CAPUT videntur, ficut a Moyse magi Pharaonis, XXXV. fic eorum dii victi funt a martyribus nostris. Fecerunt autem illa dæmones eo fastu impuræ fuperbiæ, quo eorum dii esse voluerunt; faciunt autem ista martyres, vel potius Deus, vel orantibus aut cooperantibus eis, ut fides illa proficiat, qua eos, non deos esse nostros, fed unum Deum habere nobiscum credamus. " Sed pec tiam. CAPUT XXXV. QUOMODO CHRISTUS NON VE- Non opus est valentibus medicus, fed Infiniti ut ita dicam, ambitus funt verba ram, catores ad hæc. Nec enim folum Christi missionem, pœnitencausamque ostendunt eius adventus in terredemtionem generis humani; fed etiam To lov divinum illud præseferunt in modo et ratione folo Deo digna, infinita nempe eius misericordia: qua foli illi erant indigni, qui Christo indignabantur Pharisæi, fuique fimiles se peccatores esse CAPUT non agnoscentes, quibus adeoque videre. XXXV. tur, medico opus haud esse. Deterrimum hoc erat in Pharisæis, ut fit in flagranti paroxismo, morbisque pessimis quod ægros se, et male habentes non agnoscerent, fortes immanitate febris, non firmitate fanitatis, " ut vocat S. Augustinus a). Commoda verborum Christi, non veni vocare iustos (quales certe nullos, fed omnes nos peccatores invenit) interpretatio habetur. in parabola de ove perdita Matth. XVIII. cui præmittuntur (quæ historia de Zacho epiphonematis instar fubiunguntur ) ver ba: Venit enim filius hominis, quærere, et falvum facere, quod perierat, genus humanum. nempe ovem perditam, de qua: amen dico vobis, ait, quia gaudet fuper eam magis, quam Super nonaginta novem, quæ non erraverunt. S. Chrysostomus illud b): Non veni vocare iustos; ironice dictum vult, veluti illud: Ecce Adam quasi unus ex nobis factus est c); illis vero, qui se agnoscunt non esse iustos, fed peccatores, unice est consolationi, qua utique carebant, qui se medico atque adeo redemtore egere non agnoscebant, nec pœnitentia, cuius causa se Christus fociabat peccatoribus, venit quippe a) In Psal. LVIII. Serm. 1, n. 8. b) Hom, XXX. in Matth. n. 3. T. VII. p. 3SI, CAPUT vocare peccatores ad pœnitentiam, ut apud XXXV. Lucam legitur. Sic vero S. Chrysostomus Christum loquentem inducit: Tantum abest, inquit, ut peccatores abominationi habeam, ut etiam propter illos tantum advenerim. Deinde, ne illos fupinos redderet, cum peccatores memoravit, non iam tacuit, fed adiecit, ad pænitentiam. Non enim ideo adveni, ut illi peccatores manerent, fed ut mutarentur, et meliores evaderent. " Id vero, quod Pharisæi per כ, emundationes fuas et facrificia iustos se existimarent, quam apposite Christus reprobat fententia Osex: Euntes autem discite quid est; misericordiam volo et non facrificium a). Ipse nempe propitiatio nostra est facerdos et facrificium pro peccatis, et male nobis habentibus medicus. Qui miro medicandi genere, ut loquitur Ven. Beda b), vulneratus est propter iniquitates nostras, et livore eius fanati fumus. Sanos autem, et iustos appellat eos, qui ignorantes Dei iustitiam, et fuam volentes constituere, iustitiæ Dei non funt fubiecti; qui ex lege præsumentes, Evangelii gratiam non quærunt. Porro male habentes, et peccatores vocat eos, qui fuæ fragilitatis conscientia devicti, nec per legem iustificari posse videntes, Christi se gratiæ pœnitendo fubmittunt. " Talis erat Matthæus a) Oseæ VI. 6. b) In cap. V. Luc. T. V. p. 277. publicanus, probrosum atque exosum apud CAPUT Judæos officii genus, quod publicani Roma- XXXV. nis in exigendis vectigalibus atque tributis operam locabant, unde ethnicis accensebant, execrabanturque. Sic Christus ex eorum loquendi modo hos illis iungens dicit: Qui autem Ecclesiam non audierit, fit tibi ficut ethnicus et publicanus. Hic autem apud Matthæum publicani connumerantur peccatoribus, ex quorum numero multi publicani et peccatores venientes discumbchant cum Jesu ct discipulis eius. Quod Judæis perinde erat, five ob institutum vitæ, five morum pravitatem essent tales: cum quibus, quod Christus manducabat, offendebantur: uti alibi indignabantur, quod ad peccatorem divertisset Zachæum principem publicanorum; nec ad prædicationem Christi aut eius præcursoris attendebant dicentium : Pænitentiam agite, appropinquavit enim regnum cælorum a); dum illi a Messia terrenum instaurandum exspectabant. a) Matth. III. 2. et IV. 17. CAPUT XXXVI. Filii CAPUT XXXVI. DISCIPULI A CHRISTO EXCUSAN- Tunc accesserunt ad Jesum discipuli Jo- Vix abscesserunt Pharisæi, qui discipu fponsi los incesserant, dum Christum Matthæus. vocatus a telonio in Apostolum, ad prandium invitasset, discumberentque fimul multi Publicani et peccatores. Jam vero discipuli Joannis adsunt in discipulis Christi habentes, quod carperent; iidem, qui prius Joannem convenerant, ut fupra audivimus, ægre ferentes, quod Christus etiam baptizaret, five eius discipuli, et omnes venirent ad eum. Vidimus fupra Joannem fponsum vocasse Jesum, se autem amicum fponsi. Celebravimus ibi fponsi nuptias, quarum pronubæ filiæ Jerusalem passin |