σεν ἐπὶ Γναίου ̓Αῤῥίου Κορνηλί

ου Πρόκλου πρεσβευτοῦ κ[αὶ
ἀντιστρατήγου.

Iori Antonino Pio, qui alias Ζεὺς ἐλευθέριος vocatur Nova dedicatio oblata Marti et Libertati atque (Vol. I. n. 350. 1313. 1314.). Milto Ελευθέρια Plataeis Iovi Eleutherio celebrata in memoriam pugnae Plataicae (Plutarch. Aristid. 19.). Meretur comparari Libertatis imago in nummo Cyziceno expressa (Annal. Inst. arch. Rom. Vol. V. p. 279. Mon. ined. Inst. arch. Rom. I. tab. LVII. B. n. 4), in nummis Bruti et Cassii (Eckhel. D. N. Vol. VI. 20. 24. 25.), aedes Iovis Libertatis ab Augusto exstructa (vide Zumpt. ad Mon. Ancyr. p. 69.), rursusque imago Libertatis in nummis Thessalonices (Eckhel. 1. c. II. p. 79.) et in nummis Galbae proposita (Eckhel. I. c. VI. p. 295. conf. IV. p. 55.), denique signum Libertatis dedicatum in titulis Latinis (cf. Gruter. p. ccxxxvii. Orelli Collect. inscrr. Latt. n. 1816. 1817.). Sed latet ratio Libertatis, quae nunc ἀρχηγέτις et ἐπιφανὴς θεὰ audit, fortasse revocanda ad Liberam, ut in numinis Cyzici apparet Libertas aequiparanda Liberae, cuius typus in nummis eiusdem urbis (cf. Panofka in Annal. Inst. arch. Rom. Vol. V. p. 279.). In quo Libera cum Marte coniuncta offensioni non fuerit, siquidem etiam Liberum cum Marte coniungunt (vid. Macrob. Saturn. I, 19.). Verum haud scio an Libertas nunc pro Venere sit habenda, quae alias cognomine Pandemi s. Cloacinae multifariam cum Libera confundi solet, ut me docet Gerhardus. Ita prodeunt Mars et Venus, iustum par deorum. Novus etiam legatus pro Praetore. Cf. ad n. 4238. d. in his Add.

N. 4303. h. p. 158. ex schedis Danielli, qui transcripsit in loco Yarvoo, ediderunt Sprattius et For besius Itin. Lyc. II. p. 273. correctius; vs. 2. ZAPA ΤΙΤΟΝΑΙΛΙΟΝ, vs. 3. ΣΕΒΑΣΤΟΝ, vs. 4. ΕΥΣΕΒΗ. Tituli mentione Κυανειτῶν insignes reperiuntur in tribus vicis non ita longo intervallo inter se dissitis, in vico Yarvoo, in vico Ghiourastan, in vico Tousa. Hinc Sprattius et Forbesius deduxerunt tria oppida olim extitisse Cyaneas dicta, rectius existimaturi, veteres Cyaneas in regione illorum vicorum sitas fuisse. Titulum Cavedonius coniicit (Annal. Inst. arch. Rom. In vico Tousa prope parietinas Cyanearum in sarcophago; ex XIX. p. 157.) positum esse, postquam urbes Lyciae terrae motu concussae munificentia Antonini Pii instauratae essent, a. u. c. 892 vel 895. Cf. Cavedoni Monnaies de la Lycie p. 13.

4303. h.2

schedis Danielli ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc.
II. p. 272.

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟΝ ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΕΝ ΕΡΜΑ
ΣΑΛΑΣΔΙΣΤΟΥΕΜΟΚ.. . ΚΙΟΥΣΚΥΑ
ΝΕΙΤΙΣΕΑΥΤΩΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΙΑΥΤΟΥ
ΗΡΑΙΔΙΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΤΟΥΛΝ.ΟΝΕΙ

.

5 ΚΟΥΚΑΙΤΕΚΝΟΙΣΚΑΙΕΓΓΟΝΟΙΣΕΙΣ
ΔΕΤΟΥΤΟΣΟΥΙΟΣΕΝΗΔΕΥΘΗ. Ε
ΤΑΙΤΛ . . . . ΚΑΙ..ΠΑΡΞΑΝΤΑ.Η
ΜΕΙΝΔΕΟΥ.ΛΣΟΜΑΙΑΕΑΝ ΔΕΤΙΝΑ

ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΝΒΟΥΛΗΘΗΕΝΚΗ.....

10 ENTETOMN. MEIOKAITOY....
ΤΡΕΨ..

ΕΑΝΔΕΤΙΣ ΕΤΕΡΟΣΕΝΘΑΨΗΤΙΝΑ ΕΚΤΕΙΣΕΙ ΚΥ ΑΝΕΙΤΩΝΤΟΔΗΜΟ

Τὸ μνημεῖον κατεσκεύασεν Ερμα-
σάλας δὶς τοῦ Ἑ[ρ]μοκ[ράτ]ους Κυα-
νείτ[η]ς ἑαυτῷ καὶ γυναικὶ αὑτοῦ
Ηραΐδι ̓Απολλωνίου τοῦ [Α]ν[δρ]ονεί-

5 κου καὶ τέκνοις καὶ ἐγγόνοις. εἰς
δὲ τὸ ὑ[π]οσό[ρ]ιο[ν] ἐν[κ]ηδευθή[σ]ε-
ται τ[ὰ ὄντα] καὶ [ὑ]πάρξαντα ἡ-
μεῖν δοῦ[λα] σ[ω]μα[τ]α. ἐὰν δέ τινα

καὶ ἕτερον βουληθῇ ἐνκη[δεῦσαι

10 ἔν τε τ[ῷ] μν[η]μεί[@] κ[α]ὶ τ[@] ὑ[ποσορίῳ, ἐπι-
τρέψει αὐτὸς ἢ ἡ γυνὴ αὐτοῦ]. ἐὰν δέ τις
ἕτερος ἐνθάψῃ τινά, ἐκτείσει Κυ-
ανειτῶν τῷ] δήμ

Cum nomine Ερμασάλας Keilius comparat Eiδασσάλα n. 4225. De ὑποσορίῳ, in quo praesertim servi et liberti sepeliebantur, multae sunt inscriptiones Lyciae.

4303. h.3

In vico Ghiourastan in sepulcro rupi inciso, inscriptio bilinguis praemissis litteris Lyciis, quae tamen cum Graecis nihil habere commune dicuntur; transcripsit Daniellus; edidit Sharpe Append. ap. Spratlium et Forbesium Itin. Lyc. II. in tab. inscr. n. 5. p. 259. Graeca repetierunt Sprattius et Forbesius II. p. 273.

Το ΗΡΟΔΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝΙΚΟΝΙΑΣΟΝΟΣ ΚΑΙΣΕΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΙΣΑΝΗΜΕΙΣ. ΕΛ.ΣΟΜΕΝ ΣΥΝΧΩΡΗΣΑΙΝ ΑΛΛΟΣ ΔΕ ΔΙΣ ΑΨΕΙ ΤΙΝΑ ΘΑΨΑΣ ΦΕΙΛΗΣΕΙ ΚΥΑΝΕΙΤΩΝΤΩ ΔΗΜΩ Φ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΕΧΟΝ ΟΣΠ ΑΞΑΙΠΑΝΤΙ ΤΩ ΒΟΥΛΑ ΕΝΩ ΕΦΗΜΙΣΕΙ

Dedimus apographum quale Sharpius expressit. Sprattius et Forbesius vs. 1. init. ToHP. ΔΙΟΝ, vs. 2. sub fin. ΤΟ ΔΗΜ... ΦΞΞΟΥΣΙΑΝ ΕΧΟΝ, vs. 3. ΒOYA ΜΕΝΩ.

Τὸ ἡρ[ωε]ιον προγονικὸν Ἰάσονος καὶ Σερᾶτος καὶ εἷς ἂν ἡμεῖς [ἐ] [ε]λήσ[α] μεν συγχωρήσ[ε]ιν. ἄλλος δὲ εἰδ ε]ὶς Σάψει τινὰ ἢ ὁ Σάψας ἐφειλήσει Κυανειτῶν τῷ δήμῳ [δρ.] Φ, ἐξουσίαν ἔχον[τ]ος π[ρ]άξαι παντὶ τῷ βουλ[ο]μένῳ ἐφ ̓ ἡμίσει.

Quadratarius negligentius egit in hoc titulo incidendo. Nam ut millam pravam orthographiam et omissionem litterarum, in fine orationem prorsus incongruam composuit, quum deberet aut ἐξουσίαν ἔχοντος πρᾶξαι παντὸς τοῦ βουλομένου ἐφ ̓ ἡμίσει aut ἐξουσίας οὔσης πρᾶξαι παντὶ τῷ βουλομένῳ ἐφ ̓ ἡμίσει. Celerum f siglum drachmarum videtur esse, ut alibi est < (vide n. 45o5. h. in his Add.). Cf. ad n. 4207. in his Add.

