n. 32. adstruxit Stoddart, infra dicemus. Ceterum hunc ti- Iudicam haberi testatur L. Stephanius 1. c. p. 10. tulum transcripsit et edidit Ludolfus Stephanius in Progr. Dorpat. quod paulo ante citavimus, p. 8. n. 12. qui ita exhibet: ΚΝΙΔ... N. 5380. c. p. 570. transcripsit et edidit Lud. Stephanius 1. c. p. 6. ita: ΕΠΙ. ΑΓΟΡΑΑΡΤΑΜΙΤΙΟΥ Putat is credibilius esse scriptum fuisse ΤΙ ΑΓΟΡΑ, annotatque scripturam circulo comprehendi, in quo balaustium. N. 5380. e. p. 570. transcripsit et edidit idem 1. c. p.6. n. 4. qui praebet: ΕΠΙΘΕΣ.ΟΡΟΣ ΑΝΑΜΟΥ N. 5381. b. p. 570. transcripsit et edidit idem 1. c. p.6. n. 5. qui vs. extr. habet A♫... NIOY contendens certum esse, unde non mensis nomen, sed viri ibi fuisse arbitratur. Sed nune formam ♫ habet: recteque Mommsenius scripsit 'Aygiavicu. N. 5382. b. p. 571. transcripsit et edidit L. Stephanius 1. c. p. 7. n. 7. minus accurate. Inest ba laustium. N. 5392. p. 572. dele explicationem. Nomina restitui vix possunt. In fine autem vide ne fuerit [Kvdiv, ut dicta sit Cnidiorum, ut n. 5580. b. 5497. b. 5619. e. in his Add. N. 5392. b. p. 573. transcripsit et edidit L. Stephanius 1. c. p. 7. n. 11. qui monet in medio esse balaustium, et titulum esse integrum. N. 5392. c. c. 3. p. 573. transcripsit et edidit L. Stephanius 1. c. p. 7. n. 10. qui legit: ΣΤΡΑΤΟΥ Vix recte. Verum puto quod tradidit Mommsenius. Nomen potest esse Αγεστράτου vel Πεισιστράτου (cf. n.5751. 29.), vel Zwörgárov (cf. n. 5456. b. 26. in his Add.). Sequitur nomen mensis. Quod deinceps profertur TIMOYE, idem ex manubrio apud Iudicam transcripsit etiam L. Stephanius (p. 15. n. 96.), cur non satis constat, integer titulus sit necne. Incertum sane. Sed TIMOYE a Castello traditur n. 5566. et TIMOY ex alio manubrio Alexandriae transcripsit Stoddartus (Transact. of the Roy. Soc. of Lit. Second ser. Vol. III. P. I. p. 115.) qui [A]TIMOYE N. 5382. c. p. 571. secundum titulum transcri- legendum putabat, ex eoque etiam n. 5654. ATEMOY psit L. Stephanius 1. c. p. 7. n. 8. ita: EPIEE.. N. 5385. p. 571. habet etiam Mommsenius Zeitschr. f. Alterthumswiss. 1846. n. 67. Geminum Ro Braunium transcripsit et edidit L. Stephanius 1. c. p. 8. n. 14. N.5386. p. 572. Nomen non archontis, sed alius magistratus est. Qua de re disputabimus alio loco. N. 5388. p. 572. Leontinis 572. Leontinis ap. Ielonem Schoellius Jen. Litt. Zeit. 1845. n. 74. p. 295. se dicit vidisse ansam ita inscriptam: ΑΝΤΙΜΑΧΟΥ quod ut per se improbabile est verum esse, ita Ludolfus Stephanius Ind. schol. in Univ. litt. Caes. Dorpat. per sem. alt. a. 1848. habendarum p. 21. bene monet tres titulos a Schoellio in unum contractos videri, ac probabiliter eadem esse manubria quae Leontinis avecta nunc Romae extant apud Braunium. Cf. praeter ea quae adnotavimus ad n. 5328., etiam n. 5386. et n. 5748. e. refingebat. Hoc etsi falsum, tamen etiam nostra coniectura iam stare amplius non potest. Fortasse Tucis est a recto Tu. Cf. ad n. 5444. in his Add. n. 5456. b. 41. in his Add. 5676. c. in his Add. N. 5412. p. 576. non Buxa[x]ía defendit Keilius in litteris ad me datis collato nomine Beuλxá XIOS Vol. II. n. 3665. col. II. vs. 55. Fortasse recte. N. 5414. p. 576. de