ἐξ αὐτῶν οὔτε πᾶν, οὔτε ἑτέ[ρα]ν σορὸν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἐ[πι]θήσει· ἐπεὶ ὁ παρὰ ταῦτα ποιήσας ἔσται 15 ὑπεύ[θ]υν[ος] τῇ Ἱεραπολειτῶν πόλει * ε. Μενοῦσι δὲ αἱ [ε]ἴςοδοι καὶ ἔξοδοι καὶ προςέλευσις τοῦ περιβόλο[υ ἀ]κώλυτοι [οἷς] προςήκουσιν διὰ παντός, κἂν ἀπα[λλο]τρι[ω]θῇ ποτε τὸ προςκυροῦν χωρίον· [καὶ πρό20 ν]οιαν ποιήσονται τοῦ ἡρῴου καὶ τῆς σοροῦ πρὸς τὸ κατάφωρα αὐτὰ διὰ παντὸς [ε]ἶναι [οἱ] κατ ̓ ἔτος γεινόμενοι γυμνασίαρ[χοι] τοῦ συνεδρίου τῆς γερουσίας, καὶ

τοῦ δίδοσθαι ἐξ ὧ[ν] καταλέλοιπα τοῖς [γ]εραιοῖς τὸ 25 στε[φ]ανωτικὸν κατ ̓ ἔτος, καθὼς [δι]ε[θέ]μην. ταύτης [τῆς] ἐπιγραφῆς ἁπλοῦν ἀντίγραφον ἀπετέθη εἰς τὰ ἀρχεῖα.

Vs. 5. verba ̓Απολλωνίου β τοῦ Μενάνδρου adduntur maioris fidei causa, ut in litteris diplomaticis solet. Vs. 8. alterum B videtur ex siglo natum. Vs. 24. οἱ γεραιοί, seniores, sunt gerusiastae; cf. n. 389. De στεφανωτικῷ cf. n.5912, 5919,

3917.

Hierapoli, ad theatri introitum ad laevam; in cod. Askew. Append. II. ex cod. Chish. I, 18. Misit Müllerus.

ΗΣΩΙ..ΣΗ.ΑΛΠΣ...ΔΩΥΕΝΗΚΗΔΕΥ

ΟΗΣΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣΚΗΔΕΥΘΗΣΕΤΑΙΔΕΚΑΤΗ
ΓΥΝΗ ΑΥΤΟΥΚΑΣΣΙΟΠΗ

Ἡ σ[ορό]ς ['Ασκ]λ[ηπιά]δ[ο]υ· ἐν ᾗ κηδευθήσε[τ]αι αὐτός, κηδευ[θ]ήσεται δὲ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Κασσιόπη.

10

3919.

Hierapoli; ed. Richter. Itin. p. 594. Tractavit Franckius Richtersche Inschriften p. 415 - 421.

ΙΣΟΡΙ

ΟΒΩΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΣΟΡΟΣΔΟΚΙΜΕΝΗ ΔΙΟΔΟΡΟ...
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΤΟΥΑΓΕ...ΔΟΥΕΝΩΒΩΜΩΚΗΝΕ...

ΣΕΤΑΤΑΥΤΩΝΤΑΕΘΡΑΜΜΕΝΑ ΕΤΡΩΔΕΟΥΔΕΝΙΕΙΣ....

ΤΑΙΚΗΔΕΥΘΗΝΑΙΗΤΟΙΣΠΡΟΔΕΙΛΟΥΜΕΝΟΙΣΕΑΝΤΙΣΕ

5 ΡΟΝΤΙΝΑΚΗΔΕΥΣΗ ΑΠΟΕΙΣΕΙΤΩΚΥΡΙΑΚΩ......
ΕΔΩΚΑΔΕΤΙΣΕΜΝΟΤΑ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣΕΦΑΝΩΤΙΚΟΥ ΝΟΜΑ

