4300. h.

Ibidem, inscriptio bilinguis praemissis litteris Lyciis; ediderunt Grotefendus Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes Vol. IV. p. 298. ex apographo Dav. Rossii, quod accepit a Rad. Rochetto (conf. Götting. gel. Anz. 1842. n. 14. p. 143.); Sharpe Append. ad Sprattii et Forbesii Itin. Lyc. Lond. 1847. II. in tab. inscr. n. 3. p. 252 sq. ex schedis Danielli, Bailius Fasc. inscr. III. p. 17. cum commentario. Transcripserunt Texier Descr. As. min. T. III. p. 230. Ludov. Rossius Kleinasien u. Deutschland 1850. p. 65.

ΙΚΤΑΣΛΑ ΑΝΤΙΦΕΛΛΙΤΗΣ ΤΟΥ ΤΙΤΟ ΜΝΗΜΑ ΗΡΓΑΣΑΤΟ ΑΥΤΩΙ

ΤΕΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΙ ΚΑΙ ΤΕΚΝΟΙΣΕΑΝΔΕΤΙΣΑΔΙΚΗΣΗΤΗ ΦΡΑΣΗ ΤΟ ΜΝΗΜΑΗΛΗΤΩ ΑΥΤΟΝ ΕΠΙΤΥ

Vs. 1. init. Sharp. Ross. ΙΚΤΑΣΛΑ, Bail. ΙΚΤΑ ΣΛΑΣ; deinde Bail. ΑΝΤΙΦΕΛΛΕΙΤΗΣ ΤΟΥΤΟΤΟ ΜΝΗΜΑ ΗΡΓΑΣΑΤΟ ΑΥΤΩΙ, Sharp. Ross. ΑΝΤΙ ΦΕΛΛΙΤΗΣ ΤΟΥΤΙΤΟΜΝΗΜΑ ΗΡΓΑΣΑΤΟ ΑΥΤΩΙ, vs. 2. Bail. ΑΔΙΚΗΣΗΙΗΑΓΟΡΑΣΗ ΤΟΜΝΗΜΑHE ΤΕΡΩΙΑΥΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΗΙ ex coniectura, ut videtur, Sharp. Tex. Ross. quod dedimus, nisi quod Sharp. habet AAIKHEITHAF PAΣHI cet. et Texier per incuriam, ut videtur, ΑΔΙΚΗΣΗ ΑΓΟΡΑΣΗΙΤΟΜΝΗ ΜΑΗΛΙΤΩΑΥΤΟΝΕΠΙΤNY.

Ικτασλα Αντιφελλίτης τουτὶ τὸ μνῆμα ἠργάσατο αὑτῷ τε καὶ γυναικὶ καὶ τέκνοις· ἐὰν δέ τις ἀδικήσῃ ἢ ἀγοβάσῃ τὸ μνῆμα, ἡ Λητὼ αὐτὸν ἐπιτ[ρί]ψ [ει. Ita legendum esse monuimus etiam in Annal. Inst. arch. Rom. XIX. p. 118. De Latona conf. n. 4259. 4505. in his Add. Apposite Keilius comparat versum Timocreontis ap. Plutarch. Themist. 21.

ἐπεὶ Θεμιστοκλῆς ἤχθαρε Λατώ, ψεύσταν, ἄδικον, προδόταν.

4300. i.

Ibidem, in magno sarcophago; edidit Rossius Intelligenzbl. zur Allgem. Litt. Zeit. Halle 1845. n. 39. p. 313. 7.
ΜΝΗΣΙΒΙΟΥ ΤΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥ
ΛΕΩ // ΜΙΣΕΜΗ /// ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΓΟΝΟΥ
ΑΥ Τ ΩΜΝΗΣ | ΒΙΟΥΑ / ΔΩΔΕΜΗΔΕΝ ΕΞΑΣΤΩ
ΘΑΨΑΙΜΗΔΕΝΑ E // ΔΕΜΗΑΜΑΡΤΩΛΟΣΕΣΤΩΘΕΟΙ .

5 ΧΘΟΝΙΟΙΣΕΙΣΔΕΤΟΥΝΟΣΟΝ . ΝΤΕΘΗΤΩΣΑΝΟΙΔΟΥΛΟΙΑΥΤΩΝ

Μνησιβίου τοῦ Πτολεμαίου καὶ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Αφροδ]ισε[ί]η[ς] τῆς Δημητρίου καὶ τοῦ ἐκγόνου αὐτῶν Μνησιβίου· ἄ[λ]λῳ δὲ μηδενὶ ἐξ[έ]στω θάψαι μηδένα· εἰ δὲ μή, ἁμαρτωλὸς ἔστω θεοῖ[ς

5 χθονίοις· εἰς δὲ τὸ ὑ[π]οσό[ριο]ν τεθήτωσαν οἱ δοῦλοι

αὐτῶν.

