4495.

Palmyrae, ad magnam porticum; edita est in Philosoph. Transact. Vol. XIX. p. 100. (cf. Transact. and Collect. Vol. III. P. II. p.512.). Tractarunt Seller. Antig. Palmyr. Append. p. 168. n. 14. (cf. p. 544.); Bernard. et Smith. Inscr. Graec. Palmyr. p. 11. n. 16. (cf. p. 27. et 73.); repetiit Murator. T. II. p. DCCLXI. 6. cum Lat. interpret. Accuratius ed. Wood. Rud. Palmyr. p. 29. n. 14. (cf. Philos. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 14.)

.ΥΠΙΛΙΟΝΟΥΟΡΩΔΗΝ
ΙΠΠΙΚΟΝ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝ
ΠΑΛΜΥΡΗΝΟΝΒΗΛΑ
KABOCAPCATONΦΙ

5 [ΛΟΝ]ΤΕΙΜHCXAPIN

Dedi Woodii exemplum, recepta vs. 5. emendatione quadam ex apographo primo, quod sequuntur interpretes, ubi Wood. . . . . €1LHCXAPIN, illud [AON]TEIMHCXAPIN. Ceterum vs. 2. init. apogr. I. habet [CΥΝΚΛ]ΗΤΙΚΟΝ pro ΙΠΠΙΚΟΝ.

[Ῥο]υπίλιον Οὐορώδην ἱππικὸν καὶ βουλευτὴν Παλμυρη

νὸν Βηλάκαβος Αρσᾶ τὸν φί[λον] τειμῆς χάριν. Ἔτους οφ.

Bern. Πούπλιον vel Ποπίλιον proposuit, Smith. Οπίλιον (Οὐπίλιον) vel Ρουπίλιον, Sell. Ρουπίλιον. Dixeris quidem ubi . ΥΠΙΛΙΟΝ enotatur, in lapide fuisse ΣΕΠΤΙΜΙΟΝ, quo praenomine apud Palmyrenos nihil frequentius. Sed quoniam apographa Woodii accurata solent esse, non ausus sum mutare. Nomen barbarum vss. 3. 4. compositum videtur ex nomine Dei Beli. Annus Seleucid. est 570. qui respondet a. u. c. 1011. (p. Chr. 258.)

4496.

Palmyrae; ed. Wood. Rud. Palmyr. p. 29. n. 19. aeri incisam (cf. Philosoph. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 19.). Adiuncta est Palmyrena lingua concepta inscriptio ap. Wood. p. 3o. n.10. quam post Swintonum (Philos. Transact. I. c. p.695.) explicavit Eichhornius in Commentatt. Soc. Reg. Scient. Gotting. Vol. VI. 1828. Class. hist. et philol. p. 114.

Palmyrae, ad magnam porticum; edita est in Philosoph. Transact. Vol. XIX. p. 98. (cf. Transact. and Collect. Vol. III. Ρ. ΙΙ. p. 511.) Tractarunt Seller. Antiq. Palmyr. Append. p. 167. n. 11. (cf. p. 332.); Bernard. et Smith. Inser. Graec. Palmyr. p. 13. n. 20. (cf. p. 78.); repetiit Murator. T. II. p. DCCXLV. 1. cum Lat. interpret. et notis. Accuratius edidit Wood. Rud. Palmyr. p. 29. n. 15. aeri incisam (cf. Philos. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 15.).

desumpsi ex n. 4498. 4499. ubi vide quae annotavimus. Veritus est Smith. (p. 79.), ne verba OKPA TICTOC perfunctorie transcripta essent. Vix enim quempiam in monumento patroni et amici famae dedicato se ipsum appellare τὸν κράτιστον. Verba illa in lapide esse testis est Woodius. Conieceris igitur

titulum positum esse ab alio, qui dedicarit monumentum iussu Iulii Aurelii Septimi; in quo is sibi indulserit de suo addere OKPATICTOC ad significandam dignitatem illius (cf. n. 4507.). Annus. Seleucid. 577. titulum positum a. u. c. 1018. P. Chr. 265. docet.

4498.