nomine Xpulovra dubitat Keilius, non male is coniiciens []ura. Fortasse X, quod exspectatur in linea, in qua est O, incuria transcribentis delatum est in initium alterius versus; ut fuerit (εcis) x(Soviois). [=]ara cet. N. 5416. p. 577. initio scribe Пipes, quod nomen recte commendavit Cavedonius in litteris. Notum est numen fluvii Igos, quod translatum esse in hominem potest. N. 5424. p. 578. transcripsit et edidit Ludolfus Stephanius Ind. schol. in Univ. litt. Caes. Dorpat. per semestre prim. a. 1848. habendar. p.7 sq. vs. 3. POETATEICANAPEE; vs. 4. inter KAI et AÞPO AITAI aliquid spatii est, non tantum tamen, ut quattuor litteris sit locus; vs. 5. APIЄTOPEITO ΝΟΣ (lapsus quadratarii); vs. 7. ΔΙΟΝΥΣΙΔΩΡΟΣ, N. 5390. p. 572. scribe: est n. 5482. cf. n. 5440. fortasse recte. Lectio a Stephanio tradita vs. 3. ful 5751. 12. N. 5390. b. 2. p. 572. transcripsit etiam L. Stephanius 1. c. p. 8. n. 13. qui monet inesse bipennem. N. 5391. p. 572. similia exemplaria etiam Agrigenti apud Raph. Politum et Acris (Palazzuoli) apud ciri etiam aliis apographis videtur. Hinc dubium catio etiam nunc recto talo stat. Cognosces id praesertim ex collocatione dativorum "Hoa zai 'Appodira. Ceterum de coniunctione utriusque deae bene mo net nuptialem naturam Veneri tributam ex cultu Erycinae, exemplo usus praeterea religionis Spartanae, in qua Veneri "Hpas cognomen videmus concessum (Pausan. III, 13, 9.). Ceterum vs. 7. nunc legi potest Διονυσίδωρος. .... N. 5425. p. 579. transcripsit et edidit Ludolfus Stephanius Ind. schol. in Univ. Caes. Dorpat. per semestre prius a. 1848. habend. p. 6. Basis simillima n. 5426. sed paulo minor atque in inferiore parte corrosa. Vs. 1. init. EПIHPA...., vs. 2. extr. NO. pro NOY, vs. 3. NIKA. INAPT cet., vs. 4. E........... ΟΣΘΕΟΦΙΛΟΥ, vs. 7. ΔΑΜΙΝΕΤΟΣ cet., vs. 9. ΦΙΑΙ TOY. Deinde in fine lacuna notatur quattuor versuum. Ad nomen YBPIMO de forma "rgies cogitavit Stephanius. Quem quintum agoranomum putavi vs. 4. col. dextr. E.....OMOEO¢IAOY, eum septimum esse triacadarchorum nune apparet ex apographo Stephaniano, in quo post AгАONO spatium vacuum signatur. Itaque agoranomi etiam in hoc titulo quattuor recenseri putandi sunt. Sexti triacadarchi nomen in lacuna post vs. 9. interiit. Beneque Stephanius monet: ex numero septem triacadarchorum intelligimus, populum huius reipublicae in septem τgiaxádas divisum fuisse; unde sequitur, quod Müllerus Dor. II. p. 82. de republica Spartana suspicatus est, i̇giaxádas hic non a numero ipsarum nomen duxisse, sed a numero gentium, quas singulae continebant. ΑΓΑΘΩΝΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ ΚΑΙ ΦΡΑΔΑΤΗΡ ΑΜΟΚΡΑΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΕΣ (TIYHTY'S) et ygaμμarsùs et pgadarng fuerit. Parum probabiliter. N. 5428. p. 580. transcripsit et edidit L. Stephanius 1. c. p. 7. Basis antecedenti (n. 5425.) similis. Vs. 1. ... ΔΙΟΣ ΑΦΡΟΔΙΤΑΙ, vs. 7. init. ΣΩΣΙΟΣ, vs. 11....ΟΡΘΩ...