sem duplicem illius adventum, alterum in quo punctus est à vobis, alterum in quo agnoscetis in quem pepigistis, et plangant tribus vestræ, tribus ad tribum, mulieres seorsùm et viri seorsùm, obscura et incerta dicere viderer. (S. Justinus, Dial. cum Tryphone, cap. xxxII.) Atque ità in hodiernum negant venisse Christum suum, quia non in sublimitate venerit, dùm ignorant etiam in humilitate fuisse venturum. ( Tertullianus adv. Marc., lib. 1, cap. 5.) (115) V. tome II, art. v, no ñ, note 45. (116) Dixit Dominus Domino meo: Sede à dextris meis..... dominare in medio inimicorum tuorum..... Judicabit in nationibus. (Ps. cix, 1, 2, 6.) (117) Exulta satis, filia Sion; jubila, filia Jerusalem. Ecce rex tuus venit tibi, justus et salvator. Ipse pauper et ascendens super asinam et super pullum filium ejus. Et dispergam quadrigam ex Ephraïm, et equum de Jerusalem; et dissipabitur arcus belli; et loquetur pacem gentibus, et potestas ejus à mari usquè ad mare, et à fluminibus usquè ad fines terræ. (Zachar. IX, 9, 10.) (118) V. tome I, art. I, no XII. (119) V. tome II, art. iv, § 3, no v, note 33. (120) Dabit illi Dominus sedem David patris ejus, et regnabit in domo Jacob in æternum; et regni ejus non erit finis. (Luc. 133.) (121) V. tome I, art. 1, § 2, no 1, note 163. (122) V. tome I, art. 1, § 3, no 1, note 163. (123) Surge illuminare Jerusalem, quia venit lumen tuum, et gloria Domini super te orta est; quia ecce tenebræ operient terram, et caligo populos; super te autem orietur Dominus, et gloria ejus in te videbitur. Et ambulabunt gentes in lumine tuo, et reges in splendore ortûs tui: leva in cernuitu oculos tuos, et vide. Omnes isti congregati sunt; vene runt tibi. Filii tui de longè venient, et filiæ tuæ de latere surgent. Tunc videbis et afflues; et mirabitur, et dilatabitur cor tuum, quandò conversa fuerit ad te multitudo maris, fortitudo gentium venerit tibi. Inundatio camelorum operiet te, dromedarii Madian et Epha. Omnes de Saba venient, aurum et thus deferentes, et laudem Domino annuntiantes. Omne pecus Cedar congregabitur tibi; arietes Nabaioth ministrabunt tibi offerentes super placabili altari meo, et domum majestatis meæ glorificantes. (Is. LX, 1 et seq.) (124) Et annuntiabunt gloriam meam gentibus, et adducent omnes fratres vestros de cunctis gentibus domum Domino..... ad montem sanctum meum Jerusalem, dicit Dominus; quomodò si inferant filii Israël manus in vase mundo, in domum Domini.... Et erit mensis ex mense, et sabbatum ex sabbato, veniet omnis caro ut adoret coràm facie meâ, dicit Dominus. (Is. LXVI, 19, 20, 23.) (125) In tempore illo, vocabunt Jerusalem solium Domini: et congregabuntur ad eam omnes gentes in nomine Domini in Jerusalem. (Jerem. III, 17.) (126) Et erit in novissimo dierum, erit mons domûs Domini in vertice montium, et sublimi super altos; et fluent ad eum populi, et properabunt gentes multæ, et dicent: Venite, ascendamus ad montem Domini, et ad domum Dei Jacob, et docebit nos de viis suis, et ibimus in semitis ejus; quia de Sion egredietur lex, et verbum Domini de Jerusalem, et judicabit inter populos multos ; et corripiet gentes fortes usquè in longinquum. Et concident gladios suos in vomeres, et hastas suas in ligones. Non sumet gens adversùs gentem gladium, et non discent ultrà belligerare. Et sedebit vir subtùs vitem suam, et subtus ficum suum, et non erit qui deterreat: quia os Domini exercituum locutum est. (Mich. IV, I et seq.) T. II. 10 (127) Omnes qui reliqui fuerint de universis gentibus quæ venerunt contrà Jerusalem, ascendent ab anno in annum, ut adorent regem Dominum, et celebrent festivitatem tabernaculorum. Et erit qui non ascenderit de familiis terræ ad Jerusalem, ut adoret regem Dominum exercituum, non erit super eos imber. (Zachar. XIV, 16, 17.) (128) Illa autem quæ desursùm est Jerusalem libera est, quæ est mater nostra. (Galat. IV, 26.) Non enim accessistis ad tractabilem montem... Sed accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis, Jerusalem cœlestem, et multorum millium angelorum frequentiam, et ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt in cœlis. (Hebr. x11, 18, 22, 23.) (129) Ego Joannes vidi sanctam Jerusalem novam descendentem de cœlo, à Deo