Oldalképek
PDF
ePub
[blocks in formation]

18 En mi mano estan las riquezas y la gloria, la opulencia y la justicia.

19 Pues mas valen mis frutos que el oro y las piedras preciosas; y mis producciones que la mas acendrada plata.

20 Yo camino por las sendas de la justicia, por la carretera de la rectitud,

21 á fin de enriquecer á los que me aman, y henchir sus tesoros. 22 El Señor me tuvo consigo al principio de sus obras, desde el principio, ántes que criase cosa alguna.

[blocks in formation]

os bilingue detestor. 14 Meum est consilium, et æquitas, mea est prudentia, mea est fortitudo: 15 per me reges reguant, et legum conditores justa de cernunt: 16 per me principes imperant, et potentes decernuat justitiam. 17 Ego diligentes me diligo: et qui manè vigilant ad me, invenient me. 18 Mecum sunt divitiæ, et gloria, opes superbæ, et justitia. 19 Melior est enim fructus meus auro, et lapide pretioso, et genimiua mea. argento electo. 20 In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii, 21 ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam 22 Dominus possedit me in initio viarum suarum, antequam quidquam faceret à principio. 23 Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret, 24 Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant: 25 necdum moutes grayi mole constiterant: aute colles ego parturiebar: 26 adhuc terram fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ. 27 Quando præparabat cœlos, aderam: quando certa lege, et gyro, vallabat abyssos: 28 quando' æthera firmabat sursum: et librabat foutes aquarum: 29 quando circumdabat mari terminum suum et legem pouebat aquis, ue transirent fines suos: quando

non

'O soy el principio de todo. Segun el hebreo: soy Reyna desde la eternidad,

ά

rios placeres el holgarme contínua- al convite que da la mala muger mente en su presencia, los necios, que le aceptan, y con

31 el holgarme en la creacion del universo; siendo todas mis delicias el estar con los hijos de los hombres.

32 Ahora pues, ó hijos, escuchadme: Bienaventurados los que siguen mis caminos.

33 Oid mis documentos, y sed sábios, y no querais desecharlos. 34 Bienaventurado el hombre que me escucha, y que vela contínuamente á las puertas de mi casa, y está de observacion en los umbrales de ella'.

35 Quien me hallare hallará la vida, y alcanzará del Señor la salvacion :

36 mas quien pecare contra mí, dañará á su propia alma. Todos los que me aborrecen á mí, aman

la muerte.

CAP. IX. De la misteriosa casa en que habita la Sabiduria: y del convite que ella dá ; bien contrario

[blocks in formation]

appendebat fundamenta terræ. 30 Cum eo eram cuncta componens, et delec. tabar per singulos dies, luḍens coram eo omni tempore; 31 ludens in orbe terrarum; et deliciæ meæ, esse cum filiis hominum. 32 Nunc ergo, filii, audite me: Beati, qui custodiunt vias meas. 33 Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam. 34 Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei. 35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem à Domino: 36 qui autem in me peccaverit, lædet animam suam. Omnes, qui me oderunt, diligunt mortem. CAPUT IX. 1 Sapientia ædificavit sibi domum, excidit columnas septem. 2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam. 3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad monia civitatis: 4 Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est: 5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis. 6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ. 7 Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat. 8 Noli arguere de

[ocr errors]

Para lograr la entrada. En todos estos versos se habla de los impios obstinados, que con descaro hacen públicamente burla de la correccion. Cuando se ‹vé que esta no es escuchada, ántes si ridiculizada por tales impios, con peligro de hacer titubear en la virtud á los débiles ó tímidos, debe escusarse; segun el consejo que nos dá el sabio, en el Eclesiástico, cap. XXXII. v. 6. Y ya dijo un filósofo gentil: Amonestar á un hombre obstinado en el mal, es lo mismo que poner un espejo delante de un ciego.

Corrige al sábio, y te amará.
9 Da al sábio ocasion de apren-
der, y crecerá en sabiduria: enseña
al justo, y se apresurará á aprender.
10 El principio de la sabiduria
es el temor del Señor; y la ciencia
de los santos es la verdadera pru-
dencia.

11 Porque por mi se multiplicarán tus dias, y se té añadirán años de vida.

12 Si fueres sábio, para tu provecho lo serás; mas si eres un mo+ fador, tú solo pagarás la pena. 13 Una muger loca y vocinglera, y rebosando caricias, y que no sabe nada sino el seducir,

[merged small][ocr errors]

18 Y no sabe el mentecato que alli con ella estan los gigantes o demonios; y que sus convidados caen en lo mas profundo del infierno. PARABOLAS DE SALOMON.

14 se sentó en una silla á la puer

[merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

risorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te. 9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce justum, et festinabit accipere. 10 Princi pium sapientiæ, timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia. 11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et, addentur tibi anni vitæ. 12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum. 15 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens, 14 sedit in foribus domus suæ super sellam in excelso urbis loco; 15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo: 16 Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est: 17 Aquæ furtive dulciores sunt, et panis abscon ditus suavior. 18 Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ ejus.

PARABOLE SALOMONIS.

CAPUT X. 1 Filius sapiens lætificat patrem: filius verò stultus mœstitia est matris suæ. 2 Nihil proderunt thesauri impietatis; justitia verò liberabit à morte. 3 Non affliget Dominus fame animam justi, et insidias impiorum subvertet. 4 Egestatem operata est manus remissa; manus autem fortium divitias parat Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos: idem autem ipse sequitur aves volantes. 5 Qui congregat in messe, filius sapiens est ; qui autem

siega, es hombre cuerdo, mas quien duerme y ronca en verano, es un insensato.

