5 10 15 20 ΧΟΥ ΕΠΙΑΡΧΟΝΤΟΣ ΑΥΡΗΜΟYCEPWTOC ΠΥΡΦΟΡΟΥΝΤOCAYΡΗ ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΤΟΥ ΠΙΚΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΟΝΤΟΣΑΥΡΗΛΙΒΑ ΝΟΥ 7. ΕΝΕΙΚΩΝ ΟΙΔΕ ΣΑΛΠΙΚΤΗ ΠΟΥΑΙΛΙΟΣ ΣΕΡΑ ΚΥΚΛΙΟΣ.ΑΥΛΗTHCMAΥΡΗ ΣΕΠTIMIOCNE RECIANO CAN 25 ΣΙΔΗΡΟΣΚΟΡΙΝΘΙΟΣ. ΚωμωΔΟΣ ΜΕΥΤΥΧIANO CΑΘΗΝΑΙΟΣ ΔΡΟΣΝΕIKOSHΔΕΥΣ ΧΟΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΥΡΗ Ζωσι λιος ̓Αλέξανδρος, quamquam non sine exemplo in inscriptionibus, ut docebit Index; deficit etiam patria hominis: nec tutum iudico corrigere 'Aλεavδρεύς. Κολωναντιοχεύς vs. 23. 35. est Antiochenus ex Pisidiae urbe Antiochia seu Caesarea (Plin. H. N. ... Γι 1 V, 27.), iuris Italici colonia inde ab Augusto, quae in nummis Col. Caes. Antiochiae. Vide Eckhel. D. N. T. III. p. 18. Mannert. Geogr. T. VI. P.II. p.177 sq. De ludis et maxime de illo διὰ πάντων cf. ad n. 1583-1585. In ecclesia loci Carditza, qui putatur vetus Acraephia esse; Krusio tamen Hellad. T. II. p. 573. videtur Trophea esse posse Acraephiae vicina. Equidem non dubito esse Acraephiam, ubi est Ptoi Apollinis templum, cuius mentio fit in titulo eodem loco reperto n. 1625. Ex schedis Hawkinsii dedit Walpolius Trav. p.577. ΑΝΤΙΟΥ ΑΡΧΟΝΤΟΣΑΓΩΝΟΘΕΤΟΥΝ - - ΜΑΙΟΥΤΩΝΤΗΣΤΙ-Ω-ΣΩΤΗΙ- ΩΝΠΡΩ a me postpositus, quod ludorum ratio ex illis melius cognoscitur. Hic non est Sullana aetate antiquior: agonotheta civis Romanus cum patre videtur ut tot illa aetate alii ex Sulla P. Cornelius vocatus esse. Vs. 2. 3. nolim Ρωμαίου suppleri. Ο πόλεμος aut bellum Mithridaticum est, quod Boeotiam maxime afflixit, aut unum ex civilibus insecutis: sed prius est probabilius. Eo igitur bello perfecto urbs σωτήρια ἑαυτῆς celebrabat; in quorum prima post bellum (ἀπὸ τοῦ πολέμου) celebratione vicerunt hi. Deus illorum ludorum est Ζεὺς σωτήρ. Ζεὺς μέγιστος templum habet in urbe Acraephia (n. 1625.66.). De ludis vide priores titulos: τὸ ἐγκωμιολογικὸν (ποίημα s. προοίμιον) est idem quod in aliis titulis ἐγκώμιον (vide ad n. 1585.). Νοtus est versus encomiologicus. In voce ἐγκωμιολο Yin et in extrema paudos deficit Iota subscr. (nisi in priore fallit apographum): sic n.1584. circa Olymp. 145. iam deest in similibus formis, non tamen constanter. 