Λ..... Itaque ini ... tio scriptum fuerit: ènì 'Hpaxλeíou тoù Пoσei]dios 'Apgodira, ut n. 5425., vs. 2. forte 'ETITÉλns Xágwvos, vs. 3. male x[a] restituebat Stephanius, vs. 9. medelam probabilem respuit; nam eodem fere modo traditur a Stephanio: АПо......YEMI....A; etiam vs. 11. si verum est "Ogwv, tamen lacuna notanda est post id nomen. N. 5430. p. 581. repetiit L. Stephanius 1. c. p. 8 sq. ex apographo, quod publicavit Iudica, Goettlingiani apographi ratione habita. „Inscriptum est pilae quadratae ex marmore factae neque ullo ornamento architectonico praeditae, cuius superior pars deest." Templa 'Appodioiov (vs. 2. 22.), Kopelov (vs. 4. 6. 8. 10. 12. cet.), 'Agrεuítiov (vs. 14. 27.) lucos fuisse extra urbem sitos monuit Stephanius comparans guuv Apodiσiov Paus. VIII, 25, 1. Et sane Artemisium in valle quadam esse ex vs. 14. intelligimus ubi Báλσα memoratur, i. e. βάσσα. Et Proserpinae lucum in illa valle fuisse Stephanius colligit ex operibus rupi illius montuosae regionis incisis, quae ipse de imaginibus Proserpinae explicat p. 20. Vs. 25. mercatum vini idem Stephanius prope speluncas quasdam ponit ad vinum conservandum aptas, quales multas in rupibus illorum montium deprehendit. Vs. 35. non male Stephanius legit év λuvíos, ut deminutivum sit quale vs. 16. habetur enrios; UV Oi vel huvia foveae sunt coriariorum. Vss. 37. 39. lege TεT' 'IxEλα. Sic probabiliter proposuit Stephanius coniiciens τὰ Ἴκελα montes quosdam qui aequalitate insignes erant, apte appellari potuisse. Similia certe Aidupa ogn (Strab. XIV, 647.) et Gemelli colles (Plin. H. N. III, 8, 88.). Пɛrà autem est ex dialecto i. q. μετά; recteque idem comparat formam Πεταγείτνυος tituli Coi. Vs. 41. 47. Aauías paroi eidem colles sunt, ut collis Boeotiae Toads σres ap. Xenoph. Hellen. V, 4, 50. Quod autem Aauías dicuntur μa vs. 11. A pro ▲A, vs. 12. col. dextr. MHNH pro MENE. Idem lapidem ita describit:,,Basis quadrata, oí, recte monet Stephanius nihil aliud sequi, nisi ex terra cocta facta atque duos fere pedes alta, quae et in superiore et in inferiore parte parvis scamillis ornata et omnino optime conservata est." N. 5427. p. 580. transcripsit et edidit L. Stephanius 1. c. p. 5. „basis priori similis sed ex marmore ravo facta et in superiore parte aliquantum laesa". Vs. 1. vestigia litterarum ad dextram non notantur, vs. 2. vox ΝΥΜΦΟΔΩΡΟΥ minoribus litteris scripta est propter angustias concessi reliquis spatii; vs. 3. ≤A^ . ..MMATEYE, vs. 4. col. 2. extr.TH. pro THP, vs. 5. extr. AOY pro OOY, vs. 6. init. ΜΟ.....IA, vs. 7. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣΠ . .ΩΝΟΣ..Ω | cet., vs. 10. init. . Y pro EY, vs. 11. EYKAHE ...IAIAKOY. In siglo AɅ vs. 3. Stephanio tertium munus scribae latere videbatur, ut idem caλ Lamiae fabulam per totam Graeciam divulgatam hic quoque cognitam fuisse. Vs. 42. idem quum legat KPA pro HPA, de Kgaregi intelligit oppido Siciliae, ut sit Κρα(σερίνῳ). Vs. 43. ἐν δρισὶ κακκαρικοῖς legit Stephanius putans esse saltus, in quibus sunt stabula armentorum, xaxxapixà autem ex dialecto quadam dictum esse pro nagnaginá, siquidem Hesychius prodit: κάρκαρα. ἔνιοι τὰς μάνδρας. Ρίνθων. Phot. κάρκαρον. τὸ δεσμωτήριον· οὕτω Σώφρων. Ingeniose illud quidem; sed coniecturam vir doctus ipse alia removit quam in Ind. schol. Univ. Dorpat. per alt. semestre a. 1848. p. 4. protulit coniectura non minus speciosa sed non magis stringente. Putat enim nannaßinois