Tituli, quos in hac classe edimus, quum plerique omnes Imperatorum aetate scripti sint, qualis tum Spartanae reipublicae constitutio fuerit, ex his potissimum intelligitur. Igitur ut omnibus inter se conferendis alium ex alio emendatum praestarem, summa ope nisus sum: quae res non mediocribus impedita difficultatibus fuit: ea vero perfecta quae de magistratuum ratione ex iis colliguntur, hoc loco congerere constitui. I. Tituli ipsi, excepto n. 1297. Spartani omnes sunt: n. 1295.1296. sunt quidem Coronae in Messenia reperti, sed Coronen tum Spartanorum fuisse monui cap. v. huius introductionis. Aetatis indicia plurimis insunt nomina Romana satis frequentia: n. 1241.1247. Hadriani et Antonini Pii Impp. mentio fit; eiusdemque aetatis n. 1265. et alii sunt. Ceterum nec litterarum formae nec magistratuum nomina nec virorum mentio licet frequenter redeuntium in diversis titulis, etiam ceterarum classium, sat multa praebent indicia, ut certum temporis ordinem instituere potuerim, ideoque satius duxi disertiores titulos primo loco ponere. Vetustissimus catalogorum videtur n. 1260. ceterorum aetatem ex patronomorum tabula, quam infra contexui, aliquatenus coniicere licét. Omnino exceptis iis, quos in prima parte dedi (n. 13. 15.35.42.), omnes Laconici tituli satis recentes sunt: illis quidem demptis nullus ante sextum urbis Romae saeculum scriptus est; immo praeter fragmenta et Gytheatarum titulum n. 1325. atque unum et alterum paucis verbis conceptum soli n. 1331-1335. ad illam fere debent aetatem referri: rari vel Augustei aevi tituli sunt, frequentiores. Hadrianei; sed plurimi etiam. Hadriano recentiores sunt: haud pauci saeculo post Christum tertio scripti usque ad Gordianos Imperatores. Sed ut ad catalogos redeam, ex his multi ita fracti habentur, ut sola nomina hominum supersint: plurimos esse magistratuum catalogos, diserta illorum mentio docet; unus n. 1279. potest gymnicus videri, quod ibi post alios vɛavíoxo commemorantur; quamquam res incerta est; neque iargou mentio col. II. vs. 7. quidquam docet: contra n. 1265. 1270. sine causa gymnici habiti sunt. Sed magistratuum tituli vari sunt generis. Primum est eorum, qui plurium magistratuum quoque anno muneribus functorum recensum continent, maxime ephororum et nomophylacum simul omnium, qui uno vel pluribus annis magistratum gesserint, ut n. 1237. 1238. 1244. 1245. 1247.1248. etc. secundum eorum, in quibus perscriptum est, quos hic et ille insignis vir successu annorum magistratus obtinuerit, ut n. 1254. 1255. 1258. 1259. etc. postremo plenissimi et integerrimi tituli ex utroque genere compositi sunt, aut primi generis titulo aliam, secundi generis titulo aliam columnam implente, ut n. 1239. 1240.,1241.1249. 1256. quod genus tertium vocabo, aut in eadem columna utroque genere commisto, ut n. 1241. col. I. n. 1242. 1243. 1250. quod quartum genus esto. Ex quibus secundum eo videtur deducere, ut horum titulorum pars honori eorum virorum data sit, quorum magistratus successu annorum gesti enumerantur, additis etiam ceteris collegis et magistratibus, quibus munere fungentibus illi honorati sint, fere ut in Atticis titulis n. 115. 