ΧΤΠΕΝΩΑΝΚΑΤΑΛΗΦΘΩΠΡΟΣ ΤΟΔΙΔΟΣΘΑΙΑΠΑΥΤΟΥ...
ΤΟΝΤΙΣΙΟΝΤΟΚΟΝΤΟΙΣ ΠΑΡΑΓΕΝΑΜΕΝΟΙΣΚΑΙΣ ΦΑΝΟΥ ...
ΤΣΟΡΟΜΕΤΑΔΕΤΕΛΕΥΤΗΝ ΑΥΤΟΝΚΟΡΑΚΩΘΗΣΑΤΑ ΤΟΥ

ΤΟΥ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΑ ΓΕΕ ΗΕΝΤΑ ΑΡΧΕΙΑ

Ὁ βωμὸς καὶ ἡ ἐπικειμένη σορὸς Δοκιμ[η]νή Διοδώ]βο[υ καὶ] ̓Αλεξάνδρου τοῦ ἀ[π]ε[λευθέρ]ου· ἐν ᾧ βωμῷ κηδε[υθή]σετα[ι] αὐτῶν τὰ [τ]εθραμμένα· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ εἰς [αὐτὸν ἐξέσ]ται κηδευθῆναι ἢ τοῖς προδ[η]λου5 μένοις· ἐὰν [δε] τις ἕ[τε]ρόν τινα κηδεύσῃ, ἀποτείσει τῷ κυριακῷ [φίσκῳ * ..]. ἔδωκα δὲ τῇ σεμνοτάτῃ γερουσία σ[τ]εφανωτικοῦ ὀνό[μ]α[τι] * 7 πυξίῳ), ἐν ᾧ ἂν καταληφθῶ, πρὸς τὸ δίδοσθαι ἀπ ̓ αὐτοῦ τὸν ἐτήσιον τόκον τοῖς παραγε[ι]ν[ο]μένοις καὶ στεφανοῦ[σι] τὴν σορόν. μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν αὐτ[ῶ]ν κορακωθήσ[ε]ται. 10 τούτου ἀντίγραφον ἀπετέθη ε[ἰς] τὰ ἀρχεῖα.

Franckius vs. 1. ultimum O non agnoscens dedit Διοδώρας et vs. 2. scripsit ̓Αγε[λά]δου, nomen huic titulo parum congruum. Videtur potius Diodorus quidam esse, qui una cum Alexandro liberto sepul

crum tenet. Unde simul apparet qui sit intelligendus
vs. 6. (ἔδωκα δέ); nempe is, qui alterius dominus fuit.
Vs. 5. videtur scriptum fuisse ΕΘΡΑΜΜΕΝΑ; simi-
liter vs. 6. ΣΕΦΑΝΩΤΙΚΟΥ scriptum puta. Vs. 5.
ὁ κυριακὸς φίσκος (cf. n. 2842.) est ταμεῖον τοῦ κυρίου
Αὐτοκράτορος (cf. n. 2850.). Vs. 7. πυξίῳ dedi, ut n. 5912.
Itaque dicitur reliquisse trecentos denarios codicillis,
si quid ei humani accidisset. Insolentius dictum est
ἐν ᾧ ἂν καταληφθῶ p. ὅπου ἂν καταληφθῶ vel simili.
De στεφανωτικῷ cf. n. 5912. 5916. Vs. 8. Morgen-
sternius ap. Richt. coniicit στεφανοῦσθαι; minus re-
cte. Vs. 9. κορακοῦν ex voce κόραξ, ut βαλανουν ex
βάλανος. Κόραξ in glossis est repagulum. Κορακοῦν
igitur est claudere. Praecipitur, ut σogos post mor-
ἡ σορὸς
tem cunctorum τῶν προδηλουμένων claudatur.

3920.

