ΗΛΘΟΜΕΝΑΙΓΥΠΤΟΙΟ ΠΕΡΑΣ ΠΕΡΙΚΑΛΛΕANHCON
ICIOCINAXIΗΣ ΓΑΙΑΝ ΕΠΟΨΟΜΕΝΟΙ

ΚΑΙ ΝΕΙΛΟΥ ΒΑΘΥΚΕΥΜΑOCΑΙΓΥΠΤΟΝ ΠΟΛΥΟΛΒ..
AIENETOC CWZEIKAI CAPOCEYTYXIAIC

5 XAIPANACCA ΦΙΛΩΝ ΧΑΙΡΟΙΣΘΑΜΑ ΚΑΙ CY CΑΡΑΠΙ
ΓΑΙΑΝΕΝΑΝΤΙΠΕΡΑΝΑΙΩΝ ΑΒΑΤΟΝ ΠΟΛΥΣEMNON
ΚΑΙ ΠΕΜΨΑΙCHMA. CWOYCE CΚΡΟΝΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΝ

NHCONEN ΑΙΓΥΠΤΩΙΟΠΕΡΑ ΠΕΡΙΚΑΛΛΕΑΣ MNHN
10 ICIO ΑΙΘΙΟΠΩΝΠΡΟΣΘΕΝΑΦΙΞΑΜΕΝΟΙ

ΕΙΔΟΜΕΝΕΝΝΕΙΛΟΙ ΠΟΤΑΜΟΙ ΝΕΑ ΩΚΥΠΟΡΟYCAC
ΑΞΙΘΕΟYΣAINAOY ΗΓΑΓΟΝ ΑΙΘΙΟΠΩΝ
ΓΑΙΑΝΕΣΗΜΕΤΕΡΗΝ ΠΥΡΗΦΟΡΟΝ ΑΞΙΟΣ ΡΟΝ

. . ΠΑΝΤΕ ΒΡΟΤΟΙΛΟΔΡΕΣΕΠΙΧΘΟΝIΣΕΜΝΨΝOYCIN

4944.b.

In insula Philis in aedicula, in qua n. 4906; ex schedis Lenormanti et Wilkinsoni edidit Letronnius l. c. p. 179 sqq. n. cxxivCXXVI. (cf. tab. XVIII.)

[Textum vide pag. seq.]

memoratur, Letronnius putat colligi posse numerum dierum, quibus festa ista celebrabantur. Quod ad pedum plantas insculptas attinet, operae pretium est quae Ludolfus Stephanius Ind. schol. in Univ. litt. Caes. Dorpat. per alt. semn. a. 1849. habend. P. 16. congessit exempla moris Romani, ex quo veteres in donariis diis deabusque medicis pro salute alicuius oblatis duas pedum plantas exhibebant modo utramque in eandem partem, modo alteram prorsus, alteram retro vergentem, modo binas prorsus, binas retro versas (cf. Fabretti p. 471.). Cuius symboli accuratam explicationem continent cippus musei Vaticani in quo est SALVOS VENIRE SALVOSIRE (Osan

nus Syll. p. 455. n. 172. Add. p. 596.) aliaque donaria pro salute, itu ac reditu, pro salute itus ac reditus, pro itu inscripta (Gruterus II, 12. VIII, 2. XI, 1. 2. XXII, 3. XLV, 12. LXIII, 9. cet.)

N. 4948. p. 439. edidit Bailius Fasc. inser. III. P. 355. qui habet vs. 2. sub fin. ΡΟΥΤΕΙΛΙΟΥ, vs. 3.

med. ΚΑΙΕΙΣΙΔΙ, in fine ΟΙΑΠΟTHCKYCEW ΓΡΑ

YAN, vs. 5. extr. °ПAXWNoÃ, ex quibus lectionibus priores duas in lapide esse probabile est.