1588. Lebadeae. Ed. Spon. Itin. T. III. P.II. p. 12. Wheler. Itin. p. 33o. Pocock. Inscr. ant. P.I. c. 5. s. 5. p. 61. Tractarunt vel apposuerunt Müller. Orchom. p.470. Osann. Auctar. Lex. Gr. p.5y. Bos. Inscr. Gr. p. 502. Sero allatae sunt schedae Köhlerianae. ΤΟ ΙΠΠΟΤΗΛΕΒΑΔΕΙΕΩΝΑ ΝΕΟΙ ΑΝΤΡΕΦΩΝΙΟΙ ΔΕΞΙΠΠΩΣΑΥΚΡΑΤΕΙΩΕΙΛΑΡΧΙOΝΤΩΝΑΡΙΣΤΩΝΟΣ Vs. 1. Spon. omittit ΤΟ ΙΠΠΟ. Spon. Whel. Köhl. ΛΕΒΑΔΕΙΕΩΝ, Poc. ΛΕΡΑΔΕΙΗΩΝ. Ibidem. Poc. ΕΘΙΑΝ, Spon. ΑΝΕΘΗΚΑΝ, Köhl. ΑΝΕΘΗΚΕΝ, Whel. quod dedi. Vs. 2. Spon. Whel. initio duarum litterarum lacunam signant, et sic Spon. etiam vs.3.4. Pocockius vs. 2. NП p. NI; Köhl. NIKAZAN ΤΕΣ (ceteri ΞΑΝ Ρ. ΣΑΝ). Ibid. Poc. ΙΠΑΣΙΗΝΑ MO! etc. Ex Whel. semel dedi F, et deinde bis idem in voce apud Poc. ΙΠΠΑΡΧΙΟΝΤΟΣ, pro qua Spon. Köhl. Whel. ΙΠΠΑΡΧΟΝΤΟΣ et ΙΠΠΑΡ ΧΟΝΤΟΣ. Vs. 3. Poc. ΔΕΞΙΠΠΩΣΑΥ. PA, Spon. Köhl. ΔΕΞΙΠΠΟΣΛΥΚΡΑ, Whel. ΔΕΞΙΠΠΟΣ. AYKPA: verum inde composui. In fine pro API ΣΤΩΝΟΣ Poc. ΑΥΤΩΟΣ. Vs. 4. Whel, Köhl. ΘΡΑΣΩΝΙΩ, Spon. ΘΡΑΣΟΝΙΩ, Poc..ΟΡΑΣΩΝΝΙΩ. Postremo Spon. Köhl. ΜΟΣΛΥΚΡΑ, Whel. ΜΟΣ ΑΥΚΡΑ, Poc. ΜΩΑΥΚΡΑ, ex quibus veram lectionem composui. Τοὶ ἱππότη Λεβαδειέων ἀνέθιαν Τρεφωνίῳ ἱππαρχίοντος Δεξίππω Σαυκρατείω, εἰλαρχιόντων Αρίστωνος Θρασωνίω, Ἐπιτίμω Σαυκρατείω. Λεβαδειήων si legeris, erit p. Λεβαδειαίων, ut ἱππότη p. ἱππόται. Cf. Introd. I, 8. Sed praetuli meliorum auctorum lectionem Λεβαδειέων ο Λεβαδειεύς: neque enim in hoc titulo non perfecte Boeotica videtur Λεβαδειείων Boeoticum necessarium esse (cf. Introd. I, 5.). De forma avέiav noto, abolita' sigma littera ut in Μοῦα s. Μῶα Boeotico et Laconico atque ut in τύπτεαι (τύπτεσαι) etc. feri. ἀνέθεαν; unde Boeotice ἀνέθιαν. In Τρεφωνίῳ Οι pro Ω retentum ex prisca scriptura, quod vidimus iam supra. Τρε φωνίῳ p. Τροφωνίῳ, ut Ερχομενός p. Ορχομενός notante Rosio. Tum Müllerus νικάξαντες, licet aliud ex eo referat quidam: dedi tamen νικάσαντες ob n. 1579. 1580. Ἱππάσιν, in ludis equitatus, qui ita instituebantur, ut totae alae vel turmae inter se decurrerent: inter quas equitatus Lebadeensis vicit. Nam si singulis equis decursum esset vel curribus, dicendum erat κέλητι vel ἵπποις. De Pamboeotiis vide Meurs. Gr, fer. Σαυκρατείω est Σωκρατείου, ut Σαύμειλος Σώμηλος. Non recte Os. Ναυκρατείω correxit. De patronymica forma adiectiva, quam non intellexerunt interpretes, vide ad n. 1574. De magistratibus militaribus vide Introd. 1589. Lebadeae. In fragmine marmoris tres coronae, quibus inscripti tituli, quos littera b signavi; a est supra scriptum litteris paulo maioribus. Ed. Dodwell. Itin. T. II. p. 512. Supra debet nomen victoris scriptum fuisse, fortasse cum versibus. Vs. 1. extr. anne και fuit? Vs. 2. conieceris Κλαζ[ομενῶν aliquam mentionem factam esse, quae sit victoris patria. Coronis inscripti ludi, quibus ille vicit: sed quibus in sollemnibus vicerit δόλιχον et δίαυλον, quum non dica tur, consentaneum est Lebadeae eas coronas partas esse ex Basiliis. Tertio loco vicit Ελευθέρια δόλιχον ; intellige Ελευθέρια Plataica. Mire Osannus Syllog p. 201. Eleutheriam nobis mulierem praebet, quae vicerit dolicho. 