Hierapoli; ed. in Marm. Oxon. p. CLXXIV. ap. Spon. Itin. T. III. P. I. p. 151. et Melet. Geogr. vet. et nov. p. 457. Sponii interpretationem perversam correxerunt Cuper. Apotheos. Hom. p. 295. et Thom. Smithius Notit. vii eccles. As. p. 83. 3. Priores versus usque ad ΔΥΟ citat Vossius in Catull. ed. Lond. 1684. p. 62.

ΦΛΑΟΥΙΟΣΖΕΥΞΙΣΕΡΓΑΣΤΗΣ
ΠΛΕΥΣΑΣΥΠΕΡΜΑΛΕΑΝΕΙΣΙ
ΤΑΛΙΑΝ ΠΛΟΑΣ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ

ΔΥΟΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΕΝΤΟΜΝΗΜΕΙ

5 ΟΝΕΑΥΤΩΚΑΙΤΟΙΣΤΕΚΝΟΙΣΦΛΑ

ΟΥΙΩΘΕΟΔΩΡΩΚΑΙΦΛΑΟΥΤΩ

ΘΕΥΔΑΚΑΤΩΑΝΕΚΕΙΝΟΙ

ΣΥΝΧΩΡΗΣΩΣΙΝ

Tituli formam dedi ex Marm. Oxon. cum quibus in plerisque consentit Smithius. Vs. 2. M. Oxon. ΜΑΛΕΟΝ. Vs. 4. Melet. ΣΕ Ρ. ΣΕΝ.

Φλαούϊος Ζεύξις ἐργαστὴς πλεύσας ὑπὲρ Μαλέαν εἰς Ἰτα λίαν πλίας ἑβδομήκοντα δύο κατεσκεύασεν τὸ μνημεῖον 5 ἑαυτῷ καὶ τοῖς τέκνοις Φλαουΐῳ Θεοδώρῳ καὶ Φλαουΐῳ Θευδᾷ καὶ ᾧ ἂν ἐκεῖνοι συνχωρήσωσιν.

3921.

Εργαστής est negotiator, ut ὁ ἐργαζόμενος n.2285. 6.

Hierapoli; ex Sherard. p. 65. cod. Askew. I, 18. misit Müllerus. Habet Spanb. n. 111. Habeo etiam ex schedis Alexandri De Laborde, quas misit Letronnius.

Vs. 2. Ask. Η ΠΑΡΑΚΕΙΤΑΣ, Spanh. Chish. ΕΝΠΑΡΑΚΟΙΤΑΣ, De Lab. Η ΠΑΡΑΚΕΙ ΤΑΓ, notata ultima littera ut incerta. Vs. 5. Ask. Spanh. Φ pro vel ut De Lab. E. Vs. 7. Spanh. TOYTON. Vs. 8. Spanh. ΕΞΙΑΝ, Chish. ΕΥΞΙΑΝ, Ask. DeLab. ut dedi. Vs. 9. Ask. Spanh. ΘΥΓΑΤΕΡ, DeLab. ΘΥ ΓΑΤΕ(Η), omissa littera P. Ibid. extr. Ask. Spanh. AYTON, De Lab. ΑΥΤΟΝ. Vs. 10. Ask. ΕΓΕΟΝΟΣ, Spanh. ΓΕΟΝΟΣ, Chish. ΕΚΓΟΝΟΣ, De Lab. ΕΓ ΓΟΝΣ, quae composui.

Hierapoli, pone aquarum descensum ad orientem, in muro longo. Ex Sherard. p. 65. cod. Ask. I, 19. misit Müllerus cum varia lectione Chishulli. Habeo etiam ex schedis Alexandri De Laborde, quas misit Letronnius.

