tius ΕΠΟΙΗΣΑΝ. Vs. 4. extr. incertum, uter verum quia lectio ΚΑΙΔΟΜΩΙΣΕΒΑΣΤΩΝ consuetudinem viderit, Texier an Bailius. Interim illi adstipulor, Graece interpretantium magis sapere videtur. Dis patris et domui Augustorum ex testamento A. Curtii Crispini A. Curtius Crispinus Arrun- Θεοῖς πατρίοις καὶ δόμῳ Σεβαστῶν ἐκ διαθήκης Α. Κουρτίου Κρεισπείνου Α. Κούρτιος Κρεισπεῖνος ̓Αῤῥουν τιανὸς καὶ Α. Κούρτιος Αὐσπικᾶτος Τιτιννιανὸς ἐποίησαν. Idem titulus bilinguis repetitus est in portis, ut docet fragmentum. 4324. d.s Ibidem in gradu secundo sedilium amphitheatri qua cameras arcuatas tangit; edidit Bailius l. c. II. p. 211. N. 4343. p. 172. vs. 5. scribe 7[]v ieg[] xá[orgwv, ut bene coniecit Cavedonius Annal. Instit. arch. Rom. XIX. p. 159. comparans dictionem Tc iegoù pair piov n. 4483. Notum elogium Iuliae Domnae μήτηρ στρατοπέδων (Vol. I. n. 1075.), μήτης κάσTV (Vol. II. n. 2972. Vol. III. n. 3882. g. in his Add.). Itaque delenda annotatio nostra et scribendum: Titulus post mortem Septimii Severi et Getae positus est. N. 4545. p. 172. vs. 6. scribe S][c] Anun[rgos cet. quod maiore cum probabilitate proposuit Cavedonius 1. c. p. 159. simul provocans ad nummos Sidetarum, in quibus Genius urbis spicas tenens repraesentatur (Mionnet. Suppl. n. 222.). Itaque an notatio nostra supervacanea est. N. 4346. p. 173. ex basi transcriptum edidit Bailius 1. c. II. p. 228. qui habuit apographum Ien sii Pellionis a Borrellio missum. Bailius vs. 2. expressit TIETHNгYNAIKA BPYONIANOY, vs. 4. PIOYAПOEПITÞоПONTÞIMITTI, vs. 5. AAPIOY ΚΤΙΣΤΟΥ cet., deinde ΦΙΛΟΠΑ, vs. 7. ΔΟΣΟΥΓΑ cet., vs. 8. init. NHNYTTAT IKON-PEPOYΣIA cet., vs. 9. extr. ♦IA⚫TTATPIN. Ex apogr. Pell. idem enotat: vs. 3. init. AOMIANOY, et ibid. ad fin. KPATA OYKH cet., vs. 7. extr. PAIEPPO, vs. 10. EYTYEH MHAZI. Hinc in litteris minusculis vs. 2. legendum γυναῖκα Βρυωνιανοῦ et vs. 9. συνεργίου i. e. συνεργείου. Quippe συνέργειον videtur nunc esse collegium fabrorum; similiter alias ouvegyaría dicitur (cf. n. 3858. e. in his Add. Vol. II. n. 3154. 3304.). N. 4350. p. 173. vs. 9. excidisse KAI CAPA vel ΝΕΟΝ, ut sit τὸν ἐπιφανέστατον Καίσαρα, coniicit Cavedonius Annal. Inst. arch. Rom. XIX. p. 160. (cf. Eckhel. D. N. VIII. p. 370.) N. 4352. p. 174. cum praemio, quod his in titulis celebratur, ανδριάντος σὺν τῇ βάσει Cavedonius 1. c. comparat nummos Sidetarum, in quibus nunc C. ΤΖΟΗ3ΓΥΚΛΚΥΔΡΕΟΣ Sunt loci assignati, ut videtur, spectatoribus. Conf. Elem. epigr. Gr. p. 338. 2. Anuagxov in Lycia cognovimus etiam in n. 4278. i. in his Add. Minerva gradiva (Mionn. Descr. 