine incisae in tribus cellulis, binae in singulis: super cellulis his inscriptiones a. b. c. cernuntur; ed. Maundrell. Itin. Hierosolymit. vers. German. p. 183. Duas priores (a. b.) habeo etiam ex schedis Car. Rich. Vaughoni a Levis Britanno missis et ex schedis Seetzenii. In agro Damasceno, sex horis ab urbe orientem versus, in pago Dmeir, qui Vidua iudice statio ad Medera est tabulae Peutingerianae, in superstitis templi fronte orientali; ed. Vidua Inscr. ant. tab. XXIII. 2. (cf. p. 28.). De castris Romanis, quae horae dodrante a pago Dmeir abesse videntur, vide Viduam l. c. p. 29 sq. Disserit de hac inscriptione Letronn. Journ. des Sav. Mart. 1827. p. 166. et Analyse critique du recueil d'inscriptions grecques et latines de M. le Comte de Vidua p. 19 sq. lapidis nata videtur. Vss. 9-12. in alio lapide sub Ὑπὲρ σωτηρίας τῶν κυρίων ἡμῶν Αὐτοκρατόρων Καί- κου Φιλίππων Σεβαστων iam Vidua vidit supplendum esse. Philippum minorem Augustum factum esse inter Augustum mensem exeuntem a. u. c. 999. et eundem mensem a. u. c. 1000., demonstravit Eckhel. D. N. T.VI. Ρ. 336. Quodsi formam anni fere eam statueris, quam exposuit Ideler. Chron. Ench. T. I. p. 419. et Hyperberetaeum sumas veteri more ultimum anni mensem esse, anni Seleucid. 557. m. Hyperberetaei d. xv. incidit in d. v. m. Sept. anni u. c. 999. De magistratu eponymo ef. n. 4512. 4513. 4517. In ruderibus a castris Romanis prope Dmeir (vide ad n. 4516.) horae triente distantibus, ubi sarcophagi, murorum reliquiae, insuper turris quadrato saxo aedificata ac diversis aetatibus instaurata; ed. Vidua Inscr. ant. tab. XXVII. 1. (cf. p. 51.) Titulus mutilus est et vetustate valde corrosus. . In pago Dmeir (vide ad n. 4516.) in supercilio ostii domus privatae; ed. Vidua Inser. ant. tab. XXIV. 1. (cf. p. 29.) In pago Dmeir (vide ad n. 4516.) ad ianuam quandam; ed. Vidua Inscr. ant. tab. XXIII. 3. (cf. p. 29.) ΕΤΟΥΣΑΟΥ ΓΟΡ ΠΙΑΙΟΥ . . . CΑΔ ΔΑΓΑΥΤΟΥΒΑ ΓΡΑΤΟΥΕΤΕ 5 ΛΕΥΤΑ ΕΤΩΝ IZ . Ἔτους αου, Γορπιαίου -- Σάδδα Γαύτου Βαγράτου ἐτε- Nomina Γαῦτος et Βαγράτος habes etiam n. 4518. 4520. In valle, qua flumen Barada, olim Chrysorrhoas, ab Antilibano in Damascenum agrum defluit, ad ripam occidentalem, quinque vel 1 sex Damasco horis paulo ante pagum Der el Kanun, in saxo, in quo tres cryptae (vel sepulcra) excavatae sunt; ed. Vidua Inscr. antiq. tab. XXVII. 2. (cf. p. 32.) 4521. In ecclesia Nebi - Abel inter Damascum et Heliopolin, ubi antiquitus Abila sita erant; ed. Pocock. Inscr. ant. c. 1. p. 1. 