Titulus initio mutilus, deficientibus aliquot versibus, quos legere non potuit Rossius. Initium fere erat τὸ μνημεῖον τοῦ δεῖνος καὶ τοῦ δεῖνος.

43.00. k.

Ibidem, in sepulcro rupi inciso; edidit Bailius Fasc. inscr. III. p. 34. qui habuit etiam apographum Borrellianum.

ΤΙΤΟΦΩΣ ----ΕΛ - - - ΔΥΕΙΣΑΙ - - - ΤΟΚΕΙΓΑΙΑ
ΙΩΝΙΟΝΥΠΝΟΝΟΔΕΥΩΝ

Titulus pessime habitus, quem frustra restitutum ivit editor. Videntur sane tres hexametri esse, quorum primus incipit verbo χαίρετε, tertius termi

natur εἰς ̓Αΐ[δην ἀπ]όκει[τ]αι αἰώνιον ὕπνον [ἰα]ύων (cf. Vol. II. n. 2647. vs. 4. ὀστέα δ ̓ εἰς ̓Αΐδην ἄτροπος εἷλε νόμος). Vs. 5. init. apparet φῶς.

4300. m.

Phelli, prope vicum Avellah in sarcophage, transcripsit Daniellus; ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. Τ. II. p. 269.

Prope Phellum in ruinis ad vicum Pianduri, ubi olim situm fuisse Acroterium videtur, quod probabiliter Phellitarum portus fuit; transcripsit Daniellus; ediderunt Sprattius et Forbesius Itin. Lyc. II. p. 290.

ΠΟΛΕΙΤΗ. .ΦΕΛΛΙΤΩΝ ΔΡΑΧΜΑΣ ΜΥΡΙΑΣ

ἀποτείσει τῇ] πόλει τῇ Φελλιτῶν δραχμὰς μυρίας. ptum ΤΗΙ.

4300. o.

In parietinis Aperlarum in ruderibus templi ad minorem acropolin; transcripserunt Loewius et Rossius, qui edidit in libro Kleinasien und Deutschland 1850. p. 25. Loewii apographum edideramus Annal. Inst. arch. Rom. XIX. p. 122. n. 12. Denuo edidit Texier Descr. As. min. T. III. p. 234.

4300.9.

Ad veteres Aperlas in vico Evâssari, quo referendi sunt tituli n. 4289. 4290. in aedificio instar templi exstructo, cuius prope basin insculpti dicuntur n. 4289. et insequentium titulorum a, in zophoro b, et infra hunc n. 4290.; edidit Bailius l. c. III. p. 42. 43.

Bailius, qui ut diximus, ex tit. a. peculiarem inscriptionem confecit hanc: Ερπιδασῆ ἡ καὶ Σαρπηδονὶς Λυσάνδρου ̓Απερλεῖτις κατεσκεύασεν τοῦτο τὸ ἡρῷον καὶ ἑαυτῇ καὶ ἀνδρὶ αὐτῆς Τιβ. Κλαυδίῳ Αὐρηλίῳ Πτολεμία Μυρεῖ καὶ Παταρεῖ καὶ ̓Απερλείτῃ, reliquis fragmentis ita fere usus est, ut nos, nisi quod vs. 2. scripsit τοῦτο τὸ ἡρῷον καὶ ἐν αὐτῷ σωματοθήκην, vs. 4. τῶν μετ ̓ αὐτῆς δεδομένων συγγραφῶν ἐν τοῖς ἀρχαίοις· οὐ τεθήσε ται δὲ ἐν ταύτῃ τῇ σωματοθήκῃ ἄλλος οὐδείς, ἢ ὑποκεί σεται ὁ θάψας καταχθονίοις θεοῖς. Bailius ita statuit, heroum ipsum fuisse inprimis exstructum in honorem Lysandri (n. 4289.), deinde adiecta fuisse nomina Herpidasae virique eius Ptolemaei (n. 4500. q. a.), postmodum thecam intromissam fuisse in usum Platonidis, quam crediderim fuisse filiam adoptivam Herpidasae (n. 4290.), postremum thecae usum fuisse communicatum cum conditrice et marito eius Ptolemaeo, declarandi cuius gratia curasse Herpidasam ut inscriptio nomina complectens ipsius, Platonidis et Ptolemaei insculperetur in ordine eminentiore, scil. zophoro. Vide ne simplicior res fuerit. Heroo in memoriam Lysandri abavi condito Herpidasa Lysandri filia posteaquam divortium fecerat cum marito Marcio Eutriba, ex quo habuit filiam Platonidem, heroum adstruxit sibi et filiae Platonidi et marito secundo Tib. Claudio Ptolemaeo, in quo heroo peculiarem σωματοθήκην dedicavit filiae. Alios postea hoc heroo usos esse docet n. 4300. r.