244. Suppl. 184.), nunc iuvenis paludatus super basin inter binas figuras Victoriam et hastam tenentes conspiciatur (Mionn. Suppl. 204.). Praeter nunum Aspendium a Walpolio citatum idem alium nummum inscriptum ΘΕΜΙ AOCTOB ex Mionneto (Descr. n. 12. 18.) memorat. In fine formulam ̓Αρτέμων δὶς Διονυσίου quum ex regula a Boeckhio proposita Vol. II. ad n. 2346. b. in Add. interpretatus essem, postea vidi me dissentientem habere Keilium, qui exemplis ex inscriptionibus Lyciis congestis probabile reddidit notam numeralem nomini proprio subiectam semper ad id quod praecedit nomen referri oportere. Res aperta est in exemplis iis, in quibus nullum post notam numeralem nomen sequitur; constatque, ubi filius et pater cognomines sunt, homonymiam designari addita nota vel vocula dis, ut 'EmáyaSos dis n. 4264. 4265. 'Idowv B n. 4300., ubi filius, pater, avus, nota sive vocula τρίς, ut "Αρμαϊς γ n. 4243. Ἐπαγάθῳ τρς n. 4264. vs. 4. (conf. n. 4325. d. et 4380. n.3 in his Add.), ubi filius, pater, avus, proavus, nota ♪ sive τετράκις, ut Απολλωνίδη δ n. 4207. et sic deinceps (cf. Vol. II. n. 2186.). Eandem igitur rationem constare etiam subiectis notae numerali nominibus et consentaneum videtur et probari potest. Quippe, ubi avi nomen differt a filio et patre cognominibus, hoc subiici aut praemisso articulo solet aut omisso: Διονύσιος β τοῦ Διογένους n. 4254. i. e. Διονύσιος Διονυσίου τοῦ Διογένους; Αντίφιλος δὶς τοῦ Φαρνάκου n.4203. i. e. 'Avtípidos 'Avtipíλou toù Þagvánov; conf. n. 4205. 4211. 4213. 4217. 4243. vss. 3. 4. n. 4248. 4249. 4253. 4300. f. in his Add. 4305. 4332. (ubi scribendum Πτολεμαῖον δὲς τοῦ Κο - -), Vol. II. n. 2109. b. 2777. 2346. b. in Add. ̓Αρτέμων δὶς Διονυσίου n. 4352. i. e. Αρτέμων ̓Αρτέμωνος τοῦ Διονυσίου; Βόηθος β Φαρνάκου et ̓Αρισταγόgas dis Kgarégov n. 43o3. i. i. e. Bondos Bondou ToŬ Φαρνάκου et Αρισταγόρας Αρισταγόρα τοῦ Κρατέρου; cf. n. 4303. e. vs. 12. 4303. e.2 in his Add. Hhh hhhh 2 Et hanc quidem verissimam esse interpretationem evincunt exempla n. 4380. e. f. g. ubi qui memoratur Θοαντιανὸς δὲς Μελεάγρου Κάστορος, idem n. 4380. h. dicitur Ooavriavés, vids Moavtiavoυ Meλedygou KáσTogos. Proinde patet formulam ita etiam in reliquis explicandam esse, ut in nomine proavi subiecto numerali τρὶς s. γ. ̓Αρίσταρχος τρὶς τοῦ Νουμηνίου n. 4285. i. e. Αρίσταρχος ̓Αριστάρχου τοῦ ̓Αριστάρχου τοῦ Νουμηνίου; Νεάρχου τρὶς τοῦ Μολλέσεις n. 4580. k.4 in his Add. Μολῆς τρὶς τοῦ Νεῖλος n. 4321.J. Ζήνωνος δ τοῦ XQUITTOυ Vol. II. n. 2774. et suppresso articulo: Moans Neiλos n. 43o3. e. cf. n. 43o3. i. 4380. f. Memorabilia exempla sunt ea, in quibus quum satis esset notasse, tamen proavi nomen exponitur praemisso ỹ, ut n.3822. 