CAPUT XCI

PHARISEI, ET SCRIBE.

Super cathedram Moysi federunt fcriba et Pharisæi, Omnia ergo quacunque dixerint vobis, fervate: . . fecundum opera vero eorum nolite facere;, Alligant enim onera gravia, et impor tabilia, et imponunt in humeros hominum digito autem fuo nolunt ea movere. Omnia vero opera fua faciunt, ut videantur ab hominibus. Matth. XXIII. 2. etc.

CAPUT

XCI.

Cum fupra apud eundem evangelistam Super ca

Matthæum XVI. 11. Christus monuisset thedram Moysis. apostolos, ut caverent a fermento Pharisæorum, et Sadducæorum, ipsi primum fimpliciter, et ad literam verba acceperunt ; moniti vero postea a Christo, non de pane rem esse, tunc intellexerunt, quia non dixerit cavendum fibi a fermento panum, fed a doctrina; quam tamen hic approbare videtur. Sed quomodo illam approbare potuit Christus, qui fuit Messias in lege promissus a Moyse et prophetis, et ad eum pleraque omnia in personis et factis. cæremoniis, et ritibus referebantur ceu figuræ in ipso impletæ, quem tamen Pharisæis præcipue auctoribus et incentoribus

CAPUT reiecit fynagoga? At evanescit omnis diffiXCI. cultas, si attendatur, quod hoc etiam in

lege et prophetis præfiguratum, prædictum, et fuapte consequens erat, ut vetus cederet novo testamento, figura rei figuratæ, umbra veritati. Nemo Pharisæis avidius exspectabat Messiam, nemo acrius se erroribus aliarum fectarum circa religionem Judaicam versantibus opponebat fecta hac Pharisæorum, de qua gloriatur coram Agrippa causam dicens Act. XXVI. S. apostolus Paulus: Quoniam fecundum certissimam fectam nostra religionis vixi Pharisaus. Igitur fuper cathedram Moysis, ubi omnia ad venturum Messiam pertinebant, eratque ipsius Moysis apertissima de Christo prophetia, fedentibus', id est eius doctrinam proferentibus, eique inhærentibus Pharisæis, faciendum iubet Christus, quæ dicunt. „Legis, funt verba S. Hilarii a), de se testantis gloriam prætulit, quæ imaginem in se futuræ veritatis expresserat. In omnibus enim Christi meditabatur adventum. Quidquid enim in ea continebatur, in profectum manifestandæ eius cognitionis assumtum est. Jubet igitur præceptis Pharisæorum obtemperari, quia in Moysi cathedra federint: iubet legis mandatis omnibus obediri, fed a factis eorum atque operibus abstineri, ut mores hominum atque infidelitas, non

a) Comment. in Matth. cap. XXIV, n. 1. p. 724.

legis doctrina vitetur.. Ipsi enim fubdito CAPUT fibi populo gravissima legis onera impo- XCI. nunt, ne digitum quidem fuum contingen dis ipsis admoventes, Quin etiam præcipiunt Dominum ex toto corde diligi, et proximum tanquam se amari; ipsi adversum legis fibi latæ testimónium, Deum in Christo passionibus persequentes,

دو

commen

dati.

At nihil obstantibus illis, quæ Christus A Christo contra se molituros præsciebat; nihilque ti moratus eorum in se blasphemias, et maledicta, eorum auctoritatem fuper cathedram Moysis tuetur. Sic ergo, inquit S. Jo. Chrysostomus a), illorum principatum constituit, etiamsi improbi essent; ita ut post tantam criminationem diceret: Omnia quacunque dixerint vobis, facite; neque enim fua dicunt, fed quæ Dei funt, quæ per Moysen ipse præcepit. Animadverte quantum Moysi deferat honorem, rursus fuam cum veteri lege concordiam ostendens, quandoquidem hinc illos venerabiles reddit. Super cathedram Moysi federunt inquit; quia non poterat illos ex vita commendare, a quibus licebat, id facit, a fede nempe, et a fuccessione. Omnia autem dum audis, ne totam legém esse putes; de cibis nempe, de facrificiis et fimilibus. Quomodo enim hæc dicturus erat, quæ ante fustulerat ?

*) Hom. XXII. in Matth. n. 1. T. VII. p. 701.

CAPUT Sed omnia dicit, quæ mores emendarent, XCI. et corrigerent, quæque cum novæ legis

præceptis congruerent, neque ultra finerent
fub iugo legis esse. Cur ergo non a lege
gratiæ id constituit, fed a lege Moysi?
Quia ante crucem tempus non erat, hæc
clare loquendi," Ven, Beda in hunc lo
cum : Per cathedram legis, inquit a),
ostendit, et propter facerdotium nominis-
que dignitatem exhortatur populos, ut fub-
iiciantur eis, non opera, fed doctrinam
considerantes. Horum in Ecclesia nunc
exempla imitantur, qui fubiectos docent,
quod ipsi implere dissimulant, vel peccan-
tibus pondus pœnitentiæ adgrayantes: ut
aut necesse fit pœnitentiam reiiciat, aut
fuscipiens, dum ferre non valet, fcandali-
zatus amplius peccet, quasi non melius fit
propter misericordiam dare rationem, quam
propter crudelitatem. De talibus recte fub-
iunxit, quod farcinas ipsas uno digito non
tangerent: hoc est, ne in minimis quidem
ea perficerent, quæ contra morem patrum
fine fide, et gratia Jesu Christi et fervare
et feryanda tradere præsumebant. Dum
vero tam certam ac indubitatam fidem Chri-
stus fuper cathedram Moysis fedentibus
ftatuit in V. T. quanto maiorem fecurita-
tem in N. T. illi, quibus cathedram fuam
commisit, nobis præstare necesse est, qui
a) In Matth. Lib. IV. c. 23, T. V. p. 66.

1

fumus fuperadificati fuper fundamentum aposto- CAPUT-
lorum et prophetarum ipso fummo angulari lapide XCL
Christo Jesu a). Contingere equidem pot-
est, atque maxime in novissimis tempori-
bus periculum est, ut idem, quod de fcri-
bis et Pharisæis, fynagoga ad interitum
vergente, dicit hic Christus, etiam in ec-
clesiis particularibus pastoribus et doctori-
bus locum habeat, ut tamen Christus nun-
quam non fit usque ad consummationem
fæculi futurus cum fuccessoribus apostolo-
rum, quidquid obganniant novi legisperiti
onerantes homines oneribus, quæ portare
non possunt: Va vobis legisperiti, quia tulistis
clavem fcientia. Ipsi non introistis, et eos, qui
intrabant, prohibuistis b).

Nemo magis, quam rigidi, et tam fe- Hypocris veri atque in observantiis minimis five fe- damnata cundum legem, five fecundum traditiones fuas tam ftricti Pharisæi ad legem novam gratiæ anhelare debebant; fed impediebat, ut hoc facerent, quod aliis quidem onera importabilia imponerent, ipsi autem ne extremo digito attingerent. Est hoc quod prius iam apud Matthæum, et alios etiam evangelistas caveri vel maxime vult Christus: A fermento Pharisæorum, quod est hypocrisis c). Hinc est, quod Christus toties

a) Eph. II. 20. b) Luc. XI. 52. Marc. VIII. 15. Luc. XII. 1.

c) Matth. XVI. 6.

1