N. 4949. p. 440. ex Cailliaudi edidit Letronnius 1. c. p. 521. n. DXLIX. Aliud apographum edidit Bailius Fasc. inscr. III. p. 555. qui ita exhibet:

ΕΝΘΑΔΕ [ΤΟΠΡΟ]ΘΥΡΟΝ ΔΟΜΗCATO TEIXEOCENTOC
ΥΨΗΛΟΝΙΑΘΕHCICI[ΔΟΣ] Ο ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ

ΠΡΟΣΔΕΤΙΚΑ ΤΟΝ ΑΝYCC€ΠΥΛΩΝΑΤΡΗΤΕΝΙΚΥΣΕΙ

ΟΥ ΠΑΡOCENNA€ΤΗΣΕ[ΡΔ]ΕΝΟΜΙΖΟΜΕΝΟΙΝ

5 ΑΘ[Λ]ΑΠΟ[Θ]ΕΙΝΑ[ΚΑ]ΛΟΙΣΕΠΕΣΙΝΥΠΟΠΑΟΙΔΕΧΕΣΘΑΙ

ΕΝ]ΘΑ[CA]ΡΑΠΕΙΗ[Ν]ΚΕΡΧΟΜΕΝΗΝΕ [Π]ICO[N]

ΘΥΣΑΣ ΑΓΑΘΩΝ

ΠΑΣ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΙCNAONM[ΕΓΑΝΟ ΔΑΝΕΘΗΚΕ]
ΗΠΙΟΘΟΛΜΟΣ NYIOCO[ΦΛ]ΑΟΥΤ[ΑΝΟΥ]

Haec alicui saniora videri possunt, quam quae Cail-
liaudus et Hydius tradiderunt; sunt autem exceptis
vss. 1. 2. 3. priora illis utpote doctrina transcribentis
infecta. Candide id ipsum testatur Bailius, ad vs. 5.
dicens: ipse quae descripsi parum fidens profero, ad
sensum magis quam exoleta vocum simulacra respi-
ciens. At exoleta vocum simulacra accurate reddita
pluris sunt quam eius studium. Tribus apographis
rite inter se collatis haec tantum legi possunt aliqua
cum probabilitate:

Βέλτερον δὲ [Θεοῦ τί ποτ'] αὐδή[ε]ντ[ος ἀκοῦσαι;
γήρυν ἔχων Μέμν[ω]ν ἐ[S]ε[λ]ούσιον οὐδ ̓ ἀπ ̓ [ἀνάγκης
ὀξεί[α]ς φωνεῖν ἐκ Διὸς ἐνδ[έχε]ται.
ῥηιδίως μὲν [γὰρ] γαίης ἀ[π]ὸ [πατρίδος ἐλθὼν?

Bailius qui ex reliquis apographis nullum fructum capit, verba sensu cassa litteris minusculis repetiit; vs. 3. tentans ἐνδίδοται.

Ν. 4951. p. 440. ex Cailliaudo repetiit Letronnius 1. c. p. 519. n. DXLVI. qui legit ita: Τὸ προςκύνημα ̓Ανο[υβᾶ]ς Θεωνᾶτος δ[δ]ε σήμερ[ον] παρὰ [τ]ῷ κυρίῳ ̓Αμινι[βί] S[επ μεγίστῳ], καὶ τῶν [Κ]α[ίσα]ς[ος Αὐτοκράτορος .

αὐτοῦ πάντων

τοῦ κυρίου ἡμῶν

Σαρ]«[π]ίων Απολλ[ωνίου &]δε σήμερον παρὰ [τ]ῷ Απόλλωνι ἐπ ̓ [ἀγαθ]ῷ. [L] 7 ['Αντ]ωνίνου Καίσαρος του κυρί[ου, Παχὼν κς.

Annus est p. Chr. 139. Apollo videtur esse ex Dɛois συννάοις Amenibis (cf. n. 4951. in his Add.).

N. 4953. p. 441. ex Cailliaudo repetiit Letronnius 1. c. p. 521. n. DXLVIII. (cf. tab. xxxvIII. 2.) Vss. 5. 4. lege ὧδε σήμερον παρὰ τῷ κυρίῳ Nomen dei exsculpi non potest.

N. 4955. p. 441. edidit Bailius Fasc. inser. III. p. 362. qui omissis litteris titulo praescriptis habet vs. 2. ΥΠΕΡΤΕΤΗΣ pro ΥΠΕΡΤΗΣ, vs. 5. init. CΕΠΤΕΙ ΜΙΟΥΜΑΡΚΟΝΟΣ, in fine ΠΑΙΔΙΟΥΚΑΠΕΙΤΩΝΟΣ. Praeterea expressit, ut Hydeus, E et C pro e et C. Non audeo adoptare vs. 5. lectionem Π. Αἰλίου Καπίτωνος; etsi non sum is qui nominibus Romanis in strategis locum esse prorsus negem.