6.2 in his Add. Mnvodwgcu ÿ тcũ Μηνοδώρου. Hinc fortasse profcimus ad constituendum initium tituli Vol. II. n. 2774. Ibi aliquis laudatur πεντάκι τοῦ ̓Αρτεμιδώρου Μενίππου, qui quum vss. 5. 6. 7. ἔκγονος ̓Αρίστωνος τρὶς τοῦ ̓Αρτεμιδώρου Μενίππου, γυμνασιάρχου, audiat, vix dubium est, quin homo laudatus et ipse nomen 'AgioTwv gesserit eiusque avus sit 'ApioTwv ille gymnasiarcha, ut stemma ̓Αρίστων πεντάκι τοῦ ̓Αρτεμιδώρου. Itaque ̓Αρίστων πεντάκι τοῦ ̓Αρτεμιδώρου est Aristonis filius, Aristonis gymnasiarchae nepos, Aristonis pronepos, Aristonis abnepos. Et qua hic via nos hominis prosapiae suae curiosi nomen indagavimus, eadem Boeckhius Vol. II. n. 2186. alius hominis homo nymiam stirpi adhaerentem eruit. Ex iis exemplis, in quibus pater et avus cognomines sunt, ut n. 4245. 4264. 4274. 4324. inprimis memorabilia sunt ea, in quibus, quum non solum pater et avus cognomines sint, sed etiam filius, tamen homonymia inde a patre demum enotatur, ut n.4198. M. Aig. 'Eguayógas, ὁ καὶ Ζώσιμος, υἱὸς Μ. Αὖρ. Ερμαγόρου δὶς Μάρωνος τοῦ Atopávous, in quo Keilius auctorem putat ob formuΔιοφάνους, lam xai Zwouos statim initio nomini subiunctam ita verba exposuisse, quum posset defungi sic: M. Αὐρ. Ερμαγόρας τρὶς Μάρωνος τοῦ Διοφάνους, ὁ καὶ Ζώ us. Sed similis prorsus expositio, nullo interiecto cognomento, est Vol. II. n. 2763. Паníoυ To Пanicu δ τοῦ Διογένους, pro quo dici poterat Παπίου πεντάκις TOU Aloyévous. Similiter homonymia inde ab avo notatur n.4292. Ιάσων Ἰάσονος Δωσίου δ (i. e. Δωσίου τοῦ Δωσίου τοῦ Δωσίου τοῦ Δωσίου), n. 4380. e. Θόας Ερμαίου Θόαντος τρὶς (i. e. Θόαντος τοῦ Θόαντος τοῦ ΘόανTos), Vol. II. n. 2794. Tęúpwvos Tou Toúpwves To vævos & Toй Xguσíππoυ (i. e. Zvwvos ToŬ ZvwvOS TOŨ Ζήνωνος τοῦ Χρυσίππου). ut pateat constare interpretandi rationem. Nam M. Αὐρ. Διογένης γ τοῦ Καλλίου est Διογένης Διογένους τοῦ Διογένους τοῦ Καλλίου et rursus Φιλόκαπος τρὶς τοῦ Κου ρύμβου est Φιλόκαπος Φιλοκάπου τοῦ Φιλοκάπου τοῦ Κο gúubov. Itaque videndum ne supplementa Boeckhii n. 2835. non recte se habeant. His ita expositis unum, ni fallor, restat exemplum, quod favet regulae Vol. II. n. 2346. b. in Add. propositae, Vol. II. n. 2686. Λυσιμάχου τοῦ τετράκις Στοιβάστου. In hoc certe quadrat quod Boeckhius dicit, ubi genitivus addatur numerali notae, hanc significare genitivum insequentem totiens