legati pro Praetore interiit, cuius nominis reliquiae ad [Π]ρίσ[κου] proxime accedunt. De legatis pro Praetoribus Lyciae cf. ad n. 4258. d. in his Adden dis. Una cum legato nunc memoratur etiam Procurator, ut n. 4300. v. in his Add. N. 4305. p. 160. transcriptum inter parietinas Olympi, prout coniecimus, edidit Bailius Fasc. inscrr. III. p. 75. ubi vss. 4 sqq. ita distinguuntur: TECKEYACA ΕΑΥΤΩ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΙΜΟΥΛΥΡ ΗΛΙΑ ΘΕΟΔΟΤΙΔΙΟΥ vs. 10. extr. habetur ΗΦΑΙΣΤΙΩΝΙ, vs. 13. ΑΥΤΩΝ, vs. 14. ΕΓΓΟΝΑΙΕ, vs. 21. ΕΓΓΡΑΦΩΕ, vs. 21. ΤΟΛ MHCH, vs. 24. utrobique E. Ceterum h expressum est p. H. Non moramur in lectione vs. 14. ΕΓ ΓΟΝΑΙΕ, quae tribui quadratarii incuriae potest. De cultu Vulcani in agris Olympenorum obtinente, quem prodit nomen Ηφαιστίων, cf. Cavedonium Monnaies de la Lycie p. 54. et infra n. 4325. c. Ν. 4306. p. 16o. accuratius ediderunt Sharpius Append. ad Sprattii et Forbesii Itin. Lyc. II. in tab. inscr. n. 1. cf. p. 222. et Bailius 1. c. III.' p. 53. Bai lius Graeca ita tradit: ΤΟ ΝΗΜΑΤΟΔΕΕΠ ΟΙΗΣΑΤΟ ΣΙΔΑΡΙΟΣΠΑΡΜΕΝΟ Hinc legendum: Deleantur quae de nomine Παίννιος annotavimus. Itaque ex hoc titulo peti exemplum non potest consuetudinis Lyciorum, de qua dixi in annotatione. Exempla satis luculenta hodie non videntur superesse, nisi huc traxeris n. 4307. in his Add. ubi Ερμολύκῳ μητρὸς Θήβης. Nam parum diserta ratio est n. 4300. Ἰάσων Ἰάσονος, μητρὸς ̓Αρτεμίου, n. 4266. 6. Νεικόλαον Ιπποκράτους, υἱὸν μὲν τῆς Δημητρίας, n.4215. Αὐξήσει Νανηΐδος, n. 4278. Παρθέναν Ζωσίμης, n.4300. f. in his Add. Ζωσίμῃ μητρὸς Ἑλένης, n.4316. e. Add. Δόμνα μητρὸς Ζωσίμης, ubi aut patris nomini etiam matris nomen additum est aut feminae ex matribus appellantur. Et mentio πατρὸς ἀδήλου n. 4248. prodere videtur illum morem obsolevisse. Cf. Keilium Zwei Inschr. aus Sparta u. Gytheion p. 14. N. 4307. p. 161. accuratius transcriptum edidit Bailius l. c. III. p. 55.: ANT.NIAXPHTI MAIATOMNH ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΕΝ ΕΑΥΤΙ ΚΑΙΤΟ ΕΡΜΟΛΥΚΟΜΠΡΟΣΘΙΗΕΤΡΟΔΕΜΗΔΕ 5 ΝΤΕΖΕΣΤΟ. ΝΘΑΨΑΙ.. NAHΑΜΑΡ. ΛΟΓ ̓Αντ[ω]νία Χρήστη Μαῖα τὸ μνη[μεῖ Ἑρμολύκῳ μητρὸς Θήβης· ἑτέρῳ δὲ μηδε 5 νὶ ἐξέστω [ἐ]νθάψαι [τι]νά, ἢ ἁμαρ[τω]λὸς [ἔττω θεοῖς καταχθονίοις καὶ ὀφειλήσει [τῷ] δήμ[ῳ τῷ Λιμ[υρέων] * μφ, ὧν λήνψεται ὁ ἐλένξας τὸ τρίτον. ἐν δὲ τῷ ὑπο[σορίῳ κηδευθήσονται Vs. 1. Χρηστημαία legebat Bailius. Femina duplici nomine gaudet. Vs. 6. init. pro TOIC in apographo, quod exhibuimus, scriptum est τω, syllaba altera imperativi ἔστω. Bailius de coniectura TOIE scripsisse videtur, immemor regulae linguae Graecae, contra quam licet alias peccatum sit in titulis recentioribus, tamen non est cur in hanc inscriptionem inferamus anomaliam. De mentione matris Hermolyci vide ad n. 4306. in his Add. Ν. 4508. p. 161. vs. 4. in minusculis restituimus * -- et in fue: ἐπὶ τοῖς ἡμίσεσι τῶν χρημάτων. ForINSCR. GR. VOL. III. tasse rectius dederis ὀφειλήσει [δραχμάς - -] et in fine ἐπὶ τοῖς [ἴσοις μέ]ρεσι τῶν χρημάτων. Cf. ad n. 4207. in his Add. N. 4310. p. 161. est in columella pertinente ad monumentum, ex quo transcriptum est titulus n. 4305. in sarcophago incisus; itaque hic quoque titulus non Limyrensis est sed Olympenus. Testatur Bailius, qui edidit l. c. III. p. 77. Insunt formae litterarum h P. H, p. Î, B p. 8, 0 p. 0, I p. Z, E p. E, Y p. Y. Ω, Θ, Insunt ligaturae multae. Varietas lectionis haec est: Vs. 1. init. ΑΠΑΝΤΑ ΓΡΑΞΙΣ, vs. 2. init. ΒΟΗΘΟΝΕ ΞΙΓΜΕΤΑ et in fine ΠΥΘΙΟΝ, vs. 3. ΤΕΛΕΙΟΝΚΑΡ ΠΟΝ, vs. 4. extr. ACOENEC, vs. 5. extr. ΙΔΕΙΝΕΠΟ PAN, vs. 6. ΙΑΛΗΝ ΜΕΓΙΣΗΝ, mox ΜΗΤΙΚΑ ΒΛΑ ΒΗ, vs 7. ΛΑΜΠΡΟΣ et ΠΑΝΤΑ, vs. 8. Τ ΤΕ Ρ. THC et TAYTC, vs. 9. IAPOECEICINTAHNAMAÑONE PIEZh, vs. 10. extr. ANAΜΕΙΝ.. ΦΙΛΕ, vs. vi. ΛΟ ΓΟ ΔΙΕΛΘΩΝ ΠΑΝΤΑ ΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΛΩΣ, vs. 12. ΑΝΑ ΝΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ cet., vs. 13. ΝΕΙΚΗΦΟΡΟΝΔΩΡΗΜΑ ΤΟΝΧΡΗΣΜΟΝΕΛΕΙ, vs. 14. init. ΞΗΡΩΝ, dein ΚΛΑ ΔΩΝΚΑΡΠ cet., in fine ΛΑΒΕΙΝ, vs. 15. ΜΕΓΕΙ Fff ffff Ad portum Andraki prope veterem Andriacen; transcripsit Loewius edidimus l. c. p. 127. n. 36. Denuo transcriptum edidit H. Barthius Mus. Rhen. VII. 1849. p. 257. n. 38. ΑΤΗΑΔΕ... ΜΟΥΤΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ C ΔΙΑΛΔΙΡΗΜΟΥ ΕΥΦΡΑΝΤΟ YPCINHKAITACY.AYTHCEAN ΑΩΝΩΔΕΚΗΔΕΥΣΗ ΥΠΟ 5 ΩΤΗ ΤΥΝΒΩΡΥΧΙΑΣ NOMOΣYΝΧΩΤΩ ΗΔΕΥΘΗΝΑΙ ΧΑΡΙΤ N. 4304. p. 160. transcriptum apud vicum Yenan prope Deliktash, ubi conspiciuntur parietinae Olympi, edidit Bailius l. c. III. p. 70. Habeo nunc etiam ex schedis Loewii, qui transcripsit in conval libus Chimaerae (Jannardagh); itaque Beaufortus recte Olympo tribuit titulum. Loewius vs. 4. extr. ENE ΚΕΤΗΔΕΕ, Bail. ΕΝΕΚΕΤΗΝΔΕΕ; vs. 5. init. Bail. IKONAKAr; vs. 5. extr. Loew. ΑΥΤΟ, Bail. ΑΥΤΗ; vs. 6. Bail. ΥΠΕΔΕΞΑΤΟ ; vs. 7. Loew. OYEICOΔΙΑ Barthius omittit vss. 1. 