Pastor agit pecudes, teneros modo suscipit agnos
Et gremio
fotis selectas porrigit herbas,
Amissas modo quærit oves, revocatque vagantes;
Fidus adest custos, seu nox furat horrida nimbis,
Sive dies medius morientia torreat arva.
Postera sic pastor divinus secla beabit,
Et curas felix petrias testabitur orbis.
Non ultra infestis concurrent agmina signis,
Hostiles oculis flammas jaculantia torvis;
Non litui accendent bellum, non campus ahenis
Triste coruscabit radiis; dabit hasta recusa
Vomerem, et in falcem rigidus curvabitur ensis.
Atria, pacis opus, surgent, finemque caduci
Natus ad optatum perducet cæpta parentis.
Qui duxit sulcos, illi teret area messem,
Si seræ texent vites umbracula proli.
Attoniti dumeta vident inculta coloni
Suave rubere rosis, sitientesque inter arenas
Garrula mirantur salientis murmura rivi.
Per saxa, ignivomi nuper spelæa draconis,
Canna viret, juncique tremit variabilis umbra.
Horruit implexo qua vallis sente, figuræ
Surgit amans abies teretis, buxique sequaces
Artificis frondent dextræ; palmisque rubeta
Aspera, odoratæ cedunt mala gramina myrto.
Per valles sociata lupo lasciviet agna.
Cumque leone petet tutus præsepe juvencus,
Florea mansuetæ petulantes vincula tigri
Per ludum pueri injicient, et fessa colubri
Membra viatoris recreabunt frigore linguæ.
Serpentes teneris nil jam lethale micantes
Tractabit palmis infans, motusque trisulcæ
Ridebit linguæ innocuos, squamasque virentes
Aureaque admirans rutilantis fulgura crista.
Indue reginam, turritæ frontis honores
Tolle Salema sacros, quam circum gloria pennas
Explicat, incinctam radiatæ luce tiara!
En! formosa tibi spatiosa per atria, proles
Ordinibus surgit densis, vitamque requirit
Impatiens, lenteque fluentes increpat annos.
Ecce peregrinis fervent tua limina turbis;
Barbarus en! clarum divino lumine templum
Ingreditur, cultuque tuo mansuescere gaudet.
Cinnameos cumulos, Nabathæi munera veris,
Ecce cremant genibus tritæ regalibus aræ!
Solis Ophyræis crudum tibi montibus aurum
Maturant radii; tibi balsama sudat Idume.
Etheris en portas sacro fulgore micantes
Coelicolæ pandunt, torrentis aurea lucis
Flumina prorumpunt; non posthac sole rubescet
India nascenti, placidæve argentea noctis
Luna vices revehet; radios pater ipse diei
Proferet archetypos; cœlestis gaudia lucis
Ipso fonte bibes, quæ circumfusa beatam
Regiam inundabit, nullis cessura tenebris,
Littora deficiens arentia deseret æquor;
Sidera fumabunt, diro labefacta tremore
Saxa cadent, solidique liquescent robora montis:
Tu secura tamen confusa elementa videbis,
Lætaque Messia
semper dominabere rege,
Pollicitis firmata Dei, stabilita ruinis.
O qui1 benignus crimina ignoscis, pater
Facilisque semper confitenti ades reo,
Aurem faventem precibus O præbe meis;
Scelerum catenâ me laborantem gravè
Æterna tandem liberet clementia,
Ut summa laus sit, summa Christo gloria.
PER vitæ tenebras rerumque incerta vagantem
Numine præsenti me tueare pater!
Me ducat lux sancta, Deus, lux sancta sequatur;
Usque regat gressus. gratia fida meos.
Sic peragam tua jussa libens, accinctus ad omne
Mandatum, vivam sic moriarque tibi.
ME, pater omnipotens, de puro respice cœlo,
Quem mæstum et timidum crimina multa gravant;
Da veniam pacemque mihi, da, mente serena,
Ut tibi quæ placeant, omnia promptus agam.
Solvi, quo Christus cunctis delicta redemit,
Et pro me pretium, tu patiare, pater.
1 This and the three following articles are metrical versions of collects in the Liturgy; the 2d and 3d, of the collects for the 17th, and 21st Sundays after Trinity; and the 4th, of the 1st collect in the communion service.