Stemma gentis Herpidasae hoc est:

ΕΡΠΙΔΑΣΗ Η

ΚΑΙΣΑΡΠΗΔΟΝΙΣΛΥΣΑΝΔΡΟΥ ΑΠΕΡ[Λ]Ε[ΙΤΙΣ]
ΠΕΡ[Λ]ΕΙΤΗΤΩΝΜΕΤΑΥΤΗΣΔΕ

ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΕΝ[ΤΟΗΡΩΟΝΕΑΥΤΗΚΑΙ]ΤΗΘΥΓΑΤΡΙΑΥΤΗΣ ΛΑΤ

ΩΝΙΔΙΤΗΚΑΙΑΡΣΑΣΕΙΜΑΡΚΙΟΥΕΥΤΡΙΒΟΥ ΚΥΑΝΕ[ΙΤΟΥΚ]ΑΙΑΝΔΡΙΑΥΤΗΣΤΙΒ ΚΛΑΥ[ΔΙΩ ·

ΗΥΠΟΚΕΙΣΕΤΑΙ ΟΘΑΨΑΣΚΑ

Λύσανδρος πρόπαππος n. 4289.

Nomen Εὐτρίβου a recto Εὐτρίβης (εὐτριβής), nisi ut Keilius dicit, nominativus est Ergißos, ut ex εὐτύχης et εὐπιθής formata sunt Εὔτυχος et Εὔπιθος (n. 4303. i.).

Λύσανδρος

Ερπιδασῆ ἡ καὶ Σαρπηδονὶς ~ Μάρκιος Εὐτρίβης

Πλατωνίς.

5

4300. r.

Ibidem ex eodem aedificio, ex quo sunt n. 4289. 4290. 4300. q.; edidit Bailius 1. c. III. p. 44.

ΤΟ ...... ATECKEYACENEP...C. ΠΕΡΑ..ΤΗΣ ΕΑΥΤΩΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΙ

ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΕΚΝΟΙΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΑΙΕΙΝ AICAN ΚΑΤΑΝΟΜΟΥ ΕΥΝΖΗΣΩΣΙΝ
ΚΑΙ ΕΚΓΟΝΟΙΣ ΑΥΤΟΥΑΛΛΩΔΕΟΥΔΕΝ ΕΞΕΣΤΩΕΝΚΗΔΕΥΘΗΝΑΙΗΟΦΕΙΛΗΣΕΙ
ΑΠΕΡΑΕΙΤΩΝΤΗΠΟΛΕΙ Χ· ΒΦ ΒΟΥΛΟΜΕΝΚΗΔΕΥΘΗΝΑΙ

ΕΠΑΦΡΟΔΕΙΤΟΥΚΑΙΥΙON AYTHEAΝΤΙΟΧΟΝΔΙΕΓΑΜΒΡΟΝΜΟΥ

Τὸ [μνῆμα κ]ατεσκεύασεν Ερ[μία]ς [Α]περ[λεί]της ἑαυτῷ καὶ γυναικὶ αὐτοῦ καὶ τέκνοις αὐτοῦ καὶ ταῖς παισὶν αἷς ἂν κατὰ νόμους συνζήσωσιν καὶ ἐκγόνοις αὑτοῦ· ἄλλῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέστω ἐνκηδευθῆναι ἡ ὀφειλήσει ̓Απερ[λ]ειτῶν τῇ πόλει δηνάρια βφ. βούλομε ἐνκηδευθῆναι 5 τὴν δεῖνα] Ἐπαφροδείτου καὶ υἱὸν αὐτῆς ̓Αντίοχον δὶς γαμβρόν μου. Bailius vs. 5. extr. scripsit disyau@gov id conferendum putans cum vocabulis διςέγγονος, δίςπαππος. Videndum potius ne Antiochi pater et avus Antiochi fuerint. Sin δις ad γαμβρόν pertineat, censen

dum est Antiochum bis filias Hermiae in matrimonium duxisse. Hoc autem propterea improbabile, quod titulus manifesto florente familia positus est.

4300. s.

In vico Evâssari apud veteres Aperlas in monumento sepulcrali; edidit Bailius 1. c. III. p. 45.

