audit et ἐπὶ τῆς Ἰνδικῆς καὶ Ἐρυθρᾶς θαλάσσης. Particula KAI vs. 7. extr. deleta videtur ab eo, qui figuram insculpsit. De qua re et de Thebarcha occupavimus ad p. 293. a. in his Add. De stratego et epistratego vide Introd. p. 291. Quae inde a vs. 10. appicta verba sunt turbato ordine, Letronnius legebat τὸ προσκύνημα αὐτοῦ καὶ τῶν παιδίων Καλλιμάχου πάντων. Minus recte. Putat idem aliquem, cuius nomen exciderit, et ipsum post Sarapionem votum Callimachi solvere voluisse appictis his verbis. Potest tamen ipse Sarapion putari haec addidisse, quum inciso titulo addi voluisset proscynema eorum omnium, qui ad familiam Callimachi pertinerent. N. 4906. p. 427. repetiit Letronnius 1. c. p. 176 sq. Ν. 4907. p. 427. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 197. n. CXLVII. qui proposuit: ΤΡΥΦΩΝ ΠΡΟΣ EKYNHCATHN ΘΕΑΝΙCIN L. IAXW ΚΕ Τρύφων προςεκύνησα τὴν θεὰν ἴσιν. L [F, Πλακών κα. Videtur utique titulus n. 4910. et 4910. b. eiusdem aetatis esse, coniiciente Letronnio, a. a. Chr. 70. d. 7. m. Maii; etsi de die n. 4910. non constat. N. 4911. p. 428. repetiit Letronnius 1. c. p. 186. n. CXXIX. Lenormanti et Wilkinsoni schedis usus. Novum apographum edidit Bailius Fasc. inscr. III. p. 212. Ex utroque apographum efficitur hoc: ΑΠΟΛΛΩΝΙΔΗΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙ ΔΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΕΤΟΥΕΡ ΜΟΝΘΕΙΤΟΥ ΚΑΙΛΑΤΟΠΟ 5 ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΝΘΑΝΕΙ Vs. 2. extr. Letr. OP, vs. 4. Letr. [ΚΑΙ ΠΡΟΣΕKYNH Απολλωνίδης Απολλωνία N. 4912. p. 428. Inscriptio colore rubro picta; N. 4909. p. 428. edidit Letronnius 1. c. p. 161. ex schedis Lenormanti repetiit Letronnius 1.c. n. cxvi. Lenormanti et Wilkinsoni apographis usus. Vs. 4. CYNNAOIC, vs. 10. TEKNWN. Letronnius notat εὐχὴν esse i. q. κατ ̓ εὐχήν. Ibidem in textu nostro pro mensis Mai d. XXVII. scribe mensis Iunii d. vII. (sic vult Letr. 1. c. p. 162.) Post n. 4909. insere: 4909.b. n. LXVII.: ΑΠΟΛΛΩΝΙOCX)€WNOCΗΚων CATHNKYPIAN...INTON. KYNN ΓΡΑΦΗ ΚΑΙYCI....CLBTYB.KC Απολλώνιος [Θ]έωνος ἥκω [καὶ προςκεκύνηκ]α τὴν κυρίαν [Εἶσ]ιν τὸ π[ρος]κύν[ημα ἀδελ]φῆς καὶ [γένου]ς. L β, Τυβ[1] «[ε]. p. 31. Vs. 3. Letronnius καὶ τοῦ υἱοῦ. Sed ut ex YCI facile In insula Philis; ex schedis Wilkinsoni edidit Letronnius I. c. fieri possit TOY, tamen, quum in extrema littera C p. 195. n. CXLI. consentiant apographa, videndum ne yévous subsit. Titulus ad annum secundum Ptolemaei Auletae (a. a. Chr. 79. d. 25. m. Ianuarii) referendus Letronnio videtur. De forma tituli cf. ad n. 4900. et 4930. b. in his Add. N. 4913. p. 429. in facie interiore pylonis ad sinistram intrantibus; edidit Letronnius 1. c. p.57 sq. n. Lxxxi. Lenormanti et Wilkinsoni apographis usus. Varia lectio vs. 3. ΚΑΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗΝ, vs. 5. extr. cuius lectionis rationem non habet Letronnius; vs.7. ΛΙΣΤΗ ΓΙΦ, vs. 6. ΜΟΥΚΑΤΑΜΜΟΝΙΟΥ-OCKAI, extr. KAI, vs. 8. ΚΟΜΑΙΝΑΤΟ ΚΑΠΟΛΛΩΝΚ, vs. 9. ΚΛΙΔΗΜΟΠΕΙΤΟΥ (Lenorm. ΔΗΜΟΠΑΙΤΟΥ), VS. 10. KAICAPA... ONOCHг....., vs. 11. init. ΦΛΝΟΥ, vs. 13. extr. ΛΥΤΩΝ ΚAC, vs. 14. ΚΙΛΟ Ibidem, ubi n. 4910.; ex schedis Wilkinsoni edidit Letronnius ΝΙΟΥΚΛΙΠΡΑΤΟΣ, vs. 15. ΚΛΠΤΩΝΦΙΛΟΤΩΝΜΕ. I. c. p. 47. n. LXXVIII. Unde vs. 4. potest esse πεπόικα p. πεπόηκα, vs. 5. Δι δυμοῦτος τῆς γυναικός, vs. 9. νεωτέρο[υ] κ[α]ὶ Δημοπείτου n. c. apographo Wilkinsoni usus, quod ita reprae(i. e. Δημοπείθου), vs. 14. ubi Letr. Πράτος, videtur sentat: legendum Ιέρακος. Letronnius titulum refert ad aer tatem Ptolemaei Auletae, unde eum positum putat a. a. Chr. 66. d. 19. m. Maii. ΑΕΙΛΛΗΗCTOC ΓΙΟΣ ΛΥΕΝΕΠΑ 4915. b. In insula Philis, in muro parvi aedificii sub inscriptione demotica; ex schedis Lenormanti edidit Letronnius 1. c. p. 184. n. cxxvIII. ΑΡΠΑ ΑΜΜΩΝΙΟΥ ΑΠΟ ΦΑΡΕΜΩ ΕΠΟΙΗΣEEKIACXAPΙΝΕΠ Η ΕΟΥΗΡΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΝΤΩΝΚΥΡΙΟΥΠΑΕΙ-ΙΙ'Ι et in alio loco eiusdem aedificii: ΑΡΠΑΗLLAMΜΟΝΙΟΥΛ...ΑΡΕΜΩ ΕΠΟΙΗΣΕΝ ΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΦΑΡΙΝΕΠΑΓΑΘΩ Αρπάησ[ι]ν ̓Αμμωνίου ἀπὸ Φαρεμὼ ἐποίησε ε[ὐχαριστ]ίας χάριν ἐπ ̓ [ἀγαθῷ. L Αρπάη[σιν] ̓Αμμωνίου [ἀπὸ Φ]αρεμὼ ἐποίησεν [ε]ὐχαριστίας χάριν ἐπ ̓ ἀγαθῷ. Φιλῶν καὶ ̓Αβάτου καὶ το[ῖς] συν5 νάοις θεοῖς, καὶ ὅλου οἴκου [αὐτοῦ. Memorabilis mentio regis Aethiopum. Is YévTs audire videtur, quod nomen cum forma in papyris obvia YETάns comparat Letronuius. Itaque nomen Aegyptiacum est. Verbum (vs. 3.) docet proscynema nomine regis oblatum esse. Quod qui obtulit, eius nomen in BCAICA - - quaerit Letronnius, qui dubitat, legendum sit Begies an aliud nomen subsit. Idem hunc titulum in tempora recentissima detrudit. De anni designatione non liquet. Quod si constaret Llegendum esse, non magis proficeremus, quum annum regis notari probabile sit. Mensis Tybi dies x. respondet m. Ianuarii diei v. unde, quum dies festos Isidis sub finem anni terminari constet (cf. ad n. 4946.), Letronnius coniecit eum qui nomine regis Aethiopum hoc proscynema fecisset, fuisse ex legatis qui imagines Isidis in Nubiam transvehendas curassent (cf. n. 4943.). N. 4917. p. 429. est in magno pylone, in quo n. 4897. sub inscriptione n. 4928. Edidit Letronnius 1. c. p. 32. n. LXIX. schedis Lenormanti usus (conf. tab. xIx. fig. A.). Novum apographum edidit Bailius Fasc. inser. III. p. 176. Vs. 2. Letr. Bail. HPAKAE; vs. 3. init. Bail. OYC; vs. 5. Letr. Bail. KYPIAN; vs. 6. Letr. Bail. ICIN cet.; vs. 7. Letr. Bail. TO ПPOC; vs. 8. Bail. KY.. MAT; vs. 9. Letr. WNOI AON, Bail. WNOIAOYN; vs. 10. extr. Letr. Bail. ME; vs. 11. Letr. CTOYCH; vs. 12. Letr. Bail. ME XEIPKA. Unde fortasse scribendum in fine Mexεig . Titulus positus videtur a. vIII. Ptolemaei Auletae, a. a. Chr. 73. d. iv. Non. Mart. Cf. n. 4900. in his Add. Sed nimis multa dedit. Nam quum constet