SUMME Deus, cui cæca patent penetralia cordis ;
Quem nulla anxietas, nulla cupido fugit;
Quem nil vafrities peccantum subdola celat;
Omnia qui spectans, omnia ubique regis;
Mentibus afflatu terrenas ejice sordes
Divino, sanctus regnet ut intus amor:
Eloquiumque potens linguis torpentibus affer,
Ut tibi laus omni semper ab ore sonet :
Sanguine quo gentes, quo secula cuncta piavit
Hæc nobis Christus promeruisse velit!
ANNI qua volucris ducitur orbita,
Patrem cœlicolûm perpetuo colunt
Quovis sanguine cretæ
Gentes undique carmine.
Patrem, cujus amor blandior in dies
Mortales miseros servat, alit, fovet,
Omnes undique gentes,
Sancto dicite carmine.
SEU2 te sæva sitis, levitas sive improba fecit,
Musca, meæ comitem, participemque dapis,
Pone metum, rostrum fidens immitte culullo,
Nam licet, et toto prolue læta mero.
Tu, quamcunque tibi velox indulserit annus,
Carpe diem, fugit, heu, non revocanda dies!
Quæ nos blanda comes, quæ nos perducat eodem,
Volvitur hora, mihi, volvitur hora tibi!
Una quidem, sic fata volunt, tibi vivitur æstas,
Eheu, quid decies plus mihi sexta dedit!
Olim, præteritæ numeranti tempora vitæ,
Sexaginta annis non minor unus erit.
1 The day on which he received the sacrament for the last time; and eight days before his decease.
2 The above is a version of the song, “Busy, curious, thirsty fly."
HABEO, dedi quod alteri;
Habuique, quod dedi mihi;
Sed quod reliqui, perdidi.1
E WALTONI PISCATORE PERFECTO
EXCERPTUM.2
NUNC, per gramina fusi,
Densâ fronde salicti,
Dum defenditur imber,
Molles ducimus horas.
Hic, dum debita morti
Paulum vita moratur,
Nunc rescire priora,
Nunc instare futuris,
Nunc summi prece sanctâ
Patris numen adire est.
Quicquid quæritur ultra,
Cæco ducit amore,
Vel spe ludit inani,
Luctus mox pariturum.
1 These lines are a version of three sentences that are said in the manuscript to be "On the monument of John of Doncaster;" and which are as follow:
What I gave that I have;
What I spent that I had;
2 These lines are a translation of part of a song in the Complete Angler of Isaac Walton, written by John Chalkhill, Esq., a friend of Spenser, and author of a beautiful pastoral history called "Thealma and Clearchus," published long after his death, by Walton, which is highly deserving of republication.
QUISQUIS1 iter tendis, vitreas qua lucidus undas
Speluncæ latè Thamesis prætendit opacæ;
Marmoreâ trepidant quæ lentæ in fornice guttæ,
Crystallisque latex fractus scintillat acutis ;
Gemmaque, luxuriæ nondum famulata niterti
Splendet, et incoquitur tectum sine fraude metallum ;
Ingredere O! rerum purâ cole mente parentem ;
Auriferasque auri metuens scrutare cavernas.
Ingredere! Egeriæ sacrum en tibi panditur antrum!
Hic, in se totum, longe per opaca futuri
Temporis, Henricum rapuit vis vivida mentis:
Hic pia Vindamius traxit suspiria, in ipsâ
Morte memor patriæ; hic, Marmontî pectore prima
Cœlestis fido caluerunt semina flammæ.
Temnere opes, pretium sceleris, patriamque tueri
Fortis, ades; tibi sponte patet venerabile limen.
Pag. 2. Brodæi edit. Bas. Ann. 1549.
NON Argos pugilem, non me Messana creavit;
Patria Sparta mihi est, patria clara virum.
Arte valent isti, mihi robore vivere solo est,
Convenit ut natis, inclyta Sparta, tuis.
'QUANDOQUIDEM passim nulla ratione feruntur,
Cuncta cinis, cuncta et ludicra, cuncta nihil.
PECTORE qui duro, crudos de vite racemos
Venturi exsecuit, vascula prima meri,
Labraque constrictus, semesos, jamque terendos
Sub pedibus, populo prætereunte, jacit.
Supplicium huic, quoniam crescentia gaudia læsit,
Det Bacchus, dederat quale, Lycurge, tibi.
Hæ poterant uvæ læto convivia cantu,
Mulcere, aut pectus triste levare malis.
1 The above lines are a version of Pope's verses on his own grotto, which begin, "Thou who shalt stop where Thames' translucent wave."
|