Sunt duo tituli. Nomen Пaxúßns aut Пáxußis a Letronnio comparatur cum forma Пáznus quae habetur in papyro Britannico I. Idem vss. 4. 5. Zaga Tos coniecit (i. e. Zapánidos). Recte ut videtur. Nam locus, ubi titulus repertus est, etiam Sarapidi dicatus fuit. Vide n. 4839. Annum xI. Letronnius non male ad a. Gallieni (p. Chr. 263.) referendum putat.

N. 4844. p. 403. ex Gavio repetiit Letronnius. 1. c. p. 234. n. CLXVII. (cf. tab. xxII.) qui exsculpsit: Αεινις Παχούμ [καὶ] Παχοὺ[μ Π]ετάμω[νος; probabiliter.

N. 4845. p. 403. instrumentum ibi incisum crux ansata est, ut vidit Letronnius, qui titulum ex Gavio repetiit 1. c. p. 232. n. CLVII. (cf. tab. xxII.), legens: τὸ προςκύνημα) ̓Αννουφείνου, quod nomen derivat ab "Avouẞis s. "Avvcupis. Non male.

N. 4846. 4849. 4850. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 233. n. CLX-CLXIII. (conf. tab. XXII.) qui n. 4846. vs. 2. legit Mévwvos IIETETTOVÝBIOS.

N. 4848. p. 403. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 230. n. CLIV. (conf. tab. XXII.) qui legit vs. 2. Πετεακόης Πετεήσιος, ἑαυτῷ; Пleteanóns Herenσics, et ibi putat excidisse auT; sine

causa.

N. 4851. p. 403. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 234. n. CLXV. (cf. tab. XXII.)

N. 4852. p. 403. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 230. n. cLv. (cf. tab. XXII.) qui litteras vs. 1. positas pro demoticis habet, et proponit 'Ogoévcupis [καὶ] Ορσης.

N. 4853. p. 403. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 233. n. CLXIV. (cf. tab. xx11.) qui de nomine Ψενύριος Ψενπόκρις Yevúgios confert formam Yevπóngis n. 4893. vs. 28.

1. c. p.

4858.b.

In vicinia Selsilis, ut videtur; ex schedis Cailliaudi edidit Letronnius 1. c. p. 234. n. CLXVIII.

ТОПРОСKYNHМАКАЛА
CIPICICIAWPOYMETATWP

Τὸ προςκύνημα Καλάσιρις
Ἰσιδώρου, μετάτωρ.

Metatores Romani noti sunt.
De nomine Kaarigis cf. n. 4922. c. in his Add.

N. 4864. p. 408. de scriptura TPACIANOY bene Cavedonius in litteris formam singularem ex pronuntiatione natam TPAПIANOY in inscriptione Phocica ap. Curt. Anecd. Delph. p. 73. comparat.

Pag. 409 sq. n. 4866. 67. 68. 69. 71. 73. 74. 76. 77. 78. 82. 84. 84. b. 85. de ἱερὰ πύλη Σοήνης, cuius mentio fit etiam n. 4919. (vide in his Add.) Letronnius 1. c. p. 192. dicit: Cette porte sacrée de Syène était peut-être semblable à celle qu'on trouve dans l'île de Philes; elle servait d'entrée à la grande muraille qui fermait l'Égypte de ce côté. On conçoit qu'à cette porte pouvait être établi un bureau de péage où les marchandises venant de l'Éthiopie payaient un droit dont le produit était affermé, de là le titre de μwr's. On pourrait encore coniectuμισθωτής. rer que legà un désigne la ville de Syène ellemême, qui placée à l'entrée de l'Égypte, en était, pour ainsi dire, la porte.

N. 4868. p. 409. init. scribe: Ovaλagíwv.
N. 4870. p. 410. init. scribe: Kaλáoigis.

N. 4893. p. 418. BarioTv Socios Letron nius numeravit atque etiam nunc (Rec. des inscr. T. II. p. 536 sq.) numerat xxxI. dicens in numero sociorum habendos esse etiam Papiam gooτάτη et Dioπροστάτην nysium iegéα. Ego numeravi et adhuc numero socios xxix, quo in numero sunt illi Papias et Dionysius, qui manifesto recensentur vss. 20. 21. eodem iure, quo etiam Herodes Demophontis filius (vs. 3.) in catalogo sociorum denuo recensetur (vs. 18.). Viderint alii, uter nostrum rectius calculos instituerit.