Rrrrrr r 2

1

vs. 55. πηρεαστῶ[ν

-, vs. 40. vs. 43. ἐτόλμησαν τῆς σκε - -

- · ,

vs.58. ιν οἱ τότε ἀκούσαν[τες

Ν. 4956. p. 442. edidit Bailius Fasc. inscr. III. putabat οἱ δὲ ἐπὶ τῆς Θηβαΐδος διατετρανηκότες τὰ λογιp.3ιο. qui habet vs. 1. ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟCOCTATH στήρια, καὶ πρὸς Βασιλείδην τὸν Καίσαρος ἀπελεύθερον τὸ ΓΟΣ[ΟΑΣΕΩΣ ΘΗΒΑΙΔΟΣ], vs. 3. extr. ΠΡΟΣΤΑΓ, ἀντίγραφον τοῦ λογιστηρίου καὶ τοὺς ἐκλογιστὰς πεμπέτωvs. 4. init. MATΙΤΑΑΝΤΙΓΡΑΦΑ cet., vs. 5. init. σαν, quae oratio sensu cassa est, ut taceam διατρα[ΤΕ]ΑΥΤΑ ΚΑΙ [ΕΥΠ]ΕΙΘΗΤΕ ΚΑΙ cet., vs. 6. init. νεῖν formam nullam esse. Mitto eius audaciam ad [ΤΕΤΑΓΜΕΝΟ]ΙΕΠΟΙΗ[ΤΕ]·ΕΠΙΕΤΟ[ΥΓ]ΕΝΑΤΟΥ tit. Β. in quo redintegrando demonstravit se nescire cet., vs. 7. [CEBACTOYгEPMAN[IKOY cet., in fine quo usque in his litteris progredi liceat. ΜΕ ΧΕΙΡΟΓΝ[ΑΙΟΣ], vs. 8. [ΟΥΕΡΓΙΝΙΟΕΚ]ΑΠΙ In contextu litteris minusculis expresso scribe των cet., vs. 9. [ΟΗΘΗΒΑΙΔΟ ΧΑΙΡΕΙΝ ΕΚ]ΤΗΣ p. 444. vs. 1. Ποσειδώνιος ὁ στρατηγός, vs. 15. extr. ΠΟΛΕΩΣΤΟ[ΔΕΕΞ]ΕΘΗΚΑΤΟΔΙΑΤΑΓΜΑ, vs. 10. παραλογισ[θεί - et vss. 36. 57. πεμπέτωσαν, ἵν ̓, ἐάν τε [ΟΥΤΟΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΝΥΝ ΚΑΙ ΕΠΕΜ[ΨΑΣΟΙ cet., παρὰ τὸ δίκαιον λελογευμένον ἢ πεπραγμένον ᾖ, τοῦτο διin fine CEEM, vs. 11. [ΦΑΝΙΖΕΙΝ ΑΥΤΟ]ENTE cet., ορθώσ[ω]μαι, vs. 39. σ[εῖ]τος ἢ ἀργύριον δι in fine ΚΑΘΕ, vs. 12. [ΚΑΣΤΗΝΠΟΛΙ]ΝΑΥΤΗΣΠΡΟ μησιν σκεπαστικοῦ ΘΕΙΝΑΙ cet., vs. 13. [ΓΡΑΜΜΑΕΙ]ΙΝΑ[ΠΑΝ]ΤΙ[ΕΚ] vs. 44. πης τι