189. 353. Quod confirmaveris titulis class. II. n. 1504. 1320. ubi sub Imperatorum statuis catalogus nomophylacum et senatorum habetur, quemadmodum etiam n. 1247. catalogo magistratuum Imperatoris nomen praemissum reperitur: nec prorsus dissimiles class. III. n. 1341. 1364. a. In tertio vero genere an diversae columnae connexae fuerint, ambiguum est: in quarto, quum fere sola fragmenta teneamus, ac ne primi quidem et secundi generis tituli integri esse soleant, a Fourmonto suspiceris hinc inde aliquid turbatum esse; in nonnullis tamen ratio idonea deprehenditur. Nam n. 1242. enumeratio magistratuum successu annorum ab uno gestorum pertinet ad ultimum nomen catalogi nomophylacum; cui nomini aliqua ex causa illa elogia adscripta sunt: et n. 1241. col. I. init. elogia Agathoclis Stephani f. superesse ex catalogo videntur, qui supra scriptus fuerit, ita ut eadem fuerit ratio quae n. 1242. Praeterea secundi generis catalogos cum tertii quartique iis partibus, quae cum secundo conveniunt, nota ita comparatos esse, ut cuiusque viri magistratus ex ordine annorum, quibus gesti sint, perscribantur; unde simul colligitur, quae magistratuum eponymorum series fuerit, et qui ordo in muneribus capessendis observatus Spartae sit: sed plures passim viri deinceps recensentur, et cautione opus est, ne diversorum virorum elogia et cum his magistratuum seriem confundas. Sic n. 1239. col. III. primo loco collocatus est Eutychus, synephebus cuiusdam patronomi, cum munerum ἐπὶ Κασ. ̓Αριστοτέλους, Διῒ μυσταγωγὸς ἀπὸ ̓Ασίας ἐπὶ ̓Αγητορίδα, νομοφύλαξ ἐπὶ Ξεναρχίδα, ἔφορος ἐπὶ Νηδύμου. Additur alius: Γλύκων Γλύκωνος ἐ - - - ἐπὶ Τιτιανοῦ, νομοφύλαξ ἐπὶ ̓Αγητορίδα, pogos èì Nndúμov. Vides duos ephoros eiusdem anni ἐπὶ Νηδύμου. inscriptos esse, et ephoriam ultimum eorum magiINSCR. GR. VOL. I. enumeratione: - stratum fuisse: unde coniicio tres priores ephoros initio intercidisse. Similiter alii tituli sunt comparati, ut n.1254. duo inscripti nomophylaces sunt, deficientibus ut videtur ceteris. Non tamen omnes vi, ros, qui sic deinceps positi sunt, eodem anno ultimum magistratum gessisse, docet n. 1241. col. III. Postremo hoc memorabile, titulos hos, quocunque consilio compositos, simul diis consecrari consuevisse, id quod expressum est n. 1239. col.III. (Jɛoîs), n.1248. col. I. (Nixías Þiλéα innagxńσas Deoïs), n.1261, (Deois σwingσi Alosnópois): et huc fortasse referendi etiam p. 1240. 1245. ubi Aids Bouλaíou videtur mentio latere. II. Nunc de magistratibus ipsis dicturus accedo primum ad patronomos. Nomen Osannus Syll. p. 256. ad iuvenilem disciplinam revocat: sed proprie naτgovoμía et #aтgovoμeo ai de eo dicitur, qui patria imperet potestate; et quum universa respublica Spartana ad familiae modum temperata fuerit, Targovóuos videtur is dictus esse, qui quasi patria potestate universae praeesset reipublicae: principes enim constat patronomos magistratus fuisse a Cleomene III. institutos, et Senatus, summi olim collegii, muneribus, certe in speciem, auctos. Pausan, II, 9, 1. de Cleomene: nai Tò ngáтos TYS Yegovσías καταλύσας πατρονόμους