Palmyrae, ad magnam porticum; edita est in Philosoph. Transact. Vol. XIX. p. 98. (cf. Transact. and Collect. Vol. III. P. II. p. 492. et p. 510.) Tractarunt Seller. Antiq. Palmyr. Append. p. 167. n. 10. (cf. p. 332.); Bernard. et Smith. Inser. Graec. Palmyr. p. 12. n.19. (cf. p. 32. et 73.); Barthélemy Mém. de l'Acad. des Inscr. Vol. XXVI. p. 584 sq. Repetiit Murator. T. II. p. DCCXLIV. 1. cum Lat. interpret. et notis. Accuratius ed. Wood. Rud. Palmyr. p. 29. n. 17. aeri incisam (cf. Philos. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 17.). Ex Barthelemyo citat Eckhelius D. N. Vol. IV. p. 227. Adiuncta est Palmyrena inscriptio ap. Wood. p. 3o. n. 9. quam post Swintonum (Philos. Transact. I. c. p. 694.) explicavit Eichhorn. in Commentatt. citatt. in lemmate ad n. 4496. p. 115.

CENTILIOΝΟΥΟΡΟΔΗΝ

TOPATICΤΟΝ ΕΠΙΤΡΟ

ONCE BACTΟΥΔΟΥΚΗ ΝΑΡΙΟΝ ΚΑΙ ΑΡΓΑ ΠΕΤΗΝ 5 ΙΟΥΛΙΟΣ ΑΥΡΗΛΙOCCALHC

KACCIANOYTΟΥ ..ΕΝΑΙΟΥ

ΙΠΠΕΥ ΡΩΜΑΙΩΝΤΟΝΦΙΛΟΝ
ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΗΝΕΤΟΥΣ ΟΦ
ΜΗΝΕΙΑΝΔΙΚΟ

Exemplum est Woodii. In prioribus apographis vs. 4. ΑΡΟΑΠΕΤΗΝ cum varietate AP.. ΑΠΗΤΗΝ, ΑΡΑΠΗΤΗΝ (et ut Bern. annotat ΑΡΟΑΠΗΤΗΝ); vs. 5. extr. EAAMHC, cum varietate CANWHC; vs. 6. KACCIANOY TOY M[Ε]ΛΕΝΑΤΟΥ, cum varietate WACCIANOYTOYΝ..ΛΕΝΑΙΟΥ vel ΤΟΥΤΟΥΜ ΛΕΛΟΥ annotante Sellero.

Σεπτίμιον Οὐορώδην τὸν κράτιστον ἐπίτροπον Σεβαστοῦ Β ́ δουκηνάριον καὶ ἀργαπέτην Ἰούλιος Αυρήλιος Σάλμης

Κασσιανοῦ τοῦ [Μελ]εναίου ἱππεὺς Ῥωμαίων, τὸν φίλον καὶ προστάτην. Ἔτους ηοφ, μηνεὶ Ξανδικῷ.

De Septimio Vorode cf. ad n. 4496. Vs. 4. ΑΡΓΑ ΠΕΤΗΝ vox ignota nec tentanda coniecturis, quae videtur subesse etiam nomini proprio Αρχαπέτου ap. Petr. Patricium Eclog. legatt. p. 20. Hoeschel. Persicam esse putat Barthelemyus provocans' ad vocem Arzabades. Vocabulum diserte in lapide est affirmante Woodio, qui se iterum consulto marmore verum deprehendisse notat. Igitur coniecturas interpretum non tango. Indicatur voce illa officium quoddam (cf. Swint. 1. c. p. 697.), quo nondum auctus erat Sept. Vorodes, quum poneretur titulus n. 4496. Ex quo simul paret etiam titulum n. 4485. prius positum esse quam n. 4497. ac proinde ante quam, n. 4498. 4499. qui uno armho recentiores sunt quam n. 4497. Uterque enim positus est anno Seleucid. 578. i. e. a. u. c. 1019. p. Chr. 266. Ceterum qui posuit titulum, ἱππεὺς Ῥωμαίων audit, de qua formula cf. ad n. 5754.

4499.

ap

Palmyrae, ad magnam porticum; ed. Wood. Rud. Palmyr. p. 29. n. 16. (cf. Philosoph. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 16.) Tractavit Barthélemy Mém. de l'Acad. des Inscr. T. XXVI. p. 584 sq. ex quo citat Eckhel. D. N. Vol. IV. p. 227. Adiuncta est inscriptio Palmyrena ap. Wood. p. 3o. n. 8. quam post Swintonum (Philos. Transact. l. c. p. 894.) explicavit Eichhorn. in Commentatt. citatt. in lemmate ad n. 4496. p. 116.

