Brief whereby England and Scotland were put under the Jurisdiction of Richard, Bishop of Chalcedon, anno 1625.*

URBANUS P. P. VIII.

Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Ecclesia Romana sollicita de salute filiorum mater, in eos præcipuè cordis sui affectum intendit, qui pastoralis providentia auxilio magis indigent. Hinc est quòd, non sine viscerum nostrorum commotione, considerantes, catholicos regnorum Angliæ et Scotia, hæresis violentia oppressos, utilitatibus iis destitui, quas cæteri ecclesiæ filii ab episcoporum ministerio percipiunt, episcopi solatio, quantum cum domino possumus, eos sublevare decrevimus. Quapropter de tua fide, prudentia, integritate, catholicæ religionis zelo ac doctrina plurimum in domino confisi; Tibi, ut, postquam munus consecrationis susceperis, et ad eadem regna te contuleris, ad solatium animarum et spirituale bonum Christi fidelium catholicorum, in regnis Angliæ et Scotiæ prædictis existentium, sive quos pro tempore ibi existere contigerit; ad nostrum et sedis apostolicæ beneplacitum, omnibus et singulis facultatibus olim archipresbyteris Angliæ à sede apostolica deputatis per fel. record. Clementem VIII. et Paulum V. Romanos pontifices prædecessores nostros concessis, nec non quibus ordinarii in suis civitatibus et diœcesibus utuntur, fruuntur et gaudent, ac uti, frui, et gaudere possunt, similiter uti, frui, et gaudere liberè et licitè possis et valeas, apostolica auctoritate, tenore præsentium, licentiam et facultatem impertimur; teque ad præmissa omnia et singula auctoritate et tenore prædictis delegamus. Causarum tamen in secunda instantiâ cognitionem et terminationem, omnemque à quocumque gravamine recursum nostro apud charissimum filium Ludovicum Francorum regem christianissimum nunc et pro tempore existenti nuncio reservamus, et reservata esse volumus; cui non intendimus per præsentes ullatenus præjudicare. Non obstantibus apostolicis, ac in universalibus provincialibusque ac synodalibus

* From Dodd's Church History, vol. iii. p. 7.

conciliis editis generalibus constitutionibus et ordinationibus, cæterisque contrariis quibuscumque. Datum Romæ apud S. Petrum, sub annulo Piscatoris die 4 Februarii, anno Domini MDCXXV. Pontificatus nostri anno secundo.

V. THEATINUS.

Endorsed: Dilecto filio Richardo electo Chalcedonensi.

Decretum Congregationis circa Episcopum Chalcedonensem.*

S. congregatio R R. P P. cardinalium, de mandato Smi Dni nostri ab hinc biennio rescripsit, missionarios Angliæ, qui à sede apostolica facultatem habent audiendi confessiones laicorum, vel obtinuerunt à suis superioribus, ab eadem sancta sede hanc facultatem impertiendi potestatem habentibus, non teneri sistere se coram episcopo Chalcedonensi, vel ejus vicariis ad habendas novas approbationes, vigente maximè persecutione: sed dictis facultatibus liberè uti posse. Sacramenta autem baptismi, matrimonii et extremæ unctionis, eadem S. Congregatio rescripsit, non esse à missionariis ministranda sine consensu episcopi Chalcedonensis, seu vicariorum ejusdem.

F. CARDINALIS À BALNEO.

Decretum Alterum Congregationis circa Episcopum Chalcedonensem. †

Sedes apostolica nunquam censuit constituere Rmum. Chalcedonensem ordinarium Angliæ et Scotia; sed tantùm

* A decree in the Bishop of Chalcedon's handwriting, in the English Seminary in Paris.

+ Ibid.

ei potestatem impertiri, ut, ad beneplacitum ejusdem sedis, vices ordinariorum, qui ob schisma ibi desunt, suppleat. Inconveniens enim foret ex tot antiquissimis Angliæ, et Scotia diœcesibus unam diœcesim constituere, illamque uni ordinario subjicere.

Monitus fuit Rdmus Chalcedonensis à Galliarum nuncio, ut nomen ordinarii Angliæ et Scotia, quod assumpserat, deponeret; nec talem se dici pateretur.

