Ne avertas faciem tuam a Quoniam beneplacitum ha me: in quacumque die tribulor, inclína aurem tuam ad me. In quacumque die invocávero te: cito exaudi me.! Quoniam defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut in frixorio confrixa sunt. Percussus sum sicut fœnum, et áruit cor meum: quoniam oblitus sum manducare panem meum. A voce gemitus mei: adhæsit os meum carni meæ. buerunt servi tui lapides ejus et pulveris ejus miserebuntur. Et timebunt gentes nomen Domini: et omnes reges terræ gloriani tuam. Quia ædificavit Dominus Sion: et videbitur in majestate sua. Et respexit in orationes humilium: et non sprevit preces corum. Scribantur hæc in generatione altera: et plebs quæ creabitur, laudabit Dominum. Quoniam prospexit ex alto sancto suo: Dominus de cœlo Similis factus sum pellicano in solitudine: et factus sum sicut nycticorax in domicilio. in terram prospexit. Vigilavi: et factus sum sicut Ut audiret gemitum vincupasser singularis in ædificio.latorum: ut solvat filios morte Tota die exprobrabant me afflictorum. inimici mei: et qui laudabant me, adversum me jurabant. Quoniam cinerem sicut panem manducavi: et potum meum cum fletu miscebam. A facie iræ tuæ et indignationis tuæ: quoniam extollens elisisti me. Dies mei sicut umbra declinati sunt: et ego velut fœenum arui. Tu autem, Domine, in æternum manes: et memoriale tuum in generatione et progenie. Ut annuncietur in Sion nomen Domini: et laus ejus in Jerusalem. In conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino. Et respondit illi in via virtutis suæ paucitatem dierum meorum annuncia mihi.. Ne edúcas me in dimidium dierum meorum: in 'generatione et generatione anni tui. Ab initio terram tu fundasti, Domine: et opera manuum tuarum sunt cæli. Tu exurgens miseréberis Sion, : Ipsi peribunt, tu autem pérquoniam tempus miserendi e-manes; et omnes sicut vestijus: quoniam venit tempus. mentum veterascent: et tam quam opertorium mutabis eos, et mutabuntur. Tu autem idem ipse es: et anni tui non deficient. Filii servorum tuorum habitabunt in ea: et semen ipsorum in æternum dirigetur. PSALMUS 102. minus misericordiam suam super timentes cum. Quantum interjacet ab ortu et occasu: elongavit a nobis iniquitates nostras. Sicut miseretur pater filiis: ita misertus est Dominus timentibus eum. Benedic, anima mea, Do-tum nostrum: minum: et omnia interiora mea nomen sanctum ejus. Benedic, anima mea, Dominum; et noli oblivisci omnes retributiones ejus.be Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis: qui sanat omnes languores tuos. Qui liberat de interitu vi tam tuam qui coronat te in misericordia et miseratione. Quia ipse cognovit figmenmemor fuit quoniam pulvis sumus. Homo tamquam fœenum dies ejus: et sicut flos agri ita florebit. Quoniam spiritus pertransict in eo, et non erit : et non cognoscetur amplius locus ejus. Misericordia vero Domini a sæculo et in sæculum: super timentes eum. Et justitia ejus super filios filiorum, custodientibus testamentum ejus: et memoria tcnentibus mandata ejus ut fa ciant ea. Dominus in cœlo paravit sedem suam et regnum ejus omnibus dominabitur. Benedicite Dominum, omnes Angeli ejus; potentes virtute facientes verbum ejus ad audiendam vocem sermonum ejus.. Benedicite Dominum, omnes virtutes ejus: ministri ejus qui facitis voluntates ejus.c Non in finem irascetur: neque in æternum indignabitur. Non secundum peccata no stra fecit nobis: neque se eundum iniquitates nostras re- Benedicite Dominum, omnia tribuit nobis. ili oni opera ejus, in omni loco Quia secundum altitudinem dominationis ejus: benedic, cœli a terra: confirmavit Do-anima mea, Dominum. PSALMUS 103. Rigans montes de superiori enedic, anima mea, Do-bus suis: a fructu operum tuoB minum Domine Deus rum satiabitur terra. meus, magnificatus es valde. Confessionem et speciem induisti: circumamictus es lumine sicut vestimento. Extendens cœlum sicut pellem: qui tegit in aquis superiora ejus. Qui ponit nubem ascensum suum qui ambulat .super pennas ventorum. Qui facit angelos suos Spiritus: et ministros suos ignem ardentem. Qui fundavit terram super stabilitatem ejus non inclinabitur in sæculum sæculi. Abyssus, sicut vestimentum, opertorium ejus: super montes stabunt aquæ. Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt. Ascendunt montes, et descendunt campi: in locum quem fundasti eis. Terminum posuisti quem non præteribunt: neque avertentur operíre terram. : Qui emittit fontes in convallibus inter medium montium pertransibunt aquæ. Potabunt omnes bestiæ agri, et expectabunt ónagri in siti sua. Super ipsa volatilia cœli inhabitabunt: de medio petrarum dabunt voces. Producens fœnum pecoribus : et herbam servituti hominum. Ad producendum panem de terra: et vinum lætificat cor hominis. Ut exhilaret vultum in oleo: et panis cor hominis confirmet. Satiabuntur ligna campi: et cedri Libani quas plantavit. Ibi passeres nidificabunt : sturni domus ducatum eis præbet. Montes excelsi cervis: pe tra refugium herinaciis. Fecit lunam in tempora, sol agnovit occasum suum; posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestia silvarum. Catuli leonum rugientes rá pere: et quærere a Deo escam sibi. Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis cubabunt. Exiet homo ad opus suum et ad operationem suam: usque ad vesperum. Quam magnificata sunt opera tua, Domine! omnia in sapientia fecisti; repleta est terra Creatura tua. Hoc mare magnum et spatiosum: ibi repentia quorum non est numerus. Animalia pusilla cum majoribus: illic naves perámbulant. Draco hic quem finxisti ad illudendum ei; omnia a te expectant: ut des escam illis in tempore opportuno. C PSALMUS 104. onfitemini Domino: et invocate nomen ejus. Annunciate inter gentes o pera ejus, cantate illi et psal Laudamini in nomine sancto ejus: lætetur cor quærentium Dominum. Dante autem te sibi, colli-lite ei : narrate omnia mirabilia gent: aperiente te manum tuam, ejus. adimplebuntur jucunditate. Avertente autem te faciem tuam, turbabuntur: auferes spiritum ipsorum, et deficient et in pulverem suum conver tentur. Emittes spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terræ. Sit gloria Domini in æternum lætabitur Dominus in operibus suis. Qui aspicit super terram et facit cam trémere: qui tangit montes, et fumigabunt. Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo, quamdiu ero. Quærite Dominum et confir mamini: quærite faciem ejus semper. Mementote mirabilium ejus quæ fecit: prodigia ejus et judicia oris ejus. Semen Abraham, servi ejus : filii Jacob, electi ejus. Ipse Dominus Deus noster : in universa terra. judicia ejus. Memor fuit in sæculum testamenti sui, verbi quod mandavit in mille generationes. Quod disposuit ad Abraham : et juramenti sui ad Isaac. Statuit illud Jacob in præceptum: et Israel in testamentum æternum. Dicens: Tibi dabo terram Chanaan: funiculum hæredi Suavis sit ei disputatio mea: ego vero delectabor in Domino. Deficiant peccatores a terra et injusti ita ut non sint: benedic, anima mea, Dominum. Gloria Patri. et Filio etc. Ant. Clamor noster, Do-tatis vestræ. mine, ad te perveniat. K. k.k. y. Benedictus es, Deus. R. Amen. IN NOCTURNO II. Ant. Lætetur cor. Cum essent numero brevi: paucissimi et incolæ in ea. Et pertransierunt de gente in gentem: et de regno ad populum alterum. Non permisit hominem nocé❤ re eis: et corripuit pro eis reges. Nolite tangere christos meos: et in prophetis meis nolite malignari. Et vocavit famem super terram: et omne firmamentum panis contrivit. Misit terra eorum ranas: in cubilibus penetralibus regum ipsorum. Dixit, et venit musca canina: et cínifes in omnibus finibus eorum. Posuit pluvias eorum grandinem: ignem comburentem in Misit ante eos hominem: in servum venúmdatus est Joseph. Humiliaverunt in compedi-terra ipsorum. bus pedes ejus; ferrum pertransivit animam ejus: donec veniret verbum ejus. Eloquium Domini ussit eum, misit rex et solvit cum: princeps populorum, et dimisit eum. Constituit eum dominum domus suæ: et principem omnis possessionis suæ. Uterudiret principes suos sicut se: et seniores suos prudcntiam docéret. Et intravit Israel in Ægyptum: et Jacob habitavit in terra Cham. : Et auxit populum suum nimis: et firmavit eum super ini micos ejus. Et percussit vincas eorum et ficulneas eorum: et contrivit omne lignum finium eorum. Dixit, et venit locusta et bruchus cujus non erat nnmerus: et comédit omnem fructum terræ eorum. Et percussit omne primogenitum in terra Egypti: primitias omnis laboris ipsorum. Et eduxit eos in argento et auro et non erat in tribubus eorum infirmus. Lætata est Egyptus in profectione corum: quia cécidit timor eorum super eos. Convertit cor eorum ut odí-ret eis rent populum suum: et dolum facerent in servos ejus. Misit Moysen servum suum: et Aaron quem clegit ipsum. . Posuit in eis verba signorum suorum et prodigiorum in terra Cham. Misit tenebras et obscuravit eos: quia exacerbaverunt verbum ejus. Convertit aquas eorum in sanguinem: et occídit pisces eorum. Expandit nubem in protectionem eorum: et ignem ut lucéper noctem. Petierunt, et venit coturnix: pane cœli satiavit eos. Dirúpit petram, et fluxerunt aquæ: et abiérunt in siccis flumina. et Quia memor fuit verbi saucti sui: quod fuit ad Abraham puerum suum. Et cduxit populum suum in exultatione: et electos suos in lætitia. |