paratam sicut sponsam ornatam viro suo. (Apoc. xix, 2.) (130) Il serait trop long de rapporter ici les divers textes des saints Pères sur la Jérusalem céleste; contentons-nous d'en indiquer quelques-uns des principaux. V. Origenes in Joan., tom. XI, no 13. S. Ambrosius, Apol. David, cap. xvII, no 83. S. Augustinus, Enar. in psalmos cxxi, no 4; cxxiv, no 3; cxxv, no 1; CXLIX, no 5. De Genesi að lit., lib. xII, cap. 18, no 56; de Civit. Dei, lib. x1, cap. 1; et alibi passim. S. Cyrillus Alex., Comment. in Joël., cap. m. Thodoretus, in psalm. xcvi. S. Gregorius magnus, in Iv psalm. pœnit., no 25. (131) Et assumam ex eis sacerdotes et levitas ait Dominus: quia sicut cœli novi et terra nova, quæ ego facio stare coràm me, dicit Dominus, sic stabit semen vestrum, et nomen vestrum, et erit mensis ex mense, etc. (IS. LXVI, 21, 22, 23.) (132) Et vidi cœlum novum et terram novam : primum enim cœlum, et prima terra abiit. (Apoc. XXI, 1.) (133) Non erit tibi ampliùs sol ad lucendum per diem, nec splendor lunæ illuminabit te. Sed erit tibi Dominus in lucem sempiternam, et Deus tuus in gloriam tuam. Non occidet ultrà sol tuus, et luna tua non minuetur: quia erit tibi Dominus in lucem sempiternam. Et complebuntur dies luctus tui. Populus autem tuus omnes justi. (Is. LX, 19, 20, 21.) (134) Ostendit mihi civitatem sanctam Jerusalem, descendentem de cœlo à Deo, habentem claritatem Dei. (Apoc. XXI, 10, II.) Et civitas non eget sole neque lunâ, ut luceant in eâ. Nam claritas Dei illuminavit eam, et lucerna ejus est Agnus. Et ambulabunt gentes in lumine ejus ; et reges terræ afferent gloriam suam, et honorem in illam. Et portæ ejus non claudentur per diem : nox enim non erit illi. (Ibid. 23, 24, 25.) Et nox ultrà non erit et non egebunt lumine lucernæ, neque lumine solis: quoniam Dominus Deus illuminabit illos, et regnabunt in sæcula sæculorum. (Ibid. xx11, 5.) (135) Horribilis Dominus super eos : et attenuabit omnes Deos terræ et adorabunt eum viri de loco suo, omnes insulæ gentium. (Soph. II, 11.) (136) V. tome II, art. v, no 111, note 60. (137) Et erit in die illâ, adjiciet Dominus secundò manum suam, ad possidendum residuum populi sui, quod relinquetur ab Assyriis, et ab Egypto, et à Phetros, et ab Æthiopiâ, et ab Ælam, et à Sennaar, et ab Emath, et ab insulis maris. Et levabit signum in nationes et congregabit profugos Israël : et dispersos Juda colliget à quatuor plagis terræ. Et auferetur zelus Ephraïm, et hostes Juda peribunt. Ephraïm non æmulabitur Judam, et Judas non pugnabit contrà Ephraïm Et volabunt in humeros Philistiim per mare simul prædabuntur filios orientis. Idumæa et Moab, præceptum manus eorum : et filii Amon obedientes erunt. Et desolabit Dominus linguam maris Ægypti : et levabit manum suam super flumen in fortitudine spiritûs sui et percutiet eum in septem rivis ita ut transeant per eum caclcati. ( Is. x1, 11 et seq.) : (138) V. tome II, no vii, notes 111, 112. (139) Et dixi: Vade, et dices populo huic: Audite audientes, et nolite intelligere et videte visionem, et nolite cognoscere. Excæca cor populi hujus, et aures ejus aggrava, et oculos ejus claude : ne fortè videat oculis suis, et auribus suis audiat, et corde suo intelligat, et convertatur, et sanem eum. Et dixi: Usquequò Domine? Et dixit: Donec desolentur civitates absque habitatoribus, et domus sine homine; et terra relinquetur deserta. (Is. vi, 8 et seq.) (140) Ideò in parabolis loquor eis, quia videntes non vident, et audientes non audiunt, neque intelligunt. Et adimpletur in eis prophetia Isaïa dicentis: Auditu audietis, et non intelligetis, et videntes videbitis, et non videbitis. Incrassatum est enim cor populi hujus et auribus graviter audierunt : et oculos suos clauserunt; ne quandò videant oculis, et auribus audiant, et corde intelligant, et convertantur, et sanem eos. (Matth. XII, 13, 14, 15.) (141) Cumque invicem non essent consentientes discedebant, dicente Paulo unum verbum. Quia benè spiritus sanctus locutus est per Isaïam prophetam ad patres nostros, dicens : Vade ad populum istum, et dic ad eos; Aure audietis, et non intelligetis : et videntes videbitis, et non perspicietis; incrassatum est enim cor populi hujus : et auribus graviter audie |