Ex alieno ingenio poeta, ex suo tantum versificator.
SCÁLig. Poet.
TOLLITE concentum, Solymææ tollite nympha Nil mortale loquor ; cælum mihi carminis alta Materies ; pofcunt gravius coeleftia plectrum. Muscofi fontes, fylveftria tecta valete, Aonideíque Deæ, et mendacis fomnia Pindi: Tu, mihi, qui flanimâ movisti pectora fancti Sidereâ Ifaiæ, dignos accende furores !
Immatura calens rapitur per fecula vates Sic orsus-Qualis rerum mihi nafcitur ordo! Virgo ! virgo parit! felix radicibus arbor Jeffæis surgit, niulcentesque æthera flores Coelestes lambunt animæ, ramisque columba, Nupcia sacra Dei, plaudentibus infidet alis. Nectareos rores, alimentaque mitia cælum Præbeat, et tacire fecundos irriget imbres. Huc, fædat quos lepra, urit quos febris, adeste, Dia falutares spirant medicamina rami; Hic requies fessis ; non facra fævit in umbra Vis Borcæ gelida, aut rapidi violentia folis. Irrita vanescent prisca veftigia fraudis Juftitiæque manus pretio intemerata bilancem
Attollet
Attollet reducis ; bellis prætendet olivas Compositis pax alma suas, terrasque revisens Sedatas niveo virtus lucebit amictu : Volvantur celeres anni ! lux purpuret ortum Expectata diu ! naturæ claustra refringens, Nafcere, magne puer ! tibi primas, ecce, corollas Deproperat tellus, fundit tibi munera, quicquid Carpit Arabs, hortis quicquid frondescit Eois. Altius, en! Lebanon gaudentia culmina tollit, En ! summo exultant nutantes vertice sylvæ. Mittit aromaticas vallis Saronica nubes, Et juga Carmeli recreant fragrantia cælum. Deserti lætâ mollescunt aspera voce Auditur Deus ! ecce Deus ! reboantia circum Saxa fonant, Deus; ecce Deus ! deflectitur æther, Demissumque Deum tellus capit; ardua cedrus, Gloria fylvarum, dominum inclinata salutet. Surgite convalles, tumidi fubfidite montes ! Sternite faxa viam, rapidi discedite fluctus; En! quem turba diu eccinerunt enthea, vates En! salvator adeft ; vultus agnoscite cæci Divinos, surdos sacra vox permulceat aures. Ille cutim spissam visus hebetare vetabit, Reclufisque oculis infundet amabile lumen ; Obstrictasque diu linguas in carmina folvet Ille vias vocis pandet, flexufque liquentis Harmoniæ purgata novos mirabitur auris. Accrefcunt teneris tactu nova robora nervis : Consuetus fulcro innixus reptare bacilli Nunc faltu capreas, nunc cursu provocat euros. Non planctus, non mæfta sonant suspiria ; pectus Singultans mulcet, lachrymantes tergit ocellos. Vincla coercebunt luctantem adamantina mortem,
Æternoque
Æternoque Orci dominator vulnere languens Invalidi raptos sceptri plorabit honores. Ut
qua dulce strepent scatebræ, qua lata virescunt Pascua, qua blandum spirat puriffimus aer, Pastor agit pecudes, teneros modo suscipit agnos Et gremio fotis selectas porrigit herbas, Amiffas modo quærit oves, revocatque vagantes ; Fidus adest custos, feu nox furat horrida nimbis, Sive. dies medius morientia torreat arva. Postera sic pastor divinus secla beabit, Et curas felix patrias teftabitur orbis. Non ultra infestis concurrent agmina fignis, Hoftiles oculis flammas jaculantia torvis; Non litui accendent bellum, non campus ahenis Triste coruscabit radiis; dabit hafta recusa Vomerem, et in falcem rigidus curvabitur enfis. Atria, pacis opus, surgent, finemque caduci Natus ad optatum perducet cæpta parentis. Qui duxit sulcos, illi teret area meslem, Et seræ texent vites umbracula proli. Attoniti dumeta vident inculta coloni Suave rubere rofis, fitientesque inter arenas Garrula mirantur falientis murmura rivi. Per faxa, ignivomi nuper spelæa draconis, Canna viret, juncique tremit variabilis umbra. Horruit implexo qua vallis sente, figuræ Surgit amans abies teretis, buxique sequaces Artificis frondent dextræ; palmisque rubeta Aspera, odoratæ cedunt mala gramina myrto. Per valles fociata lupo lasciviet agna, Cumque leone petet tutuś præsepe juvencus. Florea mansuetæ petulantes vincula tigri Per ludum pueri injicient, et feslá colubri
Membra
Membra viatoris recreabunt frigore linguæ. Serpentes teneris nil jam lethale micantes Tractabit palmis infan, motusque trisulcæ Ridebit linguæ innocuos, squamasque virentes Aureaque admirans rutilantis fulgura cristæ. Indue reginam, turritæ frontis honores Tolle Salema sacros, quam circum gloria pennas Explicat, incinctam radiatæ luce tiara! En! formofa tibi spatiosa per atria, proles Ordinibus surgit denfis, vitainque requirit Impatiens, lenteque fluentes increpat annos. Ecce peregrinis fervent tua limina turbis ; Barbarus en ! clarum divino lumine templum Ingreditur, cultuque tuo mansuescere gaudet. Cinnameos cumulos, Nabathæi munera veris, Ecce cremant genibus tritæ regalibus aræ!, Solis Ophyræis crudum tibi montibus aurum Maturant radii ; tibi balsama sudat Idume. Ætheris en portas facro fulgore micantes Cælicolæ pandunt, torrentis aurea lucis Flumina prorompunt; non posthac fole rubesc e India nascenti, placidæve argentea noctis Luna vices revehet ; radios pater ipse diei Proferet archetypos; cæleftis gaudia lucis Ipso fonte bibes, quæ circumfusa beatamn Regiam inundabit, nullis cefsura tenebris, Littora deficiens arentia deseret æquor ; Sidera fumabunt, diro labefacta tremore, - Saxa cadent, solidique liquescent robora montis : Tu secura tamen confusa elementa videbis, Lætaque Messia semper dominabere rege, Pollicitis firmata Dei, stabilita ruinis.
[Jan.
[Jan. 20, 21, 1773.] VITÆ qui varias vices Rerum perpetuus temperat Arbiter,
Læto cedere lumini Noctis tristitiam qui gelidæ jubet,
Acri sanguine turgidos, Obductosque oculos nubibus humidis
Sanari voluit meos. Et me, cuncta beans cui nocuit dies,
Luci reddidit et mihi, Qua te laude, Deus qua prece prosequar?
Sacri discipulis libri Te semper studiis utilibus colam :
Grates, summe Pater, tuis Recte qui fruitur muneribus, dedit.
[Dec. 259 1779.] Nunc dies Christo memoranda nato Fulfit, in pectus mihi fonte purum Gaudium facro fluat, et benigni
Gratia Cæli! Christe da tutam trepido quietem, Christe, spem præsta stabilem timenti ; Da fidem certam, precibusque fidis
Annue, Christe.
« ElőzőTovább » |