2. habet vs. 3. solum extrema AYTHC, vs. 4. ΑΟΝΩΝ ΚΗΔΕΥΣΗΥΠΟ, vs. 5. ΩΤΗΤΥΝΠΩΡΥΧΙΑΣ, vs. 6. ΝΟΜΩΟΥΝΧΩ (Loew. ΝΟΜΩ ΥΧΩΤΩ), vs. 7. ΕΥΘΥΝΕΙ ΧΑΡ, vs. 8. ΑΝΠΑΝΟΥ. [Ὁ δεῖνα κατεσκεύασα τὸ μνημεῖον, ἐν ᾧ ἐνκηδευθήσε τ]αι [ή] ἀ[δελφ]ή μου Εὐφραντ[ὼ ἡ καὶ Ε]ὐφρ[ο]σ[ύ]νη καὶ τὰ [ἐξ] αὐτῆς· ἐ[ὰ]ν [δέ τις ἄ[λλον ὧδε κηδεύσῃ, ὑπο[κείσεται το 5 ῷ τῆς τυνβωρυχίας 4304. b. In parietinis Limyrorum; transcripsit Loewius; edidimus Annal. Inst. arch. Rom. XIX. p. 121. n. 11. legati pro Praetore interiit, cuius nominis reliquiae ad [Π]ρίσ[κου] proxime accedunt. De legatis pro Praetoribus Lyciae cf. ad n. 4258. d. in his Adden dis. Una cum legato nunc memoratur etiam Pro curator, ut n. 4300. v. in his Add. N. 4305. p. 160. transcriptum inter parietinas Olympi, prout coniecimus, edidit Bailius Fasc. inscrr. III. p. 75. ubi vss. 4 sqq. ita distinguuntur: TECKEYACA ΕΑΥΤΩΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΙΜΟΥ ΑΥΡ ΗΛΙΑΘΕΟΔΟΤΙΔΙΟΥ vs. 10. extr. habetur ΗΦΑΙΣΤΙΩΝΙ, vs. 13. ΑΥΤΩΝ, vs. 14. ΕΓΓΟΝΑΙC, vs. 21. ΕΓΓΡΑΦΩΕ, vs. 21. ΤΟΛ MHCh, vs. 24. utrobique * E. Ceterum h expressum est p. H. Non moramur in lectione vs. 14. ΕΓ ΓΟΝΑΙΕ, quae tribui quadratarii incuriae potest. De cultu Vulcani in agris Olympenorum obtinente, quem prodit nomen Ηφαιστίων, cf. Cavedonium Monnaies de la Lycie p. 54. et infra n. 4325. c. Ν. 4506. p. 16o. accuratius ediderunt Sharpius Append. ad Sprattii et Forbesii Itin. Lyc. II. in tab. inscr. n. 1. cf. p. 222. et Bailius 1. c. III. p. 53. Bailius Graeca ita tradit: ΤΟ ΝΗΜΑΤΟΔΕΕΠ Hinc legendum: ΝΤΟΣΙΟΣΕΑΥΤΩΙ ΚΑΙΤΗ ΓΥΝΑ Sharp. vs. 1. extr. Ε", vs. 2. extr. ΜΓΝΟ, vs. 5. extr. τὸ μνῆμα τόδε ἐποιήσατο Σιδάριος Παρμένοντος υἱὸς ἑαυτῷ καὶ τῇ γυνα ικὶ καὶ υἱῷ Πυβιάλη. Deleantur quae de nomine Παίννιος annotavimus. Itaque ex hoc titulo peti exemplum non potest consuetudinis Lyciorum, de qua dixi in annotatione. Exempla satis luculenta hodie non videntur superesse, nisi huc traxeris n. 4507. in his Add. ubi