Oldalképek
PDF
ePub

1

8 Haz que escuche yo aquello que me hablará el Señor Dios: pues él anunciará la paz á su pueblo ;

y á sus santos', y á los que se convierten de corazon.

10 Asi es que su salud estará cerca de los que le temen y adoran; y habitará la gloria en nuestra tierra. II Encontráronse juntas la misericordia y la verdad'; diéronse un ósculo la justicia y la paz3.

12 La verdad brotó en la tierra: y la justicia nos ha mirado desde lo alto del cielo.

13 Por lo que derramará el Señor su benignidad, y nuestra tierra producirá su fruto.

14 La justicia marchará delante de él, y dirigirá sus pasos,

SALMO LXXXV. Oracion de David pidiendo socorro contra sus enemigos. Profecía de la conversion de los gentiles.

Oracion del mismo David. I Inclina, Señor, tu oido á mis ruegos, y escúchame: porque me

hallo afligido y necesitado.

2 Guarda mi vida, puesto que soy santo. Salva, ó Dios mio, a este siervo tuyo, que tiene puesta en tí su esperanza.

3 Señor, ten misericordia de mí, porque no ceso de clamar á tí todo el dia :

4 consuela el alma de tu siervo, pues tí, ó Señor, tengo de continuo elevado mi espíritu :

5 siendo tú, Señor, como eres, suave, y benigno, y de gran clemencia para con todos los que te in

[blocks in formation]

tu conversus vivificabis nos: et plebs tua lætabitur in te. 8 Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam : et salutare tuum da nobis. 9 Audiam quid loquatur in me Dominus Deus: quoniam loquetur pacem in plebem suam; et super sanctos suos, et in eos qui convertuntur ad cor. 10 Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius: ut inhabitet gloria in terra nostra. 11 Misericordia et veritas obviaverunt sibi: justitia et pax osculatæ sunt. 12 Veritas de terra orta est: et justitia de cœlo prospexit. 13 Etenim Dominus dabit benignitatem; et terra nostra dabit fructum suum. 14 Justitia ante eum ambulabit: et ponet in via gressus suos.

Oratio ipsi David. LXXXV.

1 Inclina, Domine, aurem tuam, et exaudi me: quoniam inops et pauper sum ego. 2 Custodi animam meam : quoniam sanctus sum: salvum fac servum tuum, Deus meus, sperantem in te. 3 Miserere mei, Domine, quoniam ad te clamavi tota die: 4 lætifica animam servi tui, quoniam ad te, Domine, animam meam levavi. 5 Quoniam tu, Domine, suavis, et mitis, et multæ misericordiæ omnibus invocantibus te. 6 Auribus percipe, Domine, orationem meam et intende voci deprecationis meæ. 7 In die tribulationis meæ clamavi ad te quia exaudisti me. 8 Non est similis tui in diis, Domine: et

Féase Santo. * De las Divinas promesas, especialmente la del Mesías. 3 Véase Justicia. Paz. O estoy consagrado á tí. Véase Santo.

ante tí te adorarán, y tributarán gloria á tu Nombre.

10 Porque tú eres el grande : tú el hacedor de maravillas; tú solo eres Dios.

[ocr errors]
[blocks in formation]

16 vuélve hácia mí tu rostro, y ténme lástima: dá tu imperio á tu siervo, y pon en salvo al hijo de tu esclava.

17 Obra algun prodigio á favor mio: para que los que me aborrecen, vean con confusion suya, como tú, ó Señor, me has socorrido y consolado.

SALMO LXXXVI. Gloria y gran-
deza de Jerusalén, imágen de
la Iglesia.

I A los hijos de Coré. Salmo y
cántico.

Sobre los montes santos está Jerusalén fundada2.

2 Ama el Señor las puertas de Sion, mas que todos los tabernáculos de Jacob.

3 Gloriosas cosas se han dicho de tí, ó ciudad de Dios3.

4 Yo haré memoria de Rahab“, y ·

non est secundùm opera tua. 9 Omnes gentes quascumque fecisti, venient, et adorabunt coram te, Domine et glorificabunt nomen tuum. 10 Quoniam magnus es tu et faciens mirabilia: tu es Deus solus. 11 Deduc me, Domine, in via tua, et ingrediar in veritate tua: lætetur cor meum ut timeat nomen tuum. 12 Confitebor tibi, Domine Deus meus, in toto corde meo, et glorificabo nomen tuum in æternum: 13 quia misericordia tua magna est super me: et eruisti animam meam ex inferno inferiori. 14 Deus, iniqui insurrexerunt super me, et synagoga potentium quæsierunt animam meam: et non proposuerunt te in conspectu suo. 15 Et tu, Domine Deus, miserator et misericors, patiens, et multæ misericordiæ, et verax. 16 Respice in me, miserere mei, da imperium tuum puero tuo : et salvum fac filium ancillæ tuæ. 17 Fac mecum signum in bonum, ut videant qui oderunt me, et confundantur: quoniam tu, Domine, adjuvisti me, et consolatus es me.

