Jamais à nos esprits ne se laissent connoître En ce monde pour toi rien n'est plus salutaire, Ce Qui pour monter au ciel rend notre âme plus forte; Qui l'élève et l'unit à son divin Auteur. 15. S'il étoit quelque chose en toute la nature Qui pour notre salut fût plus avantageux : tis consolationibus recreari; quia CHRISTO similior esses et omnibus Sanctis magis conformior. Non enim stat meritum nostrum et profectus status nostri, in multis suavitatibus et consolationibus, sed potius in magnis gravitatibus et tribulationibus perferendis. 15. Si quidem aliquid melius et utilius saluti hominum quam pati fuisset, CHRISTUS utique verbo et exemplo ostendisset. Nam et se Ce Dieu, qui n'a pris chair que pour nous rendre heureux, Renonce à toi, dit-il, prends ta croix et la porte, « Et par où j'ai marché viens et marche après moi. » Concluons en un mot, et de tant de passages, De tant d'instructions et de raisonnements, quentes se discipulos omnesque eum sequi cupientes manifeste ad crucem portandam hortatur, et dicit : Si quis vult post me venire, abneget semetipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me. (Luc. ix, 23.) Omnibus ergo perlectis et scrutatis, sit hæc conclusio finalis: Quoniam per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum Dei. (Act. xiv, 21.) Expliciunt admonitiones ad interna trahentes. FIN DU LIVRE SECOND. LIVRE TROISIÈME. CHAPITRE PREMIER. DE L'ENTRETIEN INTÉRIEUR DE JÉSUS-CHRIST AVEC L'AME FIDÈLE. 1. Jɛ prêterai l'oreille à cette voix secrète Oh, qu'heureuse est une âme alors qu'elle l'écoute ! Et que dans ses malheurs son bonheur est extrême Quand de la bouche de Dieu même Sa misère reçoit de quoi se consoler! Heureuses donc cent fois, heureuses les oreilles CAP. I. 1. AN. FID. Audiam quid loquatur in me Dominus Deus. (Ps. lxxxiv, 9.) Beata anima, quæ Dominum in se loquentem audit, et de ore ejus consolationis verbum accipit! Beatæ aures, quæ venas divini susurri suscipiunt, et de mundi hujus susurrationibus nihil advertunt! Beatæ plane aures, quæ, non vocem foris sonantem, sed intus auscultant Veritatem docentem! Beati oculi, qui, exterioribus clausi, interioribus autem sunt intenti! Beati, qui interna penetrant, et ad |