Oldalképek
PDF
ePub

me, faciam vos piscatores hominum. Conque- CAPUT ritur Petrus: Præceptor, per totam noctem labo- XXX. rantes, nihil cepimus. Quid per totam noctem nisi tenebræ illæ ante Christum a), qui est lux vera, que illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum, intelliguntur, de quibus Psalmista b): Deus meus illumina tenebras meas. Christus autem c: Ego fum lux mundi: qui fequitur me, non ambulat in tenebris, fed habebit lumen vita, Nec folum lux nostra est Christus, fed etiam dux noster est, a quo dependet omnis consilii, et agendi ratio, quo destitutus Petrus cum fociis per totam noctem laborantibus nihil cepisse queritur. At iam d): In verbo autem tuo laxabo rete. Et cum hoc fecissent, concluserunt piscium multitudinem copiosam, rumpebatur autem rete eorum; et annuerunt fociis, qui erant in alia navi, ut venirent, et adiuvarent eos. Et venerunt, et impleverunt ambas naviculas, ita ut pene mergerentur. Quod cum videret Simon Petrus, procidit ad genua Jesu dicens: Exi a me, quia homo peccator fum, Domine.

congruens

Quis non hic videt parabolam Christi, Parabola. qua fimile dixit regnum cœlorum, id est de fagena Ecclesiam, fagenæ missæ in mare, et ex primæ pisomni genere piscium congreganti? Sagena cationis. mittitur in mare a piscatoribus Petro et

a) Joan. 1. 9. b) Psalm. XVII 29.

c) Joan. VIII. 12.

d) Luc. V. 5. etc.

CAPUT fociis fecutis Dominum. At dum rumpitur
XXX. rete, periclitatur mergi navicula, procidit-

'que ad genua Jesu Petrus, erigitur eius
animus a Christo, animaturque, ut nihil
moratus hæc pericula fuæ naviculæ et focio-
rum, imperterritus piscatorem se hominum
præbeat, certus de multitudine piscium
capiendorum. Noli, inquit Christus a),
timere: ex hoc iam homines eris capiens. Hæc
iam ad primam piscationem in parabolą illa
evangelica pertinent; quæ fequuntur, quam
cum impleta esset educentes, et fecus litus fedentes
elegerunt bonos in vasa, malos autem foras mise-
runt, ad fecundam: fic erit in consummatione
faculi b). Ut adeo nihil temere hic aut proprio
ingenio excogitatum debeat videri, quod
in miraculosis piscationibus explicatur de
Ecclesia, piscatoribusque hominum, quod
est fublime in Evangelio Christi per aposto-
los nobis denunciando. „, Nunquam, funt
verba S. Augustini c), hoc Dominus iube-
ret, nisi aliquid fignificare vellet, quod
nobis nosse expediret. Quid ergo pro mag-
no potuit ad Jesum Christum pertinere, si
pisces caperentur, aut si non caperentur ?
fed illa piscatio erat nostra fignificatio. “
Omnia copiose S. Augustinus in fermonibus
illis de duabus piscationibus explicat, ex
quibus unum faltem locum, qui ad primam
pertinet afferemus.
Recordamini ergo,

دو

دو

a) Luc. V. 10. b) Matth. XIII. 48.
c) Serm. 248. T. V. p. 1026.

1

inquit, primam piscationem ubi videamus CAPUT Ecclesiam, qualis est in isto tempore. Do- XXX. minus Jesus invenit discipulos fuos piscantes, quando primum eos vocavit, ut fequerentur eum. Tunc tota nocte nihil cepe

runt. Eo autem viso, audierunt ab illo : Mittite retia. Domine, inquiunt, per totam noctem nihil cepimus, fed ecce in verbo tuo řete mittimus. Miserunt, iubente omnipotente. Quid aliud potuit fieri, nisi quod ille voluisset? Sed tamen eodem ipso facto aliquid nobis, ut dixi, quod nosse expediat, fignificare dignatus est. Missa funt retia. Adhuc Dominus nondum erat passus, nondum resurrexerat. Missa funt retia: ceperunt tantum piscium, ut duo navigia implerentur, et ipsa retia eadem piscium multitudine fcinde rentur. Tunc illis dixit: Venite, et faciam vos piscatores hominum. Acceperunt ab illo retia Verbi Dei, miserunt in mundum, tanquam in mare profundum: ceperunt quantam multitudinem Christianorum cernimus, et miramur. Duo autem illa navigia, duos populos fignificabant, Judæorum et Gentium, Synagogæ et Ecclesiæ, circumcisionis et præputii. Illorum enim duorum navigiorum, tanquam duorum parietum de diverso venientium, lapis angularis est Christus. Sed quid audivimus? Ibi premebantur navigia præ multitudine. Sic fit modo: multi christiani, qui male vivunt, Ecclesiam premunt.

CAPUT Parum est, quia premunt et retia disXXXI. rumpunt. Nam si non essent retia fcissa, fchismata non essent commissa. "

In remis

sionem peccato

rum.

CAPUT

XXXI.

CHRISTUS PREDICAT EVANGÉ

LIUM REGNI.

Circuibat Jesus totam Galilæam, docens in fynagogis eorum, et prædicans Evangelium regni: et fanans omnem languorem, et omnem infirmitatem in populo. Matth. IV. 23.

Hæc Matthæus proxime fubiungit voca

tioni piscatorum fecundæ, qua relictis retibus fecuti funt Dominum. Immediate etiam antea Exinde cæpit Jesus prædicare, et diçere: Pænitentiam agite: appropinquavit enim regnum cælorum. Et Matth. IX. 35.: Circuibat Jesus omnes civitates, et castella, docens in Synagogis corum, et prædicans Evangelium regni; Marcus autem, ex quo iam notavimus, Christum incepisse, quando desierat Joannes præcursor, postquam autem, ait a), traditus est Joannes, venit Jesus in Galilæam, prædicans Evangelium regni Dei, et dicens: Quoa) Marc. 1. 14.

niam impletum est tempus, pænitemini, et credi- CAPUT te Evangelio. Huius regni principem D. Pe- XXXI. trus Act. V. 31. Christum post resurrectionem Judæis prædicat: Hunc principem, et Salvatorem Deus exaltavit dexterá fua, ad dandam pænitentiam Israeli, et remissionem peccatorum. Nihil hoc differt ab eo, quod prænuntiavit præcursor Joannes Baptista prædicans in deserto Judea, et dicens ; pænitentiam agite; appropinquavit regnum cælorum. Marci I. 4. Lucæ III. 3. tantum prædicans baptismum pœnitentiæ inducitur; quod ipse præcursor refert ad Christum : Et ego nesciebam eum, fed ut manifestetur in Israel, propterea veni ego in aqua baptizans a). Et Christus: Lex et propheta, usque ad Joannem : ex eo regnum Dei evangelizatur b). Jam nonnunquam fermo incidit de regno Messiæ, occurretque deinceps in plerisque. parabolis, quod evangelium regni præsentis temporis attinet, explicatum, in tota autem amplitudine fua nobis illud imprimis exhibet historia passionis Christi: in qua quidem dicit Christus, regnum fuum non esse de hoc mundo, palam tamen, quia rex fum ego professus Pilato, fic persuaso, ut per hoc animos Judæorum, ut crucifigeretur petentium, tentaret conciliare: Regem vestrum crucifigam? Ecce rex vester. Nec abduci ab eis, Christum accusan

[ocr errors]

a) Jo, L. 81. b) Luc. XVI. 16.

« ElőzőTovább »