Oldalképek
PDF
ePub

XLV.

Cum itaque conscientiæ facientis eleemosi- CAPUT nam miscet se appetitio laudis humanæ, fit finistra conscia operis dexteræ: Nesciat ergo finistra tua, quid faciat dextera tua, id est, non se misceat conscientiæ tuæ laudis humanæ appetitio, cum in eleemosyna facienda divinum præceptum contendis implere."

Cum, quidquid fumus, et possidemus Dei beneficio habeamus, nihil iniquius est, quam aliquid nobis in acceptis ferre, nec ad eum referre, qui est omnia in omnibus ac unicus finis, cui foli debetur omnis honor et gloria; quam si, in quoquam ei detractam, nobis adscribimus, ut honorificemur ab hominibus, non nisi illud nobis reliquum est, quod Christus cum assertione foliti fui iuramenti edixit: Amen dico vobis, receperunt mercedem fuam; propriam nimirum inanem illam gloriolam, quam apud homines aucupamur. Tam immensa vero est divinæ benignitatis dignatio, ut quidquid aliis benefacimus, quasi fibi ipsi factum accipiat, dicturus aliquando ad eos, qui a dextris erunt a): Venite benedicti Patris mei, possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi: esurivi enim, et dedistis mihi manducare: fitivi, et dedistis mihi bibere: hospes eram, et collegistis me: nudus, et cooperuistis me: infirmus, et visitastis me: in carcere eram, et a) Matth. XXV. 34.

CAPUT venistis ad me.

Stupentes mirantur ipsi

Et

tantam beati benignitatem dicentes: Quando 'te vidimus esurientem, et pavimus te? etc. respondens rex, dicet illis: Amen dico vobis, quamdiu fecistis uni ex his fratribus meis minimis, mihi fecistis. Unde et Deus feipsum in æterna beatitudine constituit mercedem nostram magnam nimis, quam meremur, quidquid in nomine eius facimus, aut aliis benefacimus. Igitur incomparabile ac infinitum est intervallum inter modicum illud lucrum et inane, quod capit animus ex vana gloriola tum in feipso delectando cum etiam ab aliis captando hominibus, fiquidem etiam cum terreno quocunque commodo ac utilitate fit coniuncta, quamcunque grandis fit proventus, si cum eo comparetur quodvis leve præstitum proximo in nomine Christi officium vel beneficium tantummodo aquæ frigidæ. Tantumque interest, an recta vel finistra intentione quis eleemosynam exhibeat, aut alia proximo opera charitatis, ut inde dependeat, an ad dexteram fit collocandus quisquam in parato nobis a constitutione mundi regno.

CAPUT XLVI

CAPUT

XLVI.

ORATIO QUOMODO INSTI

TUENDA.

Cum oraveris, intra in cubiculum tuum, et clauso ostio, ora Patrem tuum in abscondito et Pater tuus, qui videc in abscondito; reddet tibi. Orantes autem, nolite 'multum loqui ficut ethnici putant enim quod in multiloquio fuo exaudiantur. Nolite ergo assimilari eis fcit enim Pater vester, quid opus fit vobis, antequam petatis eum. Sic autem orabitis: Pater noster etc. Matth. VI. 6. etc.

Christi doctrina hic, uti in reliquo hoc Battologia fermone in monte ad universum genus hu- cavenda. manum pertinet, non ad homines feorsim in focietate disiunctos, et coniunctos, quibus publici funt orationis conventus; dum vult orantem intrare in cubiculum fuum ac orare Patrem in abscondito: fiquidem oratio præcise ad Deum dirigitur, atque etiam conversatio cum Deo dicitur; quæ utique haud opportunius quam clauso ostio, vel ob ipsam humanæ mentis volubilitatem, et distractiones quascunque animi peragitur. TOM. II.

CAPUT Eadem porro hic est ratio ac de eleemoXLVI. syna et ieiunio iubente Christo ungere ca

Pater no

ster in

cœlis etc.

quus.

دو

put, et faciem lavare: Ne, ait, videaris hominibus ieiunans, contra vanæ gloriæ ftudiosos, orationem instituentes, ut videantur ab hominibus; contra battologiam, itemque, quem usu fui ævi Theophylactus Battarismum nominat, „, Battarismus autem, áit in h. 1. a), est vox inarticulata, qualis est puerorum. Tu ergo, addit, ne nugax fis et multiloNon funt longæ preces faciendæ, fed breves quidem et crebræ: oportet enim pauca loquentes perseverare in precibus. " Sic ex usu monachorum Ægypti S. Athanasius in fragmentis fermonum, five commentar. in Matth. b), longas hic orationes, fed non frequentes aversatur. Jubet enim fine intermissione orare. " Battologia S. Gregorio Nysseno ex etymo est, quasi dicas: linguæ volubilitas et vanus fermo," in Serm. I. de oratione c), ubi eam pluribus describit. Id certe non esse, quod orandi impatientes fibi persuadent, demonstrat exemplum Christi in oratione non femel pernoctantis.

c

[ocr errors]

Christus nobis verbis illis: Scit enim Pater vester, quid opus fit vobis, antequam eum petatis; fiduciam inculcare erga cœ

«) T. I. p. 31. b) Bibl. PP. T. V. p. 179. c) T. I. p. 737.

lestem Patrem nostrum vult, ut eum CAPUT tum alias nominat, cum vero in ipsa for- XLVI. mula orationis, deditque nobis potestatem

filios Dei fieri: Ut qui, utor verbis S.

[ocr errors]
[ocr errors]

Athanasii a), inferius antea geniti fuerant, desuper fecundo gignerentur, id est, ex Deo. Ipse igitur matrem duntaxat habet in terra et nos Patrem duntaxat habemus in cœlo. Quocirca filium hominis feipsum appellat, ut homines Deum vocarent Pa trem in cœlis. Pater noster, inquit, qui es in cælis." O maximam Dei, exclamat S. Cyrillus Hierosolymitanus b), in homines iunctam cum amore clementiam! Tantam his, qui a se defecerunt, atque in extre mis malis extitere, iniuriarum oblivionem et gratiæ participationem indulsit, ut et Patrem appellarent. Pater noster; qui es in cæ' lis. „Vide, hic perorat S. Joann. Chry sostomus c), quomodo ftatim auditorem erexit, et omne beneficii genus in proce miis memoravit. Nam qui Patrem Deum appellavit, et peccatorum remissionem et fupplicii abrogationem, et iustitiam, fanctificationem, et redemptionem, et filiorum adoptionem, et hæreditatem, et fraternitatem cum unigenito, et fpiritus dona, hac una denominatione confessus est. сс

СС

et

a) De Incarnat, contra Arianos n. 8. T. 1. P. II. p. 875. b) Catech. XXIII. Mystag. V. de facra Liturg. n. II. p. 328. etc. c) Hom. XIX. in Matth:

12. 4. T. VII. p. 249.

« ElőzőTovább »