СЕПТ

ΟΥΟΡΩΔΗΝ

ΤΟΝΚΡΑΤΙΣΤΟΝ ΕΠΙΤΡΟ
ΠΟΝCEBACΤΟΥΔΟΥΚΗ

ΝΑΡΙΟΝ ΚΑΤΑΡΓΑΠΕΤΗΝ 5 ΙΟΥΛΙΟ ΛΥΡΗΛΙΟΣ CERTILIOCΙΑΔΗΣΙΠ

ΠΙΚΟΣ ΕΠΤΙΜΙΟΥΑΛΕ,
ΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΗΡΩΔΟΥ
ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΩΝΤΟΝΦΙ
10 ΛΟΝΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΗΝ

ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝΕΤΟΥΣ
ΠΟΙΜΗΝ ΕΙ ΑΝΔΙΚΟ

Σεπτ[ίμιον] Οὐορώδην τὸν κράτιστον ἐπίτροπον Σεβα

5 στοῦ δουκην[ά]ριον καὶ ἀργαπέτην Ιούλιος [Α]υρήλιος Σεπτίμιος Ἰάδης ἱππικὸς Σεπτιμίου ̓Αλεξ[ά]νδρου τοῦ 10 Ἡρώδου [ἀ]πὸ στρατιῶν, τὸν φίλον καὶ προστάτην τειμῆς ἕνεκεν. Ἔτους ηοφ, μηνεὶ Ξανδικῷ.

De Septimio Vorode cf. ad n. 4496. De ågyaπέτῃ et de anno cf. ad n. 4498. Vs. 9. ἀπὸ στρατιῶν videtur esse i. q. ἀπὸ στρατειῶν, ut Alexander dicatur fuisse Imperatoris comes militaris.

4500.

In solitudine Palmyrena, Damasco Palmyram versus, tribus ab hac urbe horis, duo extant stylobatae ciusdem magnitudinis et formae, altitudinis vero circiter ut metr. Idem in utroque titulus inscriptus. Edidit Vidua Inscriptiones ant. in Turcico Itin. coll. tab. XXII. 1. (cf. p. 27.); unde dedit Letronn. Journ. des Sav. Mart. 1827. p. 165. cum nota St-Martini de nominibus propriis huius tituli, et repetiit in libello: Analyse critique du recueil d'inscriptions grecques et latines de M. le Comte de Vidua, p. 18.

INSCR. GR. VOL. III.

Gg

ΔΙΥΨΙΣΤΟ ΚΑΙΕΠΗΚΟω ΗΠολιΣ ΕΥΧΗΝ

ETOYCERYL ΣΤΡΟΥ ΑΚΕΠΑΡΓΥΡΟ ΤΑΜΙΩΝΖΕΒΕΙΔΟΥ ΚΑΙΜΟΑΜΕΔΟΥ ΚΑΙ ΜΑ
ΛΟΚΙΜΟΥΙΑΡΙΒΟΛΟΥ ΚΑΠΑΡΑΙΟΥ ΝΟΥΡΒΗΛΟΥΚΑΙ ΑΝΑΝΙΔΟ ΜΑΛΙΧΟΥ

Versus primus maioribus litteris incisus est in superiore parte trunci. In medio aliquid sculptum iaculorum fasciculo simile. Subsunt duo postremi

versus.

Διὶ ὑψίστῳ καὶ ἐπηκόῳ ἡ πόλις εὐχήν. Ἔτους εκυ, Δύστρου ακ, ἐπὶ ἀργυροταμιῶν Ζεβείδου καὶ Μοαμέδου καὶ Μαλοκίμου Ἰαριβωλέους καὶ Ἰαραίου Νουρβήλου καὶ ̓Ανανίδος Μαλίχου.

Titulus positus est anno Seleucid. 425. mensis Dystri die 21. Incidit igitur in a. u. c. 866. p. Chr. 113. qui xvi. est Traiani Imperatoris. Comparent ἀργυροταμίαι, qui magistratus etiam alibi eponymus est. Hi numero sunt quinque. In nominibus nota Μοαμέδαν. Ex reliquis Ἰαριβωλούς est etiam n. 4481. et 'lapatos n. 4482.

4501.

