Oldalképek
PDF
ePub

Χαῖρε, μάκαρ, πολ[ύ]ολβ[ε] θεῶν, Ὑπερεῖον, [ἁπ]άντων. πάντων γὰρ φίλος ἐσθλὸς [ἐὼν] πρόμος ἐνθάδε ν[α]ίει[ς].

Fragmentum est hymni in Solem. Vs. 4. init. vox ПATPIC irrepsisse videtur ex vs. 5. Ultima male transcripta probabiliter tractari vix possunt. Nihil ibi apparet nisi vs. 5. init. #argis un et vs. 6. extr. ἀκάρπους.

Pag. 19. SECTIO TERTIA. In locorum indicatione scribe: ATTUDA, TRAPEZOPOLIS, COLOSSAE, APA

MEA CIBOTUS.

N. 3884. p. 20. lapis hic, qui eCarτnvous affert, nunc mihi videtur ex urbe sa translatus esse Eumeniam. Cf. n. 3871. b. in his Add.

N. 3886. p. 20. accuratius edidit Hamiltonus Researches T. II. p. 470. n. 351. ex quo tractavit Letronnius Sur quelques points de la géogr. anc. de l'Asie mineure p.9 sq. Testigimus nos quoque Hamiltoni apographum p. 25. a. ubi monuimus vs. 5. nunc legendum videri μnvès 'Ao×[à]nvoũ, vs. 6. nai suv 'AvydioTev, qui fuerint Cybele et Atys; etsi alibi habetur μning Sev "AYYITTIS n. 6838. Videtur tamen 'A ̄xaŋvoũ bene se habere, cuius nominis formam contractam MHNACKHNOC ex nummis Sardianis adstruxit Cavedonius Annal. Instit. archéol. Vol. XIX. p. 136. Idem ibidem scite observavit 'Aya-Sov daiμova et ZeBasτrv Eigývry vss. 6. 7. 8. videri esse Filippum et Otaciliam, quorum in nummis expressa est figura muliebris spicas tenens et cornu copiae. Letronnius qui 1. c. perseverat in legendo xai Tys εὐδαίμονος καὶ εὐσεβοῦς Σεβαστῆς Εἰρήνης Augustam intelligendam esse statuit. Ces titres peuvent se rapporter soit à Julia Domna, femme de Septime Sévère, qui reçut la première les titres de FELIX et PIA, soit à Julia Mammaea, mère d'Alexandre Sévère, qui a reçut également ces deux titres (IVLIA FELIX AVG et IVLIA PIA FELIX AVG). Dans le premier cas, le titre de EIPHNH, joint à ΣEBAΣTH, se pourrait rapporter à la paix qui suivit la guerre d'Orient, en 198 de notre ère; dans le second, il aurait été donné à J. Mammaea après l'heureuse issue de la guerre d'Alexandre contre les Perses, dans laquelle cette princesse avait accompagné son fils. La paix glorieuse une fois conquise, Alexandre Sévère se hâta de revenir en Occident. C'est alors que la flatterie de quelques-unes des villes où il passa aurait établi un culte en l'honneur de l'impératrice mère, sous le titre de Barr Eign ou de AVGV STAPAX, qui jusqu'ici n'avait paru nulle part. L'inscription serait de l'an 233 de notre ère. L'une ou l'autre de ces deux impératrices nous paraît donc ici désignée; mais il faudrait, pour se décider, y être autorisé par une seconde inscription où se trouverait quelque indication chronologique." Haec licet ingeniose disputata probare propterea non possumus quod elogium FELIX vix transferri in EYAAIMON poterat. FELIX constanter est EYTYXHE. Accedimus autem Letronnio in eo, ut nunc consulto Hamiltoni apographo putemus tituli in principio latitu

dinem minorem esse quam olim statuimus. Hinc legendum videtur ita:

Ὁ δῆμος ἐτείμ[ησεν
Μόνιμον Αρίστων[ος,
τὸν λαμπαδάρχην [Διὸς

Σωτῆρος καὶ ̓Απόλλ[ωνος καὶ
5 Μηνὸς ̓Ασκαηνοῦ [καὶ

Θεῶν ̓Ανγδίστεων [καὶ ̓Αγαθοῦ Δαίμονος καὶ εὐσεβ[εστάτης Σε βαστῆς Εἰρήνης, σ[τρατηγήσαντα τῆς πόλεως τὸ ἕκτον, [γυμνασιας10 χ]ήσαντα καὶ ἐγλογιστ[εύσαντα καὶ ἀγορανομήσαντα [καὶ εἰρηναςχήσαντα? [κ]αὶ παρὰ πάντα τὸν χρόνον πολ]ιτευσ[άμενον ἄριστα.