1590. ,,Apud Thebas ad aulam regiam in ornatissimo marmore"; ex suis et Cyriaci schedis, quas miserat Compagnonius, Murat. ~T. M. p. DEXLIX. 1. Sed in loco Parapongia (Guil. Gellio in tabula Petropungia, sed in textu Itin. Gr. p. 113. Parapungia) inter Thespias et Plataeas postea repertus titulus est: qui locus vicinus vico Leftra s. Lefka, hoc est Leuctris. ... Videtur tamen hoc monumentum ad ludos Thespienses referendum, ut infra dixi. Lapidem Athenas delatum in Britanniam deportavit Elginus (Catal. Viscont. n. 14.), ubi asservatur in Museo Britannico, Synops. n. 92. Ibi transcriptum titulum edidit Osannus Syll. I, 68. p. 199. Nos usi sumus schedis Osanni et Mülleri, qui ibidem transcripsit, et Köh13. «lerianis in Graecia scriptis. ΠΑΛΗΝ ΜΝΗΣΙΘΕΟΣΜΙΡΩΝΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ ΠΥΓΜΗΝ ΙΩΙΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΕΛΕΙΤΗΣ ΠΑΓΚΡΑTION ΣΑΜΙΧΟΣ ΕΠΑΙΝΕΤΟΥΛΑΡΥΜΝΕΥΣ ΠΑΙΔΩΝ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ ΔΟΛΙΧΟΝ at oral b ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥΙΜΥΡΝΑΙΟΣ Litterarum formas dedi ex schedis Mülleri, quibuscum in forma litterae Π consentiunt schedae Osanni. Formam tituli Mur, perversam habet, Vs. 1. Οs. ΤΑΝΑΓΙΑΙΟΣ. Vs. 5. Mur. ΟΜΟΛΟΙΧΟΥ. Vs,6, extr, lacunam signat Mur. vapulans idcirco a Dorvillio ad Charit. p.388. qui simul Muratorii interpretationem Latinam castigat: a quo labore putidissimo ego me per universum opus abstineo. Vs. 7. ΜΙΡΩΝΟΣ in lapide esse testatur Müll. con sentiente Os. et schedis Köhl. Contra Mur. MEI- [παίδων τῶν νεωτέρων δόλιχον] Θεότιμος Μελαντίχου Ταναγραῖος, στάδιον ultimum Σ indidem. Vs. 19. Mur. APTEMHEIOY. dubie Romana in Graecia potentia prior est, quum Vs. 26. Os. ATENEIOYETADION, falso. Quod ne unum quidem Romanum nomen insit: idem dedi cum Mur. habent Müll. Köhl. Vs. 27. Mur. quum vulgari dialecto scriptus sit, si ex OrchoПATEEYΣ, et vs. 29. AEM etc. In fine lapis est meniis titulis iudicare hunc licet, circa Olymp. fractus; Mur. additum habet vs. 34. ETADION, 130-145. poni potest (cf. ad n. 1584.). Ex urbiquod adieci licet dubitationi obnoxium. bus nominatis colligitur, non posse eum ante Demetrium Poliorceten et Lysimachum Thraciae regem, quorum alter Olymp. 123, 1. e Macedonia pulsus est, alter Olymp. 