4929.c. Haec et n. 4928. b. inscriptio eodem die posita est, a. epochae Christianae 1., die 4. m. Augusti. Nomen patris Auli Letronnio videtur esse Aulus, unde restituebat Αὖλος Αὔλου. N. 4929. p. 434. est sub n. 4897. tit. d. Letronnius l. c. p. 61. n. Lxxxvi. tab. xix. fig. Α. usus Gavii, Lenormanti Wilkinsoni apographis. In tabula est vs. 10. L ΚΕΦΡΙΒ. Vs. 6. Letronnius scripsit ̓Αλε[ξα]τος; recte. Igitur dele 'Αλέξιτος et quae de ea forma monui. Vs. 10. Letr. L κε Φαωφὶ E. Est potius L κε Φαρ(μουθὶ) β. Titulum Letronnius ad aetatem Ptolemaei Auletae refert, a. a. Chr. 57. positum censens. Recte, ut videtur. Homines huius tituli sunt servi. Hinc absunt nomina patrum. N. 4930. p. 434. Inscriptio colore rubro picta. l. Ibidem sub inscriptione n. 4928. b.; edidit Letronnius l. c. p. 164. Repetiit Letronnius 1. c. p. 32. n. LXVIII. Lenormanti n. CXVIII. ex schedis Lenormanti. ΑΥΛΟΣΝΟΟΥ CYNTOI ΠΡΟΤΟ LAAKAICAPOC MECOPHIZ Αύλος Νοού[ιος Φαῦστος ἥ[κω σὺν τοῖς προ[γεγραμμένοις 5 φίλοις καὶ προ[sε]κύνησα τὴν κυρίαν Ἶσιν. L λα Καίσαρος. apographo usus: ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ ΔΙΟΝΥ ΤΗΝΜΕΓΙΣΤΗΝ ΘΕΑΝ KYPIANCWTEIPANICIN 5 Θεὰν σώτειραν Ἶσιν τὸ προςκύ[νη]μα Διον[υσίου Φ]α[ν]ού[φ]ιος στρατηγοῦ. De epitheto Isidis σώτειρα conf. n. 493o. b. et 4900. in his Addendis. In fine Letronnius coniecit: Διο - - - Κατούσιος στρατηγοῦ ut Κάτουσιs aut nomen sit patris eius, cuius nomen in A- latet, aut hic ipse duplici nomine sit appellatus altero Graeco, altero Aegyptiaco; quod quidem non sine exemplis est. Recte haud dubie. Sed nomina strategi sunt ea quae praeeunte Bailio expressimus. De binis nomis uni stratego demandatis cf. Introd. p. 316. cu Vs. 4. Bail. ΔΙΟΣΠΟΛΙΤΟΥ, quod non est in ius rei olim nisi ex aetate Romanorum non habuilapide. mus exempla. Noster titulus est ex aetate Ptolemaei Auletae. De nomis Pathyritico et Latopolitico vide supra ad Introd. p. 284. Πτολεμαῖος Διονυσίου ὁ συγγενὴς καὶ στρατηγὸς τοῦ 5 μικροῦ Διοπολίτου ἥκω καὶ προσκεκύνημα τὴν μεγίστην Θεὰν κυρίαν σώτειραν ἴσιν τὸ προςκύνημα τῶν τέκνων 10 μου καὶ τῶν φιλούντων με. L ια· Με(χειρ) aut Με(σοφή) η. De forma tituli cf. ad n. 4912. et 4900. in his Addendis. Isis ut alibi πανσώτειρα (ad n. 49oo. in his Add.) sic nunc σώτειρα audit. Ὁ μικρὸς Διοπολίτης est nomus Diospolis parvae, qui in nummis simpliciter ΔΙΟΠΟΛΙΤΗΣ appellatur. Ab eo distinguendus nomus est Diospolis magnae, ὁ μέγας Διοπολίτης, in nummis ΔΙΟΠΟΛ. ΜΕ. Titulus monente Letronnio positus est a. a. Chr. 71. die aut 16. Februarii aut 15. Augusti, prout siglo Me aut Μεχείς aut Μεσερή subest. 