1 Filiis Core, Psalmus Cantici. LXXXVI.

et

Fundamenta ejus in montibus sanctis: 2 diligit Dominus portas Sion super omnia tabernacula Jacob. 3 Gloriosa dicta sunt de te, civitas Dei. 4 Memor

San Agustin sospecha si el infierno profundo, ó inferior, es el lugar de los condenados. Si este testo se aplica á Cristo significa el limbo ó lugar de los santos, á donde descendió para sacarlos de allí. Véase Infierno. 2 De Sion y Moria. Véase Sion. Estaba el Profeta como enagenado en la contempiacion de las grandezas de la Jerusalen celestial; y por eso comienza como ex abrupto á hablar de ella. 3 Tob. XIII. v. 12. 4 Rahab significa aqui lo mismo que Egipto: bajo este nombre y el de Babilonia promete Dios la reunion de todas las genen la nueva Sion. En el salmo LXXXI. v. 13, y en el cap. Ll de Isaias, v. 9, en que el testo hebréo dice Rahab, cognombre del Egipte, la Vulgata tradujo superbum.

tes

de Babilonia, gentes que tienen noticia de mí.

Hé aqui que los filistéos, los de Tiro, y el pueblo de los ethiopes, todos esos allí estarán.

5 ¿ No se dirá entónces de Sion: Hombres y mas hombres han nacido en ella'; y el mismo Altísimo es quien la ha fundado2?

6 Solo el Señor podrá contar en sus listas de los pueblos y de los príncipes, el número de los que han morado en ella.

7 Llenos de gozo están, ó Sion, todos cuantos en tí habitan3.

SALMO LXXXVII. El profeta representa á Dios la enormidad de sus trabajos, débil figura de los del

Redentor en su pasion.

Cántico Ꭹ Salmo.

1 Para los hijos de Coré, hasta el fin, sobre Maeleth: para cantarse

alternativamente. Instruccion de Heman Ezraita.

2 Señor Dios de mi salud, dia y noche estoy clamando en tu presencia.

3 Sea recibida mi oracion en tu presencia: da oidos á mi súplica; 4 porque mi alma está harta de males, y tengo ya un pié en el sepulcro.

5. Ya me cuentan entre los muertos he venido á ser como un hombre desamparado de todos,

6 manumitido entre los muertos":

como los acuchillados que yacen en los sepulcros; y de quienes no te acuerdas ya, como desechados de tu mano.

7 Pusiéronme en un profunde calabozo, en lugares tenebrosos, entre las sombras de la muerte.

8 Tu furor, carga de firme sobre mí, y has hecho que se estrelláran

ero Rahab et Babylonis scientium me. Ecce alienigena, et Tyrus, et populus Ethiopum, hi fuerunt illic. 5 Nunquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: et ipse fundavit eam Altissimus? 6 Dominus narrabit in scripturis populorum, et principum; horum qui fuerunt in ea. 7 Sicut lætantium omnium habitatio est in te.

Canticum Psalmi. 1 Filiis Core, in finem pro Maheleth ad respondendum, intellectus Eman Ezrahitæ. LXXXVII.

2 Domine Deus salutis meæ, in die clamavi, et nocte coram te. 3 Intret in conspectu tuo oratio mea : inclina aurem tuam ad precem meam: 4 quia repleta est malis anima mea et vita mea inferno appropinquavit. 5 Estimatus sum cum descendentibus in lacum: factus sum sicut homo sine adjutorio, 6 inter mortuos liber: sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor ampliùs: et ipsi de manu tua repulsi sunt. 7 Posuerunt me in lacu inferiori: in tenebrosis, et in umbra mortis. 8 Super me confirmatus est furor tuus: et omnes fluctus tuos induxisti super me. 9 Longè fe

[ocr errors]

'Homo et homo etc. Puede hacer este sentido : « Pues qué ¿no dirá cualquier hombre á Sion que ha nacido un hombre en ella, y que ese mismo hombre la fundó, y que es el Altísimo?» Carvajal. Aquella oscuridad con que el Espiritu Santo quiso dictar ciertos pasages misteriosos de las Escrituras, debe siempre conservarla el traductor, como dijimos en el Discurso preliminar á esta version; pues semejante oscuridad infunde mayor respeta á las palabras de Dios, yaviva el espiritu de humildad con que deben leerse. Y hecho tan populosa. 3 Puede traducirse: ¡0 dichosa Sion! Cuantos habitan dentro de ti, rebosan de alegria. 40 tambien : Yo soy libre, o estoy libremente entre los muertos. Solamente puede decirse esto propiamente de Jesu-Cristo : pues murió porque quiso, ó libre y voluntariamente; y resucitó por su propia virtud.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]
[ocr errors]

17 Sobre mi ha reca ido tu ira y tus terrores me conturbaron.

18 inundanme estos cada dia como avenidas de agua; me cercan todos á una.

