(369) Erit in die illâ dicit Dominus exerci→ tuum, disperdam nomina idolorum de terrâ et non memorabuntur ultrà. (Zachar, XIII, 2.) (370) V. ci-dessus n.° vIII, note 334.

(571) Omnia autem ex Deo, qui nos reconciliavit sibi per Christum, et dedit nobis ministerium reconciliationis. Quoniam quidem Deus erat in Christo mundum reconcilians sibi, non reputans illis delicta ipsorum. ( 2 cor v, 18, 19.)

Ipse est pax nostra, interficiens inimicitias in semetipso et veniens evangelizavit pacem vobis qui longè fuistis, et pacem iis qui propè. (Ephes. 11, 14, 15.)

Et per eum reconciliavit omnia in ipsum: pacificans per sanguinem crucis ejus, sive quæ in terris, sive quæ in cœlis sunt. (Coloss. 1, 20.)

(372) Pacem relinquo vobis: pacem meam do vobis non quomodo mundus dat ego do vobis. (Joan. XIV, 27.)

(373) Mandatum novum do vobis, ut diligatis invicem sicut dilexi vos, ut et vos diligatis invicem. In hoc cognoscunt omnes quia discipuli mei estis, si dilectionem habueritis ad invicem. (Joan. xIII, 34, 35.)

Nulli malum pro malo reddentes; providentes bona, non tantum coram Deo, sed etiam coram hominibus; si fieri potest, quod in vobis est, cum omnibus hominibus pacem habentes. ( Rom. XII, 17, 18.) Et alibi multoties.

(374) Sedes tua Deus in sæculum sæculi: virga directionis, virga regni tui: dilexisti justitiam, et odisti iniquitatem : proptereà unxit te Deus tuus oleo lætitiæ præ consortibus tuis. (Ps. XLIV, 7, 8.)

(375) Voyez ci-dessus, n.° vii, note 334. (376) Congregatis autem pharisæis, interrogavit eos Jesus, dicens: Quid vobis videtur de Christo ? cujus filius est ? Dicunt ei : David. Ait illis: Quomodò ergò David in spiritu vocat eum Dominum, dicens: Dixit Dominus Domino meo : sede à dextris meis; donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum? Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius ejus est? Et nemo poterat ei respondere verbum. ( Matth. XXII, 41 et seq.

(377) V. ci-dessus, art. iv, § 3, no. 1, note 242.

(378) V. ci-dessus, art. iv, § 3, n.o v, note 186, 251.

(379) Deus ipse veniet, et salvabit nos. (Is. Xxxv, 4.)

(380) Parate vias Domini : rectas facite in solitudine semitas Dei nostri, ( Is. XL, 3.)

(381) Dic civitatibus Juda : Ecce Deus vester: ecce Dominus Deus : in fortitudine veniet. (Is. XL, 9. ( 382 ) V. ci-dessus art. 111 1, § 4, n. I, note

203.

(383) Ecce dies veniunt, dicit Dominus, suscitabo David germen justum : ( juxta Targum Jonathan David Messiam justorum.) et regnabit rex; et sapiens erit; et faciet justitiam et justitiam in terrâ. In diebus illis salvabitur Juda et Israël habitabit confidenter. Et hoc est nomen quod vocabunt eum, Dominus justus noster. (Hebr. Jehovah Tsedi Kemi. (Joan. xxi, 5, 6.)

(384) Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et

suscitabo verbum bonum quod locutus sum ad domum Iraël, et ad domum Juda.

In diebus illis, et in tempore illo, germinare faciam David germen justitiæ : et faeiet judicium et justitiam in terrâ. In diebus illis salvabitur Juda, et Jerusalem habitabit confidenter et hoc est nomen quod vocabunt eum, Dominus justus noster. (Hebr. Jehovah Tsedi Kemi.. (Joan. xxxIII, 14, 15, 16.)

(385) Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodiè genui te. (Ps. 11, 7. )

(386) Ex utero ante luciferum genui te. (Ps. · CIX, 4.)

(587) Egressus ejus ab initio à diebus æternitatis. Mich. v, 2.)

