HC Q [C Resp QE Re Par Ven En! summo cxultant nutantes vertice sylvæ. Ecce peregrinis fervent tua limina turbis; Barbarus en! clarum divino lumine templum Cinnameos cumulos, Nabathæi mudera veris, Ipso fonte bides, que circumfusa beatam Lætaque Messia semper dominabere rege, [Jan. 20, 21, 1778.] Vitæ qui varias vices Rerum perpetuus temperat Arbiter, Læto cedere lumini Noctis tristitiam qui gelidæ jubet, Acri sanguine turgidos, Sanari voluit meos. Et me, cuncta beans cui do cuit dies, Luci reddidit et mihi. Qua te laude, Deus qua prece prosequar? Sacri discipulis labri Te semper studiis utilibus colam : Grates, summe Pater, tuis Recte qui fruitur muneribus, dedit. [Dec. 25,1779.] Nunc dies Christo inemoranda nato Fulsit, in pectus mihi fonte purum Gaudium sacro fluat, et benigni Christe, spem præsta stabilem timenti; Da fidem certam, precibusque fidis [In Lecto, die Passionis. Apr. 13, 1781.] Summe Deus, qui semper amas quodcunque creâsti; Da veteres noxas animo sic flere novato, Per Christum ut veviam sit reperire mibi. Peccator, ad latus meum; Negabitur solatium. Gratia Cæli! Annue, Christe Judice quo, scelerum est pænituisse salus : [In Lecto. Dec. 25, 1782.] tibi 1 [Nocte, inter 16 et 17 Junii, 1783.'} CHRISTIANUS PERFECTUS. SUMME Pater, quodcunque tuum : de corpore Abstergat mundi labem, nec gaudia carnis Qui cupit in sanctos Christo cogente referri, Numen 3 Hoc statuat“, precibus 5 Christus adesse velit: Captans, nec fastu tumidus, semperque futuro Ingenio parcas, nec sit mihi culpa rogâsse, Instet, et evellens terroris spicula corde, Qua solum potero parte, placere 7 tibi. Suspiciat tandem clementem iv numine patrem. Huic quoque, nec genti nec sectæ noxius ulli, Sit sacer orbis amor, miseris qui semper adesse Gestiat, et, nullo pietatis limite clausus, [Cal. Jan. in lecto, ante lucem. 1784.] Cunctoruin ignoscat vitiis, pietate fruatur. Ardeat huic toto sacer ignis pectore, possit Ut vitam, poscat si res, impendere vero. Cura placere Deo sit prima, sit ultima, sanctæ Et sibi, delirans quanquam et peccator in horas Recte ut pæniteat, respice, magne parens. Displiceat, servet tutum sub pectore rectum: Se fidum addicat Christo, mortalia temuens. Pater benigne, summa semper lenitas, Sed tineat semper, caveatque ante omnia, Crimine gravatain plurimo mentem leva: turbæ Concede veram pænitentiam, precor, Ne stolidæ similis, leges sibi segreget audax Concede agendam legibus vitam tuis. Quas servare velit, leges quas lentus omittat, Sacri vagantes luminis gressus face Plenum opus effugiens, aptans juga mollia collo Rege, et tuere, quæ vocent pellens procul ; Sponte sua demens; nihilum decedere summæ Veniam petenti, summe da veniam, pater ; Vult Dens, at qui cuncta debit tibi, cuncta reVeniæqne sancta pacis adde gandia: poscit. Sceleris ut expers omni, et vacuus inetu, Denique perpetuo contendit in ardua nisu, Te, mente purâ, mente tranquiliâ colam: Auxilioque Dei fretus, jam mente serena Mihi dona morte hæc impetret Christus suâ. Pergit, et imperiis sentit se dulcibus actum. Paulatim mores, animum, vitamque refingit, Effigiemque Dei, quantum servare licebit, [Jan. 18, 1784.] Induit, et, terris major, cælestia spirat. Anxietas noceat ne tenebrosa mibi. Sic ale, proveniat messis ut ampla boni. Salutis æternæ dator; Qui vec scelestos exigis, Velle vetet cuiquam non bene sanctus amor. Da, Christe, pænitentiam, Ægrum trahenti spiritum Multo gravatam crimine [Feb. 27, 1784.] Mess mea quid qnereris ? veniet tibi mollior Luce collustret mihi pectus alma, Pellat et tristes animi tenebras, hora, In summo ut videas niimine læ'a patrem; Nec sinat semper tremere ae dolore, Gratia Christi: Divinam insontes iram placavit Jesus; Nunc est pro pæna penituisse reis. Me pater tandem reducem benigno Summus amplexu foveat, beato 'The night above referred to by Dr. Johnson Me gregi sanctus socium beatum was that in which a paralytic stroke had de. Spiritus addat, prived him of his voice; and, in the anxiety he felt lest it should likewise hare impaired his understanding, he composed the above lines, and said, concerning them, that he knew at the time JEJUNIUM ET CIBUS. that they were not good, but then that he deemed Serviat ut menti corpus jejunia serva, his discerning this to be sufficient for the quieting the anxiety before mentioned, as it stowed him Ut mens utatur corpore, sume cibos. that his power of judging was not diminished. 