N. 3887. p. 21. Quae supra scripta sunt, ea Kei

lius suspicatur referri ad nomina sculptoris, quae aliquando in fronte sculpta sint inscriptionis, ut Vol. II. n. 1794. (cf. Leake Trav. in north. Gr. n. 38. Zeitschr. f. Alterthumswiss. 1846. n. 123. p.977.)

[ocr errors]
[merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][merged small]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

n. 3872. c. n

[ocr errors]

n. 3872. e.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

437 (Sebaste). 472 " Ut mittam n. 3850. 3852. in his Add. et n. 3846. z.99 in his Add. ubi lectio imperfecta, hi anni vix dubium est, quin ad eandem omnes epocham pertineant. Cuius epochae quod statuendum initium sit, prodit titulus n. 3865. c. in his Add. anno 251. insignis: quo titulo celebrantur Marcus Aurelius et Lucius Verus. Iam quum M. Aurelius ibi'Aquavianés, ПagFixòs audiat, apparet inscriptionem positam esse inter a. u. c. 919. p. Chr. 166. quo anno ille coeptus vocari Parthicus, et a. u. c. 922. p. Chr. 169. quo anno L. Verus defunctus est. Fac igitur annum 251. respondere anno u. c. 920. p. Chr. 167. vel a. 921. p. Chr. 168., initium epochae erit a. u. c. 670. ante Chr. 84. quam epocham etiam in Lycia deprehendisse nobis videmur (vid. n. 4199.). Eo anno Sulla Asiae rebus compositis fidem ac virtutem civitatium quarundam,

ut Iliensium, Magnesiorum, Chiorum, Lyciorum, Rhodiorum, decoravit. Itaque huius epochae initium in fine primi belli Mithridatici quaerendum videtur, ut fortasse non sine specie probabilitatis epocham quandam Sullanam statuere liceat a civitatibus Phrygiae si non omnibus, at plurimis receptam. Nam apud alias urbes aliam obtinuisse epocham eamque vetustiorem, produnt nummi Laodicensium et Hyrgalensium (vide Eckhel. D. N. Vol. III. p. 158. et 166.). Quae si ita sunt, inscriptionum, quas paulo ante memoravimus,

annus 162 respondebit anno u. c. 832.

3

3

P.

Chr. 79.

195

[ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small]
[merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small]
[ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small]
[ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors]

228

[merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

958

ร 200

205

206

Ad eandem epocham dixeris revocandos annos esse in titulis Lydiae signatos, ut 200 - Vol. II. n. 5447. 207—n.3448. 256—n. 3438. 3439. 258-n. 3443. 260—n. 3420. 295—n. 3445. b. in Add. 299-n.3440. 301—n. 3445. b. in Add. 309-n. 3445. c. in Add. quibus accedunt ex inscriptionibus Lydiae a Lebasio reportatis (Voy. archéol. III.) 120-n.677.700. 148— n. 709. 217-n. 701. 236-n. 681. 248-n. 678. 261 -n. 669. 292-n. 702. 298-n. 710. 304-n. 682. 359-n.683. et ex inscriptionibus Maeoniae ap. Hamilt. Research. in As. min. II. n. 339. (a. 63), n. 338. (a. 158. 162.), n.336. (a.318. ubi scribe Т pro П), n. 343. (a. 232.), n.342. (a. 332.), fortasse etiam annus 231. in nummo Lydio, de quo Eckhel. D. N. Vol. III. p. 127. Recteque Letronnius (Sur quelques points de la géogr. anc. de l'As. min. 1845. p. 24.)

monuit annos titulorum Lydiorum non recte ad epocham Actiacam revocatos esse.