4930. c. Mɛ Ibidem infra inscriptionem n. 4930. b.; ex schedis Lenormanti edi- ΔΗΜΗΤΡIOCEPMIOΥ 4930.e. Ibidem, in parte septentrionali pylonis; ex schedis Wilkinsoni edidit Letronnius l. c. p. 120 sq. n. c. ΠΤΟΛΕΜ ΑΠΟ ΠΑΝ ATOCOCYA ΓΕΝΗ ΚΑICT 5 ΡΑΤΗΓΟ ΗΚ ΟΚΑΙΠΕΠΡΟ Πτολεμαῖος Πανᾶτος ὁ συ[γ]γενὴς καὶ στρατηγὸς ἥκω καὶ [τὸ] προ[εκύνημα πεποίηκα Nomen Πανάς est a Πανόδωρος, ut Μηνᾶς a Μηνόδωρος. Titulus ex aetate Ptolemaei Auletae videtur esse. N. 4931. 4932. p. 434. positus sub inscriptione n. 4923. Repetiit Letronnius 1. c. p. 125. n. cvIII. (cf. tab. xxi. et p. 548.) Novum apographum edidit Bailius Fasc. inscr. III. p. 185. Vs. 1. extr. Letr. Bail. ΕΠΑΡΧΟΣ; vs. 4. tertiam litteram F om. Bailius no Δημήτριος Ἑρμίου [πεποίηκα] τὸ προςκύνημα τῶν τέκνων tata lacuna; idem litteram extr. € in initium vs. seμου καὶ τῶν φιλούντων με. De aetate tituli videtur existimari posse ex titulo praecedente, cui hic subscriptus est. 4930. d. Ibidem, in magno pylone ad sinistram crucis figurae insculptae, ΝΙΚΟΜΑΧΟΣΑΠΟΛΛΩΝΙ ΔΟΥ Ο ΣΥΓΓΕΝΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ 5 ΘΕΑΝ ΣΩTEIPANICINTOΠPOCKY ΜΑΔΙΟΝ..ΑΝΟΥΦΙΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Vs. 3. Letr. ΛΑΤΟΠ.ΙΤΟΥ, Bail. ΛΑΤΟΠΟΛΙ Νικόμαχος Απολλωνίδου ὁ συγγενὴς καὶ στρατηγὸς τοῦ quentis transfert; vs. 6. Bail. CYMMAXWI KAIEYME ΝΕΙ; vs. 7. init. Bail. ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΙ; vs. 8. med. Bail. ΚΑΙΛΥΣΙΜΑ - -; vs. 9. Bail. ΚΕΝΤΟΡΙCΙPΟΥΦΟΙ ΔΗΜΗΤΡΙΟΙ ΝΙΓΡΟΙ, Letr. KENTOPICΑΡΟΥΦω ΔΗΜΗΤΡΙΟΙ ΝΙΓΡΟΙ; vs. 10. Bail. ΛΑΒΕΩΝΙ; vs. 11. extr. Bail. ΠΑΙΔΑΡΙ; vs. 12. init. Bail. Ν cet. Vs. 6. extr. Bailius supplendum censet [τῷ καὶ]. Vs. 8. extr. Letronnius addit [ris]. Vs. 10. idem scripsit Ovakɛρίῳ, Λαβύωνι. Fortasse recte. Idem et Bailius verba ἔτι δὲ— Βαρωνᾶτι perspicuitatis causa uncis includunt. Patet autem verba καὶ τῶν παιδαρίων μου πάντων coniungenda esse cum ὑπὲρ Γαΐωνος τοῦ νεωτέρου υἱοῦ. In contextu litteris minusculis expresso p. 435. a. vs.13. scribe Φαμενώς) λ. Post n. 4932. insere: 4932. b. In insula Philis in templo; ex schedis