CAPUT cœnam venire detrectant?" Postquam mulXCVI. tis S. Pater excusationes explicasset, tan dem omnia recolligens ad illud I. Jo. II. 16. Quoniam omne, quod est in mundo, concupiscentia carnis est, et concupiscentia oculorum et fuperbia vita. ,, Concupiscentia carnis ait: Concupiscentia oculorum: uxorem duxi. دو Non Sic quinque iuga boum emi. Ambitio fæculi: a) Matth. IX. 12. 13. b) Hom. XXXVI. d) Jo. VI. 44. Pharisaica fuperbia elatus ab eorum se nu- CAPUT mero eximat, quos iussit homo ille feu XCVI. filius hominis pauperes, ac debiles, cæcos et claudos introduci.,, Audite, monet nos S. Jo. Chrysostomus a), unde vocati fitis: ex trivio. Quinam eratis? Claudi et cæci animo, quod longe gravius est corporis cæcitate. Revercamini vocantis benignitatem, nemoque fit fordidis indutus vestibus, fed quisque nostrum anime amictum componat." Ex illis vero, qui fint veste nuptiali induti, fpecialiter deinceps laudibus prosequitur, qui ciliciis induuntur, et deserta incolunt, remotiores fcilicet, ac expediti magis impedimentis, quæ in parabola notantur: quorum est deponere pristinam conversationem veterem hominem, qui corrumpitur fecundum desideria erroris, iuxta apostolum nos porro hortantem b): Renovamini autem® Spiritu mentis vestra, et induite novum hominem, qui fecundum Deum creatus est in iustitia, et fanctitate veritatis. Quæ est vestis nuptialis in Christo, qua iuxta eundem c), exspoliantes nos veterem hominem cum actibus fuis, et induentes novum, cum, qui renovatur in agni-. tionem, fecundum imaginem eius, qui creavit illum, quam in Adamo primo amissam, recuperavimus in novissimo, ut idem apostolus vocat Christum d), ficut portavimus a) Hom. LXIX. in Matth. n. 2. h) Eph. IV. c) Col. III. 9. T. VII. p. 682. d) I. Cor. XV. 49. CAPUT imaginem terreni, portemus et imaginem cælestis; XCVI. qui nos cohæredes fuos fcripsit cœlestis patriæ ad quam conditi fuspiramus, domum non manufactam, ut vocat D. Paulus a), aternam in cælis. Nam et in hoc ingemiscimus, habitationem nostram, qua de cælo est, fuperindui cupientes; si tamen vestiti, non nudi inveniamur. Nam et qui fumus in hoc tabernaculo, ingemiscimus gravati: eoquod nolumus exspoliari, fed fupervestiri. Unde in Apocalypsi, qua nuptiæ agni celebrantur: Beatus, dicitur b), qui vigilat, et custodit vestimenta fua, ne nudus ambulet, et videant turpitudinem eius. Clam nobis non est, unde contraxerimus fensum turpitudinis ex nuditate nostra. Quando post esum pomi vetiti aperti funt oculi protoparentum nostrorum c), cognoveruntque se esse nudos, atque ad vocem Domini Dei, absconderunt se a facie eius in medio paradisi. Vocavitque Dominus Deus Adam, et dixit ei: Ubi es? Qui ait: Vocem tuam audivi in paradiso, et timui, coquod nu dus essem: et abscondi me. Cui dixit: Quis enim indicavit tibi, quod nudus esses, nisi quod ex ligno, de quo præceperam tibi, ne comederes, comedisti? Eiecti nos miseri cum primo Adamo non folum paradiso terrestri, fed etiam cœlesti in vita æterna, iterum vero a) II. Cor. V. 1. b) Apoc. XVI. 15. c) Gen. III.7.Seq. 359 restituti per Christum Agnum Dei, qui tol- CAPUR lit peccatum mundi: Gaudeamus, et exultemus, XCVII. et demus gloriam ei: quia venerunt nuptiæ Agni, et uxor eius, Ecclesia, præparavit se. Et datum est illi, ut cooperiat se byssino fplendenti et candido. Byssinum enim iustificationes funt SanctoTum. Et dixit mihi: Scribe: Beati, qui ad cœnam nuptiarum Agni vocati funt. Et dixit mihi: Hac verba Dei vera funt a). Doctrina fcilicet catholica de iustificationibus Sanctorum, in Conc. Tridentino asserta Sess. VI. De iustificatione. CAPUT XCVII.. GAUDIUM IN CONVERSIONE Erant autem appropinquantes ei publicani, Tumidi fua iustitia Pharisæi et fcribæ, ob quos nec intelligentes iustitiam Dei et benignita- venit in Christus mundum. a) Apoc. XIX. 7. etc. CAPUT tem Salvatoris missi ad oves, quæ perierant XCV. domus Israel a), non ferebant accedere publicanos et peccatores, ut audirent illum. Murmurantibus vero utut indignis benignissimus tamen Salvator tres parabolas, quarum quævis apta erat, quemvis alium commovere et ad misericordiam flectere, proponit de ove aberrante, drachma perdita, et filio prodigo. In quibus fingulis admirabili et adoranda pietate viscera misericordiæ Dei nostri panduntur; atque infinita Dei et Salvatoris nostri benignitas erga nos aberrantes, perditos, et a Patre vagabundos bona paterna dissipantes tenero affectu ob oculos ponitur, dum et pastor inventa ove lætus eam fuis ulnis ad gregem reportat: et mulier inventa drachma amicos, et amicas, vicinos, et vicinas convocat ad congratulandum fibi, additque Christus b): Dico autem vobis, quod ita gaudium erit in cælo fuper uno peccatore pænitentiam agente, quam fuper nonaginta novem iustis, qui non indigent pænitentia. Quis vero non adorabundus fuspiciens miretur in his fingulis totam incarnati Verbi Domini ac Salvatoris nostri Jesu Christi breviter perinde et fimpliciter, ac adæquate ob oculos poni œconomiam? Tanta fuit primis Ecclesiæ, temporibus huius parabolæ de ove perdita existimatio, et tam grata memoria, ut teste a) Jo. X. 6. Matth. XV. 24. b) Luc. XV. 7. |