Oldalképek
PDF
ePub

la casa

13 Florecerá como la palma el varon justo, y descollará cual cedro del Libano.

14 Plantados los justos en la casa del Señor, en los átrios de nuestro Dios, florecerán'.

15 Y aun en su lozana vejez se
multiplicarán; y se hallarán con vi-
gor y robustez,

16 para predicar que el Señor
Dios nuestro es justo, y que no hay
en él ni sombra de iniquidad.
SALMO XCII. Celebra el Profeta la
gloria del reino del Mesías.
Salmo cántico del mismo David,
para la víspera del sábado, que
es cuando fué criada la tierra.
1 El Señor reinó2: revistióse de
gloria, armóse de fortaleza, y se
cinó todo de ella.

y

Asentó tambien firme la redondez de la tierra, y no será conmovida.

2 Desde entónces quedó, ó Señor, preparado tu solio; y tú eres desde la eternidad.

3 Alzaron los rios, ó Señor, levantaron los rios su voz: alzaron el sonido de sus olas,

[blocks in formation]

auris mea. 13 Justus ut palma florebit: sicut cedras Libani multiplicabitur. 14 Plantati in domo Domini, in atriis domus Dei nostri florebunt. 15 Adhuc multiplicabuntur in senecta uheri: et bene patientes erpat, 16 ut annuntient: Quoniam rectus Dominus Deus noster; et non est iniquitas in eo.

Laus cantici ipsi David in die ante sabbatum, quando fundata est terrą. XCII. 1 Dominus regnavit, decorem indutus est : indutus est Dominus fortitudinem, et præcinxit se. Etenim firmavit orbem terræ, qui non commovebitur. 2 Parata sedes tua ex tunc: à sæculo tu es. 3 Flevaverunt flumina, Domine: elevaverunt Alumina vocem suam. Elevaverunt flumina fluctus suos, 4 à vocibus aquarum multarum. Mirabiles elationes maris, mirabilis in altis Dominus. 5 Testimonia tua credibilia facta sunt nimis: domum tuam decet sanctitudo, Domine, in longitudinem dierum.

Psalmus ipsi David, quarta sabbati. XCIII.

1 Deus ultionum Dominus: Deus ultionum liberè egit. 2 Exaltare qui judicas terram: redde. retributionem superbis. 3 Usquequò peccatores, Domine, usquequò peccatores gloriabuntur: 4 effabuntur, et loquentur iniquitatem:

2

Y se harán frondosos, O tambien : comenzó á reinar, ó tomó posesion del reino. Jesu-Cristo triunfante de la muerte tomó posesion del reino eterno.

á tu pueblo, han devastado tu heredad.

6 Han asesinado á la viuda y al estrangero, y han quitado la vida al huérfano.

7 Y dijeron: No lo verá el Señor; no sabrá nada el Dios de Jacob. 8 Reflexionad, ó hombres los mas insensatos del pueblo, entrad en conocimiento; tened finalmente cordura, vosotros mentecatos :

9 ¿Aquel que ha dado los oidos, no oirá? ¿El que ha dado los ojos, no verá ?

10 ¿No os ha de llamar á juicio, el que castiga á todas las naciones? ¿aquel que da la ciencia al hombre?

II Conoce el Señor los pensamientos de los hombres, y cuán va,y nas son sus ideas.

12 Bienaventurado el hombre á quien tú, ó Señor, habrás instruido y amaestrado en tu Ley,

13 para hacerle menos penosos ' los dias aciagos, mientras tanto que al pecador se le abre la fosa.

14 Porque no ha de abandonar el Señor á su pueblo, ni dejar desamparada su heredad;

15 sino que el juicio se ejercerá con justicia, y le seguirán todos los rectos de corazon2.

16 Mas entretanto ¿quién se pondrá de mi parte contra los malvados? ¿quién saldrá á favor mio contra los que obran la iniquidad?