Lepsii edidit Letronnius Πρεῖσκος ἥ[κω καὶ προςεκ ύνησα [θε]ὰ[ν Ἶσιν N. 4933. p. 435. plenius edidit Letronnius 1. c. Hinc legendum videtur: p. 140 sq. n. cxi. Lenormanti usus apographo. Τὸ προςκύνημα] Πτ[ολ[εμαΐδος καὶ] τῆς νεωτέρας [αὐ τῆς ἀδελφῆς [καὶ Parum congrua ratio est Letronnii, qui tamen recte sub fin. Θρασυμάχης τῆς γυναικὸς αὐτοῦ. N. 4934. p. 435. est in magno pylone ad figuram sculptam, per quam mutilata: edidit Letron- Titulus pertinere videtur ad annum imperii Augusti. nius l. c. p. 54. n. Lxxxii. Lenormanti apographo usus. Varia lectio: vs. 2. THCNEWTEPAC, vs. 3. ΤΕ ΑΔΕΛΦΗΣ -, vs. 4. ΤΟΥΑΔΕΛΦΟΥΠΑΝΙC KIWNOC, vs. 6. post AN sequuntur litterae KIN C Y, vs. 7. KAITWNAC T, vs. 8. TEKN KAIMAN, vs. 10. extr. OPAY. Infra vs. 11. est - Hr ΕΠΕΙΦΙ N. 4935. p. 435. in magno templo sub figura in cymatio; edidit Letronnius l. c. p. 139. n. cx. (conf. tab. xxi. fig. F.) Lenormanti et Wilkinsoni apographis usus, ex quibus quod composuit exemplum litteris minusculis expressit ita: αλαιπώτηρις Πετεαμῆντος ἦλθον, προςεκύνησα [τὴν κυρίαν Ἶσιν καὶ ἐποίησα τὸ προςκύνημα καὶ όνου τοῦ υἱοῦ καὶ Ἱερωνύμου τοῦ ἀδελφοῦ καὶ Σερᾶτος τῆς ἀδελφῆς καὶ - - οὗτος καὶ Ζωΐλου. LIA Καίσαρος, Φαρμουθὶ τη. Nomen igitur est Πετεαμήν i. q. Πετεάμμων. Notabile hominem Aegyptium nunc esse auctorem, non Graecum. Seras nunc feminae nomen est ut alias K δημᾶς. Titulus positus est a. a. Chr. 17. d. 13. m. Aprilis. Post n. 4935. adde: 4935. b. In insula Philis, in magno pylone sub inscriptione n. 4923.; ex schedis Lenormanti edidit Letronnius l. c. p. 189. n. cxxxv. (conf. tab. XXI.) ας ἧκεν ἔχων ἀγέ[λ]ας μ]ῶλον ἕεις τότε καὶ [π]άρος ἀνὴρ Vss. 1. 2. restituit Letronnius, qui vs. 3. male legebat χἅπαν ἑορτεύουσαν ἑοῖς ἐγάνωσεν ἰάκχοις, vs. 4. Εἶσιν καὶ σώζειν κόσμον ἐπισταμέναν. Verba ἔχων ἱπ παΐδα πόρπαν designant equitem trabeatum: de quo Letronnius confert Dionys. Halicarn. Antiq. Rom. VI, 13. II, 7o. Tacit. Ann. III, 2. Nota adiectivum ἱππαῖς, ἱππηῖς formatum ab ἱππεύς, ut Βασιλης ab βα σιλεύς. Ἑσμὸς στρατιᾶς Συηναίας est i. q. εἴλη στρατιωτῶν (ἱππέων) τῆς Συηναίας στρατιᾶς. Novum verbum est πανεορτεύειν pro πανηγυρίζεσθαι. N.4936. p. 435. est supra inscriptionem n. 4936. d. in bis Add. Repetiit Letronnius l. c. p. 28. n. LXIV. Lenormanti et Wilkinsoni apographis usus (cf. tab. XXII. fig. B.). Varia lectio: vs. 