ΤΟΝ ΤΑΦΟΝ ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΑΤΟΙΣΤΩΝΗ.ΛΛΑΝΕΙΚΟΥ ΠΕ

ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΕΑΥΤΗΣ ΤΕΚΝΟΙΣΚΑΙΤΟΙΣ ΤΟΥΤΩΝΤΕΚΝΟΙΣ

ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΤΡΩΙΤΕΛ..Υ--ΥΕ-ΚΟΠΩΙΑΥΤΗΣΑ--ΩΙΑΛΛΩΙΔΕ

ΜΗΘΕΝΤΕΞΕΣΤΩΗ-Τ-Λ---Α-ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΕΣΤΩ ΘΕΟΙΣ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΙΣ

5 ΕΑΝΔΕΤΙΣ - --APA.. TΑ . . Φ

Τὸν τάφον κατεσκευάσατο Ἱστώνη [Ε]λλανείκου ̓Απε[ρλεῖτις ἑαυτῇ

καὶ τοῖς ἑαυτῆς τέκνοις καὶ τοῖς τούτων τέκνοις

καὶ ̓Αντιπάτρῳ Τέλ[λο]υ [καὶ] - - ῳ αὐτῆς ̓́Α[ν]ῳ· ἄλλῳ δὲ

ΠΕΡ. ΕΙΤ

μηθενὶ ἐξέστω, ἢ [ὁ] τ[ο][μήσ]α[ς] ἁμαρτωλὸς ἔστω θεοῖς καταχθονίοις·

5 ἐὰν δέ τις [ποιήσῃ π]αρὰ [ταῦ]τα, [ἐ]φ[ειλήσει ̓Α]περ[λ]ειτ[ῶν τῇ πόλει δηνάρια

Vs. 3. Bailius scripsit Τέλλου καὶ ἀργυροκόπῳ αὐ τῆς ̓Ανθίμῳ. Praetuli Ανῳ ob spatium (cf. n. 4505. ά.). ̓Αργυροκόπῳ autem prorsus improbabile est. Si lit

terae traditae addicerent, scribendum esset οἰκονόμῳ (cf. n. 4258.).

4300. t.

In parietinis Aperlarum, fragmenta tria; edidit Rossius Kleinasien und Deutschland 1850. p. 25. 26.

Tit.a. habes formam rariorem ̓Απελλείτης pro Απερλείτης (cf. ad n. 4288. in his Add.). Vs. 5. extr. latet nomen loci, ex. gr. Δειράδι, ut locus Argis est Δειράς, unde Apollo dictus Δειραδιώτης.

Tit. 6. Βερνείκη est i. q. Βερενείκη, ut in titulo Syrio Vol. II. n. 2547. b. in Add. Απερλεῖτις 8. ̓Απερ

λῖτις ἀπὸ Σιμήνων dictum est, ut ̓Απερλείτης ἀπὸ ̓Απολλωνίας n. 4289. Ακαλισσεὺς ἀπὸ Ἰδεβησσοῦ n. 4315. ν. et x. Simena oppidum Lyciae memoratur Steph. Byz. s. v. Plin. H. N. V, 28. Conf. Spratt. et Forbes. Lyc. I. p. 137.

4300. u.

In vico Kakova prope veteres Aperlas in sarcophago; edidit Rossius Intelligenzbl. zur Allg. Litt. Zeit. Halle 1845. n. 40. p. 323. 12.

ΤΟΜΝΗΜΑ

ΜΕΝΤΟΡΟΣ

ΤΟΥ

ΙΔΑ ΠΡΟΥ

Τὸ μνῆμα Μέντορος τοῦ Ἰδάπρου.

4300. v.

Ibidem, in sarcophago; ediderunt Rossius 1. c. n. 4o. p. 522. 11. Texier Descr. As. min. T. III. p. 235.