λαμβάνε - -, vs. 45. extr. παρά τε - -, ΔΗΛΑΓΕΝΗΤΑΙΤΑΥΠΕΜΟΥ[ΣΤΑΘΕΝΤΑ], vs. 14. vs. 46. σαντος εγνώ[μην - - -, vs. 47. προγραφὴν ΟΥ[ΕΡΓ]ΙΝΙΟΕ cet., vs. 15. extr. ΠΑΡΑΛΟΓΙΣ[ΘΕΙΕ], vs. 49. [ἑ]ξήκοντα εἰς - - -, vs. 52. πᾶσι, vs. 55. κατὰ vs. 16. init. ΑΣΥΠΟ cet., vs. 17. ΤΗΙ p. TH, vs. 19. ἀμφοτ[έρους THI ΤΗ, vs. 54. καὶ τοῖς στρα[τηγοῖς ΥΠΟΚ[ΕΙ]ΜΕΝΑ, vs. 23. extr. TOYCA[ΝΘΡΩ], vs. 24. MHAEN, in fine MHI, vs. 27. sub fin. EAN p. OAN, vs. 28. post med. ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟΥΤΟΝ cet., vs. 29. init. ΜΕΡΟΣ ΕΚ ΠΡΑΞ cet., vs. 31. ΟΙ [MEN]BAΣΙΛΙ KOI cet., vs. 32. [MA]TEIC, in fine EICTINA[A], vs. 33. init. ΑΠΟΠΙΕΠΡΑΚΤΑΙ cet., deinde ΑΝΑΓΡΑ Φ[ΕΕ]ΘΩΣΑΝ ΚΑΙ Ε[ΚΛΟΓΙΕΤΑΙ ΑΝΑX], vs. 34. Οι ΔΕΕΠΙΤΗ ΘΗΒΑΙΔΟ ΔΙΑΤΕΤΡΑ[Ν]Η[Κ]Ο[TEC] ΤΑ, vs. 35. extr. ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΟΝΤΟ[ΑΝΤΙ]ΓΡ[Α vs. 10. τὰ ἐν ἰδίῳ λόγῳ - - -, vs. 11. ἔθους προςτε[ταΦΟΝ], vs. 36. ΠΕΜΠΕΤΑΙ ΝΕΑΝΤΙΠΑ[P]ΑΤΟ γμέν ΔΙ, vs. 37. med. HITOYTO, vs. 38. ΔΕΒΟΥΛΟΜΑΙ ΔΗΛΟΥΣΘΑΙ, vs. 3g. C..Ο Η ΑΡΓΥΡΙΟΝΔΙ, vs. 40. MHCINCKEПACTIKOYO, vs. 41. extr. CACг, vs. 43. extr. THCCKE, vs. 44. extr. BANEC, vs. 45. ΠΑΡΑΤΕ, vs. 46. ΕΑΝΤΟ ΓΝΩ, vs. 47. ΠΡΟΓΡΑ OHN, vs. 48. extr. TI, vs. 49. EHKONTAEIC, vs. 50. extr. Tl, vs. 51. COWCAN, vs. 52. MACI, vs. 53. KA ΤΑΑΜΦΟΤ, vs. 54. ΚΑΙ ΤΟ ΙΕΕΤΡΑ, vs. 55. ΠΗΡΕ ΑΕΤΩ, vs. 56. ΗΔΗ ΠΡΟΛΕΓΟΙ, vs. 58. ΙNOITO ΤΕΛΚΟΥΣΑΝ, vs. 59. ΦΕΕΘ ΣΑΝΤΑ, vs. 60. ΕΕ ΜΑΤΩΝ, vs. 61. ΠΟΛΙΤΩΝ, vs. 62. ΕΥΝΜΟΙΜΕΤΑ, vs. 63. ΤΑΕΓΡΑΨΑΠΡΟΕΤΟΥΕΕ, vs. 64. ΗΤΡΟΠΟ