Epμολύκῳ μητρὸς Θήβης. Nam parum diserta ratio est n. 4500. Ἰάσων Ἰάσονος, μητρὸς ̓Αρτεμίου, n.4266.6. Νεικόλαον Ιπποκράτους, υἱὸν μὲν τῆς Δημητρίας, n.4215. Αὐξήσει Νανηΐδος, n.4278. Παρθέναν Ζωσίμης, n.4300. f. in his Add. Ζωσίμῃ μητρὸς Ἑλένης, n. 4316. e. Add. Δόμνα μητρὸς Ζωσίμης, ubi aut patris nomini etiam matris nomen additum est aut feminae ex matribus appellantur. Et mentio πατρὸς ἀδήλου n. 4248. prodere videtur illum morem obsolevisse. Cf. Keilium Zwei Inschr. aus Sparta u. Gytheion p. 14. Ν. 4307. p. 161. accuratius transcriptum edidit Bailius 1. c. III. p. 55.: ANT.NIAXPHCHI MAIATOMNI ΚΑΤΕΣΚΕΥACENEAYTΙ ΚΑΙΤΟ ΕΡΜΟΛΥΚΟΜΠΡΟΣΘΗΗΕΤΡΟΔΕΜΗΔΕ 5 ΝΤΕ ΖΕΣΤΟ. ΝΘΑΨΑΙ.. NAHAΜΑΡ..ΛΟΓ ΤΟΙΣΘΕΟΙΣΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΙ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΗΣΕΙ . .ΔΗΜ ΤΟΛΙΜ . . . . . *ΑΦΩΝ ΛΗΨΕΤΑΙΟ ΕΛΕΝΑΣ ΤΟ ΤΡΙΤΟΝ ΕΝΔΕΤΟΥΠΟ ̓Αντ[ω]νία Χρήστη Μαῖα τὸ μνη[μεῖ ον] κατεσκεύασεν ἑαυτῇ καὶ τῷ πρ]οκεκηδευμένῳ ἀνδρὶ αὐτῆς Ἑρμολύκῳ μητρὸς Θήβης· ἑτέρῳ δὲ μηδε 5 νὶ ἐξέστω [ἐ]νθάψαι [τι]νά, ἡ ἁμαρ[τω]λός [ἔττω Θεοῖς καταχθονίοις καὶ ὀφειλήσει [τα] δημ[ῳ τῷ Λιμ[υρέων] * «φ, ὧν λήψεται ὁ ἐλένξας τὸ τρίτον. ἐν δὲ τῷ ὑπο[σορίῳ κηδευθήσονται Vs. 1. Χρηστηκαία legebat Bailius. Femina duplici nomine gaudet. Vs. 6. init. pro TOIC in apographo, quod exhibuimus, scriptum est τω, syllaba altera imperativi ἔστω. Bailius de coniectura TOC scripsisse videtur, immemor regulae linguae Graecae, contra quam licet alias peccatum sit in titulis recentioribus, tamen non est cur in hanc inscriptionem inferamus anomaliam. De mentione matris Hermolyci vide ad n. 4306. in his Add. N. 4308. p. 161. vs. 4. in minusculis restituimus * -- et in fine: ἐπὶ τοῖς ἡμίσεσι τῶν χρημάτων. ForINSCR. GR. VOL. III. tasse rectius dederis ὀφειλήσει [δραχμάς - -] et in fine ἐπὶ τοῖς [ἴσοις μέ]ρεσι τῶν χρημάτων. Cf. ad n. 4207. in bis Add. N. 4310. p. 161. est in columella pertinente ad monumentum, ex quo transcriptum est titulus n. 4505. in sarcophago incisus; itaque hic quoque titulus non Limyrensis est sed Olympenus. Testatur Bailius, qui edidit l. c. III. p. 77. Insunt formae litterarum h p. H, p. 2, B p. 8, 0 p. 0, I p. Z, E p. E, Y p. V. Ω Ω, Θ Θ, Ξ Ξ, Insunt ligaturae multae. Varietas lectionis haec est: Vs. 1. init. AMANTAPAEIC, vs. 2. init. BOHOONE ΞΙΓΝΕΤΑ et in fine ΠΥΘΙΟΝ, vs. 3. ΤΕΛΕΙΟΝΚΑΡ ΠΟΝ, vs. 4. extr. ACOENEC, vs. 5. extr. ΙΔΕΙΝΕΠΟ PAN, vs. 6. ΙΑΛΗΝ ΜΕΓΙΣΗΝ, mox ΜΗΤΙΚΑΙ ΒΛΑ ΒΗ, vs 7. ΛΑΜΠΡΟΣ et ΠΑΝΤΑ, vs. 8. Τ P. THC et TAYFC, vs. 9. IAPOECEICINTAHNAMANONE PIEZh, vs. 10. extr. ΑΝΑΜΕΙΝ..