[In Lecto, die Paffionis. Apr. 13, 1781.] SUMME Deus, qui femper amas quodcunque 'creâfti ; Judice quo, fcelerum eft poenituiffe falus : [In Leco. Dec. 25, 1782.] SPE non inani confugis, Peccator, ad latus meum; Quod pofcis, haud unquam tibi [Nocte, inter 16 et 17 Junii, 1783 *.] SUMME Pater, quodcunque tuum † de corpore Hoc ftatuat, precibus § Chriftus adeffe velit : * The night above referred to by Dr. Johnson was that in which a paralytic ftroke had deprived him of his voice; and, in the anxiety he felt left it should likewise have impaired his undertanding, he compofed, the above Lines, and faid, concerning them, that he knew at the time that they were not good, but then that he deemed his difcerning this to be fufficient for the quieting the anxiety before mentioned, as it thewed him that his power of judging was not diminished. + Al. tuæ. § Al. votis. ↑ Al. leges. ¶ Al. precari. || Al. ftatuant. [Cal. Jan. in lecto, ante lucem. 1784.] SUMME dator vitæ, naturæ æterne magifter, PATER benigne, fumma femper lenitas, [Jan. 18, 1784.] SUMME Pater, puro colluftra lumine pectus, In me fparfa manu virtutum femina larga 8 Certa Certa vetat dubitare fides, fpes læta timere, Velle vetet cuiquam non bene fanctus amor. Da, ne fint permiffa, pater, mihi præmia fruftra, Et colere, et leges femper amare tuas. Hæc mihi, quo gentes, quo fecula, Chrifte, piâsti, Sanguine, precanti promereare tuo! [Feb. 27, 1784.] MENS mea quid quereris? veniet tibi mollior hora, CHRISTIANUS PERFECTUS. QUI cupit in fanctos Chrifto cogente referri, Et Et fibi, delirans quanquam et peccator in horas Difpliceat, fervet tutum fub pectore rectum: Nec natet, et nunc has partes, nunc eligat illas, Nec dubitet quem dicat herum, fed, totus in uno, Se fidum addicat Chrifto, mortalia temnens. Sed timeat femper, caveatque ante omnia, turbæ Ne ftolidæ fimilis, leges fibi fegreget audax Quas fervare velit, leges quas lentus omittat, Plenum opus effugiens, aptans juga mollia collo Sponte fua demens; nihilum decedere fummæ Vult Deus, at qui cuncta debit tibi, cuncta repofcit. Denique perpetuo contendit in ardua nifu, Auxilioque Dei fretus, jam mente ferena Pergit, et imperiis fentit fe dulcibus actum. Paulatim mores, animum, vitamque refingit, Effigiemque Dei, quantum fervare licebit, Induit, et, terris major, cœleftia fpirat. ETERNE rerum conditor, Salutis æternæ dator; Felicitatis fedibus Qui nec fceleftos exigis, Quofcumque fcelerum pœnitet; Succurre præfens corpori, LUCE colluftret mihi pectus alma, Gratia Chrifti : Me pater tandem reducem benigno Spiritus addat. JEJUNIUM ET CIBUS. SERVIAT ut menti corpus jejunia ferva, AD URBANUM. 1738. URBANE, nullis feffe laboribus, Juxta animo ftudiifque fœlix. Linguæ procacis plumbea fpicula, Intende nervos fortis, inanibus Intende jam nervos, habebis Participes opera camœnas. *See Gent. Mag. Vol. VIII. p. 156; and fee alfo the Intro duction to Vol. LIV. VOL. I. BB Non |