N. 3893. p. 22. citat Bailius fasc. inscr. I. p.127. et rursus edidit fasc. inser. II. p. 244. Is vs. 1. init. habet EPMHC, vs. 2. extr. EM, vs. 3. extr. A&POAEI CIH, vs. 4. extr. ПYNAI, vs. 5. extr. OCANANY, vs. 7. ПAMAICANPOICNEPINECOI de coniectura, ut videtur, vs. 8. TO CYNOOPAICOCAEMIXEIPH, vs.9. CEIENOICOI cet. Hinc in fine fortasse scribendum: ès d'èñıxaghja, èñoísa cet. Versum primum protulit ἐπιχειρήσει, etiam Lebasius Voy. archéol. en Grèce et en As. min. fasc. min. 13. 14. p. 224. n. 738. EPMHƐAKMONEYƐ

[ocr errors]

KAIEYMENEYE.

N. 3896. p. 23. de epocha anni 311. vide ad n. 3892. in his Add.

Ν. 3897. p. 25. ΦΙΛΙΚΟΣ p. ΦΗΛΙΚΟΣ legendum censet Cavedonius Annal. instit. archeol. Rom. Vol. XIX. p. 136. propterea quod ea orthographia habeatur in nummis Eumeniae sub Philippo cusis (Mionnet Descr. n. 573-575. Suppl. n. 357.). Parum id quidem probabiliter.

N. 3900. p. 24. in fine scribe: dvágia [7]. Multae in titulis sepulcralibus Phrygiae imponuntur denarii 500 n. 3902. k. 3902. l. 3923. 1500 n. 4003. 2000 n. 3915. 2500 n. 3882. i. in his Add. 3893. 3898. 3901. 3902. e. 3902. m. 3902. p. 3902. q. 3915. 3916. 3996. 5000 n. 3916. 3922. Similisque summa fuit etiam n. 3902. 3919. 3924. 3927. 3931. De multa titulorum Lyciae vide ad n. 4207. in his Add.

N. 3901. p. 24. Bailius Fasc. inscr. Gr. II. p.246. n. CCXLI. c. profert EYMENEN BOYAH, quod ex hoc Pocockii titulo hodie superesse videtur. Idem opinor repetiit Lebasius Voy. archéol. en Grèce et en As. min. fasc. inscr. 12. p. 224. n. 739. ita EYME

ΝΕΩΝ ΒΟΛΙ.

N. 3902. p. 25. rursus ediderunt Bailius Fasc. inscr. II. p. 245. n. ccxL. b. et Lebasius Voy. archéol. cet. fasc. inscr. 12. p. 224. n. 740.:

.....ΡΗΣΕΙΟΥΔΕΝΙΔΕΑΛΛΟΕΞΟΝΕΣΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΙΝΑΕΙΔΕΤΙΣ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΕΙΣΟΙΣΕΙΕΙΣΤΗΝΕΥΜΕΝΕΩΝ ΒΟΥΛΗΝΠΡΟΣΤΙΜΟΥ
ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΕΣΤΑΙ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΟΜΕΓΑΟΝΟΜΑΤΟΥ ΘΕΟΥ

Etsi utroque apographo confirmatur vs. 3. init. XA
PIN, tamen transcribentibus humani aliquid acci-
disse videtur. His litteris latet summa multae. Ini-
tio ex praecedentibus superest συνχω]ρήσει.

Pag. 25. a. lin. 20. de titulo n. 3886. vide nunc quae supra ad n. 3886. diximus in his Add.

N. 5902. b. p. 25. b. vs. 2. γενεθλίου δὲ ἡμέρας Καίrages Cavedonius proponit 1. c. p. 137. Male. Lacuna σαβος nulla est nec potest quidquam inseri post yeve.

Monet idem eundem Paul. Fabium Maximum honorari ab Atheniensibus titulo n. 570. b. in Addend. Vol. I. Sed si cum eo componit Q. Fabium Maximum, qui memoratur Vol. II. n. 2146. b. in Add. manifesto falsus est. Recte autem idem monet Fabium Maximum quinquennio post consulatum (Dio

Cass. LIII, 13.) ac proinde circa a. u. c. 748. proconsulatum Asiae obtinuisse, ut iam circa a. u. c. 750. dies festi instituti in Asia sint ad celebrandum diem natalem Augusti.

N. 3902. c. p. 26. b. vss. 2. 3. Taïov paßiavèv et vs. 5. Ἱσπανῶν p. Ἰσαυρέων non male proposuit Cavedonius Annal. inst. archeol. Rom. Vol. XIX. p.137.