4303. h.*

In monumento sepulcrali apud portum Kakova vicinum urbibus Aperlis, Myris, Cyaneis; edidit Bailius l. c. III. p. 49. 50.

α.

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟΝ ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΑΤΟ ΜΕΛ
Τ. .Ν.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΤΟΥΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ
ΚΥΑΝ......ΕΠΙΕΑΥΤΗΚΑΙΑΝΔΡΙΑΥΤΗΣ
ΕΡΜΑΠΙΑ ΕΥΔΟΞΟΥ ΚΑΙ ΘΥΓΑΤΡΙΚΑΙ

5 ΓΑΝΒΡΩ ΚΑΙ ΕΚΓΟΝΟΙΣ ΚΑΙΘΡΕΠΤΗ
ΝΑΝΝΗ ΚΑΙ ΟΙΣ. . . . ΣΑΑΥΤΗΗΟΑΝΗΡ
ΑΥΤΗΣΕΡΜΑΠΙΑΣ ΣΥΝΧΩΡΗΣΩΣΙΝ

ΑΛΛΩΔΕΟΥΔΕΝΙΕΞΕΣΤΑΙΕΝΚΗΔΕΥΣΑΙ

ΤΙΝΑΗΟΦΕΙΛΗΣΕΙΚΥΑΝ

10 ΧΕΙΛΙΩΝ ΕΛΕΝΞΑΣΛΗΨΕΤΑΙ ΤΟ ΗΜΙΣΥΕΝΔΕ

b.

ΑΥΡΗΛΙΟ MAP

KIANOCNEIKOMH
ΔΕΥΣΚΑΙΒΥΖΑΝΤΙΟΣ

ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΚΑΛΩΣ
5 ΒΙΩΣΑΣ ΕΝΘΑΔΕΚΑ
ΤΟΙΚΩΕΡΜΑΠΙ
ΑΣΕΠΕΤΡΕΨΑ

Tit. a. Τὸ μνημεῖον κατεσκευάσατο Μελ

τ[ί]ν[η] ̓Αλεξάνδρου τοῦ Ονησιφόρου
Κυαν[εῖτις], ἐπὶ ἑαυτῇ καὶ ἀνδρὶ αὐτῆς
Ἑρμαπίᾳ Εὐδόξου καὶ θυγατρὶ καὶ

5 γανβρῷ καὶ ἐκγόνοις καὶ θρεπτῇ
Νάννῃ καὶ οἷς [ἂν ζῶ]σα αὐτὴ ἢ ὁ ἀνὴρ
αὐτῆς Ἑρμαπίας συνχωρήσωσιν.

ἄλλῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται ἐνκηδεῦσαί

τινα ἡ ὀφειλήσει Κυαν[ειτῶν τῇ πόλει s. τῷ δήμῳ 1ο [δραχμάς] χειλία[ε] ὧν ὁ ἐλένξας λήψεται τὸ ἥμισυ. ἐν δὲ [τῷ ὑποσορίῳ

Tit. 6. Αυρήλιος Μαρκιανὸς Νεικομηδεὺς καὶ Βυζάντιος, κυβερνήτης, καλῶς βιώσας, ἐνθάδε κατοικ[εῖ]. Ερμαπίας ἐπέτρεψα.

De nomine Μελιτίνη sive Μελτίνη conf. Vol. II. n. 3350. coll. 3473. 2951. et 2010. c. p. 995. Notabis praepositionem ἐπὶ vs. 5. (cf. n. 4242.) qui usus frequentior in titulis Boeoticis. Cf. Keil. Syll. inscr. Boeot. p. 151. Recte annotat Bailius: Hermapias ius sibi concessum a coniuge exercuit permissa sepultura Marciano Nicomedensi et Byzantio in monumento familiari tit. 6. ubi Bailius κατοίκῳ. Sed κατοικεῖ ferri potest. Keilius comparat κατοίχεται n. 4156. Ceterum siglum denariorum in drachmarum mutavimus. Fuerit < ut n. 4244. Cf. ad n. 4207. in his Add.

4303. h.5

In sepulcro apud portum Tristoma vicinum urbibus Aperlis, Myris, Cyaneis; edidit Bailius l. c. III. p. 59.

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟΝ ΑΥΡΗΛΙΟΥ ΕΠΙΚΤΗΤΟΥ

ΕΠΙΚΤΗΤΟΥ ΚΥΑΝΕΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΟΝΙΚΟΝ

Τὸ μνημεῖον Αὐρηλίου Επικτήτου [τοῦ
Ἐπικτήτου Κυανείτου προγονικόν.