vs. 2. esse CTP[ATHг[OY, vs. 3. autem probabile sit esse ΛΥΚΟΠΟΛΙΤΟΥ, apparet vs. 1. post nomen ΖΗΝ NOC nihil deesse nisi forte TOY, nec quidquam Titulum aetati Ptolemaei Auletae tribuit Letronnius. deesse vs. 3. post Auxomoλírcu; ut nostra restitutio INSCR. GR. VOL. III. Qq q q qq q etiam nunc stet. Nempe titulum aetati Ptolemaei cit Letronnius in Add. p. 548. Quod dedimus, sua Auletae vindicare studuit Letronnius. N. 4921. p. 430. est in facie interiore pylonis magni ad dextram inscriptionis n. 4936. b. in his Add.; edidit Letronnius 1. c. p. 188. n. cxxxiv. apographis usus Lenormanti et Wilkinsoni. Vs. 2. KAI ΣΑΡΕΙΑΣ, vs. 3. ΗΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥ, vs. 4. ΝΗ ΜΑΕΠΟΙΗΣΑΤΩΝΑΔΕ, vs. 5. init. ΛΦΩΝ cet. Consentit cum his Bailius, qui edidit Fasc. inser. III. p. 213. nisi quod aliter is distinguit versus terminans vs. 1. ΙΗΝΩΝΟΣ, vs. 2. ΠΑΝΙΑΔΟΣ, vs. 3. KVNH, vs. 4. ΑΔΕΛ. N. 4922. p. 430. in facie meridionali magni pylonis; edidit Letronnius 1. c. p. 165. n. cxIx. Lenormanti et Wilkinsoni apographis usus. Is repraesentat exemplum hoc: Hг/MAIL.CCKAIIOY ΠΑΡΦ.ΛΕ.7 WHOCΙΔΗΤΣΙ AIENVC...A..CAIONYCIAI P...IVOCT.HNOOEMIAC Vs. 1. nunc satis patet. Vs. 2. Letronnius: Пagévics se probabilitate commendat. Vs. 5. Kopvos, vs. 7. Letronnius. Vs. 8. EM puta esse Eri (MENICTHN). Plavós, vs. 6. extr. et 7. init. σrgarita habet etiam N. 4922. b. p. 431. vss. 1-3. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 197. n. cxLVII. qui legebat: Ἡρακλῆς Διονυσίου in quo nomina parum probabilia sunt. Post n. 4922. b. insere: 4922. c. In insula Philis in templo minore; ex schedis Lenormanti edidit ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝ HMA ΠΑΡΕΝΟΥ Τὸ προςκύνημα Καλ[ά]σιρις [τῶν] παρ ̓ ἐ[μ]οῦ [ἐποίησα. Nomen Kaharigis restituendum etiam n. 4870. (cf. n. 4858. b. in his Add.) idemque nomen et ap. Heliodorum legi et in reliquiis Alexidis comici poetae celebrari (conf. Meineke Fragm. Com. Gr. T. I. p. 400.) monet Letronnius. 4922. d. In insula Philis, in porticu ex qua est n. 4909.; ex schedis Lenormanti et Wilkinsoni edidit Letronnius I. c. p. 182. n. CXXVII. ΘΕΟΜΝΗΣΤΟ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣΦΙΛΩΝ ΗΛΘΟΝ 5 ΕΠΙΣΤΑΤΩΝ ΚΑΙΤΩΝΤΟΥΤΩΝΤΕΚΝΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Θεόμνηστος Πτολεμαίου στρατηγὸς Φιλῶν ἦλθον Nota strategiam Philarum (cf. n. 5106.), quum saepius Philae et Elephantine uni stratego demandatae fuerint. Cf. Introd. p. 517. De Isidi μυριωνύμῳ cf. n. 4938. b. 4941. in his Add. De epistatis nomorum vide p. 292. b. Primum hoc exemplum est epistatarum collegii etiam aetate Romana obtinentis de quo dubitavimus p. 317. b. §. 