ΛΕΙΤΟΥΟΛΟΥΝΟ.

Tit. C. vs. 1. init. ΔΕ - ΑETHCIN cet., vs. 2. ΤΟΥ ΕΨΕΥΣΑΜΕΝΟΥ ΚΕΛΕΥΩΔΕ, vs. 3. init. ΠΡ --B--TAC cet., vs. 4. HAWCANANACK...C... NKE, vs. 5. MWI..CПEMMEIN.M.CKAI, vs. 6. ETACIACAN KAI ΤΗΣ, vs. 7. ΔΟΝΑΙΕΙΕΔΙΑΛΟΓΙ EMON, vs. 9. ΕΝΤΟΙ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙωΙ, vs. 10. ΤΑ ΕΝΙΔΙΟ ΛΟΓΟΙ, vs. 11. extr. ΠΡΟΕΤΕ, vs. 12. ΚΑΙ ΘΑΡΟΥΤΕΡ, vs. 13. ΑΛ - - ΤΑ.

Parum tamen profecimus novo Bailii apographo, cuius viri si tanta cura esset in transcribendis litteris vel ductibus superstitibus, quanta est audacia et temeritas in supplendis lacunis, fortasse maiorem inde fructum capere possemus. Accidit etiam id Bailio, ut, si quid boni afferunt reliqua apographa, nullam rationem habeat. Unde singula Bailii commenta percensere eo minus necessarium iudicamus, quod is ut plurimum nititur aut suo singulari arbitrio aut auctoritate Letronnii, cuius lectiones seligimus in annotatione nostra. Omnino infelicissime Bailius versatus est quum in aliis, tum vs. 34. ubi legendum

vs. 59. [ἀναγρα]φέσθωσαν τὰ vs. 60. εσμάτων (fortasse ex ἐδεσμάτων), vs. 61. πολιτῶν, vs. 62. σύν μοι μετὰ vs. 63. τα ἔγραψα πρὸς τοὺς ἐ - - -, vs. 64. Toù %hov voμcũ. τοῦ ὅλου

Tit. C. vs. 4. scribe: ἐδ]ήλωσαν. ἀναγκ[αίω]ς [ουν] κε[λεύω - -, vs. 6. ἐ]στασίασαν καὶ τῆς - -, vs. 7. δι]δέναι εἰς διαλογισμὸν vs. 9. ἐν τῷ λογιστηρίῳ

N. 4957. p. 446. in lemmate scribe lin. 4. de droite, lin. 5. de la prémière ligne. Inscriptionem Alexandri edidit Bailius Fasc. inscr. III. p. 322. cum commentario.

Vs. 2. sub fin. ΛΕΙΒΙΟΥ; vs. 3. post init. ΙΟΥ AIAICEBACTHI°, ibid. extr. TWINPOCHKONTIKA; vs. 4. sub fin. ΕΥΣΤΑΘΕΙΑΙ, deinceps ΕΥΘΗΝΙΑΙ; vs. 5. init. THIΤΩΝ ΝΥΝ ΚΑΙΡΟΝ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΙ cet.; vs. 7. med. ΕΠΙΣΩΤΗΡΙΑΙ; vs. 8. post init. ΟΠΕΦΡΟΝΤΙΚΑ falso pro OTIE PONTICA, mox ΑΝΗΚΟΝΤΩΝ ΠΡΟΕΓΡΑΨΑ; vs. 11. post init. ΚΟΙ ΝΟΝΕΘΟΣ, mox ΟΛΙΓΟΝ[ΤΙ]ΕΒΛΑΨΕ; vs. 12. med. ΤΩΝ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ ΔΙΟΠΕΡΚΑΥΤΟΣ, ibid. extr. ΟΥΔΕΙΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΚΟΝΤΑΕΤΙΝΑ ΑΞΕΙ ΤΕΛΟ NAC, falso, etsi in lapide esse sibi persuadet Bailius (p. 329.); vs. 16. post med. INAIПPAZEIC; vs.17. post med. ΠΑΡΑΛΛΩΝ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΑΜΗ AYTOC ΕΞΑΡΧΗΣΕΔΑΝΤΣΕΝ, ibid. extr. ΜΗΙΔΕΙΕΤΟ ΠΡΑΚ, sub fin. ΜΗΙΔΕΣΥΝΕΧΕΙ cet.; vs. 19. init. ΟΙΤΗ ΠΡΩΤΟΠΡΑΞΙΑ ΠΡΟΓΑΜΗΙΔΕΙ cet.; vs. 20. init. ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔ cet.; vs. 21. post med. ΕΙΛΗΦΟ CINΕΚΤΟΥ cet., mox ΠΡΟΣΟΦΕΙΛΗΚΟΤΩΝ, in fine ΟΣΤΙΣΑΝΕΝΘΑΔΕ; vs. 22. med. ΠΡΑΓΜΑΣΙ ΝΟΝΤΩΝ, in fine ΠΡΟΓΡΑΦΕΙΝΙΝ[ΑΛΛΟΕΜΗΔΕ] ICTWITOIOYTWICYMBAAAHI, falso inserto A^ ɅOC; vs. 23. sub fin. MHITETWNYMAPXONT cet.; vs. 24. sub fin. ΜΗΙΔΕΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ cet.; vs. 28. extr. ΦΥΛΑΣΣΩ ΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΩΝ ΚΑΤΗ KOɅOYOHKOTWNTHI, falso inserto TWN; vs. 29. sub fin. falso omittit AYTOICTHC; vs. 32. post init. habet TEIMAC, sub fin. ΕΔΑΠΩΝ (pro ΕΔΑΦΩΝ), quod notatur in lapide esse, extr. THITWNCEBA