17 ¡Ah! Si el Señor no me hubiese socorrido, seguramente seria ya el sepulcro mi morada.

18 Si yo, ó Señor, te decia: Mi pié va á resbalar; acudia á sostenerme tu misericordia.

19 A proporcion de los muchos dolores que atormentaron mi corazon, tus consuelos llenaron de alegria á mi alına.

20 Porque acaso estás tú sentado en algun tribunal injusto, cuando nos impones penosos preceptos ?

21 Andan los malvados á caza del justo, y condenan la sangre. inocente.

loquentur omnes qui operantur injustitiam ? 5 Populum tuum, Domine, humiliaverunt: et hereditatem tuam vexaverunt. 6 Viduam et advenam interfecerunt: et pupillos occiderunt. 7 Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob. 8 Intelligite insipientes in populo: et stulti aliquando sapite. 9 Qui plantavit aurem, non audiet? aut qui finxit oculum, non considerat? 10 Qui corripit gentes, non arguet; qui docet hominem scientiam? 11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt. 12 Beatus homo, quem tu erudieris, Domine, et de Lege tua docueris eum; 13 ut mitiges ei à diebus malis: donee fodiatur peccatori fovea. 14 Quia non repellet Dominus plebem suam; et hereditatem suam non derelinquet. 15 Quoadusque justitia convertatur in judicium: et qui juxta illam omnes qui recto sunt corde. 16 Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem? 17 Nisi quia Dominus adjuvit me: paulominus habitasset in inferno anima mea. 18 Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua, Domine, adjuvabat me. 19 Secundùm multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam. 20. Nunquid adhæ

[ocr errors]

Ut mitiges ei etc. Parece que debe suplirse en la Vulgata dolorem, ú otra palabra semejante: pero hemos traducido con una frase castellana el verbe mitiges: al cual corresponde la palabra hebréa lehaschquit, que significa dar reposo, Algunos traductores advierten que el relativo qui de la Pulgata es su pérfluo. 16

2

Tomo IV.

22 Pero el Señor me ha servido

de refugio: ha sido mi Dios el sosten de mi esperanza.

23 Y hará caer sobre ellos la pena de sus iniquidades; y por su malicia los hará perecer. Destruirálos el Señor Dios nuestro.

sus manos; y hechura de sus manos es la tierra.

6 Venid pues, adorémosle; postrémonos, derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha criado;

7 pues él es el Señor Dios nuestro, y nosotros el pueblo á quien

SALMO XCIV. Exhorta el Profeta él pacienta, y ovejas de su grey.

á los hombres à adorar á Dios,
y obedecerle, acordándoles los be-
neficios del Señor,

Alabanza ó cántico del mismo
David.

1 Venid, regocijémonos en el Sefor; cantemos con júbilo las alabanzas del Dios, Salvador nuestro. 2 Corramos á presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonando himnos á su gloria.

3 Porque el Señor es el Dios grande, y un Rey mas grande que todos los dioses.

4 Porque en su mano tiene toda la estension de la tierra, y suyos son los mas encumbrados montes. 5 Suyo es el mar, y obra es de

8 Hoy mismo, si oyereis su voz, guardãos de endurecer vuestros corazones';

9 como sucedió, dice el Señor, cuando me provocaron á ira, entónces que hicieron prueba de mí en el Desierto; en donde vuestros padres me tentaron, probáronme, y vieron mis obras.

10 Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta raza de gente, y decia: Siempre está descarriado el corazon de este pueblo. II Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré, airado, que no entrarian en mi reposo3. SALMO XCV. Convida á todas las naciones á adorar al Mesías, que

ret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto? 21 Captabunt in animam justi: et sanguinem innocentem condemnabunt. 22 Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ. 23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum; et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.

Laus cantici ipsi David. XCIV.