Apud portum Kakova vicinum urbibus Aperlis, Myris, Cyaneis; edidit Bailius I. c. III. p. 52. Versus duos priores edidit Texier Descr. As. min. T. III. Ρ.

5

236.

ΑΥΡ . . ΙΟ. .ΠΑ. .ΟΔΕΙΤΟΥ...... ΤΟΥ. . . ΑΥΤΙ ΚΑΙ ΕΛΠΙΣ
ΜΥΡ. . . OPO - - ΗΔΕΥΘΗ...ΤΡΕΠΩ.Α'ΒΟΥΛΟYCIA

Vss. 1. 2. ita exhibet Texier:

ΕΧΕΙΝΕΝ ΚΗΔΕΥΣΑΙΤΙΝΑ
ΑΙΠΕΚΟΙΟ - - - - ΚΑΠΝΕΟΝΟΙΟ

ΤΟΜΝΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥΤΟ Η
ΑΥΡΙΛΙΟΥ ΚΥΑΝΙΤΟΥ

ΕΥΤΥΧΙΑΝΚΥΑΝΙΤΙΔΑΣ

ΛΙΠΟΥ

ΛΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΟΣ

Τὸ μνῆμα κατεσκεύασεν Εὐτυχιανὴ Κυανεῖ[τις ἡ καὶ

Αὐρ[ηλ]ία[υ Ε]πα[φρ]οδείτου [Κυανεί]του? [ἐν ᾧ] αὐτὴ καὶ Ἐλπὶς [τοῦ δεῖνος

Μυρ[έως

·

5

αν

κ]ηδευθή[σονται, καὶ οἷς ἂν ἐπι]τρέπω. [κ]αὶ βούλο[μαι ἕτερον μὴ ἐξουσία[ν
ἔχειν ἐνκηδεῦσαί τινα [ἐν αὐτῷ· ὁ δὲ ποιῶν παρὰ ταῦτ-
[ύ]π[ο]κ[ε]ί[σεται

Infeliciter titulum tractavit Bailius incuriosior bus. Ut mittam alia, in fine ille scripsit ὑποκείσεται quousque liceat progredi in restituendis inscriptioni- δὲ καὶ νεωποιοῖς, quod nihili est.

4303. h.9

In vico Erness, Cyaneis in septentrionem, ubi veteres Arneae sitae fuisse putantur; transcripsit Loewius; edidimus Annal. Inst. arch. Rom. XIX. p. 127. n. 135.

ΔΟΥΝΙΑΣ Λ

ΕΥΣ ΚΑΤΑΡΝΕΑΤΗΣΦΙΛΙΠ
ΠΟΝΑΜΥΝΤΟΥ ΜΥΡΕΑ ΚΑΤΑΡ
ΝΕΑ ΤΗΝΤΟΝΠΑΤΕΡΑ ΠΡΥΤΑ
5 . ΕΥΣΑΝΤΑ ΜΥΡΕΩΝΤΗΣΠΟ

ΛΕΩΣΚΑΠΕΡΑΤΕΥΣΑΝΤΑ
ΤΩΝ ΣΕΒΑΣΤΩΝ ΚΥΑΝΕΙ
ΤΩΝΤΗΣΠΟΛΕΩΣΖΗΣΑΝ

ΤΑΣΩΦΡΟΝΩΣ ΚΑΚΟΣΜ .
10 ΩΣΑΣΙΩΣΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ..
ΤΟΥ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ
ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΙΕΡΑΤΕΣΑΣΤΩΝ
ΣΕΒΑΣΤΩΝΤΗΣ ΚΥΑΝΕΙΤΩΝ
ΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΥΤΑΝΕΣΑΣ
15 ΤΗΣ ΜΥΡΕΩΝΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ
. ΝΕΥΣΤΗΣ ΑΡΝΕΑΤ.ΝΠΟΛ

Αμύντας [Φ]ιλίππο[υ Μυρ-
εὺς καὶ ̓Αρνεάτης Φίλιπ-
πον ̓Αμύντου Μυρέα καὶ ̓Αρ-
νεάτην, τὸν πατέρα, πρυτα-
5 ν]εύσαντα Μυρέων τῆς πό-
λεως καὶ ἱερατεύσαντα
τῶν Σεβαστῶν Κυανει
τῶν τῆς πόλεως, ζήσαν-
τα σωφρόνως καὶ κοσμ[ί-
10 ως, ἀ[ξ]ίως τοῦ γένους [αὐ-
τοῦ, μνήμης ἕνεκεν