N. 4856. p. 404. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 230. n. CLVI. (cf. tab. XXII.) Instrumentum, quod appictum vidimus, est crux ansata, symbolum vitae; vasorum alterum ad sacrificia (Surías), alterum ad libationes (ovdas) destinatum videtur: in quo Letronnius meminit Sustav nai σπovdův (n. 4938. b. in his Addendis et alias) memoratarum. Titulum eidem legendum videtur: Πρέμχου. Πρενποήρους. πλοι[αρίων] αὐτὸς ἀρχιτέκτων

-; parum probabiliter.

N. 4857. p. 404. ex Gavio repetiit Letronnius 1. c. p. 233. n. cLIX. (cf. tab. XXII.) qui vs. 2. Mvnoíou aut Γενησίου legit.

Post n. 4858. p. 404. insere:

Bailii autem hoc apographum est: BACINEW

TOYKAIA

ТОПРОСІ KAITHC

5 KAITO

ПАРА
ΕΓΡΑΨ

Є.П

AIP

ἔγραψ[αν ὁ δεῖνα

Ε[ὐ]π[άτορος καὶ

Χαιρήμων ὁ υἱὸς

αὐτοῦ. L --
Μεσ[ορή

ΑΙΟΥ

ΘΕ.

TO..

.. KYN....

ΠΟ

. ΙΣΙΔΙ

K... PA..

Ex apographis suis Letronnius haec composuit:

Βασιλέως Πτολεμαίου

Θε[οῦ, Φιλαδέλφου, Σω]τῆρος

τ[ο προς]κύν[ημα πε

π[οίηκε] παρὰ [τῇ κυρία] Ἴσιδι.

cit. De Sotere II. cf. Introd.

Ρ.

N. 4897. b. p.425. repetiit Letronnius 1. c. p. 34. n. LXXII. tab. xx. fig. c. ex schedis Lenormanti et Wilkinsoni. Novum apographum edidit Bailius Fasc. inscr. III. p. 167. Vs. 6. Bail. KYPIAN, Letr. in tab. KY PIAM; vs. 7. extr. NHMA, omittit Letr. tab.; vs. 9. extr. Bail. IAOПATOРОC; vs. 10. Bail. A OY; vs. 11. Letr. tab. ПАXONE, Bail. LOMAXWNE. De Callimacho cf. ad n. 4905. in his Add.

Post n. 4897. b. insere:

4897.c.

In insula Philis in magno pylone sub inscriptione n. 4897. b.; ex schedis Lenormanti et Wilkinsoni edidit Letronnius l. c. p. 44. n. LXXV. tab. XX. fig. c. Novum apographum edidit Bailius I. c. p. 178.

KPONIOCKAMIM
AXOYOCYNгENHC

ΗΚ ΠΡΟΣTHNΚΥΡΙΑΝ
ICIN

LTMEXEIPT

Vs. 1. extr. Bail. KAAAI; vs. 2. Bail. MAXOYO CYгrЄNHC; vs. 5. Letr. tab. L' MEYOPT, Bail. quod dedimus.

Κρόνιος Καλλιμάχου ὁ συνγενὴς ἥκω πρὸς τὴν Κυρίαν Ἶσιν. Ἔτους ἴ, Μεχεὶρ τ.

Si Callimachus Cronii pater est ille qui memoratur n. 4897. b., ut et probabile est et coniecit Letronnius, titulus ad annum x. Ptolemaei Auletae pertinens positus est a. a. Chr. 71. die xix. m. Februarii.

4897. d.

Ibidem ad sinistram inscriptionis n. 4897. b.; edidit Letronnius 1. c. p. 58. n. LXXXIV. ex Lenormanti et Wilkinsoni apographis; cf. tab. xx. fig. c.