ΤΟ ΜΝΗΜΕΟΝ ΣΥΝΤΗ ΚΑΜΑΡΑ ΚΑΤΟΒΩΜΟΣΕΦΟΥ ΕΠΙΚΙΝΤΑΪΣΟΡΟΪΔΥΟΔ
ΟΚΙΜΗΝΑ ΚΑΤΑΓΛΥΦΟΙΤΙΚΑΘΑΛΑΜΟΥ ΙΗΝΟΤΡΕΦΙΔΟΥΕΝΜΙΑΣΟ
ΡΟΚΕΚΗΔΕΥΤΑΪΚΛ...ΝΟΔΟΤΙΑΝΟΣΚΑΙΚΛΕΑΘΗΝΑΙΣ ΤΕΚΝΑΚΛΕΘΑ

ΛΑΜΟΥΚΑΙ ..ΕΝTHETAΙΡΑΣΟΡΩΚΗΔΕΥΘΗΣΑΙ ΤΑΙΑΥΤΟΣΟ ΘΑΛΑΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΗΣΟΥΟΣ 5 ΑΥΤΟΥ ΕΤΕΡΟΣΔΕΟΥΔΕΙΣΟΥ ΤΕΕΙΣΤΗΝΤΩΝΤΕΚΝΩΑΥΤΟΥΣΟΡΟΝΕ ΓΕΝΒΛΗΘΗΣΑΠΤ..ΤΙΣΟΥΤΕΕΙΣΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΘΑΛΑΜΟΥ ΕΑΝΔΕΤΙΣΤΟΛΜΗΣΕΙ ΠΑΡΑ

ΤΑΥΤΑΤΙΠΟΙΗΣΑΙΕΙΣΟΙ

ΣΕΙΤΩΙΕΡΩΤΑΤΩΦΙΣΚΩ ΧΩΕ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΕΙΛΕΙΑΤΟΥΤΟΥ ΑΝΤΙΓ. ΦΟΝΑΠΕΤΕΘΗΕΙΣΤΑΕΝΙΕΡΑ ΠΟΛΙΑΡΧΕΙ ΑΠΡΟΝΟΗΣΟΥΣΙΝΔΕΤΟΥΜΝΗΜΙΟΥΟΙΑΓΕΛΕΥΘΕΡΟΙΜΟΥΟΙΕΝΤ ΔΙΑΘΗΚΗΦΕΡΟΜΕΝΟΙ

Vs. 2. Ask. Sher. ΤΙ ΚΑΘΑΛΑΜΟΥ, De Lab. TIKL ΘΑΛΑΜΟΥ, notato charactere L ut incerto. Ibid. extr. Chish. ἐν τῇ μιᾷ. Vs. 5. Ask. Sher. ΚΛΕΘΑ etc. Chish. Κλεαθήνης τέκνα καὶ θαλάμου, De Lab. ΛΕΑΘΗΝΑΙΣ etc. Vs. 4. Chish. ἐν τῇ ἑτέρα. Vs. 6. init. Ask. Sher. ΓΕΝ, De Lab. quod dedi, et dedit iam Chish. deinde Ask. Sher. ΤΗΣ, De Lab. ΤΙΣ, quod recepi. Vs. 7. init. Ask. Sher. ΤΟΥΤΑΤΗΣΟΙΗΣΑΙ, Chish. ταῦτά τι ποιῆσαι, De Lab. . . . ΑΤΙΕΠΟΙΗΣΑΙ. Vs. 8. Ask. Sher. ΑΝΤΙΦΟΝ, De Lab. ΑΝΤΙΓ. ΦΟΝ, quod dedi. Vs. g. Ask. Sher. ΠΡΟΝΤΟΗΣΟΥΣΙΝ, Chish. De Lab. ΠΡΟΝΟΗΣΟΥΣΙΝ. Reliqua menda supersedeo referre. De Lab. apographum multis locis mutilum est. Τὸ μνημ[ῖζον σὺν τῇ καμάρα, καὶ ὁ βωμὸς ἐφ ̓ οὗ ἐπίκινται σοροὶ δύο Δοκιμηναὶ κατάγλυφοι, Τι. Κ[λ]. Θαλά