CTOTE]; vs. 46. extr. [ΚΑΙΝ]

ΚΑΤΕΚΡΙΘΗΣΑΝ

ΕΤΩΝ (sed THI non videtur in lapide esse, cf. vs. 44.); ΟΥΔ]ΕΝΩΝΗΣΑΝ ΠΟΛΛΑΚΙΣΜΕΝ [ΟΥΔΕΝ]ΠΛΕΙ vs. 33. init. ΧΑΡΙΤΙΚΑ ΤΟΥΣ, de coniectura haud ΟΝΠΕΡΙΠΟΙΗΣΑΝΤΕΣΠΛΗΝ cet. quae non sunt dubie; mox ΚΑΤΕΝΤΗΙ[ΕΠ]ΟΥΔΑΙΑ ΦΙΛΕΡΓΙΑ! in lapide, fin. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙΤΗ ΤΩΝ ΓΕΩΡ ΚΑΤΟΙΚΟ[ΥΝΤ]Α[Ε]ΤΗΝ ΠΟΛΙΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗ ΓΟΥΝ ΤΟΝ ΕΠΙΤΡΙΨΕΩΣ ΚΑΙ CA], quae nituntur ΤΟΥ ΕΞΩΤΗΣΠΟΛΕΩΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙΟΥΝΟΠΑΡΕ Hoskinsii coniectura; vs. 64. init. PIC]ΕΒ[AC]ΤΩΙ, ΜΟΥ], de coniectura falsa; vs. 35. sub med. ENXI mox ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΤΑΤΩΝ ΑΛΛΩΝ [ΚΑ]ΚΑΑΥΤΩΙ ΡΙΖΕΙΝ, sub fin. OCAKIC ut alii; vs. 56. sub fin. ΔΗΛΩΣΩ ΤΙΜΟΝΙ ΔΥΝΑΜΕΝΟΙ ΤΑΤΟΙΑΥ ΚΑΙ ΚΟΛΑΣΤΕΟΣ; vs. 57. post init. ΠΛΗΝΤΟΥΑΡ ΤΑΟΛΟ[ΚΛ]Η[Ρ]W ΕΚΚΟΠΤΕΙ[ΝΤΑΥΤΑ ΠΡΟΕ ΓΥΡΙΣΜΟΥ falso, sub med. ΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙΝ ΑΥ ΓΡΑΨΑΙΝΑΕΜΦΑΝΗΣΎΜΕΙΝ]: vs. 65. init. [ΓΕΙΝΗ] TWI, haud dubie falso; ibid. extr. WC; vs. 38. post TAITHEMANTWNYMWNCWTHPIACHAIHNEKHC init. TEIMHC; vs. 42. post init. ΑΚΙΝΔΥΝΟΣΗΙ ΠΕΡΙΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΜΟΥ ΕΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥ ΕΑΝΔΕ cet.; vs. 44. init. [ΚΕΛ]ΕΥΣΟΜΑΙ, mox ΛΟ [ΛΟΥΚΙΟΥ]ΛΕΙΒΙΟΥ[ΣΟΥ]ΛΠΙΚΙΟΥ[ΓΑΛ]; vs. 66. ΓΟΥ[ΑΠΑ]ΝΤΑΤΑΚΑΙΝΟΠ cet., fin. ΧΑΡΙΤΑ ΕΠ ΒΑΚΑΙΣΑΡΟΣ CEBACΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΕΠΙΦ [ΑΝ]Ο[Ρ]ΘΘΕΑΙΠΕΡΙΩΝΠΡΟ[ΓΡΑΨΟΥΜΕΙΝ ΚΑΘΕ ΙΒ. ΚΑΣΤΟΝΤΑΔΕΟΝΤΑΤΟΥΜΕΝΕΣ], falsa conie- Vs. 11. non male ὀλίγον [τι] legit Bailius, dumctura; vs. 45. init. ΕΛΕΓΧΘΕΝΤΑ, med. ΟΥΚΑΓ modo lapis addicat; vs. 12. fortasse scribendum καὐτός, ΝΟΕΝΔΟΤΙ (sed fuit ΑΓΝΟΩΙΔΟΤΙ), fin. Εν apographo Bailii consentiente cum Hydiano (cf. vs.54.), ΣΤΑΘΕΙΛΙΔ[ΙΑ]Μ[ΕΝΕΙΝ]ΕΞΗΣ[ΤOCAYTAΣEKA et item vs. 16. ἵν' αἱ πράξεις; vs. 21. scribe προςωφειληκότων; vs. 56. fortasse omittendum [ἤδη]; vs. 49. [ΚΑΙ ΕΚΦΟΡΙΑ]; vs. 47. init. ΚΑΙΑΛΛΑΤΕΛΕΣΜΑΤΑ, init. scribe κατὰ νομούς; vss. 51. 