sumendum esse quotiens unitas continetur illo numero. Sed hoc ut dici possit facit articulus notae numerali praemissus. N. 4360. p. 176. Tiberius Claudius Bithynicus Proconsul Lyciae et Pamphyliae fuisse videtur. Itaque eius nomen Cavedonius addendum monet recensui Proconsulum Lyciae, quem concinnavit Secchius (Bullett. dell' Inst. arch. Rom. 1843. p. 140 sq.). Innotuerunt autem Proconsules excepto Claudio Bithynico hi: Mettius Rufus n. 4279. 4280. quem Secchius falso Epidium vocat. C. Iulius Saturninus n. 4272. C. Porcius Longinus aetate Alexandri Severi; Fratr. Arv. tabb. 43. 44. Primus -; Gruter. p. CCCCXCI. 12. Q. Ranius Honoratianus Festus; Murator. Dxvii. 4. Lollianus; Ruinart Act. Mart. p. 378. Act. Sanct. Febr. T. III. p. 57. Flav. Claud. Rudens Marcianus n. 4241. N. 4364. p. 177. in litteris minusculis scribe: Τιβ. Κ(λαυδίου) Ουάρου υἱοῦ Τιβ.) Κ(λ.) Μαρκέλλου. Μου nuit Cavedonius 1. c. Vari nomen frequens est in hoc tractu. Et qui n. 4366. b. g. h. memoratur Platonianus Varus ad familiam Tib. Claudii Vari Marcelli filii pertinet. ! Post n. 4366. i. p. 178. insere: 5 4366. i.2 Termessi in basi in fronte templi parvi; ex schedis Danielli ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. II. p. 284. Termessi in basi; ex schedis Danielli ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. II. p. 285. ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙΔΗ ΜΟΥΔΟΓΜΑΤΙ JOYCTEINON ΜΕΙΣΟΝΩΝΠΟ ΝΩΝΠΟ ΛΙΣΤΟΝΙΔΙΟΝΑΥ 10 THCE ΠΑΣΙΝ ΕΥΕΡΓΕΤΗΝ Βουλῆς καὶ δήμου δόγματι τὸν κράτιστον Πραιπόσιτον Ἰουστεῖνον ἡ λαμπρὰ Τερ[μητσέων τῶν] μει[ς]όνων πό λις τὸν ἴδιον αὐτ τῆς ἐν πᾶσιν εὐεργέτην. Fuit Termessus maior et Termessus minor. Steph. Byz. s. v. ἔστι καὶ ἄλλη ταύτης ἄποικος καὶ αὐτὴ Πισιδίας λεγομένη μικρά, ὡς ἐκείνη μείζων. Huius maioris Termessi mentio fit etiam in titulo simili n. 4566. i. in his Add. et in inscriptione Mylasensi a Lebasio (Voy. arch. III. inscr. p. 116. n. 358.) reportata Tagμησσέων τῶν μειζόνων αὐτονόμων καὶ συγγενῶν Μυλασέων. De situ huius Termessi constat; de altera testis est titulus n. 438o. n.3 in his Add. De formula Τερ μησσεῖς οἱ μείζονες cf. n. 4380. i. in his Add. 4366. i.