N. 3902. d. p. 26. σnusoygάpov notarium s. tachygraphum esse annotat Cavedonius 1. c. provo

cans ad Lexica Schneideri s. v. et Forcellini v. notarius. Nomen 'AxTianès coniiciente Cavedonio 1. c. p. 138. homini inditum videtur quia anno, quo Actia celebrabantur, natus fuerit.

N. 3902. n. p. 28. Bene Cavedonius 1. c. comparat nummum Eumenensem (Mionnet Descr. n. 563.)

in quo est MENEKPA... AZKA.... quod praeeunte hoc titulo probabiliter legit Μενεκράτης ̓Ασκληπιάδου.

N. 3902. r. p. 29. ex Hamiltono repetiit Welckerus Mus. Rhen. III. 1845. p. 267. n. 47. litteris minusculis, primum iambum paulo liberius tractans.

N. 3903. p. 3o. nomen EПAINETOY etiam in nummo Hierapolitano (Mionnet Descr. n. 363.), legi monet Cavedonius Ann. Inst. arch. Rom. Vol. XIX. p. 137.

N. 3906. b. p.31. De Barrois nummum Hierapolitanum cum capite Agrippinae iunioris et templo hexastylo inscriptum ΓΕΝΕΙΣΕΒΑΣΤΩΝ (Mionnet Descr. n. 615.) et de titulo pinargis alium nummum eiusdem urbis (AYгKEYΣ$I^ONATPIE Mionnet D. n. 609. Suppl. n. 384.) apposite comparat Cavedonius 1. c. Nomen Euroσía habetur etiam Vol. II. n. 3690. vs. 4. unde formam Einoríav in titulo nostro defendi posse statuit Keilius Inscr. Boeot. p. 170. Fortasse

recte.

N. 3909. p. 52. ad vocem gurimis Cavedonius 1. c. p. 138. bene comparat nummum Hierapolitanum, in quo iuvenis flumen repraesentans expressus est cum inscriptione ΧΡΥΣΟΡΟΑΣ (Mionnet D. n. 595.).

Ante n. 3912. p. 32. insere:

3912. a.

dum etiam hic Aurelius Tullius Valens de M. Tullio Cicerone, oratoris filio, Asiae Proconsule, videri possit nomen gentilicium tulisse.

N. 5942. p. 41. scribe μονομαχίων δοθέντων a recto povoμáxiov, quae forma est Graecitatis inferioris. Vidit Cavedonius 1. c. qui recte monet tales titulos gladiatorios (cf. Vol. II. n. 2511. 2194. b. Add. 2759. 6. Add. 3213. 3677.), qui inter inscriptiones sepulcrales referri commode non possunt, esse honoraficentia ludi gladiatorii editi sint. rios utpote positos in honorem eorum, quorum muni

N. 5944. p. 42. nomen ZHNÄNOΣ etiam in nummis Laodiceae sub Claudio et Nerone cusis reperiri (Mionnet Descr. n. 718. 723.) monet Cavedonius 1. c. p. 139. simul is coniiciens, Zenonem, cuius nomen in theatro Laodicensi legitur, facile videri posse rhetorem celebrem esse, patrem Polemonis Ponti regis (Eckhel. D. N. T. III. p. 162.). Nescio quam vere.

N. 3946. p. 42. titulum Sardibus transcripserunt Bailius Fasc. inser. II. p. 167. et Lebasius Voy. arch. en Grèce et en As. min. T. III. fasc. inscr. 12. p. 200. n. 618. Itaque in schedis Sherardianis error irrepsesse videtur. Titulus Lydiae tribuendus. Vs. 2. Bail. ΑΥΡΧΡΥΣΕΡΩΣ - ΒΑΓΟΡΑ, Leb. ΑΥΡ.ΧΡΥ ΣΕΡΩΣ Β ΑΓΟΡΑ. Ceterum Lebasius ubique Iota mutum praeter AFАOH. Scite Cavedonius 1. c. an

Hierapoli; edidit Lebasius Voy, archéol. en Grèce et en Asie notat memorabile esse quod Chryseros "Epwras demin. T. III. fasc. inscr. 12. p. 224. n. 741.

[blocks in formation]

dicat, similiter ut Συντύχη dedicat ἄγαλμα τῆς Τύχης Vol. II. p. 1054. n. 2264. m. et Zvwv aliquid consecrat Ang ibid. n. 2526. (cf. Orelli n. 4335.), siquidem etiam ab aliis pridem observatum hoc est, artifices et donatores id egisse interdum, ut in operibus nominibus alluderent suis. Ceterum Sardibus Veneris Paphiae cultum receptum esse, ex nummis constat. Vid. Eckhel. D. N. Vol. III. p. 113 sq.