52. scribe: ζημιώσας extr. ΜΟΝΗΝ; vs. 48. init. ΟΥΔΕ, extr. ΜΑΡΕΝ δ ̓ ἔτι καὶ πρότερον καὶ τὴν ἄμετρον ἐξουσίαν τῶν ἐγλογι ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΛΩΙΟΥΝΠΑΣΙΝ]; vs. 49. init. στῶν διὰ τὸ ἅπαντας αὐτῶν καταβοῖν ἐπὶ τῷ παραγράΤΟΙ ΚΑΤΑΝΟΜΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙC, med. ΠΕΝΤΑ φειν αὐτοὺς πλεῖστα ἐκ τῶν [γινομένων ἐξομοιωμάτω]ν, ἐξ ETIAITAMHI cet., fin. ΤΟΠ[ΑΡΧΙΩΝ ΜΗΔΙΚΑΙΑ οὗ συνέβαινεν αὐτοὺς μὲν ἀργυρίζεσθαι, τὴν δὲ Αἴγυπτον ΠΕΠΟΝΘΟΤΩΝ ΚΑΤ]; vs. 5o. extr. ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΤΗ ἀνάστατον γίνεσθαι, καὶ νῦν τοῖς αὐτοῖς παραγγέλλω cet. PIWNOAWCEZAЛEIYOYCIN]; vs. 51. init. ZHMIW Ex reliquis quae Bailius tradit nihil nostrum facere CACΔΕΤΙ, med. ΤΟ ΑΠΑΝΤΑ ΑΥΤΩΝΚΑΤΑΒΟ possumus. Supplementa eius pleraque pessima sunt, AIN, in fine EKTWN[EZOMOIWMATWN], vs. 52. exceptis iis, quae dedit vss. 48. 51. 54. 57. extr. init. ΑΥΤΩΝ ΣΟΥ cet., in fine MΑ[ΑΥΤΩΝ ΠΑ]; Exempla monstrosa sunt vs. 33. ἐν τῇ σπουδαία φιvs. 55. init. ΡΑΓΡΑΦΕΙΝΑΛ[ΛΑ]ΧΗ ΑΛΛΟΤΕΤων λεργία κατοικοῦντας [τὴν πόλιν ἀλειτουργήτους γίνεσθαι cet. sine sensu, extr. ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΣΕΩΣ]; ἔξω τῆς πόλεως· συμφέρει οὖν ὃ παρ ̓ ἐμοῦ] cet., vs. 56. vs. 54. init. ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΟΥ, quod non videtur esse ή θαῤ[ῥοῦντας καθ ̓ ὅλην τὴν χώραν κατοικεῖσθαι] καὶ προin lapide, mox ΕΥΡΕΘΩΣΙΝ ΨΕΥΔ cet., fin. ΑΠΗΙ θύμως cet., vs. 59. [χώρα γεγονυίας πρὸς σύγκρισιν || ΤΗΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ[ΣΟΥΤΟΝ ΕΣΩΘΕΝΑ] (litteras τῆς ἐν τῷ Μ]ενελαΐτῃ ἀρχαίας τινός cet., vs. 62. περὶ δὲ suprascriptas non habet); vs. 55. init. [ΠΟΤΙΣΟΥΣ τῶν ἀρχαιοτελειῶν καὶ μισθώσεων ἐγκειμένων ὑμῖν αἷς [INJEICTO cet., med. ΗΛΕΓΟΜΕΝΗ, fin. ΑΝΑΒΑ [παραχρώμενοί τινες τὸ δημόσιον οὐδὲν ὤνησαν] πολλάκις ΣΕ ΣΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΙΝΓΕΙΝΟ]; μὲν οὐδὲν πλέον περιποιήσαντες cet., vs. 64. [ταῦτα προvs. 