2. CAPANIWNAPICTO ΜΑΧΟΥ, vs. 3. ΜΕΓΑΛΗΝ, τε. 4. ΦΙΛΑΙΣ, in fine TWN, vs. 5. ПOIOYMENOC. Post n. 4936. insere: 4936.b. In magno pylone ad sinistram inscriptionis n. 4921.; ex apographo Lenormanti edidit Letronnius l. c. P. 30. n. LXV. Novum apographum edidit Bailius Fasc. inscr. III. p. 173. Vs. 1. Letr. primum f omittit notata lacuna; vs. 4. extr. Letr. KAITONOMA, Bail. KATAONOMA; vs. 5. extr. Iota nutum omittit Letr. Νείλου περάσας καρποφόρο[υ] μέγαν πόρον Videtur ex aetate Ptolemaei Auletae esse. Unde positus titulus fuerit a. a. Chr. 79. die xix. m. Februarii. Ex hoc titulo auctor inscriptionis n.4936. verba sumpsisse videtur aut hic ex illo; unde etiam de tituli n. 4956. aetate existimari potest. De formula κατ' όνομα cf. n. 495o. in his Add. Vs. 2. Letr. KƐ. ƆNWNOC, Bail. KEP. AWNOC. Τὸ] προςκύνημα ὧδε παρὰ τῇ Ἴσιδι ἐπ' ἀ- Temporis designatio eadem est quae habetur n. 4956. b. Vs. 2. etiam Letronnius de nomine Keφάλωνος cogitavit, quod nomen confirmat Bailii apographum. Idem, quum nomen auctoris desse videatur, coniecit auctorem tituli n. 4956. b. etiam hoc posuisse προσκύνημα nomine Cephalonis et Protoge nis: qua coniectura non opus est. Est potius hoc proscynema Cephalonis et Protogenis, formula contractiore ut n. 4901. in his Add. 4936. d. In eodem pylone supra inscriptionem n. 4901.; ex schedis Wilkinsoni edidit Letronnius I. c. p. 28. n. LXIII. cf. tab. XXII. fig. E. CYPOCN.. ACIΟΥ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣΗΚΩ Σύρος Ν[ικ]ασίου ὁ γραμματεὺς ἥκω La, Μεχεις N. 4937. p. 436. ex schedis Lenormanti edidit Letronnius 1. c. p. 197. n. CXLIV. nulla memorabili varietate lectionis. N. 4938. p. 436. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 191. n. cxxxvi. litteris minusculis. De εὐχα ριστίας χάριν cf. n. 4915. b. in his Add. Vs. 2. dubitari potest an in ductibus NACTIC subsit ΠΡOCKY, ut videtur accepisse Letronnius. Post n. 4938. insere: 4938.b. In lapide mutilo, qui, ut aiunt, ex insula Philis asportatus asservabatur Smyrnae; edidit Bailius Fasc. inscr. III. p. 182. ΙΟΥΛ . . . ΜΑΡΧOCAΝΕ ΘΗΚΕΝΟΥΝ ΔΙΕΙΣ ΙΑΚΗ ΤΗΝ ΕΑΝ θωνθ θ Ἰούλιος) [Τεί]μαρχος ἀνέθηκεν Συνόδῳ Εἰσα ιακῇ τὴν θεὸν ἔτους τη Καίσαρος Θαΐς Σ. N. 4940. p. 436. in magno pylone inter crura figurae insculptae supra inscriptionem n. 4944. edidit. Letronnius l. c. Letronnius 1. c. p. 175. n. cxxu. Lenormanti apographo usus: vs. 3. ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΔΙΔΥΜΗΣ, vs. 4. extr. ΠΑΙΔΙ, vs. 5. ΜΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ, vs. 7. LATIΒΕΡΙΟΥ ΚΑI CAPOC EYCEBECTΑΤΟΥΕΠΙΦΙ Itaque vss. 7. 8. habemus: LS Τιβερίου Καίσαρος εὐσεβεστάτου, Ἐπιφὶ -- Titulus igitur revera pertinet ad Tiberii annum 1x., i. e. a. p. Chr. 21. Notabile Tiberii elogium Εὐσεβέστατος. Ex sententia Letronnii auctor susceptis filiis ex coniuge duobus pellicem habuit Didymam, cum qua procreavit alios. Titulus ex primo anno Ptolemaei Auletae (a. Videndum tamen ne scribendum sit τέκνων [αὐτῆς], a. Chr. 81.) Letronnio videtur. ut Didyma fuerit vidua, quae habuerit ex marito N. 4942. p. 436. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 197. n. CXLVI. qui quod fragmentum ex schedis Wilkinsoni protulit ibid. n. cxlv.: Λ ΡΟ V'ΜΛΟ· ΠωΦΙΛΛΜΠΩΝΟΣ manifesto ad eundem titulum pertinet, ex quo framentum est a Gavio transcriptum. Est autem ex basi obelisci fracti. Ex utroque apographo concinnari potest exemplum hoc: ΔΡΟΣΑΜΛΩΝΙΟΥ ΦΙΛΑΜΠΩΝ Σ ̓Αλέξανδ]ρος ̓Αμ[μ]ωνίου Φιλάμ[μ]ωνος. Nomen Φιλάμμων habes etiam n. 4716. d. in his Add. Conf. Letronnius Annal. Inst. archeol. Rom. T. XVII. p. 332. N. 4943. et 4944. p. 437. inverso ordine, quo scripti sunt tituli in pylone inter crura figurae insculptae sub inscriptione n. 4940., ex schedis Lenormanti et Wilkinsoni edidit Letronnius l. c. p. 166 sqq. n. cxx. cxxi. (cf. tab. xxi. fig. F.) Aliud apographum edidit Bailius Fasc. inscr. III. P. 200. 204. [Textum vide pag. seq.] Vs. 3. Letr. KEYMA, Bail. XEYMA; in fine Letr. ΠΟΛΙΟΛ, Bail. ... ΛΥΟΛΒ ; vs. 5. Letr. ΦΙΛ. ., Bail. ΦΙΛΩΝ; vs. 7. Letr. IATANΗΝΑΝΤΙΠ. ΡΑΝΑΙΩΝ ΑΡΑΤΟΝΓΩΝICEM ON (Wilk. ΙΔΙΑΝΕΝΑΝ ΠΑ ΡΑΠΑΙΘΠΑΡΑΤΟΝΠΟΛΥΣΕMNON), Bail. ΓΑΙΑΝ. ΝΑΝΤΙΠΕΡ. ΝΑΙΩΝΑΒΑΤ..ΠΟΛΥΣΕΜΝΟΝ, quae composui; vs. 7. Letr. HMA. CWCYCECKPONOYEM ΠΟΡΓΟΝ, Bail. HM ..CWOΥ.€CKPON..ΕΜΠΟ ΡΙΟΝ; vs. 9. Letr. ΑΙΓΥΠΤΙΟΠΕΡΑΣ, Bail. ΑΙΓΥ Πτωι.ΟΠΕΡΑC; vs. 11. Letr. ΝΕΛC pro NEAC NEAC vs. 1 2. Letr. H . ΑΓΟΝ, Bail. ΗΓΑΓΟΝ; vs. 13. extr. Letr. ΑΞΙΟΣOPON, Bail. ΑΞΙΘ. ΘΡΟΝ; vs. 14. Letr. . . ΠΑΝTECBPOTOΙΛΟΔΡΟΣΕΠΙΧΘΟΝΙΣΕ ΜΝΥΚOYCIN, Bail.....NTECBPOTΟΙ..ΔΡΕΣ ΕΠΙΧΘΟΝΙΣΕΜΙ..NOYCIN, quae composui. Ἤλθομεν Αἰγύπτοιο πέρας, περικαλλέα νῆσον, καὶ Νείλου βαθὺ χεῦμα, ὃς Αἴγυπτον πολύολβ[ον αἰὲν ἔτος σώζει Καίσαρος εὐτυχίαις. |