καὶ αὐτὸς ἱερατεύσας τῶν
Σεβαστῶν τῆς Κυανειτῶν

πόλεως καὶ πρυτανε[ύ]σας

15 τῆς Μυρέων πόλεως καὶ [πρυ-
τα]νεύσ[ας] τῆς ̓Αρνεατ[@]ν πόλ[ε-

ως]

Homo, cui honor habetur a filio, nobili genere natus est, ut docent nomina regia in prosapia eius recepta. Oppidum Lyciae Arneae memoratur Steph. Byz. s. v. Hierocli Synecd. 24. Sacerdotium Augustorum in oppido Cyaneis constitutum, ut Sidymis n. 4266. Phaselide n. 4332. Termessi Pisidicae n. 4363. Iotapae Ciliciae n. 4411. cet.

4303. h.10

Ad vicum Gendever in sepulcro rupi inciso prope parietinas veteris oppidi Candyborum; ex schedis Danielli ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. T. II. p. 270. Ex schedis Loewii edidimus Annal. Inst. arch. Rom. XIX. p.119.

ΤΟΝΤΑΦΟΝΩΝΗΣΑΤ.ΛΑΙΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΚΑΝΔΥΒΙΣΑ
ΠΑΡΑΚΑΝΔΥΒΕΩΝ....ΗΜΟΥ ΕΑΥΤΗ ΚΑΤΑΝΔΡΙΚΑ ΓΑΜΒΡΩ

ΚΑΙ ΤΕΚΝΟΙΣΚΑΤΟΙΣΑΝΣΥΝΧΩΡΗΣΗ

Vs. 2. Loew. ΤΑΣΚΑΝΔΥΒ...ΝΤΗ. ΑΚΑΝΔ. ....ΝΒΡ...... Post vs. 3. quartum versum Loewius addit his litteris: ΗΩΗΑΝΑΓΓΙΑΤ

Τὸν τάφον [ἐ]ωνήσατ[ε] Λαΐς ̓Απολλωνίου Κανδύβισ[σ]α παρὰ Κανδιβέων [τοῦ δ]ήμου ἑαυτῇ καὶ ἀνδρὶ καὶ γαμβρῷ καὶ τέκνοις καὶ οἷς ἂν συνχωρήσῃ [αὐτή, ἄλλῳ δὲ οὐδενί. Oppidum Lyciae Candyba memoratur a Plinio H. N. V, 28. Ptolem. Geogr. V, 3. ubi falso legitur Κίνδυκα. Steph. Βyz. v. Κάνεβα, Hierocle Synecd. 24.

N. 4303. i. k. utriusque inscriptionis initium ex schedis Danielli citant Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. II. p. 274. ubi prioris tituli vs. 5. init. habent ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ, alterius vs. 2. extr. ΑΡΧΙΕΡΕ.Σ. Iidem

ex iisdem schedis referunt extare in eodem loco aliam inscriptionem longiorem lectu difficillimam, ex qua enotatur ΤΑΤΟΘΕΟΥΣΟΥΡΙΟΥ, i. e. fortasse προσ]τάτ[αι] Θεοῦ Σουρίου. Apollo de loco Surorum denominatus Σούριος. Tamen quum hae inscriptiones rupi sint incisae, Cavedonius ulterius progrediendumr ratus nomen a voce Semitica Sur, Tzur repetit, quae id ipsum significet, rupem.

Ν. 4503. i. vs. 16. scribe: Εὐφρόσυνος Ε Ῥοδίππου (cf. ad n. 4505. f. in his Add.) vel Εὐφρόσυνος Ερ[u]ίππου, ut Keilius proposuit; vs. 17. scribe Hpa[ΐ]σκος cet. Ν. 4505. Κ. vs. 10. scribe: ['Αρ]ισταγόρας cet.

4303. l.

Post n. 4303. k. adde:

Ad portum Andraki prope veterem Andriacen; transcripsit Loewius; edidimus Annal. Inst. arch. Rom. XIX. p. 127.

Ad portum Andraki prope veterem Andriacen; transcripsit Loewius edidimus l. c. p. 127. n. 36. Denuo transcriptum edidit H. Barthius Mus. Rhen. VII. 1849. p. 257. n. 58.

4304. b.

In parietinis Limyrorum; transcripsit Loewius; edidimus Annal. Inst. arch. Rom. XIX. p. 121. n. 11.