PATROLOGIÆ

CURSUS COMPLETUS

SEU BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA,

OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM,

SIVE LATINORUM, SIVE GRÆCORUM,

Qui ab ævo apostolico ad temMPORA INNOCENTII III (ANNO 1216) PRO LATINIS
Et concilii FLORENTINI (ANN. 1439) Pro grecis flLORUERUNT :

OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLIC.E TRADITIONIS PER QUINDECIM PRIMA
ECCLESIÆ SÆCULA,

JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQUAM DILIGEN-
TER CASTIGATA; DISSERTATIONIBUS, COMMENTARIIS, VARIISQUE LECTIONIBUS CONTINENTER ILLUSTRATA; OMNIBUS
OPERIBUS POST AMPLISSIMAS EDITIONES QUÆ TRIBUS NOVISSIMIS SÆCULIS DEBENTUR ABSOLUTAS DETECTIS, AUCTA;
INDICIBUS PARTICULARIBUS ANALYTICIS, SINGULOS SIVE TOMOS SIVE AUCTORES ALICUJUS MOMENTI SUBSEQUENTI-
BUS, DONATA; CAPITULIS INTRA IPSUM TEXTUM RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS SINGULARUM PAGINA-
RUM MARGINEM SUPERIOREM DISTINGUENTIBUS SUBJECTAMQUE MATERIAM SIGNIFICANTIBUS, ADORNA-
TA OPERIBUS CUM DUBIIS, TUM APOCRYPHIS, ALIQUA VERO AUCTORITATE IN ORDINE

AD TRADITIONEM ECCLESIASTICAM POLLENTIBUS, AMPLIFICATA;

DUCENTIS ET AMPLIUS LOCUPLETATA INDICIBUS AUCTORUM SICUT ET OPERUM, ALPHABETICIS, CHRONOLOGICIS, STATI-
STICIS, SYNTHETICIS, ANALYTICIS, ANALOGICIS, IN QUODQUE RELIGIONIS PUNCTUM, DOGMATICUM, MORALE, LITUR-
GICUM, CANONICUM, DISCIPLINARE, HISTORICUM, ET CUNCTA ALIA SINE ULLA EXCEPTIONE; SED PRÆSERTIM
DUOBUS INDICIBUS IMMENSIS ET GENERALIBUS, ALTERO SCILICET RERUM, QUO CONSULTO, QUIDQUID
NON SOLUM TALIS TALISVE PATER, VERUM ETIAM UNUSQUISQUE PATRUM, NE UNO QUIDEM OMISSO,

IN QUODLIBET THEMA SCRIPSERIT, UNO INTUITU CONSPICIATUR; ALTERO SCRIPTURÆ
SACRÆ, EX QUO LECTORI COMPERIRE SIT OBVIUM QUINAM PATRES ET IN QUIBUS OPERUM
SUORUM LOCIS SINGULOS SINGULORUM LIBRORUM S. SCRIPTURÆ VERSUS, A PRIMO
GENESEOS USQUE AD NOVISSIMUM APOCALYPSIS, COMMENTATI SINT:

EDITIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTUR CHARACTERUM NITIDITAS,
CHARTÆ QUALITAS, INTEGRITAS TEXTUS, PERFECTIO CORRECTIONIS, OPERUM RECUSORUM TUM VARIETAS,
TUM NUMERUS, FORMA VOLUMINUM PERQUAM COMMODA SIBIQUE IN TOTO PATROLOGIÆ DECURSU CONSTANTER
SIMILIS, PRETII EXIGUITAS, PRÆSERTIMQUE ISTA COLLECTIO, UNA, METHODICA ET CHRONOLOGICA,
SEXCENTORUM FRAGMENTORUM OPUSCULORUMQUE HACTENUS HIC ILLIC SPARSORUM, PRIMUM AUTEM
IN NOSTRA BIBLIOTHECA, EX OPERIBUS ET MSS. AD OMNES ATATES, LOCOS, LINGUAS FORMASQUE
PERTINENTIBUS, COADUNATORUM.