* Termessi in basi; ex schedis Danielli ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. II. p. 285 sq. ΒΟΥΛΗΣΚΑΙΔΗ ΜΟΥΔΟΓΜΑΤΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΣΤΟΝΠΡΑΙ ΠΟΣΙΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝ 5 ΤΕΙΝΟΝΗ ΛΑΜΠΡΑ ΤΕΡΜΗΣΣΕΩΝΤΩΝ ΜΕΙΣΟΝΩΝΠΟΛΙΣ ΤΟΝΙΔΙΟΝΑΥΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝ ΚΑΙ ΕΝ 10 ΠΑΣΙΝΕΥΕΡΓΕΤΗΝ 4366. i.5 Βουλῆς καὶ δή μου δόγματι τὸν κράτιστον Πραιπόσιτον Κωνσταν 5 τεῖνον ἡ λαμπρὰ Τερμησσέων τῶν μειζόνων πόλις τὸν ἴδιον αὐτῆς βουλευτὴν καὶ ἐν 10 πᾶσιν εὐεργέτην. Cf. n. 4366. i.3 Ibidem in fragmento; ex schedis Danielli ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. ΙΙ. p. 284. N. 4366. k. p. 179. Nomen Tpozóvdas apud Lycios et Pisidas frequens (cf. Vol. I. n. 904. Vol. III. n. 4341. e. 4366. u.. 4567. g.), Cavedonius 1. c. comparat cum nomine regis vicinae Ciliciae TAPKONAI MOTOY (Eckhel. D. N. III. p. 82.). Ceterum vs. 2. init. Keilius suspicatur legendum esse #goavovσy р. προξενούσῃ. Speciose. N. 4366. n. p. 180. multa nunc drachmis computatur, ut aliquoties in titulis Lyciae. Vide ad n. 4207. in his Add. Frequentior ratio denariorum est. Cf. n. 4366. k. u. 4380. o. — 4366. l. .-4366. r. s. 9. N. 4366. w. p. 183. vs. 73. Avtwvíou Evμáxov scribendum censet Keilius. N. 4366. x. vide ne fuerit oi Zayaλaσσśwv tagaφυλακῖται. N. 4367. p. 183. in contextu litteris minusculis expresso B. vs. 25. Δημῆς Εὐμάχου probabiliter corrigit Keilius; .p. 184. b. in annotatione extr. lege: Vide n. 4380. v. Epochae huius tituli initium Cavedonius 1. c. coniicit poni posse circiter à. u. c. 793. quia in nummis Termessi Domitiano imperante cusis (Mionnet. Descr. 222, Suppl. 239.) habeatur notatum L. MA. 4 N. 4367. c. p. 183. inscriptionem Latinam lege ita: C. Iulius C. filius) Fab(ia) Rufus. Caium Iulium Fabia Severum habes n. 4029. Cf. n. 4238. c. 4511. Hinc cognosces gentem Iuliam tribui Fabiae fuisse adscriptam. Monuit Cavedonius 1. c. p. 161. qui etiam Marinum Fratr. Arv. p. 753. conferri iubet. Ν. 4367. g. p. 185. vs. 2. ΛΙΛΠΡΙΑΝΟΝ Αἴλιον Пgiavov legi posse coniicit Cavedonius 1. c. N. 4367. k. p. 185. Agrippam, qui de matre Aristia agnomen tulit Aristianus, Cavedonius coniicit stipendia meruisse in legione xv. Apollinari in Syria atque Iudaea militante inter annos u. c. 816824. coll. Borghesio Annal. Inst. arch. Rom. XI. p. 162. N. 4368. p. 186. tituli eiusdem vel similis ini 1. c. II. p. 262.: Post n. 4373. p. 186. adde:... Sagalassi ex ara transcriptum edidit Bailius 1. c. II. p. 263. qui habuit etiam apographum Iensii Pellionis a Borrellio missum. ΠΟΠΛΙΟΣ ΙΟΥΛΙΟΣ ΝΟΣ ΥΙΟΣ 10 ΣΑΣ ΓΛΥ ΚΥΤΑΤΗΠΑ ΤΡΙΔΙΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΝΕΘΗΚΕ Πόπλιος Ιούλιος Διογενιανός, υἱὸς Ποπλίου Ἰουλίου Σ[υ]νκλητικοῦ, ἀγορανομήσας τῇ γλυκυτάτῃ πατρίδι τὸν ἔρωτα åvé Inne. 4373.c. Sagalassi supra fonticulum; edidit Bailius 1. c. II. p. 264. OCEKTINIAI NETTOIHCE ος ἐκ τῶν ἰδίων ἐποίησε καὶ τοὺς στεφάνους ὑπὲρ υἱοῦ ̓Αττάλου ἀνέθηκε. N. 4376. p. 187. scribe 'Eguoya. Cf. n. 3865. o. in his Add. N. 4379. p. 188. quam inscriptionem ex Arundello litteris minusculis dedimus, eam accurate transcriptam expressit Bailius 1. c. II. p. 260.: нпатыс ΤΑΛΑΝΤΑΝΟΝΚΛΕΩΝΑ ΤΟΝΑΞΙΟΛΟΓΩΤΑΤΟΝ Hinc T. . 