τῷ λόγῳ κατέστησεν ἀντ ̓ αὐτῶν: hoc est, vim Senatus resolvit Cleomenes, non Senatum ipsum, qui perduravit testibus Pausania III, 11, 2. epistola ap. Ioseph. A. I. XIV, 9. et titulis compluribus. Patronomos inter principes magistratus cum gymnasiarchis et ephoris componit Philostratus Vit. Apollon. IV, 32. muneris meminit Plutarchus An seni sit resp. ger. c. 24. ex quo coniiciat aliquis id vel ante Cleomenem obtinuisse: ego non credo. Numerus non constat: plures tamen fuisse praeter Pausaniam docet titulus n. 1556. Nam n. 1341. res ambigua est: vide ibi not. Sed quod maximum est, quum olim ephororum princeps fuerit anni eponymus, hac Imperatorum aetate, et credo inde a Cleomene, patronomorum princeps est eponymus anni: quippe ephoros sustulerat Cleomenes: quibus postea restitutis non tamen hoc videtur redditum esse, ut ex iis anni designarentur. Rem a me ad n. 64. 68. significatam et iam olim ex tenui indicio a Corsino (Nott. Gr. Diss. p. xcvi.) aliquatenus collectam paucis demonstratam dabo adversus Pausaniae auctoritatem, qui III, 11, 2. de sua aetate dicens ait: Ἔφοροι δὲ τά τε ἄλλα διοικοῦσι τὰ σπουδῆς μάλιστα ἄξια, καὶ παρέχονται τὸν ἐπώνυμον, καθὰ δὴ καὶ Αθηναίοις τῶν καλουμένων ἐννέα ἐπώνυμός ἐστιν εἷς ἄρχων: nempe hic priorum temporum rationem transtulit ad suam aetatem, nec quid sua aetate Spartae moris esset, diligenter sciscitatus est: id quod ei etiam in bideis accidisse censeo (cf. cap. III.). Nam tituli hi, qui contrarium docent, ipsam Pausaniae aetatem complectuntur haud dubie; certe n. 1241. non ante Hadrianum scriptus est, post quem έπω νυμίαν Spartae mutatam esse, non videtur probabile; et n. 1247. Antonini Pii mentio fit: in eodem autem titulo latet patronomus eponymus Seidectes. Gggg nai Sed patronomum fuisse eponymum, hac ratione inveni. Quippe ubi magistratus recensentur, qui êì τοῦ δεῖνα fuerint, manifesto ὁ δεῖνα est eponymus civitatis annuus. Iam vero n. 1237. ephori enumerantur et nomophylaces ἐπὶ Γα. Ἰουλίου Φιλοκλείδα; sed C. Iulius Philoclidas non est inter ephoros: atque eodem modo n. 1240. col. II. n. 1241. col. I. n. 1243. 1244. 1245. 1249. Itaque ephorus non est eponymus. Porro ubi magistratus designantur, quos quisque certis temporibus gesserit, ut n. 1239. mì Κασ. ̓Αριστοτέλους, ἐπὶ ̓Αγητορίδα, ἐπὶ Ξεναρχίδα, ἐπὶ ΝηNnδύμου, ἐπὶ Τιτιανοῦ, item n. 1240. 1241. 1249. etc. patet haec nomina esse eponymorum anni cuiusque. Hos autem non alios esse ac patronomos, docent loci aliquot, ubi patronomi appellatio addita est, primum n. 1240. col. III. licet mutilata, deinde n. 1241. col. II. ubi in annis designandis primum omittitur, mox inde a personae mutatione, variante, ut solet in titulis, eandem rem perscribendi ratione additur πατρονόμου: ἐπὶ ̓Αριστοκράτους, ἐπὶ Πρατο[λάου], ἐπὶ Διονυσίου, ἐπὶ [Λυσί]ππου, tum ἐπὶ πατρον]όμου Λυσίππου [τοῦ Φιλο]χαρείνου, ἐπὶ πατρονόμου Εὐρυκλέ..., ἐπὶ πα[τρονό]μου Σειπόμ[που] etc. ἐπὶ πατ]ρονόμου Τιβ. [Kλaudio]u ́Agioтoßoúλov. Cf. praeterea n.1251.1258. Αριστοβούλου. 1259. 1268. 