ICIWNKA
ΛΛΙΜΑΧ
OYOCYN

ΓΕΝΗΣΗ

5 ΚΩ ΚΑΙ Π POCKYN

HCACAI

ΑΓΕΩΧ

ATHNK

10 YPIANI CIN

Ἰσίων Καλλιμάχου ὁ συνγενὴς ἥκω καὶ προςκυνήσας διαγέωχα τὴν κυρίαν Ἶσιν.

Notavit etiam Letronnius προςκυνήσας διαγέωχα nunc esse i. q. #gosпuvwv diaynoxa, h. e. tempus consumpsi adorando. Unde auctor omisit temporis notationem: qui crebro ad Isidem accesserit. Ceterum ex loco, in quo positus titulus est, collegit Letronnius etiam Isionem, ut Cronium (n. 4897.c.) filium esse Callimachi n. 4897. b. memorati; quumque uterque filius σuyyev's audiat, titulum hunc hoσvyyɛvès norificum patri acceptum hereditario iure quodam rettulisse videtur.

4897.e.

Ibidem ad sinistram inscriptionis n. 4597. c. sub n. 4897. d.; ex apographo Wilkinsoni edidit Letronnius l. c. p. 6o. n. LXXXV. cf. tab. xx. fig. C.

ICIW

ΝΔΙΟ

AWPOYH

ΚΩ ΚΑΙ ΠΡ

5 OC

EKY

NHK

ATH

NKY

10 PIAN

ICIN L KB ΦΑΜ Ꮎ

Ἰσίων Διοδώρου ἥκω καὶ προς[κ]εκύνημα τὴν κυρίαν Ἶσιν. L κβ, Φαμενών) 5.

Ision hic fortasse ex propinquis est Isionis Callimachi filii (n. 4897. d.). Titulus positus est a. a. Chr. 59. d. 13. m. Martii.

4897.f.

Ibidem supra inscriptionem n. 4926. et sub n. 4897. c.; ex schedis Lenormanti et Wilkinsoni edidit Letronnius 1. c. p. 45. n. LXXVI. Novum apographum edidit Bailius I. c. p. 179.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΗΚΩ ΠΡΟCTHNKYΡΙΑΝ

ICINKAINРOCKYN. MA

ΕΠΑΓΑΘΩ ΜΝΕΙ - - ΠΕΠΟΙΝ

5 ΜΟΥΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ

ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΟΥ . . . . ΙΦΙΛ
LT MEXEIPT

Vs. 5. extr. Letr. tab. ΠΡΟΣΚY MA; vs. 4. Letr. tab. MYCI, ubi Bail. MNET; deinde ΠΕΠΟΙN, ubi Bail. ΠΕΠΟΙ; vs. 5. Letr. tab. ΓΟΝΕ 1, ubi Bail ΓΟΝΕΩΝ; vs. 6. extr. Bail, ΦΙΛ, Letr. tab. ΙΦΙΑ; vs. 7. siglum L habet Bail., omittit Letr. tab.

Δημήτριος Δημητρίου ἥκω πρὸς τὴν κυρίαν Ἶσιν καὶ προςκύν[ν]μα πεποί[γκα] ἐπ ̓ ἀγαθῷ μνεί[αν ποιούμενός] μου τῶν γονέων καὶ [τῶν] ἀδελφῶν μου [καὶ τῶν] φίλ[ούν των με]. Ἔτους Γ, Μεχεὶρ τ.

Litterae ΠΕΠΟΙΝ vs. 4. extr. pertinent ad fin. vs. 5. Quod qui non viderunt editores, male legerunt, Letronnius μνείας χάριν πεποίηκά μου τῶν γονέων, Bailius μνείαν, πεποίηκά μου των γονέων. Uterque etiam vs. 5. extr. των omisit. Vs. 6. extr. Letronnius scripsit τῶν φίλων, Bailius φιλούντων με omisso arti culo. Titulus quum sub inscriptione n. 4897. c. exaratus sit, pariter ad a. a. Chr. 71. referendus videtur.

