Let other monarchs, with invasive bands,
Lessen their people, and extend their lands;
By gasping nations hated and obey'd,

Lords of the deserts, that their sword has made;
For thee kind heav'n a nobler task design'd,
To fix thy empire on thy people's mind ;
High on thy British throne, to mark from far,
And calm the billows of the rising war;
To smooth the frowns on fair Europa's face,
And force reluctant nations to embrace.
As late the jarring winds, with mingled roar,
Struggled to wreck, yet wafted you to shore :
So shall the storm, that threats your peaceful land,
Roll harmless o'er, or burst, where you command.

Ut tibi vix solvi meritos patiaris honores.
Injustis alii reges dominentur in armis,
Quos aut cædis amor, famæve insana cupido
Imperii fines late signare ruina

Impulit, et vacui deserta extendere regni :
Hæ tibi sunt artes, cælo o! carissime princeps,
Excelso a solio procul observare procellam
Nascentem, et belli primos compescere fluctus;
Contractam terrore Europa expandere frontem,
Ducere in amplexum populos, et fœdere gentes
Jungere, et in pacem luctantia cogere regna.
Utque tuam adversi nuper cum murmure venti
Frangere paulisper conati, egere Britannum
Ad portum, et tuto posuere in littore navem :
Sic quæ jam stragem intentat felicibus Anglis
Tempestas, sævitque minis, martemque lacessit,
Te medium belli pacisque ubi senserit, ultro
Innocuos fluctus Britonum devolvet ab oris,
Et frustra inceptas ponet submissior iras.

ANUS SECULARIS:

QUÆ JUSTAM CENTUM ANNORUM ÆTATEM, IPSO DIE

NATALI, EXPLEVIT ET CLAUSIT, ANNO 1728.

SINGULARIS prodigium o senectæ,
Et novum exemplum diuturnitatis !
Cujus annorum series in amplum

Desinit orbem !

Vulgus infelix hominum, dies, en !
Computo quam dispare computamus !
Quam tua a summa procul est remota

Summula nostra !

Pabulum nos luxuriesque lethi,
Nos, simul nati, incipimus perire;
Nos statim a cunis cita destinamur

Præda sepulchro.

Occulit mors insidias, ubi vix
Vix opinari est, rapidæve febris

Vim repentinam, aut male pertinacis

Semina morbi.

Sin brevem posset superare vita
Terminum, quicquid superest, vacivum
Illud ignavis superest, et imbe-

cillibus annis.

Detrahunt multum minuuntque sorti
Morbidi questus gemitusque anheli;
Ad parem crescunt numerum diesque

Atque dolores.

Siquis hæc vitet (quotus ille quisque est !)

Et gradu pergendo laborioso

Ad tuum, fortasse tuum, moretur

Reptilis ævum;

At videt, mæstum tibi sæpe visum, injurias, vim, furta, dolos, et insolentiam, quo semper eunt, eodem

Ire tenore.

Nil inest rebus novitatis; id quod
Sæculum præsens videt, illud ipsum
Vidit elapsum prius, et videbit

Omne futurum.

K

Temporum quicquid variatur, et quod

Uspiam est nugarum et ineptiarum,

Unius volvi videt et revolvi

Circulus ævi.

Integram ætatem tibi gratulamur;

Et dari nobis satis æstimamus,

Si tuam, saltem vacuam querelis,

Dimidiemus.

AD GRILLUM.

ANACREONTICUM.

O qui meæ culina
Argutulus choraules,
Et hospes es canorus,
Quacunque commoreris,
Felicitatis omen;
Jucundiore cantu
Siquando me salutes,
Et ipse te rependam,
Et ipse, qua valebo,
Remunerabo musa.