1365.b. Etiam in eadem persona modo additur arρovóμou, modo omittitur. Sic n. 1265. Sic n. 1265. habetur: ἐπὶ πα]τρονόμου Τιβ. Κλαυδίου Αριστοβούλου vel Αρισ[τοτέλους, n. 1241. col. II. ἐπὶ πα]τρονόμου Τιβ. TABULA Σήριππος n. 1260. *Αλκιππος n. 1416. Μεναλκίδας n. 1262. Γ. Ἰούλιος Φιλοκλείδας n. 1257. bis. Av [Kλaudio]u 'Apiσroßoúλov; sed n. 1243. brevius est ¿ïì Khaudíou 'Agioтoßoúhov, et n. 1241. col. I. n.1243. ènì Αριστοβούλου. Item n. 1259. col. III. est ἐπὶ Ξεναρχίδα, quem patronomum celebrat n. 1356. et n. 1259. dicitur ἐπὶ Ἰουλίου ̓Αγαθοκλέους, qui patronomus est n. 1360. Ceterum quum patronomi plures fuerint, nisi reperiatur dictio ènì rou deva, non constat, patronomus qui dicitur, eum esse eponymum: quod ob n. 1.365. annoto. Pluries potuisse eundem patronomum creari, docet P. Memmius Pratolaus quartum patronomus n. 134. Summus autem magistratus quum patronomia fuerit, ultimo loco eam capessivisse videntur: neque unquam in catalogis munerum gestorum aliquis ante ephoriam vel legum custodiam dicitur patronomus fuisse: immo in nullo, qui superest, catalogo inter reliqua munera, quae sub cuiusque nomine perscribuntur, patronomia notata reperitur. 1 Certus patronomorum eponymorum ordò contexi non potest: tamen plures ob causas utile iudicavi omnes patronomos eponymos quantum fieri potest qualicunque serie disponere: quod feci in tabula addita. In qua ubi alterum ante alterum fuisse notavi, id ipsum nititur titulis his, maxime secundi generis, et titulorum tertii quartique generis partibus iis, quae cum secundo conveniunt (vide cap. I. huius introductionis). Ubi series prorsus abrumpitur, lineolam subnotavi. PATRONOMORUM EPONYMORUM. MEVEXλs, aetate Nervae Imp. fere a. u. c. 850. Vide n. 1424. Kangárns Poúpou n. 1240. II. Hic n. 1252. est nomophylax et vocatur Coveyós, dum Cleodamus Callicratis f. ephorus est. Quodsi ille Cleodamus non differat a patronomo, Callicrates Rufi f. aetate circiter Hadriani vixerit. Hoc patronomo Callicrate ephorus fuit P. Memmius Pratolaus Deximachi f. (n. 1240. II.). Zɛundns n.1261. ante P. Memmium Pratolaum Deximachi f. Vide Introd. cap. vi. Fortasse est C. Iulius Seimedes C. Iulii Polyeucti f. (n. 1372.). n. 1261. ephorus påtroHuius pater est a Diossecundo post Christum Пó. Mémos Пgaróλaos seuάyou nomo Callicrate Rufi f. (n. 1240. II.). curis sacerdos XLII. (n. 1340.); igitur saeculo fere pater et filius vixerint. Alius est P. Memmius Pratolaus, qui et Aristocles, Damaris f. quater patronomus (n. 1341. 1342.). Пaringárns n. 1241. I. ante Seidectam. Zεidentas n. 1241. I. ante Iulium Charixenum, Hadriani aetate. Eius synephebi memorantur n. 1244. 1247. nomophylaces Imp. Antonino Pio. 'lovλos Xapievos n. 1241. I. ante Seitimum. Huius filius videtur C. Iulius Lysicrates ephorus n. 1240. patronomo Callicrate Rufi f. (n. 1240. II.). Kλɛódamos n. 1265. cf. Introd. cap. VI. circa aetatem Hadriani vivens (vide not. ad n. 1265.), fortasse ephorus n. 1252. ubi Κλεόδαμος Καλλικράτους. - - xλs n. 1243. ante Flavium Chae - Seitimum credo; quamquam etiam [vo ibi scribi potest. XAI fortasse est Χαρίξενος: certe Τ. Φλάβιος Χαρίξενος habetur n. 1424. athlotheta Imp. Nerva: et hic potest idem esse. Zsirenos n. 1241. I. ante Aristobulum, Hadriani aetate. n. 1243. ante Lysippum. г. 