N. 4898. p. 425. repetiit Letronnius 1. c. p. 52. n. Lxxxi. tab. xx. fig. B. ex schedis Huyoti, Lenormanti, Wilkinsoni. Novum apographum exhibet Baillius l. c. p. 170. Vs. 4. Bail. ΒΑΣΙΛΙΣΗΣ; vs. 7. Letr. tab. ΠΑ ΡΑΤΗΙΣΙΔΙ ΤΗΙ, Bail. ΠΑΡΑΤΗΠΣΙΔΙΤΗΙ; vs. 8. Letr. tab. ΚΥΡΙΑ ΕΓΡΑΨΕΝ, Bail. ΚΥΡΙΑΙ ΕΓΡΑ ΨΕΝ; vs. 10. extr. Letr. tab. et Bail. ΜΕΣΟΡΗΓ. Itaque vss. 7. 8. scribendum παρὰ τῇ Ἴσιδι τῇ κυρία. In annotatione nostra lin. 4. scribe: d. vii. pro d. III.

Ν. 4899. p. 426. repetiit Letronnius l. c. p. 67. n. LxxxIx. Edidit etiam Bailius 1. c. p. 172. Vs. 1. Letr. et Bail. BACIAENC, vs. 5. extr. Letr. Bail. THIKY, vs. 6. init. Letr. Bail. PIATICI, vs. 7. Letr. AECI ΦΩΝΤΟΣ. In annotatione nostra, linea a fiue tertia, scribe 63 pro 53.

N. 4900. p. 426. est in stela Euergetae II. edidit Letronnius 1. c. p. 33. n. Lxx. ex schedis Lenor

ПТ

ΔΗΛΙΙΜΟΙ

ΠΑΡΑΥΤΟΥ ΤΟΠΡΟΣ

ΚΥΝΗΜΑΠΑΡΑΤΗ

5 ΜΕΓΙΣΤΗ ΘΕΑΤΣΙΔΙ

ΚΑΙ ΤΟΙΣΕΝΤΩΙ
ΑΒΑΤΩΙ ΘΕΟΙΣ

Πτολεμαίου τοῦ

Δη[μοφίλ]ε[υ καὶ τῶν παρ ̓ αὐτοῦ τὸ προςκύνημα παρὰ τῇ

manti. Novum apographum edidit Bailius 1. c. p. 175. Ex utroque apographo titulus efficitur hic:

ΑΠΟΛΛΩΝΙΔΗΣΟ ΣΥΓΓΕ

ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣΗΚΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΕ
ΚΥΝΗΚΑΤΗΝΜΕΓΙΣΤΗΝ ΘΕΑΝ

ΠΑΝΣ ΤΙΡΑΝ[CINTOΠΡΟΣKYNH

5 ΜΑΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΜΟΥΚΑΙ ΤΩΝ..
ΛΟΥΝΤΩΝ ΜΕ LHME XEIP ΚΑ

Vs. 1. extr. Letr. ΟΥΓΓ, vs. 2. Letr. CTPA ..ΓΟΣ et deinde KOI p. KAI, vs. 5. extr. TWN omittit Letr. habet Bail., vs. 6. Letr. MEXIPKA.

̓Απολλωνίδης ὁ συγγενής

καὶ στρατηγὸς ἥκω καὶ προςκε-
κίνημα τὴν μεγίστην θεὰν
παντώτ[ε]ιραν Ἶσιν τὸ προςκύνη-

5 μα τῶν τέκνων μου καὶ τῶν [φι

λούντων με. Ἔτους ἤ, Μεχεὶρ κα

Apparet nunc tituli aetas. Neque enim dubium, quin annus VIII. ad Ptolemaei Auletae regnum pertineat, ut titulus positus sit a. a. Chr. 73. Cf. n. 4917. in his Add. Isis πανσώτειρα vocatur, ut alibi σώτειρα (cf. n. 495o. b. in his Add.). Epitheton ad gratitu dinem Apollonidis, qui morbo correptus convaluerit, referri posse videtur Letronnio. De forma tituli et de formula προςκυνεῖν τὸ προςκύνημά τινος cf. ad n. 4912. et 4950. b. in his Add.

