Fília Babylonis mísera; beátus qui retribuet tibi retributiónem tuam, quam retribuisti nobis. Beátus qui tenébit, * et allídet párvulos tuos ad petram. Ant. 6. F. Adhæreat lingua mea faucibus meis, si non proposúero Jerúsalem in princípio lætitiæ meæ. Ps. 136. Capitulum. I. Petr. 1. NUNC non videntes, crédi tis: credentes autem, exsultábitis lætitia inenarrábili et glo SUPER flúmina Babylonis rificáta; reportantes finem fi* et flévimus dei vestræ, salútem animá illic sédimus, In salícibus in médio ejus, * suspendimus órgana nostra; Quia illic interrogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos, verba cantiónum; rum. Hymnus. C. JACTAMUR heu quot fluctibus! Spes una de cœlis nitet: Illuc et ora tóllimus, Et míttimus suspíria. Tu vota præcurris, Pater, Magnamque protendis ma num: Jam fulta tanto róbore Quæ sæva nos premunt mala Quin vile corpus Fílii DOMINE, ne in furore tuo árguas me, neque in ira tua corrípias me. * Miserére mei, Dómine, quóniam infirmus sum: sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea. Et ánima mea turbáta est valde; * sed tu, Dómine, úsquequo? Convértere, Dómine, et éripe ánimam meam : * salvum me fac propter misericórdiam tuam; Quóniam non est in morte, qui memor sit tui: *in inferno autem quis confitébitur tibi? Laborávi in gémitu meo, lavabo per síngulas noctes lectum meum, lácrymis meis stratum meum rigábo. * Turbátus est a furóre ócu * inveterávi inter omnes inimícos meos. Discédite a me, omnes qui operámini iniquitátem; * quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei. Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam : * Dóminus oratiónem meam suscépit. Erubescant et conturbentur vehementer omnes inimíci mei : convertantur et erubescant valde velóciter. * Psalmus 7. in te DOMINE Deus meus, sperávi: * salvum me fac ex ómnibus persequéntibus me, et líbera me. Nequando rápiat ut leo ánimam meam, *dum non est qui rédimat, neque qui sal vum fáciat. Dómine Deus meus, si feci istud; * si est iníquitas in mánibus meis; Si réddidi retribuéntibus mihi mala, * décidam mérito ab inimicis meis inánis: Persequatur inimícus ánimam meam, et comprehendat, et conculcet in terra vitam meam, * et glóriam meam in púlverem dedúcat. Exsurge, Dómine, in ira tua, * et exaltáre in finibus inimicórum meórum. Et exsurge, Dómine Deus meus, in præcepto quod mandasti. * Et synagóga populórum circúmdabit te; et propter hanc in altum regrédere. Dóminus júdicat pópulos: 1 * júdica me, Dómine, secundum justítiam meam, et secundum innocéntiam meam super me. Consumétur nequítia peccatórum; * et díriges justum, scrutans corda et renes, Deus. Justum adjutórium meum a Dómino, * qui salvos facit rectos corde. Divisio Psalmi 7. DEUS judex justus, fortis et pátiens, * numquid iráscitur per síngulos dies? Nisi conversi fuéritis, gládium suum vibrábit: * arcum suum tetendit, et parávit illum: Et in eo parávit vasa mortis; *sagittas suas ardéntibus effécit. JUE Hymnus. C. UBES : et, in præceps aquis Repente confluéntibus, Prodit sub auras húmidis Exúta velis Arida. Hanc tu colendam qui tuis, Pater, dedisti filiis, Quos orbis unus cóntinet, Fac una jungat caritas. Nunc exulamus; sed tuam Mox congregábis in domum Te Patre dignos, qui pio Amóre fratres víxerint. At, qui malignis ártibus Linguisque lædunt próximum A te repelles: hoc genus Cœlestis aula non capit. En ipsa tellus ímprobos Adoptiónem nos quoque Æterna laus et glória PRO I NOCTURNO. Si mei non fúerint domináti, tunc immaculatus ero, et emundábor a delicto máximo. Et erunt ut compláceant et medielóquia oris mei, tátio cordis mei in conspectu tuo semper. Dómine, adjútor meus, ★ et redemptor meus. Ant. 7. d. Quis requiescet in monte sancto tuo, Dómine? qui operátur justítiam, nec fecit próximo suo malum. Ps. 14. PRO II NOCTURNO. Deus, judícium tuum regi da, * et justítiam tuam filio regis; Judicáre pópulum tuum in justítia,* et pauperes tuos in judício. |