POPE'S ELEGY ON AN UNFORTUNATE LADY.
PER vallam auratam lunâ quæ tristis imago
Innuit, invitans alti in penetralia luci ?
Ipsa est! at pectus fœdat cur plaga cruentum,
Obscuro tremulus micuit cur lumine mucro !
O semper placida, O longe pulcherrima semper,
Noxa sit in cœlo, dicas, vehementer amasse ;
Esse nimis tenero, vel firmo pectore; amantis
Mollis, vel partes Romani egisse severi :
Æthere non justo servantur munera menti
Excelsum sentire ausæ, aut periisse decore?
Illam quare aliter jussistis, Numina, ferri
Sublimem supra data desideria vulgo ?
Primum orta est vobis famæ ambitiosa cupido,
Agminis angelici, præclaraque culpa deorum;
Inde petit terram, Superûmque exempla secutos
Heroas, sacra inde inflammat pectora regum.
Multæ equidem mentes, ægre semel omne per ævum
Transpiciunt caveæ membrorum vincula, pigræ
Lumina opaca, annos longe candentia vitæ,
Vana, velut lucens defosso tæda sepulchro ;
Quas segnis fastus regis delectat eoï,
Tectorumque suorum altum dormire recessu.
Tales ut fugeret, properantia fata repente
In cœlum, ante diem forsan, rapuere misertum.
Materiæ veluti pars purior exit in auras,
Cognatas fæcesque infra sejuncta relinquit ;
Ille animus loca sic adiit sua; neve remansit
Virtus una, fero generi latura salutem.
At tu prædulcis mandati pessime custos,
Sordide fraternæ desertor progenieï!
Ecce, genæ teneræ pallent jam morte propinqua !
Halitus extremus roseo tremit ecce labello !
Frigent pectora*, quæ terris fudere calorem,
Fixi nulla oculi jaculantur spicula amoris.
At sic, si mundum regit Æqui æterna potestas,
Sic vestræ uxores, proles et vestra, peribunt.
vindicta manet festina, scelestas
Omne genus
Obsessura fores crebra et mox pompa
The want of the cesura in the two first feet of this verse has
an effect singularly happy. It will put the reader in mind of
Virgil's Et cum frigida mors, &c. Æneid. iv. 385.
POPE'S ELEGY ON AN UNFORTUNATE LADY.
PER vallam auratam lunâ quæ tristis imago
Innuit, invitans alti in penetralia luci?
Ipsa est! at pectus fœdat cur plaga cruentum,
Obscuro tremulus micuit cur lumine mucro !
O semper placida, O longe pulcherrima semper,
Noxa sit in cœlo, dicas, vehementer amasse ;
Esse nimis tenero, vel firmo pectore; amantis
Mollis, vel partes Romani egisse severi :
Æthere non justo servantur munera menti
Excelsum sentire ausæ, aut periisse decore?
Illam quare aliter jussistis, Numina, ferri
Sublimem supra data desideria vulgo?
Primum orta est vobis famæ ambitiosa cupido,
Agminis angelici, præclaraque culpa deo
Inde petit terram, Superùmque exemp
Transpicion e
Lumina opaca, amely
Vana, velut incens sciems
Quas seguis fascus sp
Tectorumque sucum a
Tales ut fugents, pra
In calam, ante dien feat
Materiz veluti pars pr
Cognatas facesque infras
Ille animus loca sic adit
Virtus una, fero genen la
At tu pradulcis mandal
Sordide fraternz desertor gr
Ecce, genz tenerz pallen ju
Halitus extremus nose
Frigent pectora, que semig
Fixi nulla oculi jaculanter
At sic, si mundum reg
Sic vestra uxores, prie
Omne genus vindicta
Obsessura
Inde astans dicet, dextra monstrante, viator,
(Quando viæ longo nigrescent funere) Cerne,
Cerne, quibus Furiæ durarant robore ferri
Horrendas animas, et nescia pectora vinci.
Sic indefleti transit fortuna superbi,
Stultis prodigium, splendentis pompa diei!
Sic pereant omnes, quorum offera corda alieno
Non caluere bono, non fiunt mollia luctu.
Quæ tibi, quæ poterunt unquam, læsa umbra, piare
Exequias cultu cassas, et fata dolore!
Non tibi cognatæ lacrymæ, non luctus amici,
Pallenti placuere, decusve dedere feretro.
Ast externa manus morientes clausit ocellos,
Externæque manus artus posuere decoros,
Externæque manus humile ornavere sepulchrum,
Externi fletus celebrant, honor externusque.
Quid tibi nulla nigro quod turba incedat amictu, Perque horam doleat, tum ploret foristan annum, 56 Ludibria et cirum vani mentita doloris
Ad festiva ferat loca, nocturnasque choreas?
Quid cineri quamvis nulli illacrymentur Amores;
Marmora nulla tui splendescant æmula vultus ; 60
Exuvias sacrata tuas non terra capessat,
Musseturve tuo carmen ferale sepulchro ?
|