ΑΙ - ΓΡΑ

AY. LA Y B

Ἐράτων[ος τοῦ συγ]γενο[ϋς [καὶ στρατηγοῦ κα]ὶ τῶν ἀ[δ]ελφῶ[ν τὸ προ]εκ[ύ]νη[μ]α [π]«[ρ]ὰ τῇ Ισ[ιδ]ι [τῇ ἐν Φίλαις [ἔ]γρα

ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ---

Ἐράτωνο[ς του σ]υν[γενούς
καὶ ἀρ[χιερέως] καὶ [ἀρχι-
προφήτου τῆς μεγίστης
θεᾶς Ἴσιδος τῆς ἐν Φίλαις

5 τὸ προςκύνημα παρὰ [Ἴσιδι τῇ
κυρία καὶ

Sic etiam Letronnius, qui monet temporibus Lagidarum non solum sacerdotem Alexandri et Ptolemaei (p. 507.) sed etiam pontificem Isidis natione Graecum fuisse; quod eo notabilius, quum tempore recentiore Aegyptii ut ante Lagidas hoc munere fungerentur. Nomen ἀρχιπροφήτης etiam ad p.3o5. ex hoc titulo notandum erat. Dele verba Erato idem .4901.

est n.

Vs. 1. ultimum O omittit Letr. tab.; vs. 3. init. KA omittit Letr. tab., lacuna indicata; vs. 4. init. Letr. tab. KAAIM cet.; vs. 5. Letr. tab. TOICMIIE, ubi Bail. habet ΤΟΥΣΥΓΓΕ; vs. 7. Letr. tab. I p. P, in fine idem ΘΗΒΑΙΔΔ00; vs. 8. Letr. tab. ΕΠΙΤΗΝ ΔΙ.Η..ΑΠΕΡΥΘΙΑΣ, Bail. ΕΠΙΤΗΣΙΝΔ... ΚΑΙ

Vs. 4. init. Letronnius legit L AE, μεχείς . . ., indeque titulum aut regnantibus Ptolemaeo Philometore et Euergeta II., aut solo regnante Euergeta II. positum statuit, aut a. a. Chr. 147. aut a. 136.

N. 4904. p. 427. Letronnius l. c. p. 65. n. LXXXVII. ex Gavio. Inscriptio hieroglyphis insculptis tecta, qui vs. 2. legit καὶ πρώτου φίλου καί, vs. 4. καὶ τῆς ἀδελφῆς καὶ τῶν, hoc probabiliter. Sed vs. 6. idem dedit παρὰ τῇ κυρία Θεᾷ Ἴσιδι, non addicente spatio; eliam de πρώτου φίλου dubitari potest. Ceterum αδελφὴν et τέκνα esse Castoris, non regis, sponte patet. Ad aetatem Ptolemaei Auletae etiam Letronnius refert titulum.

PKA, Bail. ΛACCHC -

ΙΡΚΔ. Quae

post hunc versum sequuntur litterae, eas Bailius non habet.

Σαραπίων Δράκοντος

ἥκω πρὸς τὴν Κυρίαν Ἶσιν καὶ πεπόηκα τὸ προςκύνημ[α Καλλιμάχου καὶ τῶν τέκνων 5 αὐτοῦ τοῦ συγγενοῦς καὶ στρατηγοῦ καὶ ἐπιστρατήγου καὶ Θηβάρχου τῆς Θηβαΐδος [καὶ ἐπὶ τῆς Ἰνδι[κ]*[s] καὶ Ἐρυθρᾶς Θα]λάσσης. [ἔτους Μεχε]ὶς και

10 Τὸ προςκύν[ημα αὐτ]οῦ Κ[αλλιμά]χου κα[ὶ τῶν παρ' α[ὐτ]οῦ πάν

των.

De Callimacho et aetate tituli vide ad n. 4897. b. ubi lin. 1. dele fortasse. Nam nunc quin Callimachus idem intelligendus sit n. 4897. b. et 4905. dubitari amplius non potest. Notabile quod qui paulo ante fuit epistrategus Thebaidis et strategus s 'Ivδικῆς καὶ Ἐρυθρᾶς θαλάσσης (cf. ad n. 4897. b.), nunc strategus et epistrategus et Thebarcha τῆς Θηβαΐδος