Censuit sacra congregatio, hoc tempore persecutionis non expedire, Rdmum Chalcedonensem, cogere regulares, à sanc. sede, vel ab habentibus potestatem ab eadem approbatos ad audiendas confessiones, ut novam ab ipso, vel à suis vicariis approbationem accipiant. Monitus pluries fuit, nec tamen acquiescit.

d

Regulæ Observandæ in Anglicanis Missionibus, ab Apostolicis Vicariis, nec non a Sacerdotibus Missionariis Sæcularibus, ac Regularibus. *

Venerabilibus Fratribus, Episcopis Vicariis Apostolicis, et Dilectis Filiis, Sacerdotibus tam Sæcularibus, quam cujusvis Ordinis et Instituti, etiam Societatis Jesu, Regularibus, Missionariis Apostolicis Anglicanarum Missionum.

BENEDICTUS PAPA XIV.

Venerabiles Fratres, Dilecti Filii, Salutem, et Apostolicam Benedictionem.

Apostolicum ministerium, quod vos, Venerabiles Fratres, Dilecti Filii, tanta cum alacritate suscepistis, satis superque admonere vos, et assidue in memoriam revocare non dubitamus, præceptum mandatumque Supremi Pastorum Principis JESU-CHRISTI Apostolos suos edocentis, cujus divina legatione in procuranda æterna Christifidelium salute fungimini cooperatores; nimirum, ut mutua vosmetipsi invicem charitate diligentes, opus vobis injunctum consummare satagatis, quo debitam laboribus vestris mercedem in Coelis a justo remuneratore Deo recipere valeatis. Nobis sane, qui gravissimas Sacrosancti Apostolatus curas, et omnium Ecclesiarum sollicitudinem gerentes, pene deficimus, nihil accidere potest molestius, quam cum accipimus scissuras esse inter vos, propter quas propagatio Catholicæ Fidei, et Christifidelium salus retardatur. Eapropter, ut opportunum, consentaneumque præcidendis et e medio auferendis dissidiis, quæ jamdudum inter vos exorta, sæpe sæpius emergere, ac magis invalescere plenissime docti vehementer dolemus, et pristinæ animorum concordiæ conciliandæ, et in perpetuum confirmandæ remedium afferremus; primum quidem non solum exhibita Nobis utriusque partis rationum momenta per Nos ipsos accurate expendimus; sed nonnullis etiam *Bullorum Benedict XIV. tom. iv. p. 59.

Venerabilibus Fratribus nostris sanctæ Romanæ Ecclesiæ Cardinalibus negotiis Congregationis Propagandæ Fidei præpositis examinanda mandavimus; deinde vero iisdem Cardinalibus ad Nos accitis, eorumdem sententiam consiliumque requisivimus. Quos postquam Nobiscum convenire, et consentire comperimus, hæc, quæ sequuntur, statuimus, decrevimus, et a vobis districte servanda proponimus, et mandamus.

§ 1. Cum ab anno 1688, constitutum fuerit, ut Missio Anglicana per quatuor Apostolicos Vicarios administretur, qui Episcopi in Partibus Infidelium existant; cumque sui limites, et confinia præscripta sint, in quibus ipsorum singuli suo munere perfungantur, nihil omnino immutetur in iis omnibus, quæ pertinent ad eosdem Vicarios Apostolicos, eorumque deputationem, et limites, quos modo indicavimus.

§ 2. Cum nonnulla Seminaria, et Collegia instituta sint, ex quibus Missionarii Cleri Secularis in Angliam mittuntur, nulla diligentia, et cura prætermittatur, ut Alumni ad Sacras Missiones obeundas destinati, optimis moribus, pietate, ingenio, doctrina exornentur, et ut periti sint in exercendis Functionibus Ecclesiasticis, et Cantu Gregoriano, quantum fieri poterit, imbuti. Præses Collegii Duacensis in Belgio, Litteris datis die 25 Januarii, Congregationem de Propaganda Fide sincere certiorem fecit de ratione, qua Alumni in prædicto Collegio instituuntur. Hisce proinde Litteris per honorificum responsum redditum fuit. Romæ existit Collegium Anglicanum a Sancto Thoma nuncupatum, curæ ac disciplinæ Patrum Societatis Jesu commissum, cujus visitationem susceperunt jussu Prædecessoris nostri Clementis XII. duo Cardinales vita jam functi, Davia scilicet, et Riviera, sustinuitque Secretarii munus Cardinalis Monti vitam adhuc agens, qui id temporis munus a Secretis Congregationis de Propaganda Fide gerebat. Itaque plurima statuta fuere, peculiari Decreto Summi Pontificis confirmata, quod die 28 Septembris anno 1739, in lucem emanavit. Sancitum in primis est, ut eodem in Collegio duo Præceptores in posterum commorentur, quorum unus Controversiis, et Sacris