3 Al. leges. 4 Al. statuant. Al. votis. Al. precari. ? Al. litare. a Al, tuæ. AD URBANUM. 1739. Prigora. seu niminm longo jacuisse reterno, URBANE, nullis fesse la boribus, Sive mihi mentem dederit oatura minorem. Urbane, nullis victe calumniis, Te sierili functum cura, vucumque salebris Cui fronte sertum io erudita Tuto eluctatum spatiis sapientia dia Perpetuo viret, et virebit ; Excipit æthereis, ars omnis plaudit amico, Quid moliatur gens imitantium, Linguarumque omni terra discordia concors Quid et minetur, sollicitus parum, Multiplici reducem circum sonatore magistrun. Vacare solis perge Musis, Ne, pensi immunis cum jam mihi reddor, inertis Juxta animo studiisque fælix. Linguæ procacis plumbea spicula, Desidize sors dura manet, graviorque labore Fidens, superbo frange silentio ; Tristis et atra quies, et tardæ tædia vitæ. Victrix per obstantes catervas Nascuntur curis curæ, vexatque di lorum Sedulitas animosa tendet. Importuna cohors, racuc mala sompia mentis. Intende nervos fortis, inanibus Nunc clamosa juvant nocturna guadia meuse, Risurus olim nisibus emuli; Nunc loca sola placent; frustra te, Somne, re cumbens Intende jam nervos, habebis Participes opera camænas. Alme voco, impatiens noctis metuensque diei. Non ulla Musis pagina gratior, Omua percurro trepidus, circum omnia lustry, Quam quæ severis ludicra jungere Si qua usquam pateat melioris semita vitæ, Novit, fatigatamque nugis Nec quid agam invenio, meditatus grandia, cogor Utilibus recreare mentem. Notior ipse mihi fieri, incultumque fateri Texente nymphis serta Lycoride, Pectus, et ingenium vano se robore jactans, Rosæ ruborem sic viola adjuvat Ingenium nisi materiem doctrina ministrat. Immista, sic Iris refulget Cessat inops rerum, ut torpet, si marmoris absit Æthereis variata fucis. Copia, Phidiaci facanda potcntia coli. obstat IN RUVUM A MOLA STOAN A LICH. Res angusta domi, et macræ penuria mentis. FELDIÆ DIFFLUENTEM. Non rationis opes animus, nunc parta recen. Conspicit aggestas, et se miratur in illis, (sens Errat adhuc vitreus per prata virentia rivus, Nec sibi de gaza præsens quod postulat usus Quo toties lavi membra tenella puer ; Summus adesse jubet celsa dominator ab arce; Hic delusa rudi frustrabar brachia motu, Nou, operum serie seriem dum computat ævi, Dum docuit blanda voce natare pater. Præteritis fruitur, lætos aut sumit honores Fecerunt rami latebras, tenebrisque diurnis Ipse sui judex, actæ bene munera vitæ ; Pendula secretas abdidit arbor aquas. Sed sua regna videns, loca nocte silentia late Nunc veteres duris periêre securibus umbræ, Horret, ubi vanæ species, umbræque fugaces, Longinquisque oculis nuda lavacra patent. Et rerum volitant raræ per inane figuræ. Lympha tamen cursus agit indefessa perennis, Quid faciam? tenebrisne pigram dainnare Tectaque qua fuxit, nunc et aperta fuit. Quid ferat externi velox, quid deterat ætas, Restat ? an accingar studiis gravioribus audax! Tu quoque securus res age, Nise, tuas. Aut, hoc si nimium est, tandem nora lexica poscam. senectam ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ. . datum). Ille quidem recte, sublimnis, doctus et acer, vatum, Jarum I See Gent. Mag. Vol. VIII. p. 156; and see also the latroduction to Vol. LIV. IMITATION OF THE ABOVE, BY MR. MURPRY. KNOW YOURSELF. ENGLISH LEXICON, OR VICTIONARY.) Yes, you had cause, great genius, to repent; pain, and view your learned labours with disdain. · See Scaliger's Epigram on this subject, mainunicated without doubt by Dr. Johnson, Gent Mag. 1748. p. 8. To you were given the large expanded mind, What then remains ? Must I in slow decline Brooding o'er lexicons to pass the day, And in that labour drudge my life away? AD THOMAM LAURENCE. MEDICUM