1 Venite, exultemus Domino: jubilemus Deo salutari nostro. 2 Præoccupemus faciem ejus in confessione; et in psalmis jubilemus ei. 3 Quoniam Deus magnus Dominus; et rex magnus super omnes deos. 4 Quia in manu ejus sunt omnes fines terræ; et altitudines montium ipsius sunt. 5 Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud; et siccam manus ejus formaverunt. 6 Venite adoremus, et procidamus; et ploremus ante Dominum, qui fecit nos. 7 Quia ipse est, Dominus Deus noster; et nos populus pascuæ ejus, et oves manus ejus. 8 Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra; 9 sicut in ir. ritatione secundùm diem tentationis in deserto; ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt me, et viderunt opera mea. 10 Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde. 11 Et isti non cognoverunt vias meas; ut juravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam. En la tierra que les tengo

[ocr errors]

Hebr. 111. v. 7. O, no quisieron seguir.

prometida,

será ju ez de todos los hombres. Cántico del mismo David, cantado 1 cuando se reedificó la Casa de Dios despues de la cautividad'. Cantad al Señor un cántico nuevo regiones todas de la tierra, cantad al Señor:

2 Cantad al Señor, y bendecid su Nombre: anunciad todos los dias la salvacion que de él viene.

3 Predicad entre las naciones su gloria y sus maravillas en todos los pueblos;

4 porque grande es el Señor, y digno de infinita alabanza : terrible sobre todos los dioses'.

5 Porque todos los dioses de las naciones son demonios; pero el Señor es el que crió los cielos.

6 La gloria y el esplendor estan al rededor de él: brillan en su Santuario la santidad y la magnifi

cencia.

7 O vosotras familias de las naciones, venid á ofrecer al Señor; venid á ofrecerle honra y gloria. 8 Tributad al Señor la gloria debida á su Nombre.

Llevad ofrendas, y entrad en sus atrios:

9 adorad al Señor en su santa morada.

Conmuévase á su vista toda la

tierra.

10 Publicad entre las naciones que ya reina el Señor.

Porque él afirmó el orbe, el cual jamás se ladeará: juzgará á los pueblos con equidad. ·

11 Alégrense los ciclos, y salte de gozo la tierra, conmuévase el mar, y cuanto en sí contiene.

12 Muestren su júbilo los campos, y todas las cosas que hay en ellos.

Los árboles todos de las selvas manifiesten su alborozo á la vista del Señor,

13 porque viene: viene, sí, bernar la tierra.

go

Gobernará la redondez de la tierra con justicia: gobernará á los pueblos con su verdad3.

SALMO XCVI. Profetiza David el establecimiento del reino espiritual

Canticum ipsi David, 1 quando domus ædificabatur post captivi

[blocks in formation]

Cantate Domino cauticum novum: cantate Domino omnis terra. 2 Cantate Domino, et benedicite nomini ejus; annuntiate de die in diem salutare ejus. 3 Annuntiate inter gentes gloriam ejus, in omnibus populis mirabilia ejus. 4 Quoniam magnus Dominus, et laudabilis nimis; terribilis est super omnes deos. 5 Quoniamin omnes dii gentium dæmonia; Dominus autem cœlos fecit. 6 Confessio et pulchritudo in conspectu ejus; sanctimonia et magnificentia in sanctificatione ejus. 7 Afferte Domino patriæ Gentium, afferte Domino gloriam et honorem: 8 afferte Domino gloriam nomini ejus. Tollite hostias, et introite in atria ejus; 9 adorate Dominum in atrio sancto ejus. Commoveatur à facie ejus universa terra; 10 dicite in gentibus quia Dominus regnavit. Etenim correxit orbem terræ qui non commovebitur: judicabit popu los in æquitate. 11 Lætentur coeli, ex exultet terra, commoveatur mare, et plenitudo ejus: 12 gaudebunt campi, et omnia quæ in eis sunt. Tunc exultabunt omnia ligna silvarum 13 à facie Domini, quia venit: quoniam venit judicare terram. Judicabit orbem terræ in æquitate, et populos in veritate sua.

