peccatum, ut in proverbiis fcriptum est a), CAPUT vulneratos multos pondere deiicit, et unus- LXXXVIL quisque catenis peccatorum fuorum ftringitur. Virtus autem eos, qui se amplectuntur, vivificat, et in altum erigit, ut in proverbiis dicitur b): Lignum vita est iis, qui ipsam amplectuntur, et in Psalmis: Suscipiens mansuetos Dominus. Idcirco peccatum quidem fymbolice cum talento plumbeo c) demersum conspicitur, quia fui cultores in profundum inferorum deiicit. Quibus autem insunt carnis pondera et cupiditates, et iis, qui a peccato circumdantur, non liberum fane est oculos ad Deum erigere. Jugum itaque fervatoris fuave est, et onus eius leve." Hæc S. Athanasius, respiciens quoque prophetæ Zachariæ locum, quem in medium profert S. Hieronymus in h. 1.

دو

Gravia onera, inquit d), esse peccata, et Zacharias propheta testatur, dicens: iniquitatem federe fuper talentum plumbi. Et Psalmista complorat: Iniquitates mee aggravate Junt Super me. Vel certe eos, qui fub gra vissimo legis iugo premebantur, ad Evangelii invitat gratiam. Jugum enim mèum fuave est, et onus meum leve. Quomodo levius lege Evangelium, quum in lege homicidium, in Evangelio ira damnetur? Qua

a) Prov. V. 22. b) Ib. III. 18. c) Zach. V. T
d) Lib. II. in Matth. cap. XI. T. IV. p. 45i

CAPUT ratione Evangelii gratia facilior, quum in LXXXVII. lege adulterium in Evangelio concupiscentia

puniatur? In lege multa præcepta funt, quæ apostolus non posse impleri plenissime docet. In lege opera requiruntur, quæ qui fecerit, vivet in eis. In Evangelio voluntas quæritur: quæ etiamsi effectum non habuerit, tamen præmium non amittit etc. "

S. Ambrosius de obitu Valentiniani ostendit quomodo iugum fuave esse possit, etsi grave fit, propter onera disciplinæ, austeritatem correctionis, pondus abstinentiæ, restrictionemque lasciviæ; fuave tamen esse fructu gratiæ, fpe remunerationis æternæ, purioris conscientiæ fuavitate. Tamen, addit, iugum verbi fuave dixit, onus obedientiæ leve; quoniam ei, qui iugum verbi patienti cervice fusceperit, disciplinæ onus grave esse non poterit." Et S. Jo. Chrysostomus in h. 1. postquam exemplo apostolorum et testimonio apostoli Pauli docuisset : Non esse condignas passiones huius temporis ad futuram gloriam,,, Christus, inquit a), ostendens nobis esse laborandum, non fuavia tantum posuit, neque onerosa folum, fed utraque. Nam et iugum posuit, et fuave illud vocavit, et onus nominavit, addiditque leve; ne illa ut laboriosa fugias, neve ista ut admodum facilia despicias.

a) Hom. XXXVIII, in Matth. n. 3. T. VII. p. 429.

ג

LXXXVII.

Quodsi post hæc omnia difficilis virtus esse CAPUT
tibi videtur, cogita difficiliorem esse nequi-
tiam, quod ipsum fubindicans non primo
dixit: Tollite iugum meum, fed præmisit,
venite ad me omnes, qui laboratis et onerati
estis, declarans peccatum labori esse obno-
xium, et onus esse grave ac gestatu dif-
ficile, neque enim laborantes folum dixit,
fed etiam oneratos. Hoc etiam propheta
dicebat, eius naturam describens: Sicut onus
grave gravata funt fuper me.
Illud quoque
describens Zacharias, ait, ipsum plumbi ta-
lentum esse. Idipsum experientia declarat.
Nihil enim ita aggravat animam, ita men-
tem excæcat ac deprimit, ut conscientia
peccati. Nihil illam voluntatem ita fubli-
mem efficit, ut iustitiæ ac virtutis posses-
sio a)." Exemplis deinceps rem prosequi-
tur, quod primum iam docuerat exemplo
Christi, quod ipse se nobis proposuit: Dis-
cite a me, quia mitis fum, et humilis corde,
eumque fic loquentem inducit:,, Quid enim
times, inquit, ne minor habearis, si fis
humilis? Me respice et mea omnia a me
discito, et tunc clare fcies, quantum fit
bonum, Viden' quomodo omni ex parte
ipsos inducat ad humilitatem? ab iis, quæ
ipse fecit, discite a me, quia mitis fum, et
humilis corde, ab iis, quæ ipsi lucraturi funt:
Nam invenietis, inquit, requiem animabus ve

CAPUT stris; ab iis, quæ ipsis largitur reficiam vos LXXXVII. inquit; ab eo, quod onus leve effecerit :

Jugum enim meum fuave est, et onus meum leve."

S. Augustinus, quo nemo gravius conditionem humanæ corruptionis, et miseriæ adumbrare folet, velut extra se raptus exemplum, quod nobis hic in se Christus proponit, considerat: „Huccine, inquit a), redacti funt omnes thesauri fapientiæ et fcientiæ absconditi in te, ut hoc pro magno discamus a te, quoniam mitis es, et humi lis corde? Itane magnum est esse parvum, ut nisi a te, qui tam magnus es, fieret, disci omnino non posset? Ita plane. Non enim aliter invenitur requies animæ, nisi inquieto tumore digesto, quo magna fibi erat, quando tibi fana non erat. Audiant te, et veniant ad te, qui misericordiam tuam et veritatem tuam requirunt, tibi vivendo,. tibi non fibi ! " Adde eius Sermones LXIX. et LXX. in h. 1. S. Matthæi b). Et apud Cassianum collat. XXIV. cap. 22. 23. quibus continetur interrogatio et responsio, qualiter intelligendum fit, quod in Evangelio dicitur: Jugum meum fuave est, et onus meum leve et cap. 24. dum amarum iugum, et grave onus fentitur, quomodo contumacia nostræ omnis culpa tribuenda fit declarat

*) De Virginitate n 35. T. VI. p. 358.
b) T. V. p. 380, etc.

LXXXVII.

Siquidem nos Christus tam fuaviter alli- CAPUT eit, et invitat: Venite ad me omnes, qui labcratis et onerati estis, et ego reficiam yos, onus nobis laborantibus auferendo, et ex nolentibus per naturæ nostræ pravitatem lubentes faciendo per gratiam Christi; in qua demonstranda totus est contra eius hostes Pelagianos S. Augustinus, quod iugum fuave fit, et onus leve, amori ac bonæ voluntatì:

Nihil enim, inquit a), tam facile est bonæ voluntati, quam ipsa fibi: et hæc fufficit Deo. Quantumlibet ergo fæviat iste mundus, verissime angeli nato in carne Domino clamaverunt : Gloria in excelsis Deo, et in terra pax hominibus bone voluntatis : quia eius, qui natus erat, fuave iugum est, et farcina. levis. Et ficut dicit apostolus: Fidelis Deus, qui nos non finit tentari fupra id quod possumus ferre, fed facit cum tentatione etiam exitum, ut possimus fustinere." Habemus exémplar, Christum ducem nostrum, ac pontificem tentatum per omnia. Adeamus ergo cum fiducia ad thronum gratia, ut misericordiam consequamur, et gratiam inveniamus in auxilio opportuno b). Sic S. Leo M.,, Quia, nos hortatur c), ficut apostolus ait: Si compatimur, et conglorificabimur, illa nobis currenda est via, quam ipse Dominus se esse testatus est, qui nobis, nullis operum meritis fuffragantibus, et Sacra

n) Ib. pag. 384. b) Hebr. IV. 15.
c) Serm. XXXIV. in Epiph. V. p. 34.