scribendum esse, ut saltus illi videantur de perdicibus (xannáßais) denominati, quam in rem apposite citavit Simmiae epigramma in Iacobsii An thol. Palat. VII, 203.: οὐκέτ ̓ ἂν ὑλῆεν δρίος εὔσκιον, ἀγρότα πέρδιξ, ἠχήεσσαν ἵης γήρυν ἀπὸ στομάτων. In talibus locorum nominibus satius est coniectura abstinere. Ceterum Stephanius consentit cum Goettlingio putante hunc titulum referendum ad aratores ex lege Hieronica constitutos; sed non demonstravit voci θεμέλιον s. θέμεθλον significationem inesse loci arandi. N. 5431. 584. ex basi marmoris candidi tranP. scripsit et edidit Stephanius 1. c. p. 8. Vs. 3. habet NYMO.. IEPSNO, ex litteris evanidis prior O videtur esse; vs. 5. AгNAIЄIOEAIE. Itaque scribe άyvaîti Deais, qua appellatione Cererem et Proserἁγναῖσι pinam intelligendas esse sponte patet. Ceterum titulum repetiit Keilius Allg. Litt. Zeit. Halle 1848. n. 164. p. 157. N. 5438. p. 585. Signum ibi nomini appositum cerni etiam in nummis Gazae atque e religione Assyria aut Phoenicia derivatum videri monuit Cavedonius in litteris. Cf. Rad. Rochette Herc. Assyr. p. 379. N. 5444. p. 585. transcripsit et edidit Lud. Stephanius in Progr. Dorpat. 1848. n. 14. n. 79. ita: ΘΕΛΝΟΣ An subest Osavcus? Quod si esset, haberemus exemplum inscripti nominis mulieris. Cf. ad n. 5392. c. 3. in his Add. N. 5447. p. 586. melius transcripsit et edidit L. Stephanius 1. c. p. 11. n. 44.: ΚΛΕΙΔΑ Ν. 5456. p. 586. "Αρατοφάνους an Πρατοφάνους legendum sit, dubitari potest. APATO ANEYE quidem habetur n. 5668. 5751. 31. sed ПPATOPANEYE fulcitur titulo n. 5669. et alio Agrigenti transcripto a Stephanio 1. c. p. 9. n. 23.: EПIПР..OPANEY MINOIOY. Idem fortasse Aratophanes memoratur Vol. II. n. 3656. ubi scribendum in' iegéws 'Agaropáνευς, Σμινθίου. Nam Σμινθίου nomen est mensis. Nomen 'Agaropávns extat etiam in titulo Rhodio ap. Ross. Hellen. I, 2. p. 105. n. 32. a. Potest esse Aivnoidáμov (conf. n. 5376. 5619.b.) recteque idem coniecit fuisse Ἐπὶ ̓Αριστοκλείδα vel aut Αἰνήτορος (n.5751. 1.) simile nomen. [Ε]πὶ Κ[λευ]κράτους. Ζήνων. nominativus ̓Αρίστης, ut in nummo Dyrrhachii ap. De eponymo cf. n. 5381. b. 5519. 5664.6. c. 5751.23. Mionnet. Suppl. III, 331. Cf. infra 28. 20. ΕΠΙΝΙΚΑΣ. ΝΩΟΣΙΕΡΕΥΣΑΣ ΥΜΗΤΗΣ Ἐπὶ Μί]νωος ἱέρευς. Αστυμήδης. Sic legit Stephanius, de nominativo igns pro vocans ad Ahrens. de dial. Dor. p. 236 sq. De forma pro A cf. ad n. 5453. in his Add. < [Τιμ]οξένου. 52. ΝΑΞΙΟΣ In aliis manubriis quum legatur ΑΞΙΟΣ vel ....ΞΙΟΣ, Stephanius qui ipse de integritate tituli dubitat, bene monet incertum esse quid nominis sit: potest enim esse et Νάξιος et Ανάξιος, 2 recto Αναξις. 53. NIKIA Νικία. 54. ΠΑΣΙΩΝ Πασίων. 55. Σ.ΦΡΟΣ ..OY Σ[ω]φροσ[ύν]ου. 56. Τιμαράτου. 56. b. Stephanius Aaucévou proposuit. Titulum TIMO Plura manubria cum hoc nomine repperit Stephanius. ΞΕΝΟΥ cum balaustio habet Stoddartus in ansis ex Aegypto reportatis (Transact. of the Roy. Soc. of litt. II. III. p. 121.). ΔΙΟΚΛΕΙΑΣ 41. Διοκλείας. Ita inscripta multo exemplaria vidit Stephanius tradens nonnulla thyrsum impressum habere. Hinc existimandum de n. 5676. c. Pro peculiari forma nominis Aloxλens habet Stoddartus, quia in nummis Rhodiorum apparet etiam Διοκλῆς. |