μου Ζηνοτρεφίδου. ἐν [τ]ῇ μια σορ[@] κεκήδευται Κλ. [Ζη]νοδοτιανὸς καὶ Κλ. Αθηναΐς, τέκνα Κλ. Θαλάμου· καὶ ἐν

· τῇ ἑταίρα σορῷ κηδευθήσαιται αὐτὸς ὁ Θάλαμος καὶ Διο 5 γένης ὁ ὑὸς αὐτοῦ, ἕτερος δὲ οὐδείς. οὔτε εἰς τὴν τῶν τέκνω[ν] αὐτοῦ σορὸν ἐπενβληθήσα[ιταί] τις, οὔτε εἰς τὴν αὐτοῦ Θαλάμου. ἐὰν δέ τις τολμήσει παρὰ ταῦτά τι ποιῆσαι, εἰςοίσει τῷ ἱερωτάτῳ φίσκῳ * πεντακιςχείλεια. τούτου ἀντίγ[ρα]φον ἀπετέθη εἰς τὰ ἐν Ἱεραπόλι ἀρχεῖα. προνοήσουσι δὲ τοῦ μνημίου οἱ ἀπελεύθε ροί μου οἱ ἐν τῇ διαθήκη φερόμενοι.

3923.

Hierapoli; ex schedis Alexandri De Laborde, quas misit Letronnius.

ΗΣΟΡΟ.ΚΑΛΟΓΟΓΟΣΕΦΩΕΠΙΚΕΑ ΜΑΡΚΟΥΛΥΤΗΛΙΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ
ΕΝΚΕΚΗΛΕΥΤΕΟΥΟΣ ΑΥΤΟΥΕΑΙΟ..ΔΙΟΣΚΗΔΕΥΘΗΣΕΤΕΔΕ
ΚΑΙ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ Η ΓΥΝΗ ΑΥΤΟΥ ΑΥΡΗΛΙΑΣΙΜΙΑΣΚΑΙΟΥ ΟΣΑΥΤΗΣ
ΜΑΡΑ...Τ. ΟΦΙΜΟΣΚΑΙΟΝΑ ΑΥΤΟΣ ΒΟΥΛΗΘΗΣΑΙΤΕΕΤΙΓΕΡΙΩΝ
5 ΕΤΕΡΟ . . ΟΥΔΕΝΤΕΞΕΤΕ ΚΗΔΕΥΣΑΙΕΙΔΕΤΙΣ ΠΑΡΑΤΑΥΤΑΤΙΠΟΙΗΣΗ
ΑΠΟΤΕΙΣΙΤΩΕΙΕΡΩΤΑΤΩΤΑΜΙΟ*ΦΤΟΥΤΟΥΛΕΤΟΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΑ

́H Ἡ σορὸ[ς] καὶ ὁ [τ]ό[π]ος, ἐφ ̓ ᾧ ἐπίκε[ιτ]αι, Μάρκου [Α][ρ]ηλίου ΕἸουλίου (i. e. Ἰουλίου), ἐν [ῇ] κεκή[δ]ευτε ὁ ὑὸς αὐτοῦ Εἰο[ύλ]ιος, κηδευθήσετε δὲ καὶ αὐτὸ[ς] καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Αὐρηλία Σιμιὰς καὶ ὁ ὑὸς αὐτῆς Μάρ(κος) Α[ὐρ.] Τ[ρ]όφιμος καὶ ὃν ἂν αὐτὸς βουληθήσαιτε (pro 5 βουληθήσεται) ἔτι περιών· ἑτέρ[ῳ δὲ] οὐδενὶ ἐξέ[σ]τε

3924.