N. 5963. extr. p. 42. περὶ Γάϊον s. Γαΐωνα Κλ. ΣώστgaTov proposuit Cavedonius 1. c. p. 239.

N. 3950. p. 43. de hoc procuratore Claudio Attudenses quosdam nomen Claudii celebrasse (Mionnet Suppl. n. 196. 205. 206.) coniicit Cavedonius.

N. 3952. p. 43. denuo transcripserunt et ediderunt Bailius Fasc. inscr. II. p. 242. usus apographo a Borellio misso et Lebasius Voy. archéol. en Grèce et en As. min. T. III. fasc. inscr. 13. 14. p. 225. n. 743. 744. Vs. 1. uterque NEIKIANTTAI▲A; vs. 2. Bail. ΤΩΝ ΕΥΓΕΓΟΝΟΤΩΝ, Leb. ΤΩΝΕ ΓΕΓΟΝ. TON; vs. 3. uterque YIONTTAYZANIOY; vs. 4. uter

que AIONOIZIOY; vs. 5. Bail. ANAPOZ.BOYAEY

TOY; vs. 6. Bail. ПTAZA E; vs. 8. extr. Bail. EKTE TE, Leb. EKTETI; vs. 9. extr. Bail. NEIKHAN, Leb. ΝΕΙΚΗΣΑΙ; vs. 12. uterque ΠΟΙΘΙΩΝΑΓΩΝΑΝΕ; vs. 13. Bail. - TAK; TAK, Leb. vs. 14. Bail. ΑΔΡΙΑΝΕΙΑ ΠΑΙΔΩΝ, Leb. ΑΝΔΡΙΑΝ TEIATTAIAS; vs. 17. init. uterque ▲PEOY; vs. 18. uterque TONANAPIANTA; vs. 19. init. uterque HΣ; vs. 20. uterque FENOMEN-E cet.; vs. 22. med. Bail.

Ааа ааа а

[blocks in formation]

ΕΣΣΤΩΣΔΙΑΧΡΟ

ΕΣΣΤΟΣΝΙΑΚΡΟ

ΠΟΙΘΙΩΝΑΞΙΟΛΟΓΩΤ ΠΟΕΟΑΕΙΟΛΟΓΩ

ΑΤΟΣ ΕΙΣΥΣ

35 ΑΤΟΣΔΙ.ΓΕ..Σ

ΓΩΝΟΘΕΤΙΣ ---ΤΡΙ

ΙΩ . . . ΟΕΤΙΣ

ΟΣΣ

ΜΕΛΗΣΑ

ΟΣΣ

ΝΕΛΗΣΑ

ΕΝΟΣ

ΑΤΩΝΩ

ΣΙΑΣ

ΕΝΟΣ . . . ΑΓΩΝΟ

...

ΣΙΑΣ...ΟΚΛΕ

4ο ΗΣ ---Ε.ΠΑΤΡΙΔΙ

ΑΙ ---- ΕΥΟΝΤΟΣ
ΑΥΡΥΙ . . ΜΟΣΧΙ
ΟΣΔΙΟΦΑΝΤΟΥ

Hinc ita legendus titulus est:

[Η βουλὴ καὶ ὁ δῆμος ἐτείμησαν] Νεικίαν, παῖδα τῶν εὖ γεγονότων, υἱὸν Παυσανίου β τοῦ Διονοισίου, 5 ἀνδρὸς βουλευτοῦ

καὶ πάσας ἀρχὰς κ(αὶ) λειτουργίας λαμπρῶς καὶ ἐπιφανῶς ἐκτετελεκότος, νεικήσαν 10 τα τὸν πρώτως ἐπι

ΗΣ

ΤΡΙ

ΟΙΔΕ
ΕΙΠΑΤΙ.ΙΔΙ

ΑΙ Ν. ΝΕΥΟΝΤΟΣ
ΑΥΤΙΜΙΟΣΧ

ΟΕΔΙΟ. ΦΙΝΤΟΥ

τελεσθέντα τῶν
Ποιθίων ἀγῶνα, νε
ικήσαν]τα κ(αι)
Αδριάνεια παίδων

15 πάλην, ἀναθέντος
τοῦ ἀγωνοθέτου ̓Αν
δρέου τοῦ Περείτου
τὸν ἀνδριάντα,

τῆς ἀναστάσεως
20 γενομένης δι ̓ ἐπιμε
λητῶν Παυσανίου του
Παυσανίου γ κ(αι) Παν-