ΦΙΛΕ, vs. i. ΛΟ ΓΟ ΔΙΕΛΘΩΝ ΠΑΝΤΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΛΩΣ, vs. 1 2. ΑΝΑ ΝΚΕΜΕΤΑΒΟΛΗ cet., vs. 13. ΝΙΚΗΦΟΡΟΝΔΩΡΗΜΑ TONXPHEMONEAEI, vs. 14. init. EHPON, dein KɅA ΔΩΝΚΑΡΠ cet., in fine ΛΑΒΕΙΝ, vs. 15. Μ-ΕΓΕΙ Fffffff ΡΑΝΤΑ, vs. 16. ΑΓΩΝΑΣ, ib. extr. ΛΗΜΥΗΕΦΟΣ, vs. 17. ΒΡΑΧΥΝΕΙΝΑ ΧΡΟΝΟΝ, vs. 18. ΕΝΛΕΓΕΙ ΜΕΙΝΟΝΦΙΛΕ. Vs. 19. suo loco motus in basi sculptus est; omissum fuisse suo loco a quadratario per incuriam, apparet. Est autem ita expressus: ΤΩΝ ΝΥΝ ΠΑΡΟΥΣΩΝΟΥΝ ΦΟΡΩΝΕΣΙΣ. ΥΣΙΝ. Vs. 20. ΥΠΟΣΧΕΣΙΝΤΟΓΡΑΓΜΑ ΓΕΝΝΑΙΑΝΕΧΕΙ, vs. 21. ΓΡΑ ZACMETAXPONONMEN YHOEOIC, vs. 22. XPYCO ΥΝΠΟΙΗΣΕΙΣ ΧΡΗΣΜΟΝΕΠΙ cet., vs. 23. ΤΝΔΕΠΑΡΑ ΘΕΩΝΕΧΕΙΣ, vs. 24. ΩΜΗΝΟΠΩΡΑΝ-Ν ΛΑΒΗΣΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΝ. Itaque in contextu litteris minusculis expresso scribendum vs. 2. extr. Πύθιον, vs. 4. extr. ἀσθενές, vs. 16. extr. λήμψῃ, vs. 24. ὠμὴν ἐπώραν ἢν λάβης. Vs. 11. λόγος διελθὼν perperamn Bailio explicatur fama manans, peragrans. Est oratio exponens. Falso idem explicat vs. 20. cuius sensus ei videtur esse: plus virtutis habct agere quam promittere. Immo res eiusmodi est, ut bonam inde spem concipere possimus. N. 4313. p. 163. Loewius transcripsit ita: ΤΟΥΤΟΝΤΟΝΤΑΦΟΝΚΑΤΕΣΚΕΥΑ . ΤΟ ΕΡΙΥΑΣΑΣ ΕΑΥΤΩΙ ΚΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΙΑΥΤΟΥΣΙ unde in fine scribendum: καὶ τῷ [παντὶ οἴκῳ] καὶ γέ- Schoenb.: ... · ΙΚΑΙΤΩ Ν. 4314. p. 163. cum nomine Πορματὶς comparaveris nomen Πυρίματος n. 4224. f. in his Add. N. 4315. p. 163. transcripserunt Loewius et Loew.: APTI.... ΥΔ. ΛΛΕΩΣ ΠΡΟΠΑΠΠΟΣ ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΑ ΡΤΙ ----- ΥΑ ΛΛΕΩΣ ΠΡΟΠΑΠΙΠΟΚΑΤΕΣΚΕΥΑ ΟΤ ΝΤ --0-- Loewius monet vs. 2. extr. ΓΕΓΟΝΟΙΣ esse in lapide. Titulum uno versu absolvi diserte notat Schoenbornius. Hinc etiam in apographo Loewiano vs. 2. init. delendum Y. Legendum igitur: Ὁ δεῖνα] Αρτί[μου Κορ]υδ[α]λλέως Πρόπαππος κατεσκευάσατο τὸν τάφον ἑαυτῷ καὶ τοῖς ἐγγόνεις. De Corydallis vide n. 4315. o. in his Add. Πάππος nomen viri est n. 4240. c. N. 4315. 