3. extr. Epistatae Philarum sunt Apollonius et Dionysius, uterque Epiphaneius cognominatus. Pro simplici nomine 'Epavios habuerunt editores. Sed videtur hoc cognomen 'Empάvics derivandum a collegio quodam cul torum Epiphanis, qui se 'Epaveicus nominarunt, ut fuerunt iurópsio (vide n. 4678.). Hoc cognomen in familiis Apollonii et Dionysii videri debet per longam seriem annorum tanquam hereditario instituto propagatum fuisse. Duplex nomen Graecum habes etiam n. 4938. b. in his Add., ubi est 'Amoλλώνιος Ζωτικός. Nomina Caesaris in temporum designatione de industria deleta esse monet Wilkinsonus: unde, quuin in titulis ex Aegypto reportatis id fere in Commodo, Geta, duobus Philippis factum animadvertamus, Letronnius coniecit fuisse L - - M ΑΥΡΚΟΜΜΟΔΟΥ ΚΑI CAPOC aut ΤΟΥΚΥΡΙΟΥ, quibus litteris spatium addicit. Similiter statuit Bailius. N. 4923. p. 431. incisus supra inscriptionem n. 4931. 32. Repetiit Letronnius 1. c. p. 141 sq. n. cxii. schedis Lenormanti et Wilkinsoni usus. Novum apographum edidit Bailius Fasc. inscr. III. p. 187. Apographorum Letronniani et Bailiani haec varia lectio est: primum in universum uterque ubique reprae sentat a pro . Deinde vs. 2. init. Letr. IANITWI vs. 5. init. Letr. IAIAENNEM...K..AMAIOC cet., Bail. AENEI - - - K - - ATIAIOC cet.; vs. 6. ΓΡΑΜΜΑ - - ΑΠ - - - - ΔΕΥΡΟΜΟΛΩΝΠΟΛΙΟΣ; vs. 7. Letr. KAIMEгANEI..MEгА... cet., Bail. KAIMETANE. MEгAЛ-- cet.; vs. 9. init. Letr. Bail. CTA^AIENE cet., in fine Bail. EAEOAON; vs. 10. extr. Letr. Bail. XEONOCOɅBOAOTAN; incidit AFNONON repetita ultima syllaba. In No- N. 4924. b. p. 432. in magno pylone sub inscriptione n. 4936. b. in his Add. edidit Letronnius 1. c. p. 154 sqq. n. cxiv. Lenormanti et Wilkinsoni apographis usus. Novum apographum edidit Bailius Fasc. inscr. III. p. 196. Vs. 2. Letr. EгMAOƐ, Bail. ЄYMA ¤; vs. 5. Bail. KYMATA p. XEYMATA. Titulum Letronnius nunc, ut nos, explicavit. Etiam Bailius invenit lusum epigrammatis. In litteris minusculis scribe vs. 2. E μade. Vs. 4. cù xevà μnvúwv, ut legendum esse vidit etiam Welckerus. N. 4925. p. 433. edidit Letronnius 1. c. p. 187 sq. n. cxxx. Lenormanti et Wilkinsoni apographis usus (cf. tab. xvIII.). Exemplum a Letronnio exhibitum hanc praebet varietatem lectionis: vs. 1. XAPПOTO KW et in fine TOAƐПAMANE, vs. 2. extr. TEXEWN, vs. 4. KAIMANHсг^YXEPHСПТо^EмАIÄОCHNE ПOAIC. N. 4926. p. 453. in magno pylone sub inscriptione n. 4897. e. in his Add. repetiit Letronnius 1. c. P.99 sqq. n. xc. xci. vs. 11. Letr. ΓΑΙΛΟΦΥΛΑΙΦΟΝΕΥΤΙΚΑΛΟΝ ΠΕ PAC cet., Bail. ΤΑ ΔΕ ΦΙΛΑΙΦΟΝΕΥΤΙΚΑΛΟΝ ПEPAC cet.; dicens tamen se vidisse AMATO pro KAAON, unde vides, quantum fidei haberi possit apographis Bailii, qui alia infert ac descripsit. Vs. 12. init. Letr. CMMI, Bail. EMMI, in fine Letr. NEATA, Bail. NEATAC; vs. 13. Letr. Bail. KATIAIOY cet.; vs. 15. extr. Bail. KANOPOC; vs. 16. Letr. Bail. L. Kг KAICAPOC; vs. 17. Letr. AMENOOB, Bail. A ΜΕΝΩΘΙΒ; vs. 18. Letr. ΕΠΙΝΕΙΑΣ. ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ, Bail. ΕΠΙΝΕΙΛΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ. Videtur igitur confimari Lenormanti lectio KT vs. 16. indeque constare de anno Augusti. Titulus positus est a. a. Chr. N. 4927. p. 434. ex Gavio repetiit Letronnius 7. die xxvI. m. Mart. Vs. 5. init. Letronnius lectio- 1. c. p. 191. n. cxxxvII. litteris minusculis, qui legit: nem a Niebuhrio propositam γαίᾳ ἐν Αἰθιόπων ado- Τὸ προςκύνημα Πετεθοῦτος, μητρὸς Κλεοπάτρας ἀπ ̓ Ομ¿v "Oμptavit ut Lenormanti apographo firmatam. Verba Beu, o[v Gcu, ---; non improbabiliter. IIETESOUT est congrua videbantur sententiae vss. 11. 12. prolatae qui pertinet ad Thoth. de situ Philarum, nisi quod Philae vulgo Aethiopiae potius censebantur quam Aegypti. Verum ductus Bailiani apographi deducunt ad E]A[PAI]ENEI [CIA]K[AI], ëôgų év Eitunữ, quas litteras etiam ex og apographo Lenormanti aliquis sine negotio eruerit, praesertim quum in utroque apographo reperiatur K, quae littera ad nomen Catilii referri vix potest. Itaque non dubito quin ἕδρᾳ ἐν Εἰσιακᾷ, quod etiam Bailius invenit, vera sit lectio. Reliqua recto talo stant. Nam quod Bailius vs. 6. init. proposuit gauua Σαραπιακᾶς, vix ferri potest. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ firmatur lectione Lenormanti. Nec verum quod dicit Bailius h. 1. abesse posse praepositionem àó. Accedit acumen prope ridiculum ex dictione Σαραπιακᾶς πό λιος. N. 4924. p. 432. in magno pylone sub inscri N. 4928. p. 434. est ad dextram inscriptionis n. 4929. Edidit Letronnius 1. c. p. 124. n. cvi. tab. XIX. fig. A. usus Gavii et Lenormanti apographis. Vs. 1. KOлANOOC, vs. 2. ut restitui, vs. 3. ПРOCEKYNH CA; sed fuisse videtur ПPOCKEKYNHKA, ut colligi potest ex Gavii apographo; vs. 4. ut restitui; vs. 5-8. ut restitui. Itaque initio legendum videtur Kéλav-Jos 'Avou Jaros, ut proposuit Letronnius. Nomen prius ex xonòs et avdos formatum videtur; alterum nomen aliunde notum est in Aegyptiis. Inscriptio est in propylo ex quo est n. 4897. referenda etiam haec haud dubie ad aetatem Ptolemaei Auletae. 4928. b. ptionibus n. 4944. 4943. edidit Letronnius 1. c. p.152 In insula Philis in propylo Nectanebi; ex schedis Lenormanti et sq. n. cx. Lenormanti et Wilkinsoni apographis usus: qui dedit vs. 2. EXONIJIAIVILAFAYYXAN XAPIN, vs. 3. init. AПEXOWN, vs. 6. init. ITOIC, vs. 7. init. WMH cet., vs. 8. ACTWYW TATTPOC ΘΕΟΙΣ, vs. 10. ΑΓΝΩΣΙΣΕΙΔΕΧΟΙΤΥΧΑΙ, vs. 11. CKAIDEOICTT WMENOC. Letronnius vs. 1. legit Συ]ώνᾳ καὶ Φίλαι[ε], vs. 2. ἔχον - - - μέγα ψυχὰν χάριν, vs. 3. ἀπέχθων ἀμβολὰς Κατίλιος, vs. 5. γράμμα...] áyvov évexóλafev iap, quae quo numero sint, non dixit; vs. 8. σεβ]αστῶ .... vw τα #ρоs Gecis, quod non magis credibile. Ceterum apographa non tantum differunt quantum putavit Letronnius (p. 548.). Si retinendum IAPW, necesse est scribamus avèv ixóλa èv iag, ut versus fiat. Quadratarius fortasse Wilkinsoni edidit Letronnius I. c. p. 162 sqq. n. CXVII. KPONIOCAΡΠΟΧΡΙ TIWNOCKAIAPXH МІСПЄТЄMEINE 5 KAINРOCEKYNH ΚΑΤΑΡΠΟΧΡΑ q |