Hierapoli, in urna sepulcrali; ed. Richter Itin. p. 593. (cf. p.641.); tractavit Franckius Richtersche Inschriften p. 412-415. Inscriptionem b. separatim ed. Spon. Itin. T. III. P. I. p. 150. aliter divisis versibus (conf. Patin. Comment. in mon. antt. p. 214.), Thom. Smith. Notit. vII eccles. As. p. 38. 2. Chandl. Inscr. P. I. p. 31. et ex Thom. Smithio Murator. T. II. p. CMLXXIX. 2. Eandem sine varietate lectionis dedit Meletius Geogr. vet. et nov. p. 457. qui repertam dicit ap. Hierapolin, hodie Σεχνὶτ Σερ Turcis, haud procul a Laodicea; Sestini Viaggi p. 123. Lamb. Bos Ellips. Gr. p. 583 sq. Leakius Itin. As. p. 253. Denique inscriptio b. extat in cod. Ask. Append. II. ex cod. Chish. I, 85. unde habeo a Müllero, qui transcripsit, et in cod. Spanh. n. 114. Eam iterum ed. Fellows Discoveries in Lycia, 1841. p. 271.

α.

ΗΣΟΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΒΑΘΡΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝΘΕΒΑ ---
ΑΥΡΗΛΙΑΣ ΜΕΛΙΤΗΝ Κ - - - - ΗΑΜΦ - - - ΡΟΥ -.....
ΕΝΙΚΕΚΗΔΕΥΤΑΙΟ ΑΝΗΡΑΥΤΗΣ

ΝΙΟΥΚΗΔΕΥΔΗΣΕΤΑΙΔΕΚΑΤΑΥΤΗΕΤΕΡΩΟΥΔΕΝΙΕΖΕΣ.

5 ΚΗΔΕΥΘΗΝΑΙΕΙΔΕΜΗΟΚΗΔΕΥΣΑΣΕΙΣΟΙΣΕΙΤΩΤΩΤΑΜΕΙΩ

ΤΟΥΤΟΥ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΑΠΕΤΕΘΗΕΙΣΤΑ ΑΡΧΕΙΑ

α. Ἡ σορὸς καὶ τὸ βαθρικὸν καὶ τὸ ὑποκείμενον θέ[μ]α
[ἐστὶν] Αὐρηλίας Μελιτ[ί]νη[ς]
ἐν [] κεκήδευται ὁ ἀνὴρ αὐτῆς

νίου, κηδευ[θ]ήσεται δὲ κα[ὶ] αὐτή· ἑτέρῳ οὐδενὶ ἐ[ξ]έ5 σ[ται] κηδευθῆναι· εἰ δὲ μή, ὁ κηδεύσας εἰςοίσει τῷ ταμείῳ [* -]. ταύτου ἀντίγραφον ἀπετέθη εἰς τὰ ἀρχεῖα.

6. Τοῦτο τὸ ἡρῷον στεφανοῖ ἡ ἐργασία τῶν βαφέων.

a. vs. 1. Θέμα ministravit Franckius qui cetera mire tractavit. Cf. n. 5934. Vs. 2. nomen Μελιτίνη frequens est in hoc tractu; cf. n. 3350. 3902. o. Ex

b. ΤΟΥΤΟΤΟΗΡΩΟΝ

ΣΤΕΦΑΝΟΙ

ΗΕΡΓΑΣΙΑΤΩΝ ΒΑΦΕΩΝ

cidit mox nomen patris feminae, quod probabiliter restitui ex residuis litteris non potest. Vs. 5. init. scriptum fuit ENH vel ENHKE cet. mox deest nomen mariti cum patris mariti nomine, cuius superest terminatio - νίου. Vs. 5. Franckius vult εἰςοισέτω τῷ ταμείῳ, quod scripsisse quadratarium vel in animo habuisse multo dissimilius veri est quam bis exarasse ΤΩ. Tit. b. de sodalitiis opificum conf. ad n. 3480. et de purpurariis ad n. 3496 sq. Aquae Hierapolitanae tingendo inprimis aptae esse dicuntur (vide Strab. XIII. p. 630.).

3925.

Hierapoli, in urna; ex Sherardo p.83. cod. Askew. I, 87. misit Müllerus. Habeo etiam ex schedis Alexandri De Laborde, quas misit Letronnius.

