PATROLOGIÆ CURSUS COMPLETUS, SEU BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA, OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM, SIVE LATINORUM, SIVE GRÆCORUM, QUI AB ÆVO Apostolico ad tempora coNCILII TRIDENTINI (ANNO 1216) PRO LATINIS, et concilii FLORENTINI (ANN. 1439) PRO græcis florUERUNT : RECUSIO CHRONOLOGICA OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER QUINDECIM PRIMA JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQUAM DILIGEN- DUCENTIS ET AMPLIUS LOCUPLETATA INDICIBUS AUCTORUM SICUT ET OPERUM, ALPHABETICIS, CHRONOLOGICIS, STATI- EDITIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTUR CHARACTERUM NITIDITAS, IN NOSTRA BIBLIOTHECA, EX OPERIBUS ET MSS. AD OMNES ÆTATES, LOCOS, LINGUAS FORMASQUE SERIES LATINA PRIOR. IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIÆ LATINÆ ACCURANTE J.-P. MIGNE, SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITORE. PATROLOGIÆ LATINE TOMUS. CXII. B. RABANUS MAURUS. PARISIIS, APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES, 1878 SÆCULUM IX, ANNUS 856. B. RABANI MAURI FULDENSIS ABBATIS ET MOGUNTINI ARCHIEPISCOPI JUXTA EDITIONEM OPERA OMNIA GEORGII COLVENERII ANNO 1617 COLONIE AGRIPPINE DATAM, MENDIS NOVISSIME AD PRELUM REVOCATA ET NOVO ORDINE, CHRONOLOCICO SCILICET, DIGESTA; VARIIS PRÆTEREA MONUMENTIS QUÆ SUPPEDITARUNT MABILLONII, MARTENII ET DACHERII COLLECTIONES MEMORATISSIME, AUCTA ET ILLUSTRATA. ACCURANTE J.-P. MIGNE, BIBLIOTHECÆ CLERI UNIVERSE, SIVE CURSUUM COMFLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICE RAMOS EDITORE. TOMUS SEXTUS. VENIT SEPARATIM TOMUS SEXTUS 10 FRANCIS; VENEUNT" AUTEM & VOLUMINA 42 FRANCIS GALLICIS. PARISIIS, APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES, 1878 IN EPISTOLAS BEATI PAULI LIBER NONUS. EXPOSITIO IN EPISTOLAM AD CORINTHIOS PRIMAM. ARGUMENTUM. A altera causa est: hic vero Apostolum se esse Christi Jesu Dei voluntate scribit, quia omnia quæ egit, Filii Dei egit voluntate, qui dixit ad eum : Vade, ego longe ad gentes mittam te (Act. xxш). Hinc vocatus est apostolus, hoc est, Dei voluntate missus ad gentes, per quod tangit etiam illos quos neque Christus miserat, neque verum erat quod docebant. Deum enim et Christum ideo frequenter nominat, ut Christum Deum non ipsum Patrem ostendat, sed esse Christum Filium Dei, esse et Deum Patrem, non unionem cum ostenditur Filium dici. Aliam si gnificationem habet Jesus, aliam significationem habet Christus, cum sit unus Jesus Christus Salvator noster, Jesus tamen proprium nomen est. Illi, qnomode Moyses proprio nomine appellatur, quomodo Elias, quomodo Abraham, sic tanquam proprium nomen Dominus Jesus; Christus autem sacramenti nomen est, quomodo si dicatur propheta, quomodo si dicatur sacerdos sic Christus commendatur unus in quo esset redemptio totius populi Israel. Per voluntatem Dei. Voluntate Dei vocatus est ad fidem, sed sua sponte et suo arbitrio credidit, sicut ait in Actibus apostolorum: Non fui incredulus cœlesti visioni (Act. XXVI). (Ambr.) Multæ enim sectæ emerserant, quæ Evangelium Christi pro sensus sui arbitrio asserebant, ex quibus rami aridi exstant nunc usque, quarum assertores ecclesias evertebant. Hinc Apostolus omnia quæ hæresibus contraria sunt, ponit, ac se verum prædicatorem, per id quod a Christo Dei voluntate missus est, asseverat. Et Sosthenes frater. Etiam istum sua commendat societate. (MAUR.) Frater, inquit, non apostolus hunc autem idcirco secum scribentem inducit, quia ex ipsis doctor erat, et pro his valde sollicitus. (Hier.) Corinthii sunt Achivi, et hi similiter ab apostolis audiverunt verbum veritatis, et subversi multifarie a falsis apostolis, quidam a philosophiæ verbosa eloquentia in sectam legis Judaicæ inducti sunt. Hos revocat Apostolus ad veram et evangelicam sapientiam, scribens eis ab Epheso per Timotheum discipulum suum. (Ambr.) Præcepto autem Domini admonitus Apostolus resedit apud Corinthios annum et menses sex, docens inter eos verbum Dei: hinc est quod cum magna fiducia et charitatis affectu agit cum eis, aliquando commonens, aliquando arguens, aliquando blandiens ut filiis. Nam multæ causæ sunt propter quas scribit ad eos: quarum prima hæc est quod more hæreticorum dissentientes, ab invicem, hominibus devoti, Pauliani, B Petriani et Apolloniani dici volebant, non Christiani; quod valde exprobrat Apostolus: erant tandem inter eos qui ab his dissentirent, Christo soli dicati. Secunda hæc est, quia eloquentia delectari cœperant et terrena philosophia, ut sub nomine Christi his imbuerentur quæ contraria sunt fidei. Tertia eo quod inflati essent, quod non iret ad illos Apostolus. Quarta propter fornicatorem, quem inter se esse patiebantur. Quinta ut commoneret de præterita Epistola, quam ante hanc quæ prima dicitur scripserat. Sexta quia invicem sibi injurias et fraudes facere cœperant, et infidelium potius examina requirebant. Septima causa est, in qua designat licere sibi sumptus accipere, sed contemnere, ne forma esset ra pacibus pseudoapostolis. Octava vero est, ut respondeat epistolæ illorum perturbari enim cœperant ab hæreticis de matrimoniis. Nona est, in qua declarat sic debere manere unumquemque ut credidit. Decima autem de virginibus, eo quod nihil sit sibi præceptum, et reliquæ sunt quæ in corpore videbuntur. CAPUT PRIMUM. Laudat Corinthios Apostolus, ad concordiam exhor· tatur illos qui dicunt se baptizatos a diversis : et quod Deus stultam fecerit sapientiam hujus mundi. Paulus vocatus apostolus Christi Jesu per voluntatem Dei. (Ambr.) Ad Romanos aliter cœpit. quia PATROL. CXII 428 C |