1. Paral. XVI. v. 23. 2 Que los necios adoran, 3 En el hebreo: son nada; ídolos vanos é inútiles. Otros traducen á rendirle párias y homenage. Segun su Ler santa, y segun sus promesas.

de Jesu-Cristo, y exhorta á los hom bres á prepararse para entrar en él. Puede tambien entenderse este Salmo de la segunda venida de JesuCristo al mundo.

1 Salmo de David, cuando fué restaurada su tierra.

El Señor es el que reina regocijese la tierra; muestren su júbilo la multitud de islas.

2 Circuido está de una densa y obscura nube; justicia y juicio son el el sosten de su trono.

3 Fuego irá delante de él, que abrasará por todas partes á sus enemigos'.

4 Alumbrarán sus relámpagos el orbe: viólo y se estremeció la tierra, 5 Derritiéronse, como cera, los montes á la presencia del Señor: á la presencia del Señor se derretá la tierra toda.

6 Anunciaron los cielos su justicia; y todos los pueblos vieron su gloria.

7 Confúndanse todos los adora

dores de los ídolos, y cuantos se glorian en sus simulacros.

Adorad al Señor vosotros todos, ó angeles suyos3;

8 Oyólo Sion, y llenóse de albo

rozo.

Saltaron de alegria las hijas de Judá, en vista, ó Señor, de tus juicios:

9 porque tú eres el Señor Altisimo sobre toda la tierra: tú ercs infinitamente mas elevado que todos los dioses".

10 O vosotros los que amais al Señor, aborreced el mal. El Señor guarda las almas de sus santos: librarlas ha de las manos del pecador.

11 Amaneció la luz al justo, y la alegria á los de recto corazon. 12 Alegráos pues, ó justos, en el Señor; y celebrad con alabanzas su santa memoria.

SALMO XCVII. Sigue el mismo argumento del Salmo precedente.

1 Salmo del mismo David. Cantad al Señor un cántico nue

XCVI.

1 Huic David, quando terra ejus restituta est. Dominus regnavit, exultet terra; lætentur insulæ multæ. 2 Nubes et caligo in circuitu ejus; justitia, et judicium correctio sedis ejus. 3 Ignis ante ipsum præcedet, et inflammabit in circuitu inimicos ejus. 4 Illuxerunt fulgura ejus orbi terræ; vidit, et cominota est terra. 5 Montes, sicut cera fluxerunt à facie Domini; à facie Domini omnis terra. 6 Annuntiaverunt coeli justitiam ejus: et viderunt omnes populi gloriam ejus. 7 Confundantur omnes qui adorant sculptilia; et qui gloriantur in simulachris suis. Adorate eum omnes Angeli ejus; 8 audivit, et lætata est Sion. Et exultaverunt filiæ Judæ, propter judicia tua, Domine: 9 quoniam tu Dominus altissimus super omnem terram; nimis exaltatus es super omnes deos. 10 Qui diligitis Dominum, odite malum: custodit Dominus animas sanctorum suorum, de manu peccatoris liberabit eos. 11 Lux orta est justo, et rectis corde lætitia. 12 Lætamini justi in Domino; et confitemini memoriæ sanctificationis ejus.

1 Psalmus ipsi David. XCVII.

Cantate Domino canticum novum; quia mirabilia fecit. Salvavit sibi dextera ejus, et brachium sanctum ejus. 2 Notum fecit Dominus salutare suum; in

San Gerónimo en vez de correctio que se lee en la Vulgata, puso firmamentum. 2 11. Pet. 111. v. 12. -11. Thes. 1. v. 8. 3 Heb. 1. v. C. 4 Los ángeles, ó potestades criadas. En el hebreo se usa aquí, y en el v. 8, la voz Eloím.

« ElőzőTovább »