124, 3. periit, scriptum esse: nam Nicaeam Bithyniae (vs. 31.) Lysimachus ex uxore Nicaea denominavit (Steph. Byz. v.); Demetriadem (vs. 33.) condidit Demetrius Poliorcetes (Steph. Byz. v. et intt.). Ex Chrysaoridis mentione vs. 19. nihil potest deduci: quae urbs olim Hecatesia dicta, remotissimis ut videtur temporibus; tum Chrysaoris, postea Idrias ab Idrieo, non illo Hecatomni filio, sed heroe mythico, Caris filio (Steph. Byz. v. Εκατησία, Ἰδριάς, Χρυσαορίς): et quando hoc acciderit, nescimus. Sed optimum de aetate tituli indicium praebet vs. 15. unde patet esse eum aliquot annis ante Olymp. 135. scriptum: v. ibi not. Καλλικλῆς Ὁμολωΐχου Θεσπιεύς, 5 Κρίτων Σιμίου Θεσπιεύς, 10 πάλην Μνησίθεος Μίρωνος Θηβαῖος, Ζώιλος ̓Αλεξάνδρου Ἐλείτης, Σάμιχος Ἐπαινέτου Λαρυμνεύς. 15 Ἐράτων Εὐχαρίδου Οπούντιος, 20 Ἐράτων Εὐχαρίδου Οπούντιος, πένταθλον Οὐλιάδης Αρτεμισίου Χρυσαορεύς, Δαμοκράτης Τιμοκλέους Κῷος, πυγμὴν Διοκλῆς Διοκλέους Αθηναῖος, παγκράτιον Initio perierunt praescripta et pauca alia, eaque in alio, lapide supra apposito exarata fuisse videntur, quippe quae ne Cyriacus quidem vidit. Quid post praescripta positum fuerit, non potest nisi ordine ludorum examinato perspici. Qui ordo fuerit, collato imprimis n. 1591. intelligitur. Nempe in illo titulo, qui eiusdem haud dubie loci est, in unius anni recensu inde a vs. 23. scripti sunt maiCOPENCOM dės, wyévelot, avopes, post hos curulium ludorum viδες, αγένειοι, άνδρες, ctores: in singulis illis aetatibus ex ordine habenΚατηγοtur δόλιχος, στάδιον, δίαυλος, πάλη, πυγμή, παγκρά ντιον, nisi quod in ἀγενείοις deest δόλιχος et δίαυλος, 25 Απολλόδωρος ̓Απολλοδώρου Κυζικηνός. 30 ἀγενείους στάδιον ȧyevεíous σrádiov TD TO ARYAN Yet in viris praeterea additur íτns dgóμos, his pro Διονύσιος Νικαρέτου Πλαταιεύς, πένταθλον 2012 prius. Vidés observatum esse eum aetatum ordi03/nem, ut imbecillior primo loco poneretur, media medio, robustior ultimo. 'Ayévetot enim medii sunt in049/ter raidas et avdgas, quod et aliunde patet et ex Platone Legg. VIII. p. 833. C. Vide ad n. 232. Iam in nostro titulo vs. 26. incipiunt ludi ayɛvεív: sequebantur igitur avopes, ex quibus solum apud CyriaPadavine & cum superest illud rádiov, quod ille ex seqq. deprompsisse videtur missis intermediis, quae supplévi. Sed ante ayevelous vs. 12. incipiunt ludi #aíδων τῶν πρεσβυτέρων: igitur consentaneum est in nostro titulo ante hos fuisse scriptos Taîdas Tous VEWTEROUS. Nempe pueri, qui n. 1591. unam classem constituunt ab ayeveios distinctam, hic divisi sunt in duos ordines; sic tres praeter viros aetates hic constituuntur, παῖδες νεώτεροι, παῖδες πρεσβύτεροι, ἀγέvelo, qui