'Iovios Adxwv To ' n. 1347. Hadriani aetate. 'Apiтоиράтys n. 1241. II. ante Pratolaum. Ab hoc videtur distinguendus M. Aristocrates Firmi f. de quo infra. Ilgató[cos]? an Пpató[vizos]? n. 1241. II. ante Dionysium. Alius et recentior videtur P. Memmius Pratolaus, qui et Aristocles, Damaris f. (n. 1341.) esse, quem infra posui. ALOVUDIOS n. 1241. II. ante Caesa --. -. Dionysius homo insignis est n.1349. 1353. aetate fere Caracallae: sed eundem esse non constat. Καισα Kairan. 1241. H. ante; Lysippum. ·AÚσITTOS Þiλoxapivo n. 1241.1. ante Memm. Pium, et n. 1242. item ante Memm. Pium. Idem videtur n, 1241. II. 15. simpliciter Aúσiños dici, nec non n. 1243. ante Aristobulum. Nomophylax est n. 1240. 1. patronomo Memm. Spartiatico. Μέμμ. Πίος s. Πεῖος n. 124. II. ante Eurycleonem, n. 1242. ante Hermogenem; n. 1251. M. vel hic vel Memm. Pratolaus esse potest, in quo titulo bideus est Gorgippus Gorgippi f. quem conieci M. Aurelio et L. Vero Impp. floruisse. Vide ad n. 1557. Euguxλ[v] vel Euguxλ[ñs] n. 1241. II. ante Seipompum. ZεiñoμTOS Evguжhéwvos n. 1241. II. ante Aristobulum. 'Apioτó Couños n. 1241.I. 1243. ante Aphthonetum. Idem haud dubie Τιβ. Κλαύδιος ̓Αριστόβουλος n. 1241. II. extr. Hic etiam n. 1265. reponi potest, qui titulus ad Hadriani fere aetatem pertinet: unde tamen non colligitur Aristobulum non potuisse multis post Hadrianum annis patronomum creari. At n. 1265. pro Aristobulo potest etiam Aristoteles inferri. Claudius Aristobulus gymnasiarchus est n. 1558. Zoreans n. 1282. aetate Tisameni, Tirauɛvós. n. 1282. hoc circiter loco, si Hermogenes n. 1282. idem est qui n. 1242. Equoyéves n. 1242. ante Lysippum Mnasonis f. AÚTITTOS Mvάowvos n. 1242. ante Nicephorum, n. 1258. ante Aristonic. Musaei f. Idem a me repositus est n. 1255. Cf. Introd. cap. vi. г. 'Ioúλios Пaráλns n. 1256. ante Longinum, n. 1259. ante Claudium Brasidam; item n. 1272. patronomus est. In postremo titulo meri prope M. Aurelii habentur; unde colligas, diu post M. Aurelium floruisse Panthalem, quo praeterea patronomo Corinthas Attici patronomi synephebus fuerit iam senator (n. 1256.). Πό. Αίλιος Δαμοκρατίδας ̓Αλκανδρίδα n. 1364. b. ubi eius synephebus memoratur Tib. Claudius Sophron. Pater ut videtur huius patronomi Alcandridas vixit ea aetate, qua M. Aurelii nomen iam pervulgatum (n. 1364. a.). De synephebo cf. Introd. cap. vi. Aoyyɛwos n. 1256. quo patronomo bideus fuit Attici patronomi synephebus Corinthas. Longinus est filius Damaris n. 1359. ubi habes eius synephebum. Khaúdios Boaridas n. 1259. ante Agathoclem. Brasidas patronomus est etiam n. 1286. cf. Introd. cap. vi. Alius eiusdem familiae fortasse Τιβ. Κλαύδιος Βρασίδας Βρασίδου n. 1329. et manifesto alius Τιβ. Κλαύδιος Πρατόλαος Βρασίδου n. 1545. 1426. 'Ioúλios 'Ayaoxλs n. 1259. ante M. Aristocratem; idem patronomus dicitur n. 1360. Hippothalis f. Μ. Αριστοκράτης Φίρμου n. 1259. Idem opinor est M. Aristocrates n. 1250. ante Periclem; n. 1249. III. est Aristocrates patronomus post Eudamidam et ante Characem, quem eun Пourios n. 1267. in mutilato titulo. Possis de S. Pompeio dem censeo. Damare ensito n. 1242. 