DE SUBLIMI IN EVANGELIO CHRISTI JUXTA DIVINAM VERBI INCARNATI OECONOMIA M. AUCTORE MARTINO GERBERTO MONASTERII ET CONGREGATIONIS S. BLASII IN SILVA NIGRA ABBATE S. Q. R. I. P. TOMUS II. TYPIS SAN-BLASIANIS 1793. DE SUBLIMI IN EVANGELIO CHRISTI CAPITA SELECTA. CAPUT XXIX. ADORATIO IN SPIRITU ET VERİ- 'Mulier crede mihi, quia venit hora, quan- Cum Christus fatigatus itinere sederet a) CAPUt XXIX. maritana ad fontem Jacob prope civitatem Samaria, que n dicitur Sichar, iuxta pradium, quod dedit Ja- Mulieri Sa cob Joseph filio fuo... Venit mulier de Sama- declarata. a) Jo. IV. 5. etc. CAPUT ria haurire aquam. Dicit ei Jesus: Da mihi biXXIX. bere. Considera hic et admirare divinam fapientiam in Christo. Ex consequentia fermonis Christi cum Samaritana palam fit in verbis: Da mihi bibere, contineri verba falutis, quæ Christus Samaritanæ denuntiavit velut mox ibidem v. 32. apostolis fub nomine cibi, quem Christo attulerant ad manducandum: Ille autem dicit eis: Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis. . . Meus cibus est, ut faciám voluntatem eius, qui misit me, ut perficiam opus eius . . Ecce dico vobis: Levate oculos vestros, et videte regiones, quiá alba funt iam ad messem. Eodem pertinent parabolæ de feminante et femente, frumento, messeque evangelica: feu ut propius ad rem loquar cum Christo, qui in parabola de grano finapis a), quod minimum quidem est omnibus feminibus: cum autem creverit, maius est omnibus oleribus et fit arbor, dilatationem Ecclesiæ fuæ per orbem declarare voluit; perinde ac hic mulieri Samaritanæ denunciat horam, quando neque in monte hoc Garizim, neque in Hierosolymis amplius per legem cæremonialem adoraturi fint Patrem. Hoc voluit innuere Christus, dum petit a muliere bibere. Un de miratur mulier: Quomodo tu Judæus cum fis, bibere a me poscis, quæ fum mulier Samaritana ? Non enim coutuntur Judæi Samaritanis. a) Matth. XIII. 31. Atqui vero hanc ipsam feparationem fubla- CAPUY turus advenerat Christus non folum Judæo- XXIX. rum cum Samaritanis, verum etiam cum universis gentibus: ex quibus erant Ephesii, ad quos fcribens D. Paulus: Quia, ait a), eratis illo in tempore fine Christo, alienati a conversatione Israel, et hospites (évo peregri ni) testamentorum, promissionis fpem non ha bentes, et fine Deo in hoc mundo. Nunc au tem in Christo Jesu, vos, qui aliquando eratis longe, facti estis prope in fanguine Christi. Ipse ènim est pax nostra, qui fecit utraque unum, et medium parietem maceria folvens, inimicitias in carne fua: legem mandatorum decretis evacuans, ut duos condat in femetipso in unum novum hominem: faciens pacem. Hunc igitur medium parietem maceriæ, qui tunc etiam erat Judæos inter et Samaritanos, folvens primum quidem petit bibere, deinde vero offert mulieri aquam vivam. Sed mulier carnalis rem non capit, dum etiam Christus explicatius loquitur discrimen inter aquam fuam et fontis Jacob indicans : Omnis, qui bibit ex aqua hac, fitiet iterum: qui autem biberit ex aqua, quam ego dabo ci, non fitiet in æternum: fed aqua, quam ego dabo ei, fiet in eo fons aque falientis in vitam æternam. At necdum mulier fensu assurgens a naturali ad supernaturalem aquam, dicit: Domine da mihi hanc aquam, ut non fitiam, nec a) Ephes, 11. 12. |