6. transcripsit Loewius: ΑΡΜΑΓΙΑΣΗΡΓΑΣΑΤΟ ΕΑΥΤΩΙ ΚΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΙ ΚΑΙ ΤΟΙΣΟΙΚΕΟΙΣ quod apographum parum differt a Schoenborniano. mina insunt. Fortasse Αραπίας nomen pronunciando factum ex Ερμασίας. Cf. formas Ερμάστα et 'Αρμάτα n. 4321. g. 4566. n. 4315. d. N. 4315. c. Loewius transcripsit ita: Post n. 4315. c. p. 164. adde: 4315. f. Limyris, in sepulcro rupi inciso; infra inscriptionem Graecam titulus est longior litteris Lyciis conceptus; edidit Sharpius Append. ap. Sprattium et Forbesium Itin. Lyc. in tab. inscr. n. 16. conf. p. 251. Graeca habeo etiam ex schedis Loewii, qui transcripsit Limyris; Sharpius ad Antiphellum refert. ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΜΝΗΜΑ ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΑΤΟ ΕΡΜΕΝΔΑΔΙΣΤΕ ΔΙΚΤΑΕΑΥΤΩ ΚΑΙ ΤΗΙ ΓΥΝΑΙΚΙΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΙΣΤΕΚΝΟΙΣ Τοῦτο τὸ μνῆμα κατεσκευάσατο Ερμένδαδις Τεδίκτα ἑαυτῷ καὶ τῇ γυναικὶ αὑτοῦ καὶ τοῖς τέκνοις. Nomina videntur Lycia esse. 4315.g. Limyris, in sepulcro rupi inciso; transcripsit Loewius; edidimus Annal. I. c. p. 123. n. 16. Limyris, in rupe prope theatrum; ex schedis Danielli ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. II. p. 275. ΤΗΝ ΣΟΡΟΝ ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΕΝΣΟ . ΚΑΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΙΑΥΤΟΥΜΟΝΙΜΗ 5 ΡΩΑΥΤΟΥΑΡΤΕΙΜΑΔΙΣ ΚΑΙ ΤΕΚΝΟΙΣ ΕΚΤΗΣ ΠΡΟΔΗΛΟΥΜΕΝΗΣ ΓΥΝΑΙ ΚΟΣΜΟΥ ΜΟΝΙΜΗΣ ΑΛΛΩΜΗΔΕΝΙ ΕΞΕΣΤΩΘΑΨΑΤΗΑΝΟΙΣΑΙ ΤΗΝ ΔΕ ΤΗΝ 10 ΣΟΡΟΝΕΙΔΕΜΗ ΟΦΕΙΛΗΣΕΙΤΗΛΙΜΥ ΡΕΩΝ ΓΕΡΟΥΣΙΑ. ΦΕΠΙΤΩΤΟΝ. ΛΕΞΑΝΤ.ΛΛΑΒΕΙΝΤΟΤΡΙΤΟΝ Τὴν σερὸν κατεσκεύασεν Σο[φ- 5 ρῷ αὑτοῦ ̓Αρτείμα δὶς καὶ τέκνοις ἐκ τῆς προδηλουμένης γυναι κός μου Μονίμης, ἄλλῳ [δὲ] μηδενὶ ρέων γερουσία [*] φ, ἐπὶ τῷ τὸν [ἐ- Vs. 4. ΣΠΟΡΟΥΤΙ singularis forma dativi est a recto Σπορώ. Cf. ad n. 4224. e. in his Add. 4315. k. In portu Limyrensi in sarcophago, cuius inscriptio tota omnino legi non poterat; ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. II. Limyris in porta sepulcri rupi incisi; subscriptns titulus litteris Lyciis conceptus; edidit Sharpius Append. ap. Sprattium et Forbesium Itin. Lyc. in tab. inscr. n. 54. conf. p. 265. |