ΟΒΩΜΟΣ ΚΑΙ

ΛΙΕΠΙΚΕΙΜΕΝΑΙ

De Lab. aliter distinguit versus. Vs. 2. init. Sher. ΗΕΠΙΚ cet. De Lab. ΛΙΠΙΚ cet. quae composui. Vs. 6. M omittit De Lab. notata lacuna.

1

Refero huc inscriptionem incerti loci editam ex Holstenii schedis ap. Reines. Synt. Inscr. Cl. XVII. CLV. p. 858. cum nota, et ab Holstenio in nott. et castigg. ad Steph. Byz. p. 143. unde citat Cellar. Geogr. T. II. p. 133. Eckhel. D. N. T. III. p. 155.

ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ

ΙΕΡΑΠΟΛΕΙΤΗΣ

ΠΡΟΣ Μ. .ΑΝΔΡΟΝ

ΠΟΤΑΜΟΝ

Vs. 3. Reines. ΜΕΝΑΝΔΡΟΝ, Holst. Μ. . ΑΝ ΔΡΟΝ, quod restituerunt viri docti.

Μένανδρος Ἱεραπολείτης πρὸς Μ[αί]ανδρον ποταμόν.

3927.

Hierapoli; ex schedis Alexandri De Laborde, quas misit Letronnius.

ΗΣΟΡΟΣΓΜΙΝΔΙΟΥΚ . . ΟΗΝΙΑ

-ΑΥΤΟΥΕΝΗΣΟΡΩΚΕΚΗΔΕΥΤΑΙΟ ΠΡΟΔΗΛΟ.Ν...

ΙΛΙΟΣ-ΟΥΚΕΕΕΣΤΑΙ ΔΕΟΥΔΕΝΙΕΤΕΠΩΚΗ
ΔΕΥΘΗΝΑΙΗΤΟΥΝ ΑΠΟΘΚΑ. ΗΜΗΓΡΙΤΟΥ

5 ΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΚΛΑΔΡΑΣΤΩΤΩΑΝΔΡΙΑΥΤΗΣΕΙΔΕΤΙ
ΕΡΟΣΚΥΒΑΛΙΒΙΗΓΙΩΛΗΣΑΙΗΕΓΕΡΟΝΚΗΔΕΣΑΙΠΙΟ.

Ἡ σορὸς Γ. Μινδίου κ[αὶ Ἰ]ο[υ]νία[ς Ποθίνας? τῆς μητρὸς] αὐτοῦ· ἐν ᾗ σορῷ κεκήδευται ὁ προδηλούμενος Γ'. Μίνα δ]ιος· οὐκ ἐ[ξ]έσται δὲ οὐδενὶ ἑτέρῳ κηδευθῆναι ἡ Ἰουνίᾳ 5 Πο[ίν]α [τ]ῇ μη[τ]ρὶ τοῦ Γαΐου καὶ Κλ. Αδράστῳ τῷ

ἀνδρὶ αὐτῆς. εἰ δέ τι[ς τολμήσῃ ἀπ]οσκυβαλί[σα]ι? ἢ [π]ω[λ]ῆσαι ἡ ἕ[τ]ερον κηδ[εῦ]σαι, [ἀ]πο[τείσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμίῳ * -

τὸν [βωμὸν] περίβολος καὶ τὰ ἐν αὐτῷ κείμενα [Α][ρη]- Nomen Οὐάλεντος dedit iam Chishullus.

λίου Οὐ[ά]λεντος.

3929.

Hierapoli; ed. Thom. Smith. Notit. VII eccles. As. p. 38. 1. Extat in cod. Askew. Append. II. ex cod. Chish. I, 85. unde habeo a Müllero, et in Marm. Oxon. p. CLXXIII. Ex Thom. Smithio Murat. T. III. p. MDCXXIV. 6. cum Lat. interpr. Habeo etiam ex schedis Alexandri De Laborde, quas misit Letronnius.