n. 232. sunt Taïdes Ts Towns, Tys deurégas, Ts Tgirns λnías (vide ibi nott.). Errat vero Osannus, qui raidas #geo Burégous putat maiores natu quam ayevelous fuisse: nec sententiam hanc, quae possit patronum nancisci, defenderis loco Pindarico Olymp. IX, 89. ubi ayéveio sunt pueri simpliciter, et geBúregoi viri, nondum tum pluribus inter ludos puerorum viris minorum aetatibus constitutis. Quae quum ita sint, et quum vs. 2. orádiov scriptum sit non addita aetate, necesse est ante vs. 1. scriptum BYANTHYO Parapongiae repertus titulus quum sit, putes Leuctricum esse: sed quum titulus n. 1585. in eodem loco sit inventus a Cyriaco ubi hic, isque manifesto Thespiensis, consentaneum est hunc quoque Thespiensem esse. Iam vero quum Thespiensium Musea musicos tantum ludos habuerint, non hic catalogus Museorum victores continet: sed iidem celebrabant Erotidia musicis gymnicisque ludis insignia (Pausan. IX, 31, 3.); et gymnicas ex his victorias habes n. 1429. 1430. ubi cf. not. Itaque diu est ex quo hunc titulum ad Erotidia pertinere suspicatus sum; idem placuit Osanno. Aetas tituli haud fuerit aliud ad #aidas Tous vEwTégous pertinens, nempe dolichus, ut vs. 12. est Taídwv Tv TEσBUTÉρWV SóλXov, et n. 1591. vs. 2. Taidas dóλxov. Ante haec vero perierint musicorum ludorum victores vel sola praescripta. His explicitis examinemus singularum aetatum in nostro titulo ludos. In minoribus pueris praeter doxov, quem supplemus, habes σrádiov, αυλον, πάλην, πυγμήν, παγκράτιον, prorsus ut n. 1591. in pueris; in maioribus eadem cum pentathlo; in ayεvεíos nostro in titulo sunt eadem quae in maioribus pueris, excepto dolicho et diaulo, ubi in fine suppleveris pancratium'; atque ita prorsus n. 1591. nisi quod pentathlum excepto vs. 21. deest. Vides prope omnia concinere: quae discrepant possunt inde explicari, quod partim variatum in ludis habendis est, partim non ex omnibus generibus quotannis reportata est victoria. Iam de singulis paucissima dicenda supersunt. Vs. 3. est Ouoλwixos: de qua voce, ne in ea cum nupero interprete haereas, vide Introd. I, 15. Vs. 7. Migwvos offendit; videtur hoc ex Boeotismo retentum p. Meigwvos: nam homo Thebanus est, non Theraeus, ut visum. Vs. 9. 'EXEírns illustratur ab Osanno veteri excerpto ap. Bredow. Epist. Par. p. 104. ubi Eleae Italicae civis 'Eλeírns dici perhibetur. Vs. 15. et 17. stadio et diaulo inter pueros maiores vicisse dicitur Eraton Opuntius: Locrum Opuntium intelligendum esse sponte patet; Opus Elea vel Achaica (vide Steph. Byz.) si significaretur, hoc designatum esset, quum hae et remotiores a Boeotia et ignobiles fuerint. Sed Locrenses hac aetate Aetoli sunt: itaque non dubito, quod Osannus incertum dixit, pro certo affirmare, hunc esse Eratonem Aetolum, qui secundum Africanum Olymp. 