Stet juxtà Cafimirus *, huic nec parciùs ignem
Natura indulfit nec Mufa armavit alumnum

*

Sarbivium rudiore lyrâ

Quanta Polonum levat aura cygnum?

Humana † linquens (en fibi devii

Montes recedunt) luxuriantibus

Spatiatur in aëre pennis.

Seu tu fortè virum tollis ad æthera,

Cognatofve thronos et patrium Polum
Vifurus confurgis ovans,

Vifum fatigas, aciemque fallis,

Dum tuum à longè fupeo volatum
O non imitabilis ales.

*M. Cafimirus, Sarbiewski poeta infignis Polonis.

60

63

70

75

Ode V. lib. ii.

Jam juga Zionis radens pede

Elato inter fidera radens vertice

Longe defpecto mortalia.

Quam juvat altifonis volitare per æthera pennis,

80

Et ridere procul fallacia gaudia fêcli

Terrellæ grandia inania,

Quæ mortale genus (heu male) deperit.

O curas hominum miferas! Cano,

Et miferas nugas diademata!

Ventofæ fortis ludibrium.

En mihi fubfidunt terrenæ à pectore fæces,

Geftit et effrænis divinum effundere carmen
Mens afflata Deo

-At vos heroes et arma

Et procul efte Dii, ludicra numina.
Quid mihi cum veftræ pondere lanceæ,
Pallas! aut veftris, Dionyfe, Thyrfis?
Et clava, et anguis, et leo, et Hercules,
Et brutum tonitru fictitii patris,

Abflate carmine noftro.

V.

85

90

95

Te, Deus Omnipotens! te nostra fonabit Jesu
Mufa, nec affucto cœleftes barbiton aufû
Tentabit numeros. Valti fine limite Nunien et
Immenfum fine dege Deum numeri fine lege fonabunt.

"Sed Mufam magna pollicentem deftituit vigor; divino jubare perftringitur oculorum acies. En la

"bafcit pennis, tremit artubus, ruit deorfum per inane "ætheris, jacet victa, obftupefcit, filet.

"Ignofcas, Reverendi Vir, vano conamini; frag"menhoc rude licet et impolitum æqui boni confulas, "et gratitudinis jam diu debitæ in partem reponas."

Votum, feu vita in terris beata.

Ad virum digniffimum Jobannem Hartoppium, Baronstum, 1702.

1.

HARTOPPI eximo ftemmate nobilis

Venaque ingenii divite, fi roges

Quem mea Mufa beat,

Ille mihi felix ter et ampliùs,

Et fimiles fuperis annos agit

Qui fibi fufficiens femper adeft fibi." Hunc longè à curis mortalibus

Inter agros, fylvafque filentes

Se Mufifque fuis tranquillâ in pace
Sol oriens videt et recumbens.

II.

Non fuæ vulgi favor infolentis
(Plaufus infani tumidus popelli)
Mentis ad facram penetrabit arcem,
Feriat licèt æthera clamor.

Nec Gaza flammans divitis India,
Nec, Tage, veftræ fulgor arenulæ

Atque meum mihi fingere fatum;
Candidus vitæ color innocentis

Fila nativo decoraret albo

Non Tyriâ vitiata conchâ.

Non aurum, non gemma nitens, nèc purpura telæ 25
Intertexta forent invidiofa meæ.

Longè à triumphis, et fonitu tubæ
Longe remotos tranfigerem dies:
Abftate fafces (fplendida vanitas)
Et vos abftate, coronæ. "

IV.

Pro meo tecto cafa fit, falubres
Captet auroras, procul urbis atro
Diftet à fumo, fugiatque longè
Dura phthifis mala, dura tuffis.

30

Difplicet Byrfa et fremitu molesto
Turba mercantûm; gratiùs alvear

35

Demulcet aures murmure, gratius

Fons falientis aquæ.

V.

Litigiofa fori me terrent jurgia, lenes
Ad fylvas properans rixofas execror artes
Eminus in tuto à linguis

40

Blandimenta artis fimul æquus odi,
Valete, cives, et amoena fraudis
Verba; proh mores! et inane facri

Nomen amici!

VI.

Tuque quæ noftris inimica Mufis

Felle facratum vitias amorem,

Abfis æternùm, diva libidinis

Et pharetrate puer!

Hinc, hinc, Cupido, longiùs avola?
Nil mihi cum fœdis, puer, ignibus;
Æthereâ fervent face pectora,
Sacra mihi Venus eft Urania,
Et juvenis Jeffæus amor mihi.

VII.

Cœlefte carmen (nec taceat lyra
Jeffæa) lætis auribus infonet,

Nec Watfianis è medullis

-45

sa

55