56. init. [ΜΕ]ΝΗΑΛΛΑ ΠΡΟΣ, med. ANABALEWC έγραψα ἵνα ἐμφανὴς ὑμῖν || γένητ]αι τῆς πάντων ὑμῶν σω [ΕΚΤΟΣ]ΤΗΣΑΛΗΘΕΙΑΣ cet. falso, in fine ΔΙΚΑΙ τηρίας ἡ διηνεκής περιεργία καὶ πρόνοιά [μου]. Falsas eius OTEPONEINAEIHIOAP[POYNTACKA OAHNTHN lectiones omnes accuratius recensere longum est neΧΩΡΑΝ], false; vs. 57. init. [ΚΑΤΟΙΚΕΙΣΘΑΙ ΚΑΙ que opus esse videtur ut nostri silentii causam afΠΡΟΘΥΜ cet., mox ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ[ΔΙΟΚΕ]^[ΕΥ] feramus reputantibus a Bailio ut genuina venditari [ΑΝΑΓΚΑΙ]ΕΟΤΙΠPOE cet., in fine ΒΕΒΡΕΓΜΕ vs. 12. ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ et vs. 60. ΕΥΗ[Θ]ΕΙΣΘΩΣΑΝ, [ΝΗ ΓΗΕ); vs. 58. init. [ΚΑΙ]ΟΥΠΡΟΣΕΥΚΟΦ cet., quae similia sunt commentis ab eo prolatis ad n. 4956. mox ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΜΕΝΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΙΣ cet., fin. (in his Add.). Et Bailium veram putasse formam [Α[ΜΕΝΟ ΤΟΥΤΟΙΣΤΟ]; vs. 59. init. [ΔΗΜΟ] εὐηθείσθωσαν etiam ex annotatione eius p. 348. apCION, in fin. EWN[XWPAITEPONYIACПPOCCYN paret. Hinc non invitamur magnopere ad recensenKPICIN]; vs. 6o. [THCEN]TWIMENEAAITHIAPXAI dum Bailii commentarium. Nam falsis lectionibus ACTIN[OC]EICHN cet., mox KATHNEXOHIMHI interpretatio iusta confici non potest. Bailius autem MATHNEYH[0]EICOWCANOYTICPAPTOAMHCEI in commentario suo etsi varias lectiones ex Caill. [ΧΩΡΙ ΕΜΟΥΤΑΥΤΗΝ]; vs. 61. [ΠΟΙΗΣΑ] ΤΗΝ Hyd. Hosk. sedulo profert, tamen non ita utitur, ANAMETPHCINOYTETICTWN[E]HCETIMENEIN ut comparatis inter se singulorum apographorum ΓΑΡΟΦΕΙΛΕΙ ΕΞΑΙΩΝΟΣ ΑΥΤΗ ΔΙΚΑΙΑ ΤΟΔ lectionibus verum exputare studeat. Satis habet reΑΥΤΟΙΣΤΗΜΙΚΑΙ ΠΕΡΙΤΩΝΤΟ[ΠΙΚΟΝΟΠΕΡΙ] censuisse. falso, nec potest esse in lapide OYTETICTWN.. HCETI et AYTHHAIKAIA; vs. 62. [XWPIK]WN, mox (ΣΤΕΟΥΔΕΝ, sub fin. ΑΡΧΑΙΟΤΕΛΕΙΩΝ ΚΑΙ [ΜΙΣΘΟ] ΓΕΝΕΝΚΕΙΜΕΝΩΝ ΜΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΧΡΟ MENOITINECTOAHMO] falso; vs. 63. init. [CION

In annotatione nostra p. 452. 6. lin. 15. ab ima pagina scribe: videturque idios 2óyos dici ap. Strab cet. Cf. ad p. 520. a. in his Add.

Post n. 4957. insere: