fub fole, et ecce omnia vanitas et præsumtio CAPUT Spiritus, edoctus a magistro fuo Hebræo. LIL Quasi nos præmonet, ne fuperfluis angamur curis et follicitudine, cum pro conditione humana alias quilibet dies iam habeat malum feu miseriam fuam. Considerandum demum hic est divinum illud, quod initio ftatim ex Longino, de Sublimi notavimus in verbis Moysis: Fiat lux, et facta est lux. Innuitur enim hic perinde omnia conservantis actus ille Dei omnipotentis quam verbo fuo universa creantis: Germinet terra herbam virentem etc. ubi recte dicitur: Quoniam nec Salomon in omni gloria fua coopertus est ficut unum ex istis. Ut et hic locum habeat illud Matth. XII. 42.: Et ecce, plus quam Salomon hic.

CAPUT LII.

OFFICIA CHARITATIS PROXIMI. Omnia quæcunque vultis, ut faciant vobis homines, et vos facite illis. Hæc est enim lex et prophetæ. Matth. VII. 12.

Quando Christus Matth. XXII. 37. etc.Diligend●

feipsum

utrumque explicat dilectionis præceptum tanquam Dei et proximi, in his duobus, fubdit, mandatis universa lex pendet et propheta. Quo

CAPUT aliam removet causationem, ostenditque LI. id, quod putet quis causam esse follicitu'dinis, potius idoneum esse ad eam abigen

دو

dam. Quodsi, inquit a), dicas, ideo
me follicitum esse oportet, quia necessaria
funt: ego contra respondeo, ideo ne folli-
citus fis, quia necessaria funt. Si enim
fuperflua essent, neque fic desperandum es-
set, fed confidendum ea tibi fuppeditari
posse: quia vero necessaria funt, non ultra
ambigere oportet. Quis enim Pater negli-
gat filiis fuis necessaria præbere?" Nempe
Christus et hic præoccupans, quid nobis
fumme necessarium fit, fubiungit: Scit
enim, inquit, Pater vester, quia his omnibus
indigetis. Quærite ergo primum regnum Dei, et
iustitiam eius: et hæc omnia adiicientur vobis.
Nolite ergo folliciti esse in crastinum. Crastinus
enim dies follicitus erit fibi ipsi, Sufficit diei
malitia fua. „Id est, commentatur apposite
ad primum a nobis dicta de anxia cura et
follicitudine S. Chrysostomus, miseria at-
que contritio.
Non fufficit tibi in fudore
vultus tui comedere panem tuum? Cur
aliam adiicis ex follicitudine miseriam, qui
a prioribus es liberandus laboribus. "
S.
Hieronymus b) malitiam hic diei vult, quam
græci nanovxíav appellant, in illud Eccle-
siastis: Vidi universa opera, que facta funt

a) Hom, XXII. in Matth. n. 2. T. VII. p. 277.
b) T. II. p. 722.

ト

fub fole, et ecce omnia vanitas et prasumtio CAPUT Spiritus, edoctus a magistro fuo Hebræo. LII. Quasi nos præmonet, ne fuperfluis angamur curis et follicitudine, cum pro conditione humana alias quilibet dies iam habeat malum feu miseriam fuam. Considerandum demum hic est divinum illud, quod initio ftatim ex Longino, de Sublimi notavimus in verbis Moysis: Fiat lux, et facta est lux. Innuitur enim hic perinde omnia conservantis actus ille Dei omnipotentis quam verbo fuo universa creantis: Germinet terra herbam virentem etc. ubi recte dicitur: Quoniam nec Salomon in omni gloria fua coopertus est ficut unum ex istis. Ut et hic locum habeat illud Matth. XII. 42.: Et ecce, plus quam Salomon hic.

OFFICIA CHARITATIS PROXIMI.

Omnia quæcunque vultis, ut faciant vobis homines, et vos facite illis. Hæc est enim lex et prophetæ. Matth. VII. 12.

Quando Christus Matth. XXII. 37. etc. Diligend●

feipsur

utrumque explicat dilectionis præceptum tanquam Dei et proximi, in his duobus, fubdit, mandatis į universa lex pendet et propheta. Quo

دو

CAPUT expellendam in animis nostris cupiditatem, LII. matrem perversi illius amoris proprii, contrariam legi charitatis, diligendi proximum ficut feipsum, atque eidem omnia illa faciendi quæcunque volumus, ut faciant nobis homines; posterius amor proprius cupit, primum autem charitas facit. Huius fententiæ partem, funt verba Salviani Massiliensis a), tam bene novimus, ut nunquam prætereamus: partem fic prætermittimus, quasi penitus nesciamus. Nam, quid ab aliis præstari, nobis velimus, optime novimus: quid autem ipsi aliis debeamus præstare, nescimus. Atque utinam etiam nesciremus: minor esset ignorantiæ reatus fecundum illud: Qui nescit voluntatem Domini fui, vapulabit paucis. Qui autem fcit, et non facit eam, vapulabit multis. Nunc autem in hoc maior offensa est, quod partem fententiæ facræ pro commodorum nostrorum utilitate diligimus, partem pro Dei iniuria præterimus. “

a) Lib. III. de Gubernatione Dei p. 99.

CAPUT LIII.

ANGUSTA ET LATA VIA ET

PORTA.

Intrate per angustam portam : quia lata porta, et Spatiosa via est, quæ ducit ad perditionem, et multi funt, qui intrant per eam. Quam angusta porta, et arcta via est, quæ ducit ad vitam: et pauci funt, qui inveniunt eam! Matth. VII. 13. 14.

CAPUT

LIII.

Lucæ XIII. 22. etc. legitur, cum Chri-Paucitas

stus per civitates et castella iret docens, et iter electorumy faciens, quemdam interrogasse illum dicendo: Domine, si pauci funt, qui falvantur ? Ipse autem dixit ad illos: Contendite intrare per angustam portam: quia multi, dico vobis, quarent intrare, et non poterunt. Cum autem intraverit paterfamilias, et clauserit ostium, incipietis foris ftare, et pulsare ostium dicentes: Domine, aperi nobis: et respondens dicet vobis: Nescio vos unde fitis. Tunc incipietis dicere: Manducavimus coram te, et bibimus, et in plateis nostris docuisti. Et dicet vobis: Nescio vos unde fitis: discedite a me omnes operarii iniquitatis. Ibi erit fletus et ftridor dentium. Manifestum est, hæc Judæos perstringere dicta. TOM. II. I