135. stadio vicit Olympia vir. Nempe is est Aetolus Opuntius renunciatus in honorem Aetolorum. Itaque titulus noster aliquot annis ante Olymp. 135. fortasse circa Olymp. 132. vel 133. scriptus est. Vs. 26. ¿yeveίous lectio est unice vera, ut avogas alibi: immo ipsum ayɛvelous σrádiov habes n. 1591. nec talia sunt rara. 1591. Marmor Athenis servatum in domo Abramiotae Doctoris. Posteriorem partem, b, per Niebuhrium misit Mustoxydes. Aliud apographum a b vs. 28. incipiens misit Münterus ex schedis Akerbladii:,, Athenis in domo Hadje Achmet Aga". Sero accepi schedas Köhlerianas, quae utramque partem, a et b, continent, et ita coniunctam, ut dedimus: ne credas me coniunxisse. Immo vellem non coniungenda haec essent. Boeoticis addidi ob similitudinem prioris. [Textum vide pag. seq. interpositum.] In parte b fundus exempli nostri apographum Mustoxydianum est. Vs. 22. quo loco Must. habet ΤΟΣΩΤΙΚΟΣ etc. mira variatione Kohl. κέλητι [τελείῳ vel πωλικῷ] Νουμήνιος ̓Απολλοδ[ώ]ρου · συνωρίδι τε[λεία] 5 · Εὐκράτεια Πολυκράτους 20 25 ΤΡΙΟΣΔΙΟΜΝ.ΣΥ.Ω.ΙΩΤΙΟ, quod fuerit Δημήτριος Διομνήστου Βοιώτιος: igitur aliquid turbatum esse patet, atque utramque lectionem sub uno versu coniunxi, asteriscis distinctam. Vs. 23. ex Köhl. (Must. ΠΗΙΛΙΣΔΟΝΙΧΟΝ). Vs. 24. Must. ΑΙΣΙΟΣΔΕ etc. · Köhl. AKAIOΣAE etc. Vs. 26. Must. EMAΣOΣ, Köhl. quod dedi; ille XAPOTOΣ, hic quod dedi. Vs. 28. Must. IƐIOE, Köhl. et Ak. IKXIO: hic vs. 30. 31. omittit. Vs. 3o. Must. HгHEIAKAITOE, Köhl. ΣΑΓΗΣΙΑΝΑΚΤΟΣ. Vs. 32. Ak. Kohl. ΣΟΠ etc. Vs. 34. Ak. Köhl. .....AHMIAAYNAZI etc. Vs. 35. rex Ak. Köhl. Vs. 36. Ak. Köhl. .... Ox AYOY etc. et in fine AПOXA, ubi Must. AПEXA. Vs. 38. iidem ...... BOYENIONOΣ etc. Vs. 40. Must. ΑΝΤΡΟΔΩΡΟΥ, ΑΚ. ...ΗΜΗΤΡΟ etc. Köhl....H.MHPO etc. Vs. 43. Must. AOMAXON, Ak. Köhl. quod dedi. Vs. 44. Ak. ^EXIOƐ, Köhl. AEIO; Must. NIOZ; pro AOP (sië Ak. Köhl.)` Must. AOP. Vs. 46. ANTON ex Ak. et Köhl. solis. Vs. 50. Ak. Köhl. AHMOKPATHE TVs. 52. Must. EPIPIKOΣ, Ak. Köhl. EПINKOZ. Vs. 56. Must. APEYE, Ak. Köhl. AOPEYΣ: ex iisdem addidi ultima 10. Vs. 57. Ak. Köhl. TEAEIOI. Vs. 58. Ak KAPPA etc. Ex eodem et Köhl. ibidem addidi ul-302 timum A. Vs. 59. Köhl. Ak. E, Must. 3: hie TE-TAA AEISI, illi TEAEIAI. Vs. 61. extr. Ak. addit A.SVG. Vs. 64. extr. Ak. APгKIOE. .... ་་ ̓Αλ]κ[α]ῖος Λευκίππου Αλικαρνασ[εύς, |