SERIES LATINA PRIOR,

IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIÆ LATINÆ
A TERTULLIANO AD INNOCENTIUM III.

ACCURANTE J.-P. MIGNE,
Bibliothecæ Cleri universæ,

SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITORE.

PATROLOGIE LATINE TOMUS CXIII.

WALAFRIDI STRABI. TOMUS PRIMUS

PARISHS,

APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES,
IN VIA DICTA AVENUE-DU-MAINE, 189, OLIM CHAUSSÉE DU-MAINE, 127.

1879

CLICHY.

BR

60

.M4 t.113

EX TYPIS PAULI Dupont, 12, VIA DICTA BAC-D'ASNIÈRES. 94. 1.79.

APUD GARNIER FRA TRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES,
IN VIA DICTA AV ENUE-DU-MAINE, 189, OLIm chaussée-dU-MAINE, 127.

1879

ELENCHUS

AUCTORUM ET OPERUM QUE IN HOC TOMO CXIII CONTINENTUR.

ANNO DOMINI DCCCXLIX.

WALAFRIDUS STRABUS

FULDENSIS MONACHUS.

NOTITIA HISTORICA IN WALAFRIDUM STRABUM.
(Fabric., Bibl. med. et inf. Lat.)

Colgani Actis SS. Hiberniæ, tom. I, p. 128.

5. Vita S. Mammæ sive Mamantis monachi: Canisius, p. 184; Bibl SS., p. 205.

6. Vita S. Leodegarii: Canisius, p. 210.

7. De visionibus S. Wettini: Canisius, p. 204; Bibl. PP. max., p. 242; Mabillonius Sæc. iv Bened., parte L, p. 272.

WALAFRIDUS STRABUS vel STRABO, a vitio oculorum A in Actis SS. ord. Benedictini, I. e., p. 437; in Joau. ita dictus. De patria ejus eruditi certant. Balæus Centur. XIII, 9; et Pitseus, c. 112, Anglo-saxonem statuunt, Venerabilis Bedæ vel fratrem, vel consanguineum, atque ita Haymonis fratrem germanum. Addunt illum primum Londini, dein Fuldæ monachum, Alcuino quoque præceptore usum fuisse. Verum neque res ipsa neque tempora conveniunt. Si enim Walafridus anno 750 obiit, in monasterio Fuldensi educari non potuit. Melius igitur Sigebertus Gemblacensis cum Trithemio et aliis Germanum faciunt; Suevus enim fuit (a) quamvis locus patrius detegi adhuc nequeat Educatus autem primum fuit in monasterio S. Galli, prout docet Érmenricus monachus Augiensis in libro de Grammatica, quem exhibent Analecta Mabilloniana, p. 421, ubi auctor Grimoldum sic alloquitur, cum prius de aliis viris claris in illo monasterio instructis locutus fuisset: « Domnus Walhafredus tibi notissimus, quem etiam tu ipse ut B peritus cathegeta peritum sophistam enutristi.» Imo ipse, teste Goldasto, (b) alicubi scribit, se in monasterio S. Galli scholas frequentasse, sed locum investigare nondum potui. Inde ad monasterium Fuldense pervenit, et Rabanum Maurum præceptorem habuit. Primum autem fuit decanus cœnobii S. Galli, deinde anno 842 abbas Augiæ divitis (Reichenau) in diœcesi Constantiensi, mortem obiit anno 849, et quidem in Gallia, quo ad expediendum aliquod negotium missus fuerat. Trithemius ipsum rectorem scholarum in monasterio Birsfeldensi fuisse tradit. Adde Bulæum in Historia Universitatis Parisinæ, tom. I, p. 446, 447.

Ex scriptis ejus supersunt sequentia :

1. De officiis divinis sive de Exordiis et Incrementis rerum ecclesiasticarum. Pitseus male duos ex hoc libros facit. Exstat in Collectione Joan. Cochlæi, quæ inscribitur: Speculum antiquæ devotionis circa missam, num. 2, in Collectione Melchioris Hittorpi C de catholicæ Ecclesiæ divinis officiis ac ministeriis n. 7, nec non in Bibliothecis Patrum.

