Oldalképek
PDF
ePub

CAPUT est, fal terræ indiscrete omnibus opus est, XL. id est, regibus et potentibus, divitibus,

[ocr errors]

et pauperibus, fervis et Dominis; fic et cœlestis fapientiæ verbum, quod per apostolos prædicatum est, necessarium est cunctis ad vitam omnes enim, fecundum apostolum, egent gratia Dei. Quia ficut præsentem hanc yitam non fine falis usu habemus, ita quoque illam vitam æternam fine dono fapientiæ divinæ adipisci non possumus. Quod dicit Christus de fale si evanuerit, feu ut apud Marcum legitur a) infulsum fuerit μwgavby infatuatum convenit cum notione feu proprietate falis fapidi vel insipidi a fapore. Sic fapientia iuxta fuum etymon ad corpus pertinet, et de fapiendi facultate dicitur, feu fapore, quem cibis fal præstat; inde ad animum transfertur elegantissima metaphora cumprimis ad thema propositum de fale, feu sapientia falutari, qua conditi de corruptione congenita resipiscimus, atque insipientia ablata recte fapimus, phrasi Tertulliani de fpectacul. c. 27. bene faporati: utque S. Ignatius M. ardore patiendi, quæ est acrimonia falis christiani, abreptus de se ad bestias damnato Romanis fcribit:

"

Frumentum Dei fum, dentibus bestiarum molar, ut purus panis Christi inveníar. “ Ubi parabola fermenti, cui Christus fimile a) Marc. IX. 49.

esse regnum cœlorum dicit, fubintrat a). CAPUT Fermentum naturæ acrimonia cognationem XL. habet cum fale, cognatumque in pane usum, dum modicum fermentum magnæ farinæ massæ admixtum fuo fapore pervadit universam, vique fua attollit, et fapidam efficit perinde ac fal reliquos quosvis cibos: quo fensu eandem applicationem habet in Apostolis (quos hic fal terræ dicit) parabola fermenti, in quibus nimirum fermentum doctrinæ evangelicæ conditum universæ terræ massam fermentavit. Quod cum doctrina etiam prava fieri possit, hinc est, quod tum a Christo in fermento Pharisæorum, tum a D. Paulo in deteriorem partem accipitur I. Cor. V. 6, Gal. V. 9.. b) Luc. XIII. 31,

a) Matth. XIII. 33.

CAPUT

XLI.

Lumen a

Christo fole.

CAPUT XLI.

LUX MUNDI APOSTOLI.

Vos estis lux mundi. Non potest civitas abscondi fupra montem posita : neque accendunt lucernam, et ponunt eam fub modio, fed fuper candelabrum, ut luceat omnibus, qui in domo funt. Sic luceat lux vestra coram hominibus, ut videant opera vestra bona, et glorificent Patrem vestrum, qui in cœlis est. Matth. V. 14. 15. 16.

Sal terræ, funt verba mox citati S. Chromatii a), Dominus discipulos fuos appellavit: quia infatuata a diabolo corda humani generis per cœlestem fapientiam condierunt. Nunc quoque lumen mundi eos nuncupat, quia a feipso, qui verum et ææternum lumen est, illuminati; ipsi quoque lumen facti funt tenebrarum. Nam quia ipse fol iustitiæ est; non immerito etiam discipulos fuos lumen mundi cognominat; quia per ipsos quasi per quosdam micantes radios, universo orbi cognitionis fuæ lumen infudit: fugaverunt enim a cordibus hominum tenebras erroris, luce veritatis ostensa. Per ipsos namque illuminati etiam nos, ex tenebris a) Bibl. PP. T. VIII. Tract. IV. p. 338.

lumen fumus effecti. "

Postquam nempe CAPUT

ortus est mundo fol iustitiæ, quam Chris- XLI. tus cœlesti Patri fuo, fatisfaciendo pro peccatis nostris, plenam præstitit, eius radii non per unam gentem, fed totum mundum pervaserunt discurrentibus eius lucis radiis per discipulos eius; iam civitas hæc fupra montem posita abscondi non potest. Neque accendunt lucernam, et ponunt eam fub modio, fed fuper candelabrum, ut luceat omnibus, qui in domo funt. Tales lucernæ omnes christiani esse debent præcipue autem præpositi, quos non verbo tantum, fed etiam exemplo prælucere necesse est, ut videant opera vestra bona, inquit ille, qui postea dicit: attendite, ne iustitiam vestram faciatis coram hominibus, ut videamini ab eis a). Non ergo, probe notandum est cum S. Augustino b), ut videamini ab eis, id est hac intentione, ut eos ad vos converti velitis, quia non per vos aliquid estis, fed ut glorificent Patrem vestrum, qui in cœlis est, ad quem conversi fiant, quod estis,

CC

دو

Sublime porro huius loci in eius con-textu latet. Quæritur, quomodo apostoli lux mundi dicantur, quando quidem Joann. I. de Joanne Baptista, quo non furrexit maior inter natos mulierum dicitur :

a) Matth. VI. 1.

b) De civit. Dei lib. V. c. 16. T. VII. p. 131.

CAPUT Non erat ille lux, fed ut testimonium perhibeXLI. ret de lumine. Est vero hoc, quod Joann.

Et

V. 35. ipse Christus de eo dicit:· Ille erat
lucerna ardens et lucens. Sic erant apostoli
lucerna ardens et lucens a Christo, qui
erat lux vera, que illuminat omnem hominem
venientem in hunc mundum, lucem accipiens,
ac fuccensa fuper candelabrum, ut luceat omni-
bus, qui in domo funt, Domus est hæc, de
qua Isaia II. et iisdem verbis Michææ IV.:
Et erit in novissimis diebus præparatus mons do-
mus Domini in vertice montium, et elevabitur
fuper colles, et fluent ad eum omnes gentes.
ibunt populi multi, et dicent: Venite, et ascenda-
mus ad montem Domini, et ad domum Dei Ja-
cob, et docebit nos vias fuas, et ambulabimus
in femitis eius: quia de Sion exibit lex, et ver-
bum Domini de Jerusalem, civitate illa in
monte posita, quæ non potest abscondi,
quam vidit Joannes Apoc. XXI.: Sanctam
civitatem Jerusalem novam descendentem de cælo
a Deo, paratam, ficut Sponsam ornatam vira
fuo. Et audivi vocem magnam de throno dicen
tem: Ecce tabernaculum Dei cum hominibus, et
habitabit cum eis. Et ipsi populus cius erunt,
et ipse Deus cum eis, erit eorum Deus. Tem-
plum non vidit S. Joannes, in nova hac
civitate Jerusalem, quale fuit in veteri illa:
Dominus enim Deus omnipotens templum illiųs
est, et Agnus. Et civitas non eget fole, neque
luna, ut luceant in ea; nam claritas Dei ittu-

« ElőzőTovább »