In templo Moslemio apud Tibam (Tayibeh) oppidum Euphratem versus Palmyra pergenti, in lapide muro inserto; edita est in Philos. Transact. Vol. XIX. p. 109. (cf. Transact. and Collect. Vol. III. P. II. p. 517.) Tractarunt Seller. Antiq. Palmyr. Append. p. 170. n. 18. (conf. p. 363 sq.); Bernard. et Smith. Inscr. Graec. Palmyr. p. 2. n. 3. (conf. p. 17. et 42.) Repetierunt praeter Reland. Palaest. T. II. Ρ. 525. Murator. Τ. Ι. p. cxv. 1. et Swintonus Philos. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. tab. xxx. aeri incisam ex chartis D. Halifax. Adiuncta est inscriptio Palmyrena, quam post Swintonum (Philos. Transact. Vol. LVI. p. 4. coll. Vol. XLVIII. tab. xxx. n. 2.) explicavit Eichhorn. in Commentatt. citatt. in lemmate ad n. 4496. p. 91 sqq.

ΔΗΜεΓίετωΚΕΡΑΥΝΙΟΥ ΠΕΡΣΩΤΗΡΙΑ ΤΡΑ: ΑΔΡΙΑΝΟΥ
ΣΕΒΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΓΑΘΑΝΓΕΛΟΣΑΒΙΛΗΝΟΣΤΗ ΔΕΚΑΠΟΛΕΟΣ
ΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑΝΩΚΟΔΟΜΗΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΛΙΝΗ ..ΕΞΙΔΙΩΝ
ΑΝΕΘΗΚΕΝ ΕΤΟΥΣ EMY MHNOC ΛΟΥ

Dedi exemplum a Swintono communicatum. Vs. 2. init. ubi Swint. CEBTOY, in apographo typis expresso CEB....TOY. Ibid. extr. C Bern. Murat.

Δι μεγίστῳ Κεραυνίῳ ὑπὲρ σωτηρίας Τραϊανοῦ) Αδριανοῦ Σεβαστοῦ) τοῦ κυρίου ̓Αγαθάνγελος Αβιληνὸς τῆς Δεκαπόλεος τὴν καμάραν ᾠκοδόμησεν καὶ τὴν κλίνη[ν] ἐξ ἰδίων ἀνέθηκεν. Ἔτους εμυ μηνός Λώου.

Templum, ex quo lapis, videtur Iovis Κεραυνίου fuisse, postea in moscheam immutatum. Agathangelus Abilis oriundus est ex Cocles Syriae oppido, quod h. 1. regioni Decapolitanae tribuitur (cf. Plin. H. N.

V, 16.). Fecit ille lectisternium in templo, h. e. aediculam fornicatam lectoque instructam (cf. Salmas. ad Vopisci Aurelian. c. 46.). Inscriptio posita est anno Seleucid. 445. a. u. c. 886. quo anno rebellarunt Iudaei. Iam quum pro salute Hadriani factum lectisternium dicatur, in promptu est coniicere Hadrianum eo anno in Syriam reversum esse, ut belli Iudaici pericula ipse adiret (cf. Flemmer de itineribus et reb. gest. Hadriani p. 96.). Quamquam bene monet Eichhornius inter terrores belli vicini pro salute Hadriani vel non praesentis preces fieri ροtuisse.

4502.

Palmyrae, in ara prope magnum fontem (in urbis pomoerio occidentali secundum Bernardum); edita est in Philosoph. Transact. Vol. XIX. p. 103. (cf. Transact. and Collect. Vol. III. P. II. p. 514.) Tractarunt Seller. Antiq. Palmyr. Append. p. 169. n. 13. (cf. p. 352.); Bernard. et Smith. Inser. Graec. Palmyr. p. 4. n. 8. (cf. p. 20. et 48.); repetiit Murator. T. I. p. cxvII. 2. Accuratius edidit Wood. Rud. Palmyr. p. 27. n. 6. aeri incisam (cf. Philos. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 6.).

ΑΙΡΕΘΕΙΣ ΕΦΚΑΣΠΗΓΗ ΥΠΟΤΑΡΙΒΟΛΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥΤΟΝΒω·
ΕΞΙΔΙΩΝ ΑΝΕΘΗΚΕΝΕΤΟΥ ΔΟΥΜΗΝΟΣ ΥΠΕΡ ΒΕΡΕΤΑΙΟΥΚ