'Avviavov scribendum videtur. N. 4379. c. p. 188. tit. B. vs. 7. iegoμvýμova Deov Iegas oixías sacerdotem numinis (genii) Sacrae domus Augustorum intelligit Cavedonius Annal. Inst. arch. Rom. XIX. p. 161. comparans Marini Fratr. Arv. p. 647. 831. Orelli Collect. inscrr. Latt. n. 277. et Forcellini Lex. v. sacer. N. 4379. d. p. 188. Aufidius. Coresinus Marcellus etiam Cavedonio videtur esse idem ille laudatus tium ex fragmento arae transcriptum edidit Bailius ap. Gruter. cII. 11. qui quum leg. legionis 1. Minerviae audiat, circa tempora Commodi videri potest fuisse vir praetorius, mox legatus pro Praetore Augusti Ciliciae, quo tempore honor ei habitus est ab urbe Pednelisso (cf. Borghes. Iscr. di Burbuleio p. 36. Bullett. arch. Rom. 1843. p. 196.). ΗΣΑΓΑΛΑΣΣΕ ΩΝΠΟΛΙΣΠΡΩ Formulam ΠΡΩΤΗ ΠΙΣΙΔΩΝΦΙΛΗ KAI CYNMΑ ΧΟΥΡΩΜΑΙΩΝ restituendam esse nummo contra N. 4379. o. p. 191. b. in annotatione lin. 3. lege Eckhelium D. N. III. p. 22. monuit Cavedonius 1. c. prope Olympum pro prope Limyra. Ante n. 4380. p. 191. insere: 4380. a. Cibyrae in diazomate theatri aut gymnasii; ex schedis Danielli ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. II. p. 286 sq. ΥΡΑΤΩΝΔΗΜΟΣΠΕΠΛΟΥ ΠΑΝΚΡΑΤΟΥ. ΡΜΗΕΤΕΙΜΗΣΕΝ 5 ΕΧΑΡΙΣΑΤΟΔΕΤΗΠΟΛΕΙΕΙΣΤΗΝ ΜΕΤΑΤΑΥΤΑ ΕΤΟΥΣΕΝΑΤΟΥ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣ ΤΟΥ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ΤΩΝΤΟΣ ΦΙΛΑΓΡΟΥ 10 ΤΟΥΡΟΜΑΙΚΟΥΔΗΝΑΡΙΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΑΣΣΑΡΙΑ ΔΕΚΑΕΞ Ὁ Κιβ]υρατῶν δῆμος Π[ε]πλ[ί]ου Πανκράτου [γνώ]μῃ ἐτείμησεν 5 ἐχαρίσατο δὲ τῇ πόλει εἰς τὴν μετὰ ταῦτα Epocha Cibyratarum principium habet a. u. c. 776. νέων. Post n. 4380. adde: 4380. b.1 Cibyrae in basi; ex schedis Danielli ediderunt Sprattius et Forbesius Iuin. Lyc. II. p. 286. ΛΟΥΚΙΟΝ ΑΙΔΙΟΝΚ ΤΟΥΥΙΟΝΘΕΟΥΤΡΑ 5 ΙΑΝΟΥΑΡΘΙΚΟΥΥΙ ΩΝΟΝΘΕΟΥ ΝΕΡΟΥΛ ΚΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ 10 ΗΚΑΙΣΑΡΕΩΝΚΙΒΥΡΑΤΩΝ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΙΘΕΝΤΩΝΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣΤΩΝΠΕΡΙ 15 ΝΟΝΑΡΧΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΡΑΜΑΤΕΩΣΠΟΠΛΙΟΥ ΑΙΛΙΟΥΟΡΕΣΤΟΥ Λούκιον Αἴλιον Κ[αίσαρα, Καίσαρος Τραϊανοῦ Αδριανοῦ Σεβαστ |