2. De Vita B. Galli confessoris libri II. Habentur apud Surium die 16 octobr., in Scriptoribus rerum Alemanicarum Goldasti, tom. I, part. 1, p. 142, apud Mabillonium Sæc. 11 Benedictino, p. 227.

3. De Vita S Othmari abbatis: apud Surium die 16 nov.; Goldasium, p. 177, et Mabillonium Sæc. III Benedict., parte 11, p. 153.

4. Vita S. Blaitmaici abbatis Hiiensis et martyris : apud Canisium Antiq. Lect. tom. VI, edit. novæ tom. II, parte 1, p. 201; in Actis sanctorum, tom. II Jan., p. 236; in Bibl. PP. maxima, tcm. XV, p. 210 ;

(a) Sic ipse Walafridus in præfatione libri de Vita B. Galli: Inveni terram, quam nos Alamanni, vel Suevi incolimus, Alitmaniam sæpius nominari. »> (b) Vide Prolegomena de auctoribus ad Scriptorum Alemannicorum tom. I, part. 1. Pluribus vero PATROL, CXIII.

429

8. Hortulus, quem Joan. Atrocianus sub Strabi Galli nomine edidit; fortasse scriptum fuerat, Strabi decani S. Galli hortulus, quod non recte assecuti sunt. Prodiit autem primum Norib. apud Joan. Weyssenburgerum 1512, 4°. Porro dedit eum Joan. Atrocianus ad calcem Emilii Macri de herbarum Virtutibus, Friburgi Brisgoiæ 1530, 8°. Editus etiam est cum Eobano Hesso de tuenda valetudine Frf. 1564-1571, 8°. Venetiis apud Aldum 1547, cum medicis antiquis, p. 247. Basil, 1627, 8° Inserta deinde Bibliothecis Patrum Coloniensi et Lugdunensi, a Canisio tom. VI, p. 672. Exstat in Asse veterum de re herbaria per Andr. Rivinum Lips. 1655, 8°. Dedicatoriam ad Grimoaldum abbatem primus dedit Canisius. Quædam illius emaculavit et illustravit Barthius Adv. iv, 24, qui et dedicationem suo loco reponendam esse monuit. Codicem ejus manu exaratum in incendio bibliothecæ amissum deplorat Bartholinus, p. 89. 90. Ut obiter hoc addamus, hic Strabo a Macro de viribus herbarum allegatur, cap. 25, 19, 25, unde de ætate hujus conjectura capi poterit. Bulæus notat Walafridum nostrum poema, quod Hortulum Puerorum vocavit, ad Grimoaldum abbatem S. Galli scripsisse.

9. Sermo seu Tractatus de subversione Hierusalem: Canisius, tom. VI, p. 341, edit, novæ, p. 275.

10. Poemata varia: apud Canisium, p. 537; in Bibliothecis Patrum; Baluzium Misc. IV, p. 551.

11. Glossæ quoque ordinariæ, quam vocant, in Scripturam sacram auctorem esse, vel potius eamdem ex ore Rabani Mauri excepisse dicunt. Ejus editiones exhibet Hist. litter. Galliæ, tom. V, p. 62.

12. Commentarius in Novum Testamentum, quem edidit Marcianæus tomo V Opp. Hieronymi, p. 847. 13. Præfationem præmisit Thegano de gestis Ludovici Pii, eumque in capita distinxit,

14. Glossæ Latino-Carbarica de partibus humani corporis, rursum ex doctrina Rabani Mauri per Walafridum descriptæ: exstant in Goldasti Alemannicis, tom. II, part. 1, p. 64.

15. Picturæ Historiarum Novi Testamenti: habentur in Goldasti Manuali Biblico Frf. 1620, p. 85. 16. Homilia in initium Evangelii Matthæi de Ge

illud docet Jodocus Metzlerus de Viris illustr. S. Galli, II, 68, quamvis non minus operose illud impugnet Joan. Egon de Viris illustribus Angiæ divitis, 11, 13.

1