(388) Generationem illius quis enarrabit? (IS. LII, 8.)

pro

(389) S. Athanase rapporte une suite de phéties relatives aux diverses circonstances de la vie de Jésus-Christ en deux endroits dans le livre de incarnatione Verbi Dei no. 33 et suiv. et dans celui intitulé quæstiones ad Antiochum. Quæst. cxxxvII no. 5 et suiv. ces passages sont trop longs pour être transcrits ici.

(390) Vox in excelso audita est lamentationis, luctûs, et fletûs; Rachel plorantis filios suos, et nolentis consolari super eos, quia non sunt. (Jerem. xxxi, 15.)

(391) Mortua est ergo Rachel, et sepulta est in viâ quæ ducit Ephratam : hæc est Bethleem. (Gen. xxxv, 19.)

(392) Tunc Herodes videns quoniam illusus

esset à Magis iratus est valdè : et mittens occidit omnes pueros qui erant in Bethleem, et in omnibus finibus ejus, abimatu et infra; secundùm tempus quod exquisierat à Magis. Tunc adimpletum est quod dictum est per Jeremiam prophetam dicentem: vox in ramâ audita est, ploratus, et ululatus multus; Rachel plorans filios suos : et noluit consolari, quia non sunt. (Matth. 11 16, 17, 18.)

(393) Cum audisset (Augustus) inter pueros quos in Syria Herodes rex judæorum intra bimmatum jussit interfici, filium quoque ejus occisum, ait: melius est Herodis porcum esse quam filium (Macrobius saturnalis lib. II cap. 4, de jocis Augusti.)

(594) Vox clamantis in deserto, parate vias Domini rectas facite in solitudine semitas Dei nostri. Omnis vallis exaltabitur : et omnis mons et collis humiliabitur. Et erunt prava indirecta, et aspera in vias planas: et revelabitur gloria Domini et videbit omnis caro pariter quod os Domini locutum est. ( Is XL, 3, 4, 5.) (395) V. ci-dessus art. 1 § 4, n (396) Demonst. evang. propos. VII, et 30.

Q

note 203.

n.os 15

(397) Hic est qui dictus est per Isaiam prcphetam dicentem: Vox clamantis in deserto, parate viam Domini, rectas facite semitas ejus. (Matth. III, 3. V. Marc. 1, 2, 3, 4. Luc m, 3, 4, 5, 6.)

(398) Dixerunt ergo ei: quis es, ut responsum demus his qui miserunt nos? Quid dicis

de te ipso? ait: Ego vox clamantis in deserto dirigite viam Domini sicut dixit Isaias propheta. (Joan. 1, 22, 23.)

(399) V. Matth. III, 1 et seq.

Artificiosissimè itaque Dominus noster Jesus Christus, immò verò ut Deus pharisæorum criminationem prævertens, ait : vos misistis ad Joannem. Non ultrò se ingessit ad sententiam de me ferendam Baptista. Non potest id ei objici liberum testimonium tulit. Vos misistis qui rogarent : et testimonium perhibuit veritati. ( S. Cyrillus alex. comment. in Joan. evan.)

(400) Primo tempore alleviata est terra Zabulon, et terra Nephtali et novissimè aggravata est via maris trans Jordanem Galilææ gentium. Populus qui ambulabat in tenebris vidit lucem magnam : habitantibus in regione umbræ mortis; lux orta est eis. (Is. ix, 1, 2. )

(401) Se cessit in Galilæam : et relictâ civitate Nazareth venit, et habitavit in Capharnaum maritima, in finibus Zabulon et Nephtalim ut adimpleretur quod dictum est per Isaïam prophetam. Terra Zabulon, et terra Nephtalim, via maris trans Jordanem, Galilæa gentium. Populus qui sedebat in tenebris vidit lucem magnam : et sedentibus in regione umbræ mortis, lux orta est eis. (Matth. IV, 12 et seq. )

:

(402) Hæc omnia locutus est Jesus in parabolis et sine parabolis non loquebatur eis; ut impleretur quod dictum erat per prophetam dicentem: Aperiam in parabolis os meum eructabo abscondita à constitutione mundi. (Matth. XIII, 54, 35.)