Dedi exemplum Woodianum correcto ex aliis nomine ΖΗΝΟΒΙΟΥ, pro quo Wood. ZΕΝΟΒΙΟΥ. Ex varia lectione pauca sufficit notasse. Vs. 1. extr. priores scripserunt ΖΗΝΟΒΙΟΥ; vs. 2. extr. ΕΠΙΜΕ AHTHCOH, desumptis ex tertio versu, quae supra scriptae sunt, litteris 01 Vs. 3. Bern. et Smith. Mur. ΕΦΘΑΣ, reliqui ΕΦΚΑΣ; ibid. extr. puta scriptum fuisse in lapide BWM, quo non cognito neglecta versuum divisione editum erat a prioribus BW[MON]. Διὶ ὑψίστῳ μεγίστῳ καὶ ἐπηκόῳ Βωλανὸς Ζηνοβίου τοῦ Αἰράνου τοῦ Μοκίμου τοῦ Μαθθὰ ἐπιμελητὴς αἱρε

ON

θεὶς Ἔφκας πηγῆς ὑπὸ Ἰαριβώλου τοῦ Θεοῦ τὸν βω[μ]ὸ[ν] ἐξ ἰδίων ἀνέθηκεν. Ἔτους δου, Ὑπερβερεταίου κ. Bolanus a Buλ dictus apud Syros nomen saBolanus hic ex familia est Alialamis Utriusque stemma videtur esse hoc:

tis notum.
(n. 4479.).

Matthas

Aeranes Mocimus

Mocimus
1
Aeranes

Aeranes

Zenobius

Alialames Bolanus.

Redit numen 'lagißwhos, interpretibus Bernardo et Halleyo Lunus deus; cf. n. 4483. Ab hoc numine Bolanus noster dicitur êñqueλntǹs aigeDeis "Epxas ἐπιμελητὴς mys; nec miraberis in magno pretio Palmyrenis fnisse fontem deserta incolentibus. Fuit haud dubie sacer fons; beneque coniicit Woodius magistratum illum non exiguum fuisse. De nomine fontis varia interpretes. Alii cultus Veneris Aphacitidis advocato

Apanas legendum statuerunt (Seller.); alii de aquis
calidis intelligendum et EPOAC legendum putabant
(Bern. Smith.). Frustra omnia. Nec digna quae af-
feratur tentata a Smitho correctio IEPAC, postea-
quam lectio firmata est a Woodio. Annus Seleucid.
474. est; igitur titulus positus est a. u. c. 916.
p. Chr. 163.

4503.

Palmyrae, in ara translata a Woodio in Angliam; inscriptionem ed. Wood. Rud. Palmyr. p. 27. n. 8. aeri incisam; Swinton. in Philosoph. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 8. et Chandler. Marm. Oxon. II. n. xI. (qui expressit litteris dimidio minoribus quam sunt in lapide). Adiuncta est inscriptio Palmyrena lingua concepta ap. Wood. p. 3o. n. 1., quam post Swintonum (1. c. p. 698.) explicarunt Koppius (Bilder u. Schriften d. Vorzeit T. II. p. 254.) et Eichhornius in Commentatt. citt. in lemmate ad n. 4496.

Ακοπάου εὐξάμενος ἀνέθηκεν. Ἔτους δμφ, Αὐδυ
ναίου κδ.

Nomen patris Antipatri videtur Ai[λ]λáμeis esse
ad similitudinem nominis 'Aλλάueis (n. 4479.). An-
nus Seleucid. 544. respondet a. u. c. 985. p. Chr.
232. quo anno Alexander Severus contra Persas pro-,
fectus est (cf. n. 4483.). Iam Ael. Lampridius (Alex.
Sev. c. 68.) Alphenum quendam memorat, qui in
consilio Severi fuisset. Igitur Eichhornius Alphenum
illum et Alaphonatem nostrum eundem esse ratus
statuit hominem Imperatoris tum in Syria versantis
comitatui interfuisse votumque eo ipso anno, quo
concepisset, dedicata ara solvisse. Neutrum proba-
biliter. Fuit potius Antipater ex nobili familia Pal-
myrena, id quod ex congestis maiorum nominibus
apparet.

4504.

Palmyrae, in epistylio portae mausolei bene servati, repetita grandibus litteris in loco eiusdem monumenti altiore; edita est in Philosoph. Transact. Vol. XIX. p. 108. (cf. Transact. and Collect. Vol. III. P. II. p. 516.) Tractarunt Seller. Antiq. Palmyr. Append. p. 164. n. 4. (cf. p. 301.); Bernard. et Smith. Inscr. Graec. Palmyr. p. 1. n. 1. (cf. p. 16. et 39.); repetiit Murator. T. III. p. MDCLXXXIII. 4. cum Lat. interpret. et nota. Accuratius edidit Wood. Rud. Palmyr. p. 27. n. 1. aeri incisam (cf. Philosoph. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 1.).