27. cogitare. -- vernos n. 1244.5. cf. Introd. cap. VI. ante Lycurgum. Ab hoc diversus videtur Пparóvizos, quem infra posui. Auxougyos n.1244. Antoninorum aetate: quo patronomo ephorus est aliquis Seidectae synephebus patronomi supra positi. Tuoμéves n. 1248. III, 1. quo tempore senator Tib. Claudius Aristoteles. Idem habetur n. 1248. III, 6. vide Introd. cap. VI. Piλongaridas n. 1248. II. eadem aetate qua Timomenes et C. Iulius Eudamus, qui eo patronomo est nomophylax. Κλαύδιος Αριστοτέλης n. 1243. senator patronomo Timomene n. 1248. ubi T.B. Kacúdios ApiTOTEλns. Idem restitui potest n. 1265. Sed recentior pro huius aetate, quippe Caracalla Imp. florens, est Tib. Claudius Aristoteles Spartiatici f. n. 1350.1448. cui origo a Neptuno n. 1349. Nam n. 1549. idem qui n. 1350. intelligendus est, quo ducit mentio Dionysii n. 1349. et 1353. in quo quidem postremo titulo manifesto idem recentior est intelligendus. Mvárov n. 1291. et n. 1241. I, 25. ante Lysimachum; vide Introd. cap. vi. Inter nomophylaces n. 1304. est Mnason Lysippi f. credo eius, qui supra in patronomis habetur, Lysippi Mnasonis f. Rursum Mnason Deximachi f. est n. 1340. Pasiclis n. 1424. Lysimachi pater Mnason extat n. 1282. Avoiμaxos n. 1241. I, 25. ante Cass. Aristotelem: vide Introd. cap. VI. Idem patronomus est n. 1243. 27. Fortasse ex hoc titulo, in quo vs. 13. Claudii Aristotelis patronomi mentio fit, eum ante hunc putes patronomum fuisse: sed quum utriusque partis nexus non appareat, hoc in ambiguo relinquo. Dihepws n. 1242. 11. aetate C. Pomponii Alcasti (vide Introd. cap. VI.); item n. 1288. Idem fortasse ephorus n. 1243. patronomo Claudio Aristotele, C. Iul. Phileros Theoxeni f. *Aλxaσтos n. 1241. I. ante C. Iul. Eudamum, ut videtur. Hic potest C. Pomponius Alcastus esse, pontifex Augustorum aetate Antoninorum, cuius elogia habes n.1242. úbi est ephorus inscriptus, et n. 1247. ubi nomophylax est isque princeps, ensitus n. 1253. Sed duos esse Alcastos intelligimus ex n. 1351. alter pater, alter fratris vel sororis filius C. Pomponii Agidis est; igitur prior avus est alterius. Μέμμ. Σπαρτιατικός n. 1249. III. ante Eudamidam, n. 1240. I. ante Agetoridam. Idem intelligendus n. 1242. 18. Vide Introd. cap. VI. Evdauidas n. 1249. III. ante Seianum et Aristocratem (in- KoJJaños n. 1256.,ante C. Iulium Panthalem. Hoc Cossaeo patronomo Attici patronomi synephebus olim Corinthas iam fuit Panhellen: unde post Atticum triginta fere annis Cossaeus patronomus fuerit. Vide de synephebis Introd. cap. vi. Μ. Αυρήλιος Τειμοκλῆς ὁ καὶ Κλεο relios Impp. n. 1268. non ante Au г. 'Ioúλos Eduos n. 1241. I. ante Cassium Aristotelem, nomophylax n. 1248. patronomo Philocratida. Xápa n. 1249. III. ante Cassium Aristotelem. 'Apérov n. 1249. III. Aretones patrem et filium, hunc aetate Caracallae, habes n. 1353. Kάo. 'ApioToTÉλns n.1241. I. 1239. III. ante Agetoridam. Idem est n. 1249. III. simpliciter Aristoteles dictus. Vide ad n. 1241. 1249. Ιούλιος Δαμ - n. 1320. Septimio Severo Imp. TiTiavós n. 1239. HI. ante Agetoridam. 