ΑΓΑΘΗ

[blocks in formation]

Notanda orthographia ΟΙ p. Y in Διονοισίου, Ποιθίων. N. 3953. d. extr. p. 44. [Κυβέλης p. [Τύ]χης coniicit Cavedonius 1. c. Nescio quam vere. Certe Túxns vel ob lacunae rationem probabilius.

N. 3953. e. p. 45. Lucii mentio fit in nummis Alabandorum, Pergami, Smyrnae, Caii fratris in nummis Magnesiae, Smyrnae, Tripolis Cariae et Balburorum Lyciae (vid. Cavedoni Monnaies de la Lycie p. 29.), quos nummos Cavedonius 1. c. p. 140. coniicit ex eo tempore esse, quo Caius frater in Asia fuit cum potestate proconsulari.

Ν. 5953. 2. p. 46. ΜΕΓΑΝ ΑΝΤΟΝΙΑΝΟΝ mera nomina esse M. Ulpii Tryphonis coniicit Cavedonius 1. c. p. 140. Vix recte. Ceterum Tryphonem nomina M. Ulpii a M. Ulpio Traiano, Imperatoris patre, Asiae Proconsule a. p. Chr. 79., tulisse idem bene monet 1. c. p. 133.

N. 3956. b. p. 47. in testimonium urbis, quae
olim Lacina vocata est, Lebasius Voy. archéol. en
Grèce et en As. min. T. III. fasc. inscr. 13. 14. p.226.
n. 745. protulit fragmentum τωΤΑΚΙΝΕΩΝ ΔΗΜΟ,
i. e. τῷ [Α]ακινέων δήμῳ. Tituli n. 3956. b. apographum
edidit Bailius Fasc. inscr. II. p. 248. hoc:
ΤΥΧΗ

ΥΠΕΡ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΝΕΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΔΕΣ
ΠΟΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΙΚΗΤΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝΛΟΥΚΙΟΥ ΣΕΠΤΙΜΙΟΥ
ΣΕΟΥΗΡΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΚΟΥ ΑΥΡΗΛΙΟΥ ΑΝΤΩΝΕΙΝΟΥ ΚΑΙ ΠΟΠΛΙΟΥ
5 ΣΕΠΤΙΜΙΟΥ ΓΕΤΑCKAICAPOCKAINEACHPACPΩMATA KAI CYN
ΠΑΝΤΟΣ ΟΙΚΟΥ ΤΩΝCEBACTON ΚΑΜΕΡΑΣ ΣΥΝΚΛΗΤΟΥ ΚΑΙ
ΔΗΜΟΥΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΕΠΙΑΝΘΥΠΑΤΟΥΛΑΜΠΡΟΤΑΤΟΥ
ΤΑΤΙΟΥ ΤΙΤΙΑΝΟΥ ΤΗ ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ ΠΑΤΡΙΔΙΤΟΛΑΚΙΝΕΩΝ
ΔΗΜΟΜΕΤΑΠΑ ACAPXACTE ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΟΝ
ΤΟΥ ΠΡΕCBEIACACHNYCΕΝΕΠΙΘΕΟΥ ΚΟΜΜΟΔΟΥ ΤΡΥΦΩΝΑ
ΠΟΛΛΩΝΙΔΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟΤΗΣ ΓΛΥΚΥΤΑΤΗΣ ΘΥΓΑΤΡΟΣ
ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΙΛΟΤΕΙMHCAMENOC ΜΕΤΑΤΗΣ ΓΥΝΑΙ
KOCAMMIACKAI -

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

Accedunt praescripta ἀγαθῇ τύχῃ, vs. 11. ἀπὸ τῆς γλυ- net Cavedonius 1. c. Itaque vs. 1. extr. scripseris Τακυτάτης θυγατρός, vs. 13. καὶ τῆς θυγατρὸς αὐ- τα[ρίῳ], vs. 5. extr. et vs. 6. init. καὶ Τά]τῃ τῇ ἑαυτῶν τῆς. Νέα Ἥρα potius Iulia Domna est, etsi etiam θυγατρί. Plautilla NEA OEA HPA in nummis Alindorum audit. Vidit Cavedonius 1. c.