Vs. 1. extr. Ross. ΣΕΡΓΙΑΛΟΣ, Tex. ΣΕΡΙΣΑ ΛΟΣ; vs. 2. Ross. ΠΛΕΙΣΤΑΡΧΟΥ. ΑΙ. ΩΙΚΑΙΤΗ ΓΥΝΑΙΚΙ, Tex. ΙΔΙΟΙΣΤΑΤΟΥ ΑΥΤΩΝ ΑΤΗΙ ΓΥΝΑΙΚΗ ΑΥΤΟΥ; vs. 3. Tex. ΠΝΔΑΣΗ ΠΑΣΜΟ ΝΙΜΟΣ ΤΟΙΣΑΥΤΟΥ, Ross. quod dedi; vs. 4. Tex. ΛΕΙΣ.ΤΑΡΧΟΙΠΥΡΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΟΝΣΕΡΙΣΑΛΛΟΣ, Ross. quod dedi; vs. 5. extr. Tex. ΦΡΟΝΗΜΑ ΔΕΤΟΥΠΟΣΩ, Ross. quod dedi; vs. 6. extr. Tex. ΟΙΟΣΤΟΙΜΟΥ ΚΑΙΑΠΕΛΕΥΘΕ, Ross. ΟΙ ΡΕΠΤΟΙΜΟΥ cet.; vs. 7. Tex. ΟΙ ΠΑΝΤΙ ΑΣ ΔΙΣΑΛΛΟΙΕ, Ross. quod dedi; vs. 8. Tex. ΘΑΦΑΙ ΟΣΟΡΙΟΝ; vs. 9. init. Tex. APA p. ΠΑΡΑ, in fine ΑΡΤΩΙ p. ΠΡΑΞΗΤΙΑΜΑΡΤΩΙ; vs. 10. init. Tex. ΟΣ p. ΛΟΣ, in fine ΣΑΤΟΙΕΠΙ ΤΙΜΙΟΝ; vs. 11. init. Tex. ΤΩΙΔΗΜΩΙ < ΤΗΣ cet, vs. 12. init. Tex. ΤΩ, in fine ΚΑΘΑΠΕΡΓΑΡΙΣ.

.. •

το

Τὸν τάφον κατεσκευάσατο Σερίσαλος Πλειστάρχου ἑαυτῷ καὶ τῇ γυναικὶ αὑτοῦ Μερινδάσῃ Πασιφῶντος καὶ τῷ πα[τ]ρὶ Πλειστάρχῳ Πύ[β]ου καὶ τῇ μ[η]τρὶ Ν[ά]ν[η] Σερισάλου 5 καὶ τῇ θρεπτῇ αὐτοῦ Φρονίμ[ῃ· εἰς] δὲ τὸ ὑποσόριον τεθήσονται οἱ Θρεπτοί μου καὶ οἱ ἀπελεύθε ၃၁။ πάντες καὶ πᾶσαι. ἄλλῳ [δὲ μηδενὶ ἐξέστω ἐνθά[Ψ]αι [ἢ] ἀνοίξαι μήτε τὸ ἀγγεῖον μήτε τὸ [ὑπο]σόριον· ἐὰν δέ τις παρὰ τὰ προγεγραμμένα πράξῃ τι, ἁμαρτω 10 λὲς ἔστω θεοῖς χθονίοις καὶ ἀποτισάτω ἐπίτιμον τῷ δήμῳ δραχμὰς 5, τῆς προςανγελίας οὔσης παντὶ τῷ βουλομένῳ ἐπὶ τῷ ἡμίσει καθάπερ ἐγ δίκης. Siglum < drachmas significat, cf. n. 4244. 4303. e. 4500. o. et ad n.4207. in his Add. De summa cf. n. 4293. in his Add. Vs. 3. nomen Μερινδάσα conferri potest cum nomine Μεριμανάσα n.4216. Vs.4. Λεοντίῳ proponit Meyerus ap. Rossium. De Iota apposito litterae Ω (ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ, ΕΣΤΩΙ) supra diximus. Titulum universum pessime legit Texier. 4300. w.

In vico Kakova prope veteres Aperlas in fragmento columellae in balneis; ediderunt Bailius I. c. III. p. 56. Texier Descr. As. min.

Τ. ΙΙΙ.

Ρ.

233.

ΑΥΤΟ]ΚΡΑΤΟΡΙΤΙΤΩΘΕΟΥΟΥ ΕΣΠΑΣΙΑΝΟΥ ΙΩΚΑΙΣΑΡΙ

ΟΥΕΣΠΑΣΙΑΝΩΣΕΒΑΣΤΩΑΡΧΙΕΡΕΙΜΕΓΙΕΤΩΔΗΜΑΡΧΙΚΗΣ

ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΤΟ ΥΠΑΤΩΤΟ ΠΑΤΡΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ
ΤΕΙΜΗΤΗ

5 ΕΠΙΤΙΤΟΥΑΥΡΗΛΙΟΥ ..ΥΙΤΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΑ..
. . ΥΤOΥCEBACΤΟΥ ΚΑΙΓΑΙΟΥΜΗΝΙΟΥΛΟΝΓΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ
CEBATOY ΑΠΕΡΛΕΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΥΝΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΩΝ

Η ΒΟΥΛΗ ΚΑΙΟΔΗΜΟ ΤΟ ΒΑΛΑΝΕΙΟΝΚΑΙΤΟΠΡΟΕΤΟΟΝΚΑΤΕ
CKEYACENΝΕΚΘΕΜΕΛΙΩΝ