6 La bendicion del Señor descansa sobre la cabeza del justo; mientras la faz de los impios está cubierta de maldad.

7 La memoria de los justos será celebrada; pero el nombre de los impios será abominable.

8 El que es sábio de corazon, recibe bien los avisos mas para el mentecato cada palabra es un azote. 9 Quien anda con sencillez, anda seguro; pero el de proceder taimado, vendrá á ser descubierto.

10 El que guiña de ojo', acarreará dolor; y el necio padecerá por sus habladurias.,

11 Vena de vida es la boca del justo; mas la boca de los impios encierra la iniquidad.

12 El odio mueve rencillas; pero la caridad cubre todas las faltas".

13 En los labios del sábio se halla la sabiduria; y el azote en la espalda del que no tiene juicio.

14 Ocultan su saber los sábios;

mas la boca del necio cerca está de la confusion.

15 El caudal le sirve al rico de plaza fuerte3: á los pobres los llena de pavor ó timidez su mi, ma miseria.

16 El justo trabaja para poder vivir; las ganancias del impio son para pecar.

17 Quien recibe la correccion, va por el camino de la vida: quien no hace caso de ella, descarriado anda.

18 Los labios mentirosos disimulan la malevolencia: quien profiere contumelias es un insensato.

19 En el mucho hablar no faltará pecado; mas quien sus labios refrena, es hombre muy prudente.

[blocks in formation]

stertit æstate, filius confusionis. 6 Benedictio Domini super caput justi; os autem impiorum operit iniquitas. 7 Memoria justi cum laudibus; et nomen impiorum putrescet. 8 Sapiens corde præcepta suscipit; stultus cæditur labiis. 9 Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter; qui autem depravat vias suas, manifestus erit. 10 Qui annuit oculo, dabit dolorem; et stultus labiis verberabitur. 11 Vena vitæ, os justi; et os impiorum operit iniquitatem. 12 Odium suscitat rixas; et universa delicta operit charitas. 13 In labiis sapientis invenitur sapientia; et virga in dorso ejus qui indiget corde. 14 Sapientes abscondunt scientiam; os autem stulti confusioni proximum est. 15 Substantia divitis, urbs fortitudinis ejus; pavor pauperum, egestas eorum, 16 Opus justi ad vitam; fructus autem impii ad peccatum. 17 Via vitæ, custodienti disciplinam; qui autem increpationes relinquit, errat. 18 Ahscondunt odium labia' mendacia; qui profert contumeliam, insipieus est. 19 In multiloquia non deerit peccatum: qui autem moderatur labia sua, prudentissimus `est, 20 Argentum electum, lingua justi; cor autem impiorum pro nihilo. 21 Labia justi erudiunt plurimos; qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientar. 22 Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio, 25 Quasi Job. XV. 12. II. Cor. XIII. v. 4. ——— I. Pet, IV. v. 8, * Omszisán, en su necedad y voluntaria ignorancia, .

Cap. VI. v. 3. MIL. Ti, VI. ». 17,

2

[blocks in formation]

en hablar cosas agradables á Dios; y cosas perversas la boca del impio.

CAP. XI. Contrapónese la felicidad de los justos y sábios á la desdicha de los malos é insensatos.

I La balanza falsa es abominable á los ojos del Señor; el peso cabal es lo que le agrada.

2 Donde hay soberbia, allí habrá ignominia; mas donde hay humildad, habrá sabiduria.

3 La sencillez servirá como de guia á los justos: y la doblez acarreará á los pecadores su perdicion.

4 Nada servirán las riquezas en el dia de la venganza: mas la justicia librará de la muerte.

5 La justicia del hombre sencillo dirigirá sus pasos: y al impio le hará caer en el precipicio su impiedad.

6 A los hombres buenos su justicia los salvará: pero los malos quedarán cogidos en sus mismos lazos. 7 Muerto el impio, muere tambien su esperanza; y la espectacion de los codiciosos parará en humo. 8 El justo es libertado de la tri

per risum stultus operatur scelus; sapientia autem est viro prudentia. 24 Quod timet impius, veniet super eum; desiderium suum justis dabitur. 25 Quasi tempestas transiens non erit impius; justus autem quasi fundamentum sempiternum. 26 Sicut acetum dentibus, et fumus oculis; sic piger his qui miserunt eum. 27 Timor Domini apponet dies; et anni impiorum breviabuntur. 28 Expectatio justorum lætitia; spes autem impiorum peribit. 29 Fortitudo simplicis via Domini; et pavor his, qui operantur malum.. 30 Justus in æternum nou commovebitur; impii autem non habitabunt super. terram. 31 Os justi parturiet sapientiam; lingua pravorum peribit. 32 Labia justi considerant placita; et os impiorum perversa.

CAPUT XI. 1 Statera dolosa, abominatio est apud Dominum; et pondus æquum, voluntas ejus. 2 Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia; ubi autem est humilitas, ibi et sapientia. 3 Simplicitas justorum diriget eos; et supplantatio perversorum vastabit illos. 4 Non proderunt divitiæ in die ultionis; justitia autem liberabit à morte. 5 Justitia simplicis diriget viam ejus; et in impietate sua corruet impius. 6 Justitia rectorum liberabit eos; et in insidiis suis capientur iniqui. 7 Mortuo homine impio, nulla erit ultrà spes; et expectatio sollicitorum peribit. 8 Justus de angustia liberatus est; et traTomo IV 27

« ElőzőTovább »