DOCTISSIMUM, tristi prosequeretur. And the world's ample volume was your own. Yet, warn'd by me, ye pigmy wits, beware, Fareris ergo, quod populus solet Nor with immortal Scaliger compare. Crepare væcors, nil sapientiam For me, though his example strike my view, Prodesse vitæ, literasque; Oh! not for me his footsteps to pursue. In dubiis dare terga rebus. Tu, queis laborat sors hominum, mala, Te mille succorum potentem Destituit melicina inentis. Whate'er the cause, from me no numbers flow, Per cæca noctis tædia turbidæ, No visions warm me, and no raptures glor. Pigræ per horas lucis inutiles, A mind like Scaliger's, superior still, Torpesque, languescisque, curis Solicitus nimis heu ! paternis, Tandem dolori plus satis est datum, Exurge fortis, nunc animis opus, And view the wonders of th' etherial way. Te, docta, Laurenti ; vetustas, 'Te medici revocant labores. My task perform’d, and all my labours o'er, Redde tuis, tibi redde, mentem. IN THEATRO, March 8, 1771. Terti verso quater orbe lustri, Quam decet canos male litteratos Sera voluptas ! Delight no more: I seek my lonely bed, Tene mulceri fidibus canoris? Ind call on Sleep to sooth my languid head. Tene cantorum modulis stupere? But Sleep from these sad lids flies far away; Tene per pictas oculo elegante I mourn all night, and dread the coming day. Currere formas ? Exhausted, tir'd, I throw my eyes around, Inter æquales, sine felle liber, To find some vacant spot on classic ground, Codices, veri studiosus, inter And soon, vain hope ! I form a grand design; Rectius vives. Sua quisque carpat Languor succeeds, and all my pow'rs decline. Gaudia gratus. If Science open not her richest vein, Lusibus gaudet puer otiosis, Without materials all our toil is vain. Luxus oblectat juvenem theatri, A form tu rugged stone when Phidias gives, At seni fluxo sapienter uti Tempore restat INSULA KENNETHI, INTER HE- BRIDAS. Parva quidem regio, sed religione priorum Clara Caledonias panditur inter aquas. Shools a pale glimtner through the gloom of Voce ubi Cennethus populos domuisse feroces night, Dicitur, et vanos dedocuisse deos. While passions, errour, phantoms of the brain, Huc ego delatus placido per cærula cursu, And vain opinions, fill the dark domain ; Scire locus volui quid daret iste novi. A dreary void, where fears and grief combiu'd Illic Leniade; humili regnabat in aula, Waste all within, and desolate the inind, Loniades, magnis nobilitatus avis, Una duas cepit casa cum genitore puellas, SPES. Apr. 16, 1783. Hora sic peragit citata cursum; Mollia non desunt vacuæ xolatia vitæ Sic diem sequitur dies fugacem! Sive libros poscant otia, sive lyram. Spes was nora lux parit, sccunda Fulserat illa dies, legis qua docta supernæ Spoucleus oinnia credulis bomullis; Lux angit, miseros ludens honnullos. VERSUS, Perretui, ambitâ bis terrâ premia lactis Hæc habet, altrici capra secunda Joris. QUANDAM COLLARI CAPRA DOMINI BANKS INSCRIBENDI. AD FEMINAM GENEROSAY QUS SERMONE PATRO Liber ut esse velim, suasisti, pulchra Maria: PORT: Pigritiam incusat, nec minus hora perit. SKIA. Skia, sinum nebulosa pandis ! Insidias meditatur buris. In specula numerare fuctus. Grandiloquus nimis alta Zeno. Te, resident, moderante fluctus. Quas naris recipit, qnantum sit pondus aqua rum, Quot vox missa pedes abit horæ parte secunda ? Els BIPXION. “Ηρώων τε βίους Βίρχιον, ήδέ σοφών, Σου φολε γραψόμενον Βίρχιον άλλον έχεις. ODE DE SKIA INSULA. Rura labores. Fæda laiescit. Thralia dulcis ? Sedula mentem. Littora Skæ Εις το της "ΕΛΙΣΣΗΣ σερί των Ονείρων "Αινιμε'. , μηδ' αυτά σκήπτρα μίμπλε Θεώ. 'Αλλά τόδ' εις θνηθως Κύπρις έπεμψεν “ IN ELIZÆ ENIGMA. audax Hæc veniunt Cypriæ somnia missa Deæ. Jupiter unus erat, qui stravit fulmine gentes; Nunc arniant Veneris lumina tela Joris. 1 The Rev. Dr. Thomas Birch, anthor of the History of the Royal Society, and other works of note. • The lady on whom these rerses, and the Latin ones ibat immediately follow, were written, is the celebrated Mrs. Elizabeth Carter, who translated the works of Epictetus from the Greek, |