ΜΝΗΜΕΙΟΝΑΙΩΝΙΟΝ ΓΕΡΑΣΩΚΟΔΟΜΗΣΕΝ ΑΜΛΙΧΟΣΜΟΚΕΙΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΑΛΕΙΣΟΥ
TOYMANIXOYEICTEE AYTONKAIYιOYCKAιeггоNOYCEтOYсДĪτмHNIZANAIKW

Dedi exemplum Woodianum. Primum, quo usi
sunt interpretes, apographum has praebet varietates:
VS. 1. FIXOC pro IAMAIXOC sine nota lacunae; ad annum Seleucid. 314., a. u. c. 755. p.
ibid. extr. AKIAɅCICOY vel AKIAACICOY (Bern.
AKIACICOY, cum quo Murat. initio huius versus
praefigit TO sine ulla auctoritate); vs. 2. init. TOY
MA......OY cet. (Bern. TOYMANNAIOY); dein-

Titulus ut in Palmyrenis satis antiquus pertinet
Chr. 2.

de MHNEI.

Μνημεῖον αἰώνιον γέρας ᾠκοδόμησεν Ἰάμλιχος Μοκείμου τοῦ καὶ Ἀκκαλείσου τοῦ Μαλίχου εἰς τε ἑαυτὸν καὶ υἱοὺς καὶ ἐγγόνους. Ἔτους διτ, μηνὶ Ξανδικῷ.

Nec sollicitandae notae numerales, ut volebant inter-
pretes (Sell. Smith.) falso de usu formarum C et W
statuentes. Accedit quod Woodius cognito eorum
consilio ita scriptum in lapide testatur. 'Iάuñixos est
Ιάμβλιχος. Missa facio commenta virorum doctorum
de nominibus propriis prolata.

4505.

Palmyrae, in fronte mausolei ex adverso prioris; edita est in Philosoph. Transact. Vol. XIX. p. 107. (cf. Transact. and Collect. Vol. III.
P. II. p. 516.) Tractarunt Seller. Antiq. Palmyr. Append. p. 164. n. 3. (cf. p. 299.); Bernard. et Smith. Inser. Graec. Palmyr.
p. 1. n. 2. (cf. p. 16. et 40.); repetiit Murator. T. III. p. MDCLXXXIV. 2. cum Lat. interpret. et not. Accuratius edidit Wood.
Rud. Palmyr. p. 27. n. 2. aeri incisam (cf. Swinton. in Philos. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 2.).

Palmyrae, in basi, olim sub statua; edita est in Philosoph. Transact. Vol. XIX. p. 102. (cf. Transact. and Collect. Vol. III. P. II. p. 513.) Tractarunt Seller. Antiq. Palmyr. Append. p. 165. n. 2. (cf. p. 298.), Bernard. et Smith. Inser. Graec. Palmyr. p. 5. n. 9. (cf. p. 21. et 55.); repetiit Murator. T. II. p. DCCXVIII. 5. cum Lat. interpret. et not. Habet etiam Wood. Rud. Palmyr. p. 27. n. 7. aeri incisam (cf. Swinton. Philosoph. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 7.), notans unam hanc inscriptionem a se Palmyram pervestigante non esse denuo repertam.

Palmyrae, in epistylio mausolei; edita est in Philosoph. Transact. Vol. XIX. p. 88. (cf. Transact. and Collect. Vol. III. P. II. p. 506.) Tractarunt Seller. Antiq. Palmyr. Append. p. 163. n. 1. (cf. p. 295.); Bernard. et Smith. Inscr. Graec. Palmyr. p. 7. n. 12. (cf. p. 24. et 61.); repetiit Murator. T. II. p. DCCXLIV. 3. cum Lat. interpret. et not. Accuratius edidit Wood. Rud. Palmyr. p. 29. n. 26. aeri incisam (conf. Philosoph. Transact. Vol. XLVIII. p. 691. n. 26.). Adiuncta inscriptio est lingua Palmyrena concepta (Transact. and Collect. Vol. III. P. II. tab. v. fig. 64.). Citant Hyde Hist. relig. vet. Pers. p. 517. tab. xiv. et Eckhelius D. N. Vol. VII. p. 489.