19 Has alejado de mí á mis amigos, parientes, y conocidos, por causa de mis desastres.

SALMO LXXXVIII. El reino de
David perpetuado para siempre en
su descendiente el Mesías; de cu-
ya pasion y muerte habla el profe-
& | ta, y por cuya venida ruega
á Dios.

I Instruccion de Hethan Esrahita.
2 Cantando me estaré eternamen-
te las misericordias del Señor.

A hijos y nietos haré notoria por mi boca tu fidelidad.

3 Porque tú dijiste: La misericordia estará eternamente firme en los cielos, y en ellos tendrá seguro apoyo tu veracidad.

[blocks in formation]

eisti notos meos à me posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar: 10 oculi mei languerunt præ inopia. Clamavi ad te, Domine, tota die: expandi ad te manus meas. 11 Nunquid mortuis facies mirabilia: aut medici suscitabunt et confitebuntur tibi? 12 Nunquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione? 43 Nunquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua, et justitia tua in terra oblivionis 2.14 Et ego ad te, Domine, clamavi: et manè oratio mea præveniet te. 15 Ut quid, Domine, repellis orationem meam: avertis faciem tuam à me? 16 Pauper sum ego, et in laboribus à juventute mea: exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus. 17 In me transierunt iræ tuæ et terrores tui conturbaverunt me. 18 Circumdederunt me sicut aqua tota die: circumdederunt me simul. 19 Elongasti à me amicum, et proximum, et notos meos à miseria.

1 Intellectus Ethan Ezrahitæ. LXXXVIII.

2 Misericordias Domini in æternum cantabo. In generationem et generationém annuntiabo veritatem tuam in ore mec. 3 Quoniam dixisti: In æterum misericordia ædificabitur in coelis: præparabitur veritas tua in eis. 4 Disposui testamentum electis meis, juravi David servo meo: 5 Usque in æternum præafirmarla etc.

[ocr errors]

La palabra hebrea takin significa poner á plomo una cosa
Tomo IV.
15

y haré estable tu trono de gene- do y cuanto él contiene: ración en generacion'.

6 O Señor, los cielos celebrarán tas maravillas; como tambien' tu verdad en la congregacion de los

santos.

7 Porque¿quién hay en los cielos que pueda igualarse con el Señor? ¿quién entre los hijos de Dios es semejante á él?

8 ¿á Dios, al cual ensalza y glorifica toda la corte de los santos; grande y terrible sobre todos los que asisten en torno de él?

9 ¿Quién como tú, ó Señor Dios de los ejércitos? Poderoso eres, Señor, y está siempre en torno de tí tu verdad.

10 Tú tienes señorío sobre la bravura del mar: y el alboroto de sus olas tú le sosiegas.

II Tú abatiste al soberbio, como á uno que está herido de muerte: con tu fuerte brazo disipaste tus enemigos.

12 Tuyos son los cielos, y tuya es la tierra; tú fundaste el mun

[ocr errors]

13 el aquilon y el mar tú los criaste3.

El Thabor y el Hermon saltarán de gozo en tu nombre.

14 Lleno de fortaleza está tu brazo. Ostente su robustez la mano tuya, y sea ensalzada tu diestra.

15 Justicia y equidad son las bases de tu trono.

[ocr errors][merged small][merged small]

O Señor, á la luz de tu rostro caminarán tus hijos,·

17 y todo el dia se regocijarán en tu Nombre, y mediante tu justicia serán ensalzados.

18 Puesto que tú eres la gloria de su fortaleza, y por tu buena voluntad se ensalzará nuestro poder. 19 Porque nos ha tomado por suyos el Señor, y el Santo de Israel que es nuestro Rey.

20 Entonces hablaste en vision á tus santos, y dijiste': Yo tengo pre

parabo semen tuum. Et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam. 6 Confitebuntur cœli mirabilia tua, Domine: etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum. 7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino: similis erit Deo in filiis Dei? 8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum: magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt. 9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo. 10 Tu dominaris potestati maris: motum autem fluctuum ejus tu mitigas. 11 Tu humiliasti sicut vulneratum, superbum: in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos. 12 Tui sunt cœli, et tua est terra, orbem terræ et plenitudinem ejus tu fundasti: 13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exultabunt: 14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua: 15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ. Misericordia et veritas præcedent faciem tuam: 16 beatus populus, qui scit jubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt, 17 et in nomine tuo exultabunt tota die: et in justitia tua exaltabuntur. 18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es: et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum. 19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israel regis nostri. 20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exal

[ocr errors]

II. Reg. VII. v. 12. 13. * El etenim de la Vulgata corresponde á la partícula hebréa af, que es conjuntiva, como el et, ó etiam. 30 tambien : ambos hemisferios abra son de tus manos, * I, Reg. XVI. v. 1, 12, Act, XIII, v. 22.

« ElőzőTovább »