Η ΣΟΡΟΣ ΚΑΙ ΟΥΠΟΑΥΤΗΝ.Ο..ΟΣΕΦΩΕΠΙΤΑΙ

ΜΑΚΟΥ ΑΥΡΗΛΙΟΥΡΟΥ ΠΟΥΔΙΟΦΑΝΤΟΥΕΤΝΚΗΔΕΥΘΗΣΕΤΑ.Ι
ΤΟΣΚΑΙΥΝΗ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙΤΑΤΕΚΝΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙΟΝ ΑΥΤΟΣ

Ἡ σορὸς καὶ ὁ ὑπὸ αὐτὴν [τ]ό[π]ος, ἐφ ̓ ᾧ ἐπί[κει]ται, Μά[ρ]κου Αὐρηλίου Ῥού[φ]ου Διοφάντου· ἐν ᾗ κηδευθήσεται [αὐ]τὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ καὶ ὃν αὐτὸς [βουληθ]ήσ[ε]ται [ἔτ]ι περ[ιών· ἑ]τές[ῳ] δαὶ (i. e. δὲ οὐ[δ]ενὶ ἐξέ[σ]τα[ι] κηδεῦσαι· [ἂν δέ τις παρὰ]

..

ταῦτα [τολμή]σῃ [κη]δ[ε]ῦσε, ἀ[π]οτίσ[ι] τ[ῷ εἱε]ς[ω]τάτῳ [ταμείῳ * φ. τ]αύτης τῆς ἐπιγ[ρ]αφῆς τὸ ἀντίγρα[φ]ον ἀπόκιται εἰς τὰ ἀρχῖα.

Inter vss. 3. et 5. nihil intercidisse videtur. De barbara orthographia cf. titulos superiores.

3932.

Hierapoli, pone aquarum descensum ad orientem in muro longo; sub inscriptione figura est equitis serpentem conculcantis. Ex cod. Askew. III, 28. misit Müllerus.

Hierapoli, in boreali urbis parte inter urnas; ex Sherardo p. 8o. cod. Askew. I, 17. misit Müllerus. Extat ap. Spanhem. n. 109.

3935.

Laodiceae ad Lycum, hodie Eski-Hissar,,, in fornice marmoreo circi seu amphitheatri" ut Chandler, vel,,super maioris theatri portam fornicatam", ut Chishullus, vel „ad stadii caveam ferarum", ut Thom. Smith. et Ricaut.; éd. Spon. Itin. T. III. P. I. p. 143. cum translatione Gallica; Thom. Smith. Notit. VII eccles. As. p. 41. Chandler. Inscr. I. p. 3o. cum Lat. interpret. Ex Thom. Smithio ed. Murator. T. II. p. CDXLVI. 3. Litteris minusculis dederunt Ricaut. Hist. eccles. Gr. p. 57. et exemplum Sponianum exprimens Meletius Geogr. vet. et nov. p. 460. Extat praeterea in cod. Askew. Append. II. ex cod. Chish. I, 83. unde misit Müllerus, et in cod. Spanhem. n. 102. Denuo vidit et ed. Richter Itin. p. 592. et tractavit Franckius Richtersche Inschriften p. 409 sqq. Praeterea citant Eckhel. D. N. T. VI. p. 435. Letronnius in Rech. de l'Ég. p. 418. et H. Francke Hist. Traiani p. 27. Nuperrime rursus transcripsit et ed. Hamilton. Research. in Asia minor n.207.

[Textum vide pag. seq.]

Spanh. ΝΕΙΚΟΣ.., Chandl. ΝΕΙΚΟΣΤΡΑΤΟ, Smith. ΝΕΙΚΟΣΤΡΑΤΟΥ; sed Ric. Νεικοστρα|| quo versus clauditur. Richt. voce ΤΕΛΕΙΩΣΑΝΤΟΣ est Traiani Imperatoris (cf. Vol. II. ad n.5146. et