N. 3956. d. p. 47. dixi nomina uxoris et filiae restitui non posse. Et tamen uxor Τατάριον audiisse videtur, filia Τάτη, id quod ex parte bene mo

N. 3958. p. 50. dele annotationem mirifice turbatam. Causam depravationis indagavit Cavedonius Bullett. dell' Inst. arch. Rom. 1848. p. 171. Scribe: Marciana vel anno 11 Traiani (a. p. Chr. 99.) Augusta vocata videtur, Mattidia eius filia a. 107 - 108. (vide ad n. 3959.). Mortua autem Marciana fuit 3959.).

iam a. 114. Inter hos igitur terminos (a. 107-114.) inscriptiones n.3958. 3959. positas esse verisimile est. Cf. n. 3959.

Unde delendus in minusculis articulus Tйs et scribendum aut άpers Evεnev åvôgiávтi [êteíunoɑv], aut, quod vero similius, ἀρετῆς ἕνεκεν ἐτείμησαν ἀνδριάντι, ut

N. 3959. p. 50. scribe: quae Augusta vocatur Arundellus habet (cf. n. 3969.). Nam facile fieri po

vel a. p. Chr. 107-108.

tuit, ut ante ETEIM-CAN Arundellus omiserit ENE

N. 396o. p. 50. ex Hamiltono repetiit Lebasius KEN. Ex hoc titulo desumpti versus videntur: Revue de philol. I. p. 351.

N. 3961. p. 51. In nummis Apameae pileos Dioscurorum asteriscis insignitos frequenter exhiberi monet Cavedonius Annal. Inst. arch. Rom. Vol. XIX.

p. 141.

Η ΒΟΥΛΗ ΚΑΙΟ ΔΗΜΟΣ
ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΤΩΝΛΥΚ

ΙΩΝΘΡΑΚΩΝ ΚΟΛΩΝ

ΩΝ

N. 3962. p. 51. vs. 7. scribe naì tùyàs dér[9] quos Lebasius Voy. archéol. cet. T. III. fasc. inscr. 13. 14. p. 226. n. 748. enotavit.

è auro, ut dedit Welckerus Mus. Rhen. III. 1845. p. 266. n. 45. qui titulum ex Hamiltono repetiit litteris minusculis.

N. 3963. p. 52. Nomen Zuvantix in nominibus Secpopis ponit Cavedonius 1. c. p. 141. ob elogium

in nummis celebratum IEΡΑ ΣΥΝΚΛΗΤΟΣ.

N. 3964. p. 52. ex Hamiltono repetiit Welckerus Mus. Rhen. III. 1845. p. 265. n. 44. qui in Christianis recenset et legit vs. 1. extr. Tev pinas, vs. 3. extr. vexpòs yeyu's, vs. 4. un vojŵv nw σxstos Tids, νεκρός γεγώς, νοσῶν ἥκω σκεῦος τέδε, vs. 9. extr. Sev, vs. 10. décμa dedouévov géonτev Ty φύσι τέλος, vs. 11. Ρούφος πυ.αμνοςενειμου cet., vs. 12. καὶ Παυλεῖνα .. φίλανδρος μέχρι τέλους.

N. 3965. p. 53. titulum Latinum Cavedonius 1. c. p. 141. ita legendum arbitratur: Cassia Quartina v[ixit annos xxv. Valerius Iulianus 7 (centurio) leg. vii cl. cum) qua) vixil) -- (dies) xx. Ilic) s(ila) e(st).

N. 3967. p. 53. nomen MENEKPATOY etiam in nummis Apameae legi (Mionnet Descr. n. 209. Suppl. n. 132.) monet Cavedonius 1. c. p. 142.