2. In oppido Kefr-el - Kuk, inter Damascum et Antilibanum in epistylio; ed. Buckingham Travels among the Arab Tribes p. 395. Heliopoli, hodie Baalbek; ed. Pocock. Inscr. ant. c. 1. p. 1.3. qui notat buius inscriptionis litteras esse quadratas. Ἡ δεῖνα τοῦ δεῖνος γυνή, τοῦ δεῖνος] θυγάτηρ, Ζηνο- Zenodorus hic fortasse ex posteris est Zenodori tetrarchae, qui conducta pretio Lysaniae tetrar chia Trachonitidem, Batanaeam, Auranitidem, Paniadem tenebat, sed iussu Augusti solam Paniadem retinuit (cf. Ioseph. Antiq. XV, 10, 1.). Mater defunctorum bis nupta videtur. In ruderibus loci Kal'a at Fakra ad Libanum, in montana regione inter Berytum et vicum Afka (Aphacam), in lapide muro turris inserto; ed. Pagès Voy. autour du monde, Par. 1782. Vol. I. p. 360.; Richter. Itin. p. 554. n. 3. (cf. p. 626.); Berggren Itin. Europ. et Orient. T. II. p. 61. tab. inscr. n. 3. Tractavit Francke Richtersche Inschriften p. 123 sqq. Habeo etiam ex schedis Seetzenii et ex schedis Petri Laurellae proxeni Borussici olim Beryti agentis. LENTΕΠΙΘΟΛΟΜ 5 ΜΗΘΗ Annus praescriptus est 555. qui si est Seleucidarum, titulus pertinet ad a. u. c. 796. p. Chr. 43. Ἐπὶ Θολὸμ Ῥαββόμου certa videntur. Perperam Gesenius ad Burckhardt. Itin. T. I. p. 526. legebat ἐπι θόλου; nam annus diserte ex epimeleta designatur. Etiam infelicius Franckius, qui spreta anni designaDedi apographum Richteri. Vs. 2. extr. Pag. tione Λεντούλου ἐπὶ θόλῳ διὰ Ῥαβωνίου exsculpsit, fruΤΟΛΜ, Seetz. ΘΟΛΟΙ, Laur. ΘΟΛ, Berggr. stra provocans ad Seetzenium, qui totum illud aediΘΟΛ.. In reliquis apographa consentiunt. ficium, ex quo titulus, Kubbe h. e. tholum appellet. L. εντ ἐπὶ Θολὸμ Ῥαββόμου ἐπιμελητοῦ ἐκ τῶν τοῦ In nomine Θολόμ agnoscas partem nominis Barihoμεγίστου Θεοῦ ᾠκοδομήθη. lomaei. 4526. In ruderibus loci Kal'a at Fakra ad Libanum, in montana regione inter Berytum et vicum Afka (Aphacam), super porta turris eius- ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΤΙΒΕΡΙΩΙΚΛΑΥΔΙ.. ΚΑΙCAPI In regione Wadi el Ghamik prope Libanum in rupi; ex schedis Seetzenii, qui eo devenit Tripoli Damascum petens. ΟΡΙΑ ΑΓΡΟΥΔΗΜΟΣ ΤΡΑΤΟΥΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ὅρια ἀγροῦ Δημοστράτου. Ομονοί[α]ς. 4528. Ad Libanum, ut videtur, ante regionem Wadi el Ghamik, in magno lapide super porta casae ruinis exstructae; ex schedis Seetzenii. In lapide calcario admodum duro Berylo (Beirut) in Aegypti oppidum Damiette translato; ed. Hamilton Aegypt. p. 385. ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΝΤΙΒΕΡΙΟΥ ΚΛΑΥΔΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΣΕΒΑΣΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΡΟΝΑΤΗΣΠΟΛΕΩΣ 4530. - - - τὸν δεῖνα] πρεσβευτὴν Τιβερίου Κλαυδίου Καίσα- Beryti, supra portam australem; ed. Paul. Lucas Itin. Graec. As. min. cet. T. II. p. 328. 4. qui tamen Citio tribuit titulum haud dubie ΤΗ ΤΟΥΠPOCIONTOCANΔPOΣENNOIACAEΙ ΠΑΡΕΧΕΙΣΗΜΗΔΙΔΟΥ ΠΑΡΑΓΑΡΤΟΜΕΙΚΡΟΝΓΕΙΝΕΤΑΙΠΛΗΡΗ XAPIC INSCR. GR. VOL. III. Hh |