'Aynτogidas n. 1239. I. III. ante Xenarchidam; idem est n. 1240. I. ubi quod statim post Memm. Spartiaticum positus est, non inde colligitur, continuos utriusque annos fuisse. Fortasse idem est C. Iulius Agetoridas n. 1354. qui Caracallae aetatis esse videatur. Zavagyidas n. 1239. III. ante Nedymum. Esvagyidas AaTο patronomus habetur etiam n. 1356. Ndumos n. 1239. III. et n. 1249. II. ante Callicratem Callicratis f. Vide Introd. cap. vi. Kéavdgos n. 1254. ante Dionem. Cf. etiam ad n.1249. IV. ubi in eadem tabula cum Callicrate Callicratis f. perscriptus olim erat. Alwv n. 1254. ante Theoclem. Пlepis n. 1254. ante Nicippidam, n. 1250. ante Pratonicum. II. Пgaróvεixos n. 1250. extr. Nomen idem habes n. 1250. 15. Praeterea n. 1276. est ante Damonicidam. Acuovinidas n. 1276. circa aetatem Cass. Aristotelis, Agetoridae et ceterorum, qui n. 1239. habentur, ante Poly -Πολυ n. 1276. Nixidas n. 1254. ante Pasicratem minorem, n. 1249. II. ante Callicratem Callicratis f. Cf. Introd. cap. vi. Ilo. "Ayıs n. 1249. II. ante Callicratem Callicratis f. Cf. Introd. cap. vi. Fortasse idem est n. 1266. г. ПоμVIOS "Ayis nomophylax patronomo Agetorida n. 1240. I. potest et ipse idem videri. Est Alcasti filius n. 1351. Καλλικράτης Καλλικράτου τοῦ ̓Αριστοκλέους n. 1249. II. cuius pater magistratum gessit patronomo Claudio Aristotele vel Aristobulo n. 1265. Zwσingάrns n. 1257. ante Pasicratem minorem. Пarşisinos Eûdánov n. 1564. b. quo patronomo syndicus fuit Tib. Claudius Sophron synephebus patronomi P. Aelii Damocratidae. Hic vix ante tertium post Christum saeculum floruit. Σέκ. Πομ. Σπάταλος patronomus an eponymus sit n. 1365. non constat. Vide ibi not. 1 Habent autem ephoros suos etiam Eleutherolacones, et horum quoque eos, qui supersunt, in tabulam hanc recepi; memorantur ephori Oetylensium (n. 1323.), Geronthratarum (n. 1334.), Taenariorum seu Καινηπολιτῶν (n. 1521. 1322.). Geronthris mandatur his proxenia inscribenda; statuam Caracallae n. 1321. Gordiani n. 1322. 1323. collocandam curant: eponymi Eleutherolaconum an fuerint necne, non liquet. 2. Ephoros in titulis sequuntur nomophylaces etiam a Pausania III, 11, 2. memorati; aliquoties, κτήτου, Νεικ λωνίδα. Ἐπὶ n. 1247. Ἐπὶ ̓Αγίδας ̓Αριστοκράτους προ Μάρκος Κλαύδιος ̓Αγαθοκλής, Εὔκλητος Νυμφοδότου, Νεικάρων Ζήλου, Τειμοκράτης Καλλιστράτου. n. 1252. · φάντης προ Ἐπιτυγχάνων Ονησιφόρου, Ξενοκλῆς Φιλοξενίδα, Κλεόδαμος Καλλικράτους, Μητρόδωρος Απολλωνίου ὁ ἀγαθός. Ἐπὶ Ἐπὶ Ἐπὶ Ἐπὶ n. 1326.. Μ. Αἴλιος Λεοντᾶς προ Αὐξήλιος ̓Αριστοτέλης Ἑλλανίκου προ Taenariorum n. 1321. Caracalla Imp. Ῥούφου, raro tamen, in Fourmontianis scribitur νομοφύλακες, quod in tanto numero eorum locorum, ubi Y in vocibus νομοφύλαξ et γραμματοφύλαξ scriptum, corruptum censendum est. Numerum nomophylacum nemo tradidit: n. 63. in spurio Fourmonti titulo duo sunt, sed plures in genuinis titulis. Quinque sunt n. 1237. ubi tamen in fine aliquid deest; et n. 1238. ubi iidem viri repetuntur, sunt sex, nisi sextum nomen alius esse dixeris, et aliquid in fine perisse, quo hoc expressum fuerit. Sex numeres etiam n. 1250. Totidem habentur n. 1239. col. I. |