N. 3969. p. 54. denuo transcriptum ediderunt Bailius Fasc. inser. II. p. 239. qui habuit etiam Detterii apographum inter Borrelliana, et Lebasius Voy. archéol. en Grèce et en Asie min. T. III. fasc. inscr. 13. 14. p. 226. n. 747. Vs. 6. extr. Leb. BOYA; vs. 7. Leb. KAIOAHMOZA; vs. 8. extr. Leb. AY; vs. 9. extr. Leb. K; vs. 10. extr. Bail. TONI, enotans ex Detteriano apographo TONE; post vs. 11. uterque habet ETEIMHEAN, unde in fine addendum iriun

ΕΤΕΙΜΗΣΑΝ
ΔΡΙΑΝΤΙ

σav [av]ôpiávτi. Cf. n. 3970. Ceterum Apolloniam non
Lyciae urbem esse Cavedonius 1. c. etiam inde col-
ligit quod typus dii MHNOE, qui habetur in num-
mis inde a Gallieni temporibus cusis cum inscriptio-
nibus ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΤΩΝΛΥΚΙΩΝ, non comparet
in Lycia.

N. 3970. p. 54. accuratius Bailius 1. c. ita:
ΑΥΡΗΛΙΑΝΑΝΤΩΝΕΙΝΑΝ

ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΥΡΗΛΙΟΥΠΟΛ
ΛΩΝΙΟΥ ΤΟΥΚΡΑ

ΤΙ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΟ

ΠΟΥ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΤΟΥ

ΗΒΟΥΛΗΚΑΙΟΔΗΜΟΣ
ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΤΩΝΛΥΚ
ΙΩΝΘΡΑΚΩΝΚΟΛΩΝ
ΩΝ ΑΡΕΤΗCENEKEN

ΑΝΔΡΙΑΝΤΙ

Pag. 56. b. in praescriptis n. 3971. Tèv vaòv recte suppleri Cavedonius 1. c. colligit ex eo, quod in nummis Apolloniae spectatur templum octastylum (Mionnet Descr. III. p. 432. n. 11.). Ibid. paulo post

in litteris ANHK21 vs. 2. Keilius Jahrb. f. wissensch.

Krit. 1845. p. 148. scite coniicit inesse OEAIPËмHI KAI (Os Puuy xai). Ibid. col. III. vs. 3. pro Túxus urgas Cavedonius 1. c. non male putat legi posse Tixes owrrgiou, salutaris coll. Orelli Collect. inser. Latt. n. 5. et ibid. vs. 5. scribe éxhEUTEV. Ceterum n. 3971. denuo tractavi in libello inscripto Caesaris Augusti index rerum a se gestarum sive Monumentum Ancyranum, Berol. 1845. p. 102 sqq. ex quo libello refingenda sunt verba exemplaris Latini.

N. 3972. p. 58. de mystis Dionysiacis Cavedonius 1. c. provocat ad Vol. II. n. 3173.

N. 3973. p. 58. epocham, ex qua deducendus annus 247. est, aliam esse eamque posteriorem arbitratur Cavedonius 1. c. Quumque fame notati sint anni p. Chr. 336. (S. Hieronym. in Chron. sub a. 336. p. 788. Vallars.), 311. (Euseb. H. Eccl. IX, 8.), 284. (Idacius in Fastis), eo inclinat, ut principium epochae a. u. c. 790. vel 817. figendum putet. Mihi ob indolem tituli id quidem minus commodum videtur. Videndum ne epocha eadem sit, quae habetur in inscriptionibus Phrygiae, quarum designationem chronologicam tractavimus ad n. 3892. in his Add. Quo posito titulus in a. u. c. 917. p. Chr. 164. incideret. Nec est, cur famem quaeramus alias memoriae proditam.

N. 3982. p. 61. vs. 9. ad Elaten Thyatirenam, quae nupsit homini Philomelio oriundo, Cavedonius 1. c. p. 142. comparat Aurelium Theseum Thyatirenum (Vol. II. n. 3503.) qui Philomelii magistratu functus est (Mionnet Suppl. VII. p. 608. n. 547.). Vs. 17. Τύχης imaginem et nomen ΕΥΤΥΧΟΥ etiam in nummis Philomelii haberi monet idem coll. Mionnet. Descr. 889. 904. Suppl. 545. 546.

N. 3983. p. 61. in contextu litteris minusculis expresso lege Saudi a recto Aauus (gen. Aauãdos) p. Aapa[]. Monuit Keilius.

N. 3990. p. 65. vs. 13. airhuari loco písμari proponit Cavedonius 1. c. p. 143. ob formulam Latinam EXPOSTVLATIONE POPVLI (Marini Fratr. Arv. p. 548. 549.). Parum tamen probabiliter.

A aa aa a a 2

« ElőzőTovább »